Μια Σομαλή κυρία στη Σουηδία προσκλήθηκε σε κάποια συνάθροιση στην Αίθουσα Βασιλείας και αποφάσισε να πάει. Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν καλά. Κανένας δεν την καλωσόρισε. Όλοι εκεί απλώς την κοιτούσαν επίμονα. Ένιωσε πολύ αμήχανα. Κάποιος που πιθανότατα πρόσεξε ότι ένιωθε άβολα τη ρώτησε: «Μήπως ήρθατε σε λάθος μέρος;»

«Ναι, έτσι νομίζω!» απάντησε εκείνη και έφυγε. Όταν η κυρία συναντήθηκε  αργότερα με τους Μάρτυρες που την είχαν προσκαλέσει, ήταν αναστατωμένη και τους είπε ότι δεν επρόκειτο να ξαναπάει. Εκείνοι αναρωτήθηκαν τι είχε συμβεί εφόσον δεν θυμούνταν να την είδαν στην Αίθουσα Βασιλείας. Αφού συζήτησαν λίγο ακόμη, όλοι συνειδητοποίησαν ότι η κυρία είχε πάει κατά λάθος σε κάποια εκκλησία του Χριστιανικού κόσμου!

Οι Μάρτυρες την παρότρυναν να προσπαθήσει να έρθει ξανά στην Αίθουσα Βασιλείας. Εκείνη συμφώνησε να πάει, αλλά είπε ότι θα έμενε το πολύ δέκα λεπτά αν ένιωθε άβολα. Ωστόσο, όταν μπήκε στην Αίθουσα Βασιλείας, όλοι στην εκκλησία την καλωσόρισαν θερμά! Της άρεσε τόσο πολύ εκεί ώστε έφυγε τελευταία από την Αίθουσα Βασιλείας  μετά τη συνάθροιση. Έκτοτε, παρακολουθεί τακτικά τις συναθροίσεις και τώρα είναι βαφτισμένη ευαγγελιζόμενη.

Ο Στέργιος είναι ένας νεαρός που ζει στην Ελλάδα. Κάποιο πρωινό καθώς επέστρεφε με τα πόδια από τη δουλειά στο σπίτι, αποφάσισε να πάρει διαφορετικό δρόμο από αυτόν που ακολουθούσε συνήθως. Κάτω στο δρόμο υπήρχε κάτι που τράβηξε την προσοχή του. Ήταν μια πρόσκληση για την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού. Είχε την ερώτηση: «Πώς βλέπετε εσείς τον Ιησού;» Εφόσον γύρω του υπήρχε κόσμος, ο Στέργιος δίστασε να μαζέψει την πρόσκληση από κάτω. Όταν έφτασε σπίτι, άρχισε να σκέφτεται την τυπωμένη ερώτηση και είχε την περιέργεια να μάθει περισσότερα.

Ο Στέργιος είχε κανονίσει να βγει για καφέ με μερικούς φίλους εκείνο το απόγευμα. Καθ’ οδόν για να τους συναντήσει, αποφάσισε να πάει από το δρόμο όπου είχε δει την πρόσκληση, ελπίζοντας ότι θα είναι ακόμη εκεί. Όντως ήταν, αλλά εξακολουθούσε να υπάρχει κόσμος τριγύρω, γι’ αυτό δίστασε ξανά να την πάρει. Επιστρέφοντας στο σπίτι του, αφού είχε βγει για καφέ με τους φίλους του, ο Στέργιος ακολούθησε τον ίδιο δρόμο—η πρόσκληση βρισκόταν ακόμη εκεί. Αυτή τη φορά, πήρε την πρόσκληση και τη διάβασε. Αποφάσισε λοιπόν να παρευρεθεί στην Ανάμνηση.

Στο τέλος της Ανάμνησης, ο Στέργιος δέχτηκε την πρόσκληση για δωρεάν οικιακή Γραφική μελέτη. Άρχισε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις και σημείωσε καλή πνευματική πρόοδο. Βαφτίστηκε στην ημέρα ειδικής συνέλευσης το Μάρτιο του 2013.

Τον Ιανουάριο του 2010, ο Φιν, ένας αδελφός στην Κοπεγχάγη της Δανίας, βγήκε για περίπατο και πήρε μερικά  περιοδικά μαζί του. Καθώς περπατούσε σε κάποιο δρομάκι, είδε έναν ηλικιωμένο κύριο να έρχεται προς το μέρος του. Ο Φιν τού πρόσφερε τα τεύχη του Δεκεμβρίου 2009, τα οποία περιείχαν αρκετά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα. Όταν ο ηλικιωμένος κύριος μίλησε, ο Φιν αναγνώρισε τη φωνή του. Ήταν ένας πολύ μορφωμένος παρουσιαστής ραδιοφωνικής εκπομπής. Την επομένη ο Φιν άκουσε το πρόγραμμα και ξαφνιάστηκε όταν ο παρουσιαστής ανέφερε ότι είχε δεχτεί τα περιοδικά την προηγούμενη μέρα. Κατόπιν διάβασε τμήματα των άρθρων στον αέρα. Μεταξύ άλλων, διάβασε για το μυστηριώδες «άστρο» που εμφανίστηκε μετά τη γέννηση του Ιησού και παραδέχτηκε ότι πρέπει όντως να το είχε στείλει ο Σατανάς.

Ωθούμενος από αυτή την απήχηση των περιοδικών, ο Φιν αποφάσισε να επικοινωνήσει με τον παρουσιαστή της εκπομπής. Στη διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε, ο Φιν ρώτησε ευγενικά αν θα ήταν εφικτό να υπάρξει κάποιο πρόγραμμα στο ραδιόφωνο σχετικά με Γραφικά θέματα. Δύο εβδομάδες αργότερα έλαβε θετική απάντηση. Ακολούθησαν πάνω από 30 δίωρα προγράμματα, όλα σε σχέση με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και την Αγία Γραφή. Ο παρουσιαστής της εκπομπής και ο Φιν συζήτησαν επιλεγμένα θέματα και απάντησαν σε εκατοντάδες τηλεφωνήματα ακροατών.

Κάποιος ακροατής τηλεφώνησε στον τεχνικό του ραδιοφωνικού σταθμού και άφησε τον αριθμό τηλεφώνου του. Ήθελε να επικοινωνήσουν μαζί του οι αδελφοί. Αυτό διευθετήθηκε αμέσως. Ο συγκεκριμένος κύριος άκουγε συκοφαντίες για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά από φίλους και συγγενείς επί χρόνια, αλλά λόγω των ραδιοφωνικών προγραμμάτων, η προκατάληψή του ενάντια στους Μάρτυρες είχε εξαλειφθεί. Ξεκίνησε Γραφική μελέτη και το 2013 παρευρέθηκε στην Ανάμνηση και στην ειδική ομιλία. Παρακολουθεί  τη συνάθροιση κάθε Κυριακή και κάνει ουσιαστικά σχόλια στη Μελέτη Σκοπιάς. Και άλλα άτομα στην περιοχή έχουν ανταποκριθεί ευνοϊκά στην αλήθεια λόγω των όσων άκουσαν σε αυτά τα ραδιοφωνικά προγράμματα.

Ήταν η τελευταία ημέρα μιας συνέλευσης περιφερείας στην Ιταλία. Καθώς ο Λούτσιο αποχαιρετούσε μερικούς αδελφούς, τους πλησίασε ένα αντρόγυνο. Ο Λούτσιο ρώτησε το αντρόγυνο από ποια εκκλησία ήταν. «Δεν είμαστε από κάποια εκκλησία», απάντησαν εκείνοι.

«Σας προσκάλεσε κάποιος;», ρώτησε ο Λούτσιο.

«Όχι, ήρθαμε μόνοι μας», απάντησαν.

Αυτό κίνησε την περιέργεια του Λούτσιο, ο οποίος ρώτησε: «Μου επιτρέπετε να σας ρωτήσω τι σας υποκίνησε να έρθετε;»

Εκείνοι είπαν: «Βρήκαμε μια πρόσκληση στην πόρτα μας και αποφασίσαμε να έρθουμε».

Όταν ανέφεραν στον Λούτσιο πού έμεναν, η Έστερ, η σύζυγός του, είπε με ενθουσιασμό: «Εγώ άφησα την πρόσκληση! Ήταν η τελευταία ημέρα της εκστρατείας και σκέφτηκα ότι, αντί να πετάξω τις αχρησιμοποίητες προσκλήσεις, θα ήταν καλύτερο να τις αφήσω στις πόρτες των ατόμων που έλειπαν από το σπίτι». Αφού βρήκε την πρόσκληση, το αντρόγυνο αποφάσισε να ταξιδέψει μέχρι την Αίθουσα Συνελεύσεων για να παρακολουθήσει το πρόγραμμα την επόμενη Κυριακή. Έπειτα από μια σύντομη συνομιλία, ο Λούτσιο και η Έστερ προσκάλεσαν το αντρόγυνο στο σπίτι τους για φαγητό και συνέχισαν τη συζήτηση. Το νεοενδιαφερόμενο αντρόγυνο συμφώνησε να κάνει Γραφική μελέτη. Προετοιμάζονται πάντα καλά για τη μελέτη τους και τώρα παρευρίσκονται και συμμετέχουν στις συναθροίσεις.