Στη Δομινικανή Δημοκρατία υπάρχει μεγάλος πληθυσμός Κινέζων. Έτσι λοιπόν, το 2005, το γραφείο τμήματος διόρισε έναν κινεζόφωνο Μπεθελίτη ως ειδικό σκαπανέα σε αυτόν τον αγρό. Ο αδελφός Τιν Γουάνγκ γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Δομινικανή Δημοκρατία από γονείς που είχαν μεταναστεύσει από την Κίνα στον Άγιο Δομίνικο.

Την 1η Ιανουαρίου 2008, δημιουργήθηκε μια μανδαρινική κινεζική εκκλησία στον Άγιο Δομίνικο και το 2011 ένας όμιλος στο Σαντιάγο. Σήμερα, οι 70 ευαγγελιζόμενοι, από τους οποίους οι 36 υπηρετούν ως τακτικοί σκαπανείς και αρκετοί ως βοηθητικοί, διεξάγουν κατά μέσο όρο 76 Γραφικές μελέτες κάθε μήνα.

Το 2007, οι ευαγγελιζόμενοι στη χώρα, οι οποίοι αριθμούσαν πλέον 27.466, υπηρετούσαν σε 376 εκκλησίες και διεξήγαν 49.795 Γραφικές μελέτες. Ωστόσο, δεν υπήρχε ούτε μία εκκλησία για τον τεράστιο αγγλόφωνο αγρό. Γι’ αυτό, τον Απρίλιο του 2008, το γραφείο τμήματος διόρισε τους ιεραποστόλους Ντόναλντ και Τζέιν Έλγουελ στον Άγιο Δομίνικο για να σχηματίσουν έναν αγγλόφωνο όμιλο. Στην αρχή, μια μικρή ομάδα ζηλωτών αδελφών έκανε έρευνα για να εντοπίσει πού ζούσαν αγγλόφωνα άτομα στην πρωτεύουσα. Κατόπιν, έφτιαξαν τομείς προκειμένου να δοθεί πλήρης μαρτυρία.

Οι προσπάθειες αυτές καρποφόρησαν. Ο αγγλόφωνος όμιλος συνέχισε να μεγαλώνει και, τον Ιούλιο του 2009, έγινε εκκλησία με 39 ευαγγελιζομένους. Οι αδελφοί έκαναν ανάλογες προσπάθειες και σε άλλες περιοχές. Μέχρι το Νοέμβριο του 2011, είχαν σχηματιστεί στη χώρα εφτά αγγλόφωνες εκκλησίες και ένας όμιλος.

Η Λόρις, η οποία πάσχει από το σύνδρομο Άσερ, έμεινε ορφανή σε μικρή ηλικία. Γεννήθηκε κωφή και στα 16 της άρχισε να χάνει την όρασή της. Στο φως της ημέρας μπορεί να διακρίνει κάποια πράγματα, αλλά τη νύχτα η όρασή της είναι μηδενική. Όταν βραδιάζει, ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας με τους γύρω της είναι η απτική νοηματική.

Ένα ζευγάρι ειδικών σκαπανέων γνώρισε τη Λόρις όταν ήταν 23 ετών. Εκείνη την περίοδο, ζούσε με κάποιον κωφό και την ενός έτους κόρη τους, η οποία δεν είχε προβλήματα ακοής. Οι αδελφοί κάλεσαν τη Λόρις στη συνάθροιση, και εκείνη εντυπωσιάστηκε από όσα έμαθε εκεί.

Οι αλλαγές στη ζωή της δεν άργησαν να φανούν. Για παράδειγμα, όταν έμαθε ότι δεν ήταν σωστό να συζεί με το σύντροφό  της, του εξήγησε πόσο σημαντικό ήταν να νομιμοποιήσουν τη σχέση τους. Του τόνισε ότι ήταν αποφασισμένη να εφαρμόσει χωρίς κανέναν συμβιβασμό τους ηθικούς κανόνες της Γραφής στη ζωή της. Μένοντας έκπληκτος από την ειλικρίνεια και το θάρρος της, εκείνος δέχτηκε να την παντρευτεί.

Μετά το γάμο τους, η Λόρις έγινε ευαγγελιζόμενη και σύντομα βαφτίστηκε. Στο μεταξύ, καθώς μελετούσε με τους  Μάρτυρες, έμαθε και την αμερικανική νοηματική. Η Λόρις έχει βοηθήσει και την κόρη της να μάθει τη νοηματική για να της διδάσκει την αλήθεια.

Μια ημερομηνία που θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη των Δομινικανών και των Αϊτινών είναι η Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010. Εκείνη την ημέρα, έπληξε την Αϊτή ένας καταστροφικός σεισμός. Το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά εξουσιοδότησε αμέσως το γραφείο τμήματος της Δομινικανής Δημοκρατίας να στείλει χρήματα στο γραφείο τμήματος της Αϊτής προκειμένου να δοθεί ανθρωπιστική βοήθεια. Επειδή το χρηματικό ποσό ήταν πολύ μεγάλο, διορίστηκε να το μεταφέρει ο εύσωμος γιατρός του Μπέθελ, Έβαν Μπατίστα, ο οποίος έχει ύψος 1,90 και ζυγίζει 127 κιλά.

 Αυτή η επιλογή αποδείχτηκε ιδανική, επειδή όταν ο αδελφός Μπατίστα έφτασε στα σύνορα, έμαθε ότι υπήρχε επείγουσα ανάγκη για ιατρική βοήθεια. Πολλοί που ήταν βαριά τραυματισμένοι μεταφέρονταν για φροντίδα στην Αίθουσα Συνελεύσεων, η οποία βρίσκεται δίπλα στο γραφείο τμήματος της Αϊτής. Μόλις οι Αϊτινοί αδελφοί έμαθαν ότι αυτός που μετέφερε τα χρήματα ήταν ο γιατρός του Μπέθελ, τηλεφώνησαν στο γραφείο τμήματος της Δομινικανής Δημοκρατίας και ρώτησαν αν μπορούσαν να τον κρατήσουν για λίγο καιρό. Όπως ήταν φυσικό, οι αδελφοί έδωσαν την έγκρισή τους, και έτσι άρχισε μια γιγαντιαία επιχείρηση παροχής βοήθειας στους Αϊτινούς αδελφούς μας—λίγες μόνο ώρες μετά το σεισμό.

Το Τμήμα Αγορών του Μπέθελ της Δομινικανής Δημοκρατίας επικοινώνησε αμέσως με τις εταιρίες τροφίμων με τις οποίες συνεργάζεται. Οι αδελφοί συγκέντρωσαν 6,8 τόνους ρύζι, φασόλια και άλλα βασικά είδη διατροφής και τα έστειλαν στην Αϊτή την Πέμπτη 14 Ιανουαρίου στις 2:30 το πρωί. Προφανώς αυτή ήταν η πρώτη αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας που έφτανε από το εξωτερικό. Αργότερα την ίδια μέρα, ήρθαν από τη Δομινικανή Δημοκρατία τρεις ακόμη γιατροί, οι οποίοι ταξίδεψαν εφτά ώρες οδικώς για να πάνε στο γραφείο τμήματος της Αϊτής. Όταν έφτασαν είχε νυχτώσει για τα καλά, αλλά αντί να ξεκουραστούν, πήγαν κατευθείαν στους τραυματίες και τους φρόντισαν μέχρι τα μεσάνυχτα. Την επομένη, ήρθαν άλλοι τέσσερις γιατροί και τέσσερις νοσοκόμες. Οι χειρουργικές επεμβάσεις γίνονταν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, σε ένα υποτυπώδες χειρουργείο που είχε στηθεί στην Αίθουσα Συνελεύσεων. Μέσα σε μία εβδομάδα, αυτά τα 12 άτομα φρόντισαν πάνω από 300 τραυματίες.

Τα πιο σοβαρά περιστατικά στέλνονταν καθημερινά στη Δομινικανή Δημοκρατία. Μερικές φορές, τα ίδια φορτηγάκια  που είχαν φέρει ανθρωπιστική βοήθεια στην Αϊτή μετέφεραν επειγόντως και τραυματίες σε διάφορα νοσοκομεία της Δομινικανής Δημοκρατίας. Το γραφείο τμήματος οργάνωσε Ομάδες Επισκέψεων σε Ασθενείς για να ενθαρρύνει τους πληγέντες και για να διασφαλίσει ότι θα λάβαιναν τα φάρμακα και τις προμήθειες που είχαν τόση ανάγκη. Επίσης, οι τοπικές εκκλησίες φιλοξένησαν τους συγγενείς των τραυματιών.

Οι ακούραστες και ανιδιοτελείς προσπάθειες που κατέβαλε ο λαός του Ιεχωβά μετά την καταστροφή δείχνουν πόσο αληθινά είναι τα λόγια του εδαφίου Παροιμίες 17:17, το οποίο λέει: «Ο αληθινός σύντροφος αγαπάει πάντοτε και είναι αδελφός που γεννιέται για καιρό στενοχώριας». Καθεμιά από τις αμέτρητες εμπειρίες δείχνει ότι ο Ιεχωβά, μέσω του πνεύματός του και της Χριστιανικής αδελφότητας, στηρίζει τους οσίους του ακόμα και όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με το θάνατο. Τους επόμενους μήνες, το ανθρωπιστικό έργο συνεχίστηκε με αμείωτους ρυθμούς. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διένειμαν πάνω από 450 τόνους ειδών πρώτης ανάγκης, καθώς και 400.000 γεύματα. Επίσης, ήρθαν από διάφορα μέρη του κόσμου 78 αδελφοί και αδελφές, επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου, και πρόσφεραν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους στο πλευρό αμέτρητων άλλων εθελοντών. *