Λήψη:

• Παρτιτούρα με τη Βασική Μελωδία

1. 1. Σαν υφαινόμασταν στα έγκατα της γης,

   πριν να υπάρξουμε στον κόσμο αυτόν,

   ο Ιεχωβά ακούει πάντα, εξαρχής,

   της καρδιάς μας τον αχνό παλμό.

   Σκέψου απλά τι δείχνει αυτό.

   (ΡΕΦΡΕΝ)

   Σε ξέρει, με ξέρει—

   μας νιώθει, μας βλέπει,

   αν δίνουμε το είναι μας,

   μετράει χαρές και λύπες μας.

   Σε ξέρει, με ξέρει,

   κι αυτόν που ικετεύει.

   Τα λόγια όταν στερεύουν θα είναι εκεί.

   Μας ξέρει.

2. 2. Σαν πατέρας που τον γιο του νουθετεί,

   μας τυλίγει όλους με στοργή.

   Στην καρδιά μας το καλό ψάχνει να βρει,

   μας βλέπει ήδη εκεί, στη νέα γη.

   Σε νοιάζεται να μην ξεχνάς.

   (ΡΕΦΡΕΝ)

   Σε ξέρει, με ξέρει—

   μας νιώθει, μας βλέπει,

   αν δίνουμε το είναι μας,

   μετράει χαρές και λύπες μας.

   Σε ξέρει, με ξέρει,

   κι αυτόν που ικετεύει.

   Τα λόγια όταν στερεύουν θα είναι εκεί.

   Μας ξέρει.

   (ΓΕΦΥΡΑ)

   Γι’ αυτό κοίτα πιο ψηλά, ποτέ μην ξεχνάς πως σ’ αγαπά ο Θεός, ναι Αυτός.

   Πες του για τις πληγές, τις έγνοιες τις πιο ζοφερές.

   Θυμήσου, η προσευχή δίνει θάρρος και ισχύ.

   (ΡΕΦΡΕΝ)

   Σε ξέρει, με ξέρει—

   μας νιώθει, μας βλέπει,

   αν δίνουμε το είναι μας,

   μετράει χαρές και λύπες μας.

   Σε ξέρει, με ξέρει,

   κι αυτόν που ικετεύει.

   Τα λόγια όταν στερεύουν θα είναι εκεί.

   (ΡΕΦΡΕΝ)

   Σε ξέρει, με ξέρει—

   μας νιώθει, μας βλέπει,

   αν δίνουμε το είναι μας,

   μετράει χαρές και λύπες μας.

   Σε ξέρει, με ξέρει,

   κι αυτόν που ικετεύει.

   Τα λόγια όταν στερεύουν θα είναι εκεί.

   Μας ξέρει.