Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η ανησυχία περιλαμβάνει αισθήματα ταραχής, νευρικότητας ή αγωνίας. Καθώς ζούμε σε έναν αβέβαιο κόσμο, ο καθένας μας μπορεί κατά περιόδους να κυριευτεί από ανησυχία.

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΓΡΑΦΗ

Ο Βασιλιάς Δαβίδ έγραψε: «Ως πότε θα έχω αγωνιώδη ανησυχία, με λύπη μέσα στην καρδιά μου κάθε ημέρα;» (Ψαλμός 13:2, Μετάφραση Νέου Κόσμου, στην αγγλική) Τι τον βοήθησε να τα βγάλει πέρα; Άνοιξε την καρδιά του στον Θεό μέσω προσευχής, εμπιστευόμενος πλήρως στην όσια αγάπη Του. (Ψαλμός 13:5· 62:8) Στην πραγματικότητα, ο Θεός μάς καλεί να ρίχνουμε σε εκείνον το βάρος που σηκώνουμε. “Να ρίχνετε κάθε ανησυχία σας πάνω [στον Θεό], επειδή αυτός ενδιαφέρεται για εσάς”, λέει το εδάφιο 1 Πέτρου 5:7.

Πολλές φορές, ωστόσο, υπάρχουν και κάποια πρακτικά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να μετριάσουμε τις ανησυχίες μας. Λόγου χάρη, όταν ο Βιβλικός συγγραφέας Παύλος ένιωθε «ανησυχία για όλες τις εκκλησίες», προσπαθούσε σκληρά να παρηγορήσει και να ενθαρρύνει εκείνους για τους οποίους ανησυχούσε. (2 Κορινθίους 11:28) Εν προκειμένω, η ανησυχία του αποδείχτηκε πλεονέκτημα, επειδή τον υποκίνησε να προσφέρει την αναγκαία βοήθεια. Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για εμάς. Η αντίθετη στάση όμως, δηλαδή η απάθεια ή η αδιαφορία, θα υποδήλωνε έλλειψη στοργικού ενδιαφέροντος.—Παροιμίες 17:17.

“Να δίνετε προσοχή με προσωπικό ενδιαφέρον, όχι μόνο στα δικά σας ζητήματα, αλλά και στα ζητήματα των άλλων”.—Φιλιππησίους 2:4.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Οι άνθρωποι μπορεί να ανησυχούν για κακές πράξεις του παρελθόντος, για το μέλλον ή για τα οικονομικά. *

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΓΡΑΦΗ

Ανησυχία για κακές πράξεις του παρελθόντος: Προτού γίνουν Χριστιανοί, μερικά άτομα τον πρώτο αιώνα ήταν μέθυσοι, άρπαγες, πόρνοι και κλέφτες. (1 Κορινθίους 6:9-11) Αντί να αναμοχλεύουν το παρελθόν τους, άλλαξαν πορεία και εμπιστεύτηκαν στο μεγάλο έλεος του Θεού, το οποίο εκείνος χορηγεί πρόθυμα. «Εσύ [Θεέ] δίνεις αληθινή συγχώρηση», αναφέρει το εδάφιο Ψαλμός 130:4.

Αβεβαιότητα για το αύριο: «Ποτέ μην ανησυχήσετε για την αυριανή ημέρα, γιατί η αυριανή ημέρα θα έχει τις δικές της ανησυχίες», είπε ο Ιησούς Χριστός. (Ματθαίος 6:25, 34) Τι ήθελε να τονίσει; Να ασχολείστε με τις ανησυχίες του σήμερα. Μην προσθέτετε σε αυτές και τις ανησυχίες του αύριο προτού καν αυτό έρθει. Κάτι τέτοιο μπορεί να θολώσει την κρίση και να οδηγήσει σε βιαστικές αποφάσεις. Και επιπλέον, να έχετε υπόψη ότι πολλές ανησυχίες μπορεί αργότερα να αποδειχτούν αβάσιμες.

Ανησυχία για τα χρήματα: Ένας σοφός άνθρωπος προσευχήθηκε κάποτε: «Μη μου δώσεις ούτε φτώχεια ούτε πλούτο». (Παροιμίες 30:8) Αντί για αυτά, ζήτησε αυτάρκεια—ένα αίσθημα που έχει την επιδοκιμασία του Θεού. Στο εδάφιο Εβραίους 13:5 διαβάζουμε: «Ο τρόπος της ζωής σας ας είναι απαλλαγμένος από τη φιλαργυρία, καθώς μένετε ικανοποιημένοι με τα παρόντα πράγματα. Διότι [ο Θεός] έχει πει: “Δεν πρόκειται να σε αφήσω ούτε πρόκειται να σε εγκαταλείψω”». Ανόμοια με τα χρήματα, τα οποία μπορούν να απογοητεύσουν—και όντως το κάνουν—ο Θεός δεν απογοητεύει ποτέ όσους εμπιστεύονται σε αυτόν και ζουν απλή ζωή.

«Δεν είδα δίκαιο εγκαταλειμμένο ούτε κάποιον απόγονό του να ζητάει ψωμί».—Ψαλμός 37:25.

ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ

«Μπαίνουμε σε μια νέα εποχή ανησυχίας», ανέφερε η δημοσιογράφος Χάριετ Γκριν σε ένα άρθρο στην εφημερίδα The Guardian το 2008. Το 2014, ο Πάτρικ Ο’ Κόνορ έγραψε στην εφημερίδα The Wall Street Journal ότι «μεταξύ των Αμερικανών καταγράφονται νέα ρεκόρ ανησυχίας».

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΓΡΑΦΗ

«Η έντονη ανησυχία στην καρδιά του ανθρώπου θα την κάνει να λυγίσει, αλλά ο καλός λόγος τη χαροποιεί». (Παροιμίες 12:25) Ένας ιδιαίτερα «καλός λόγος» βρίσκεται στα καλά νέα της βασιλείας του Θεού. (Ματθαίος 24:14) Εκείνη η Βασιλεία, μια κυβέρνηση από τον Θεό, σύντομα θα κάνει αυτό που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να κάνουμε μόνοι μας—θα εξαλείψει όλες τις ανησυχίες αφανίζοντας τις θεμελιώδεις αιτίες τους, κάτι που συμπεριλαμβάνει τις αρρώστιες και τον θάνατο! «[Ο Θεός] θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια [μας], και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια».—Αποκάλυψη 21:4.

«Είθε ο Θεός που δίνει ελπίδα να σας γεμίσει με κάθε χαρά και ειρήνη εφόσον πιστεύετε».—Ρωμαίους 15:13.