ΟΠΩΣ οι πεταλίδες, έτσι και τα θαλάσσια μύδια προσκολλώνται σε βράχους, ξύλα ή στο κύτος των πλοίων. Ωστόσο, ανόμοια με τις πεταλίδες οι οποίες κολλούν γερά σε μια επιφάνεια, τα μύδια κρέμονται από μια δέσμη λεπτών νημάτων που λέγονται ίνες του βύσσου. Μολονότι αυτή η μέθοδος αυξάνει την ευελιξία του μυδιού όσον αφορά την εύρεση τροφής και τη μετανάστευση, οι ίνες μοιάζουν τόσο λεπτεπίλεπτες ώστε θα ήταν δύσκολο να αντέξουν στο σφυροκόπημα των κυμάτων του ωκεανού. Πώς βοηθάει ο βύσσος στο να μένει γαντζωμένο το μύδι και να μην παρασύρεται από τη θάλασσα;

Σκεφτείτε: Οι ίνες του βύσσου είναι άκαμπτες στη μια άκρη, αλλά μαλακές και ελαστικές στην άλλη. Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει ότι η ακριβής αναλογία που χρησιμοποιεί το μύδι—80 τοις εκατό άκαμπτη ύλη και 20 τοις εκατό μαλακή—είναι καθοριστική για την επίτευξη της ισχυρότερης δυνατής προσκόλλησης. Ως αποτέλεσμα, ο βύσσος μπορεί να αντεπεξέλθει στις ακραίες δυνάμεις έλξης και πίεσης που ασκούνται πάνω του από τα νερά της θάλασσας.

Ο καθηγητής Γκάι Τζένιν αποκαλεί τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας «εντυπωσιακά», προσθέτοντας: «Το μαγευτικό με αυτόν τον οργανισμό είναι η κατασκευαστικά ευφυής συνένωση του εύκαμπτου τμήματος με το άκαμπτο τμήμα». Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο σχεδιασμός των ινών του βύσσου θα μπορούσε να έχει πολλές και διάφορες εφαρμογές, όπως είναι η προσάρτηση εξοπλισμού σε κτίρια και υποθαλάσσια σκάφη, η σύνδεση τενόντων με οστά και το κλείσιμο χειρουργικών τομών. «Η φύση είναι ένα σεντούκι με ανεξάντλητους θησαυρούς σε ό,τι αφορά τις μεθόδους συγκόλλησης», λέει ο Χέρμπερτ Γουέιτ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Μπάρμπαρα των ΗΠΑ.

Ποια είναι η άποψή σας; Αποτελεί ο βύσσος του θαλάσσιου μυδιού προϊόν εξέλιξης; Ή μήπως αποτελεί προϊόν σχεδιασμού;