ΕΧΕΤΕ νιώσει ποτέ τόσο χάλια που να μη θέλετε πια να ζείτε; Αν ναι, τότε μπορείτε να καταλάβετε πώς ένιωθε η Αντριάνα. Υπέφερε από οξύ άγχος και ένιωθε βαθιά θλίψη και απελπισία. Η Αντριάνα έπασχε από κλινική κατάθλιψη.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο Καόρου από την Ιαπωνία, ο οποίος φρόντιζε τους ηλικιωμένους και άρρωστους γονείς του. Ο ίδιος εξηγεί: «Εκείνο το διάστημα, με είχε καταβάλει η τρομερή πίεση στην εργασία μου. Έφτασα στο σημείο να μην έχω όρεξη να φάω και δεν κοιμόμουν καθόλου καλά. Άρχισα να σκέφτομαι ότι ο θάνατος θα ήταν σωτηρία».

Ο Οτζέμποντε, από τη Νιγηρία, λέει: «Ήμουν συνεχώς τόσο θλιμμένος που ήθελα να κλαίω, γι’ αυτό έψαχνα τρόπο να δώσω ένα τέλος στη ζωή μου». Ευτυχώς, ο Οτζέμποντε, ο Καόρου και η Αντριάνα δεν έβαλαν τέλος στη ζωή τους. Κάθε χρόνο όμως, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι το κάνουν αυτό.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που αυτοκτονούν είναι άντρες, πολλοί από τους οποίους ντρέπονταν να ζητήσουν βοήθεια. Ο Ιησούς είπε ότι οι ασθενείς χρειάζονται γιατρό. (Λουκάς 5:31) Επομένως, αν έχετε και εσείς τέτοια αισθήματα, σας παρακαλούμε μην ντραπείτε να ζητήσετε βοήθεια. Πολλοί που υποφέρουν από κατάθλιψη έχουν διαπιστώσει ότι η κατάστασή τους βελτιώνεται με θεραπευτική αγωγή. Ο Οτζέμποντε, ο Καόρου και η Αντριάνα έλαβαν και οι τρεις βοήθεια από ειδικό και τώρα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση.

Οι γιατροί μπορεί να προτείνουν φαρμακευτική αγωγή, ψυχοθεραπεία ή συνδυασμό των δύο. Επίσης, όσοι υποφέρουν από κατάθλιψη χρειάζονται στοργική συμπαράσταση από υπομονετικούς και συμπονετικούς συγγενείς και φίλους. Ο καλύτερος φίλος που θα μπορούσε να έχει κάποιος είναι ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος δίνει θαυμάσια βοήθεια μέσω του Λόγου του, της Αγίας Γραφής.

Τα θύματα της κατάθλιψης συνήθως χρειάζονται μακροχρόνια θεραπεία και πρέπει να μάθουν πώς να τα βγάζουν πέρα κάνοντας προσαρμογές στον τρόπο ζωής τους. Ωστόσο, αν παλεύετε με την κατάθλιψη, μπορείτε να αποβλέπετε σε ένα λαμπρό μέλλον όπως ο Οτζέμποντε, ο οποίος λέει: «Ανυπομονώ να δω την εκπλήρωση του εδαφίου Ησαΐας 33:24, που προλέγει έναν καιρό κατά τον οποίο κανένας στη γη δεν θα λέει: “Είμαι άρρωστος”». Όπως ο Οτζέμποντε, έτσι και εσείς να παίρνετε παρηγοριά από την υπόσχεση του Θεού για μια «νέα γη», όπου δεν θα υπάρχει πια «πόνος». (Αποκάλυψη 21:1, 4) Σε αυτή την υπόσχεση περιλαμβάνεται και κάθε ψυχικός και συναισθηματικός πόνος. Τα οδυνηρά σας συναισθήματα θα χαθούν για πάντα. «Δεν θα έρχονται στη μνήμη [σας] ούτε θα ανεβαίνουν στην καρδιά [σας]».​—Ησαΐας 65:17.