Η ΠΙΣΤΗ έχει τρομερή δύναμη. Για παράδειγμα, παρότι ο Σατανάς θέλει να μας θανατώσει πνευματικά, η πίστη μάς καθιστά ικανούς “να σβήνουμε όλα τα πυρωμένα βέλη του πονηρού”. (Εφεσ. 6:16) Χάρη στην πίστη, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα που είναι όμοια με βουνά. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Αν έχετε πίστη στο μέγεθος ενός κόκκου σιναπιού, θα πείτε σε αυτό το βουνό: “Μετακινήσου από εδώ εκεί” και θα μετακινηθεί». (Ματθ. 17:20) Εφόσον η πίστη έχει τη δυνατότητα να μας ενισχύει πνευματικά, είναι καλό να εξετάσουμε τα εξής ερωτήματα: Τι είναι πίστη; Πώς επηρεάζει την πίστη μας η κατάσταση της καρδιάς μας; Πώς μπορούμε να ενισχύουμε την πίστη μας; Και σε ποιον πρέπει να εκδηλώνουμε πίστη;​—Ρωμ. 4:3.

Η πίστη σημαίνει περισσότερα από το να πιστεύουμε ή να αναγνωρίζουμε την αλήθεια, διότι ακόμα και «οι δαίμονες . . . πιστεύουν [ότι ο Θεός υπάρχει] και φρίττουν». (Ιακ. 2:19) Τι είναι λοιπόν πίστη;

Σύμφωνα με τον ορισμό της Αγίας Γραφής, η πίστη έχει δύο πτυχές. Πρώτον, «πίστη είναι η βεβαιωμένη προσδοκία αυτών για τα οποία ελπίζει κανείς». (Εβρ. 11:1α) Αν έχετε πίστη, τότε πιστεύετε ακράδαντα πως όλα όσα λέει ο Ιεχωβά είναι αληθινά και θα εκπληρωθούν. Για παράδειγμα, ο Ιεχωβά είπε στους Ισραηλίτες: «Αν μπορούσατε να καταργήσετε τη διαθήκη μου για την ημέρα και τη διαθήκη μου για τη νύχτα, ώστε να μην έρχονται η ημέρα και η νύχτα στην ώρα τους, τότε μόνο θα μπορούσε να καταργηθεί και η διαθήκη μου με τον υπηρέτη μου τον Δαβίδ». (Ιερ. 33:20, 21) Μήπως ανησυχείτε ποτέ ότι ο ήλιος μπορεί να πάψει να ανατέλλει και να δύει, τερματίζοντας την εναλλαγή ημέρας και νύχτας; Αν δεν αμφιβάλλετε ότι χάρη στους φυσικούς νόμους η γη θα εξακολουθήσει να περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της και να διαγράφει τροχιά γύρω από τον ήλιο, έχετε άραγε λόγους να αμφιβάλλετε ότι ο Δημιουργός αυτών των νόμων μπορεί να εκπληρώσει τον λόγο του; Και βέβαια όχι!​—Ησ. 55:10, 11· Ματθ. 5:18.

Δεύτερον, πίστη είναι «η φανερή απόδειξη πραγματικοτήτων τις οποίες δεν βλέπει» κάποιος. Πίστη λέγεται ότι είναι η «φανερή», ή αλλιώς «πειστική», απόδειξη πραγμάτων που είναι αόρατα στο μάτι αλλά υπάρχουν στ’ αλήθεια. (Εβρ. 11:1β· υποσ.) Τι σημαίνει αυτό; Ας υποθέσουμε ότι ένα παιδί σάς ρωτάει: “Πώς ξέρουμε ότι υπάρχει ο αέρας;” Παρότι δεν έχετε δει ποτέ σας τον αέρα, πιθανότατα θα βοηθήσετε το παιδί να σκεφτεί τις υπάρχουσες αποδείξεις​—την αναπνοή, την επίδραση του ανέμου και ούτω καθεξής. Όταν το παιδί πειστεί για τις αποδείξεις, θα δεχτεί την ύπαρξη αυτού που του είναι αόρατο. Παρόμοια, η πίστη βασίζεται σε αδιάσειστες αποδείξεις.​—Ρωμ. 1:20.

Εφόσον η πίστη βασίζεται σε αποδείξεις, προκειμένου να έχει κάποιος πίστη πρέπει πρώτα να αποκτήσει «ακριβή γνώση της αλήθειας». (1 Τιμ. 2:4) Αλλά δεν αρκεί αυτό. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Με την καρδιά ασκεί κανείς πίστη». (Ρωμ. 10:10) Πρέπει λοιπόν κάποιος, όχι μόνο να πιστεύει την αλήθεια, αλλά και να τη  θεωρεί πολύτιμη. Μόνο τότε θα υποκινηθεί να ασκεί πίστη, δηλαδή να ενεργεί σε αρμονία με την αλήθεια. (Ιακ. 2:20) Ένα άτομο που δεν έχει εγκάρδια ευγνωμοσύνη για την αλήθεια μπορεί να απορρίψει ακόμα και πειστικές αποδείξεις αν εμμένει πεισματικά σε προϋπάρχουσες απόψεις ή αν προσπαθεί να δικαιολογήσει τις σαρκικές του επιθυμίες. (2 Πέτρ. 3:3, 4· Ιούδα 18) Να γιατί στους Βιβλικούς χρόνους δεν ανέπτυξαν πίστη όλοι όσοι είδαν θαύματα με τα ίδια τους τα μάτια. (Αριθ. 14:11· Ιωάν. 12:37) Το άγιο πνεύμα του Θεού παράγει πίστη μόνο σε ανθρώπους των οποίων η καρδιά προτιμάει την αλήθεια από το ψέμα.​—Γαλ. 5:22· 2 Θεσ. 2:10, 11.

Ένα άτομο που είχε εξαιρετική πίστη ήταν ο βασιλιάς Δαβίδ. (Εβρ. 11:32, 33) Ωστόσο, δεν είχαν τέτοια πίστη όλοι στην οικογένειά του. Για παράδειγμα, σε μια περίπτωση ο Ελιάβ, ο μεγαλύτερος αδελφός του, φανέρωσε έλλειψη πίστης όταν επέπληξε τον Δαβίδ επειδή είχε αναστατωθεί με την πρόκληση του Γολιάθ. (1 Σαμ. 17:26-28) Η πίστη δεν είναι ούτε έμφυτη ούτε κληρονομική. Επομένως, η πίστη του Δαβίδ οφειλόταν στην προσωπική του σχέση με τον Θεό.

Στον 27ο Ψαλμό, ο Δαβίδ αποκαλύπτει πώς απέκτησε τέτοια ισχυρή πίστη. (Εδ. 1) Στοχαζόταν τις παλιές του εμπειρίες και το πώς είχε χειριστεί ο Ιεχωβά τους αντιδίκους του. (Εδ. 2, 3) Εκτιμούσε βαθιά τη διευθέτηση του Ιεχωβά για λατρεία. (Εδ. 4) Λάτρευε τον Θεό μαζί με τους ομοπίστους του στη σκηνή της μαρτυρίας. (Εδ. 6) Εκζητούσε ολόψυχα τον Ιεχωβά μέσω προσευχής. (Εδ. 7, 8) Επίσης, ήθελε να διδαχτεί την οδό του Θεού. (Εδ. 11) Η πίστη ήταν τόσο σημαντική για τον Δαβίδ ώστε διατύπωσε το εξής ρητορικό ερώτημα: «Πού θα ήμουν αν δεν πίστευα;»​—Εδ. 13.

Μπορείτε και εσείς να έχετε πίστη σαν του Δαβίδ αν μιμείστε τη διανοητική στάση και τις συνήθειες που περιγράφονται στον 27ο Ψαλμό. Εφόσον η πίστη βασίζεται σε ακριβή γνώση, όσο περισσότερο μελετάτε τον Λόγο του Θεού και τις εκδόσεις που βασίζονται στη Γραφή, τόσο ευκολότερο θα είναι να παράγετε αυτή την πτυχή του καρπού του πνεύματος του Θεού. (Ψαλμ. 1:2, 3) Όταν μελετάτε, να αφιερώνετε χρόνο για να στοχάζεστε. Ο στοχασμός είναι το έδαφος στο οποίο αναπτύσσεται η εκτίμηση. Καθώς βαθαίνει η εκτίμησή σας για τον Ιεχωβά, θα βαθαίνει και η επιθυμία σας να εκδηλώνετε πίστη αποδίδοντάς του λατρεία στις συναθροίσεις και διακηρύττοντας την ελπίδα σας σε άλλους. (Εβρ. 10:23-25) Επίσης, εκδηλώνουμε πίστη όταν εξακολουθούμε “να προσευχόμαστε και να μην παραιτούμαστε”. (Λουκ. 18:1-8) Επομένως, «να προσεύχεστε διαρκώς» στον Ιεχωβά, βέβαιοι ότι «αυτός ενδιαφέρεται για εσάς». (1 Θεσ. 5:17· 1 Πέτρ. 5:7) Η πίστη μάς ωθεί σε πράξεις, και οι πράξεις μας με τη σειρά τους ενισχύουν την πίστη μας.​—Ιακ. 2:22.

Τη νύχτα πριν από τον θάνατό του, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Να εκδηλώνετε πίστη  στον Θεό· να εκδηλώνετε πίστη και σε εμένα». (Ιωάν. 14:1) Χρειάζεται λοιπόν να εκδηλώνουμε πίστη, όχι μόνο στον Ιεχωβά, αλλά και στον Ιησού. Πώς μπορείτε να εκδηλώνετε πίστη στον Ιησού; Ας εξετάσουμε τρεις τρόπους.

Πρώτον, να θεωρείτε το λύτρο προσωπικό δώρο του Θεού για εσάς. Ο απόστολος Παύλος είπε: «Ζω μέσω πίστης στον Γιο του Θεού, ο οποίος με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εμένα». (Γαλ. 2:20) Όταν εκδηλώνετε πίστη στον Ιησού, πιστεύετε ακράδαντα ότι το λύτρο εφαρμόζεται σε εσάς, ότι είναι η βάση για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες σας, ότι σας προσφέρει την ελπίδα για αιώνια ζωή και ότι είναι η μεγαλύτερη επιβεβαίωση της αγάπης του Θεού για εσάς. (Ρωμ. 8:32, 38, 39· Εφεσ. 1:7) Αυτό θα σας ενισχύει ώστε να καταπολεμάτε τα αρνητικά αισθήματα για τον εαυτό σας.​—2 Θεσ. 2:16, 17.

Δεύτερον, να πλησιάζετε τον Ιεχωβά μέσω προσευχής με βάση τη θυσία του Ιησού. Χάρη στο λύτρο, μπορούμε να προσευχόμαστε στον Ιεχωβά «με παρρησία, ώστε να λάβουμε έλεος και να βρούμε παρ’ αξίαν καλοσύνη όταν έχουμε ανάγκη για βοήθεια». (Εβρ. 4:15, 16· 10:19-22) Οι προσευχές ενισχύουν την απόφασή μας να αντιστεκόμαστε στον πειρασμό της αμαρτίας.​—Λουκ. 22:40.

Τρίτον, να υπακούτε στον Ιησού. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Αυτός που εκδηλώνει πίστη στον Γιο έχει αιώνια ζωή· αυτός που παρακούει τον Γιο δεν θα δει ζωή, αλλά η οργή του Θεού μένει πάνω του». (Ιωάν. 3:36) Προσέξτε ότι ο Ιωάννης αντιπαρέβαλε την εκδήλωση πίστης με την ανυπακοή. Επομένως, εκδηλώνετε πίστη στον Ιησού όταν τον υπακούτε. Υπακούτε στον Ιησού τηρώντας «τον νόμο του Χριστού», δηλαδή όλα όσα δίδαξε και πρόσταξε εκείνος. (Γαλ. 6:2) Επίσης, υπακούτε στον Ιησού δίνοντας προσοχή στην καθοδήγηση που παρέχει μέσω “του πιστού και φρόνιμου δούλου”. (Ματθ. 24:45) Υπακούοντας στον Ιησού, θα έχετε τη δύναμη να υπομείνετε θυελλώδεις αντιξοότητες.​—Λουκ. 6:47, 48.

Κάποτε, ένας άντρας κραύγασε στον Ιησού: «Έχω πίστη! Βοήθα με όπου μου λείπει πίστη!» (Μάρκ. 9:24) Αυτός ο άνθρωπος είχε κάποιο μέτρο πίστης, αλλά αναγνώρισε με μετριοφροσύνη ότι χρειαζόταν ακόμα περισσότερη. Όπως αυτός ο άνθρωπος, έτσι και εμείς κάποια στιγμή στη ζωή μας θα χρειαστούμε περισσότερη πίστη. Και όλοι μας μπορούμε να ενισχύουμε την πίστη μας τώρα. Όπως είδαμε, ενισχύουμε την πίστη μας όταν μελετάμε τον Λόγο του Θεού και τον στοχαζόμαστε, πράγμα που βαθαίνει την εκτίμησή μας για τον Ιεχωβά. Επιπλέον, η πίστη μας ενισχύεται όταν​—μαζί με τους ομοπίστους μας—​λατρεύουμε τον Ιεχωβά, διακηρύττουμε δημόσια την ελπίδα μας και εγκαρτερούμε στην προσευχή. Επιπρόσθετα, όταν ενισχύουμε την πίστη μας, λαβαίνουμε τη μεγαλύτερη ανταμοιβή από όλες. Ο Λόγος του Θεού μάς παροτρύνει: «Αγαπητοί, να εποικοδομείτε τον εαυτό σας πάνω στην αγιότατη πίστη σας . . . ώστε να κρατήσετε τον εαυτό σας στην αγάπη του Θεού».​—Ιούδα 20, 21.