1. Τι υποστήριξη προσφέρουν οι αδελφές στην οργάνωση, αλλά ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν πολλές από αυτές; (Βλέπε εικόνα εξωφύλλου.)

ΕΙΜΑΣΤΕ ιδιαίτερα ευγνώμονες για τις πολλές αδελφές που εργάζονται σκληρά μέσα στην εκκλησία! Για παράδειγμα, συμμετέχουν στις συναθροίσεις και στη διακονία. Μερικές βοηθούν στη συντήρηση της Αίθουσας Βασιλείας. Δείχνουν προσωπικό ενδιαφέρον στους συλλάτρεις τους. Βέβαια, αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Ορισμένες έχουν να φροντίσουν ηλικιωμένους γονείς. Άλλες υπομένουν εναντίωση από μέλη της οικογένειάς τους. Άλλες πάλι είναι μεμονωμένες μητέρες και εργάζονται σκληρά για να καλύπτουν τις ανάγκες των παιδιών τους.

2. Γιατί χρειάζεται να στηρίζουμε τις αδελφές μας;

² Γιατί είναι τόσο σημαντικό να στηρίζουμε τις αδελφές μας; Επειδή ο κόσμος δεν φέρεται πάντα στις γυναίκες με την αξιοπρέπεια που δικαιούνται. Επιπρόσθετα, η Γραφή μάς προτρέπει να τις στηρίζουμε. Για παράδειγμα, ο απόστολος Παύλος ζήτησε από την εκκλησία στη Ρώμη να καλοδεχτεί τη Φοίβη και “να τη βοηθήσει σε ό,τι χρειαστεί”. (Ρωμ. 16:1, 2) Εφόσον ο Παύλος υπήρξε Φαρισαίος, πιθανότατα είχε ζήσει μέσα σε έναν πολιτισμό που αντιμετώπιζε τις γυναίκες ως κατώτερες. Ωστόσο, τώρα που ήταν Χριστιανός, μιμούνταν τον Ιησού και φερόταν στις γυναίκες με αξιοπρέπεια και καλοσύνη.​—1 Κορ. 11:1.

3. Πώς φερόταν ο Ιησούς στις γυναίκες, και πώς θεωρούσε τις γυναίκες που έκαναν το θέλημα του Θεού;

³ Ο Ιησούς φερόταν σε όλες τις γυναίκες με αξιοπρέπεια. (Ιωάν. 4:27) Δεν τις αντιμετώπιζε όπως οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες της εποχής του. Μάλιστα, μια Βιβλική εγκυκλοπαίδεια δηλώνει: «Καμία απολύτως δήλωση του Ιησού δεν υποτιμά ούτε μειώνει τις γυναίκες». Ο Ιησούς έτρεφε ιδιαίτερο σεβασμό για τις γυναίκες που έκαναν το θέλημα του Πατέρα του. Είναι αξιοσημείωτο ότι τις θεωρούσε αδελφές του και τις ανέφερε μαζί με τους άντρες που θεωρούσε μέρος της πνευματικής του οικογένειας.​—Ματθ. 12:50.

4. Τι θα δούμε σε αυτό το άρθρο;

 ⁴ Ο Ιησούς ήταν πάντα πρόθυμος να βοηθάει τις πνευματικές αδελφές του. Τις εκτιμούσε και τις υπερασπιζόταν. Ας δούμε πώς μπορούμε να τον μιμηθούμε δείχνοντας περίσκεψη για τις αδελφές μας.

5. Γιατί δυσκολεύονται ίσως μερικές αδελφές να ωφεληθούν από εποικοδομητικές συναναστροφές;

⁵ Όλοι μας, αδελφοί και αδελφές, χρειαζόμαστε καλή συναναστροφή. Ενίοτε όμως οι αδελφές ίσως δυσκολεύονται να καλύψουν αυτή την ανάγκη. Γιατί; Προσέξτε τα ακόλουθα σχόλια. Μια αδελφή, η Τζόρνταν, * λέει: «Επειδή είμαι άγαμη, κάποιες φορές νιώθω σαν να μην έχω θέση στην εκκλησία, σαν να μην κολλάω πουθενά». Η Κρίστεν, μια σκαπάνισσα που μετακόμισε για να επεκτείνει τη διακονία της, λέει: «Όταν πας σε καινούρια εκκλησία, μπορεί να νιώθεις μοναξιά». Και μερικοί αδελφοί μπορεί να νιώθουν έτσι. Επίσης, εκείνοι που ζουν σε θρησκευτικά διαιρεμένο σπιτικό μπορεί να νιώθουν κάπως αποχωρισμένοι από την κυριολεκτική τους οικογένεια και ταυτόχρονα απομονωμένοι από την πνευματική τους οικογένεια. Όσοι είναι περιορισμένοι στο σπίτι μπορεί να νιώθουν μοναξιά, όπως και όσοι φροντίζουν άρρωστα μέλη της οικογένειάς τους. Η Ανέτ λέει: «Μου ήταν αδύνατον να πηγαίνω σε παρέες γιατί είχα αναλάβει τη φροντίδα της μητέρας μου».

6. Πώς βοήθησε ο Ιησούς τη Μάρθα και τη Μαρία, όπως έχει καταγραφεί στα εδάφια Λουκάς 10:38-42;

⁶ Ο Ιησούς αφιέρωνε χρόνο στις πνευματικές αδελφές του, και ήταν αληθινός τους φίλος. Σκεφτείτε τη φιλία του με τη Μαρία και τη Μάρθα, που προφανώς ήταν και οι δύο άγαμες. (Διαβάστε Λουκάς 10:38-42) Με τα λόγια και τις πράξεις του, προφανώς τις έκανε να νιώθουν άνετα. Η Μαρία ένιωσε ευπρόσδεκτη να καθίσει κοντά στα πόδια του ως μαθήτρια. * Η δε Μάρθα, δυσφορώντας που η Μαρία δεν τη βοηθούσε, ένιωσε ελεύθερη να πει στον Ιησού αυτό που την απασχολούσε. Σε εκείνη τη φιλική ατμόσφαιρα, ο Ιησούς μπόρεσε να βοηθήσει πνευματικά και τις δύο γυναίκες. Έδειξε επίσης το ενδιαφέρον του για αυτές και για τον αδελφό τους, τον Λάζαρο, με το να τους επισκεφτεί και σε άλλες περιπτώσεις. (Ιωάν. 12:1-3) Να λοιπόν γιατί, όταν ο Λάζαρος αρρώστησε βαριά, η Μαρία και η Μάρθα ήξεραν ότι μπορούσαν να στραφούν στον Ιησού για βοήθεια.​—Ιωάν. 11:3, 5.

7. Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να ενθαρρύνουμε τις αδελφές;

⁷ Για μερικές αδελφές, οι συναθροίσεις είναι η βασική ευκαιρία που έχουν να συναναστραφούν τους συλλάτρεις τους. Επομένως, πρέπει να αξιοποιούμε αυτές τις περιστάσεις για να τις καλοδεχόμαστε, να συζητάμε μαζί τους και να τους δείχνουμε ότι νοιαζόμαστε. Η Τζόρνταν λέει: «Όταν οι άλλοι δείχνουν ότι πρόσεξαν τις απαντήσεις μου, κλείνουν συνεργασία μαζί μου ή εκδηλώνουν ενδιαφέρον με κάποιον άλλον τρόπο, αυτό σημαίνει πάρα πολλά για εμένα». Πρέπει να φροντίζουμε να ξέρουν οι αδελφές μας ότι είναι σημαντικές για εμάς. Η Κία λέει: «Ξέρω ότι, αν λείψω από μια συνάθροιση, όλο και κάποιος θα μου στείλει μήνυμα για να ρωτήσει αν είμαι καλά. Αυτό μου λέει ότι οι αδελφοί και οι αδελφές νοιάζονται για εμένα».

8. Με ποιους άλλους τρόπους μπορούμε να μιμούμαστε τον Ιησού;

⁸ Όπως ο Ιησούς, έτσι και εμείς μπορούμε να αφιερώνουμε χρόνο για να κάνουμε παρέα με τις αδελφές. Ίσως μπορούμε να τις προσκαλέσουμε για ένα απλό γεύμα ή  για αναψυχή. Σε αυτές τις περιστάσεις, ας φροντίζουμε να είναι η συζήτησή μας εποικοδομητική. (Ρωμ. 1:11, 12) Οι πρεσβύτεροι είναι καλό να έχουν κατά νου τη στάση του Ιησού. Εκείνος ήξερε ότι η αγαμία θα παρουσίαζε δυσκολίες για μερικούς, αλλά κατέστησε σαφές πως ούτε ο γάμος ούτε η τεκνοποίηση είναι το μυστικό της διαρκούς ευτυχίας. (Λουκ. 11:27, 28) Απεναντίας, η μόνιμη ευτυχία έρχεται όταν βάζουμε την υπηρεσία του Ιεχωβά στην πρώτη θέση.​—Ματθ. 19:12.

9. Τι μπορούν να κάνουν οι πρεσβύτεροι για να βοηθούν τις αδελφές;

⁹ Ιδιαίτερα οι πρεσβύτεροι χρειάζεται να φέρονται στις Χριστιανές ως πνευματικές τους αδελφές και μητέρες. (1 Τιμ. 5:1, 2) Είναι καλό να αφιερώνουν χρόνο πριν ή μετά τις συναθροίσεις για να συζητούν με τις αδελφές. Η Κρίστεν λέει: «Ένας πρεσβύτερος παρατήρησε ότι ήμουν πολυάσχολη και με ρώτησε για το πρόγραμμά μου. Εκτίμησα πραγματικά το ειλικρινές ενδιαφέρον του». Όταν οι πρεσβύτεροι αφιερώνουν τακτικά χρόνο για να συζητούν με τις πνευματικές αδελφές τους, αποδεικνύουν ότι νοιάζονται για αυτές. * Η Ανέτ επισημαίνει ένα όφελος των τακτικών συζητήσεων με τους πρεσβυτέρους, λέγοντας: «Τους γνωρίζω καλύτερα, και με γνωρίζουν και εκείνοι. Έτσι, όταν περνάω  μια δύσκολη δοκιμασία, νιώθω πιο άνετα να τους ζητήσω βοήθεια».

10. Τι κάνει τις αδελφές μας να νιώθουν υπέροχα;

¹⁰ Όλοι μας, άντρες και γυναίκες, νιώθουμε υπέροχα όταν οι άλλοι αναγνωρίζουν τις ικανότητές μας και μας λένε ότι εκτιμούν το έργο που κάνουμε. Αντίθετα, αν τα ταλέντα μας και ο κόπος μας θεωρούνται δεδομένα, αποθαρρυνόμαστε. Μια άγαμη σκαπάνισσα, η Άμπιγκεϊλ, ομολογεί πως κάποιες φορές νιώθει ότι είναι στο περιθώριο: «Με βλέπουν απλώς ως την αδελφή του τάδε ή την κόρη του τάδε. Μερικές φορές νιώθω αόρατη». Προσέξτε όμως το σχόλιο της Παμ, μιας άγαμης αδελφής που υπηρέτησε πολλά χρόνια ως ιεραπόστολος. Τελικά, επέστρεψε στην πατρίδα της για να φροντίσει τους γονείς της. Τώρα έχει περάσει τα 70 και συνεχίζει το σκαπανικό. Η Παμ λέει: «Με βοηθάει αφάνταστα όταν οι άλλοι μου εκφράζουν την εκτίμησή τους».

11. Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι θεωρούσε πολύτιμες τις γυναίκες που τον συνόδευαν στη διακονία του;

¹¹ Ο Ιησούς θεωρούσε πολύτιμη τη βοήθεια που λάβαινε από τις θεοσεβείς γυναίκες οι οποίες τον υπηρετούσαν «από τα υπάρχοντά τους». (Λουκ. 8:1-3) Όχι μόνο τους επέτρεψε να έχουν αυτό το προνόμιο, αλλά τους αποκάλυψε και βαθιές πνευματικές αλήθειες. Για παράδειγμα, τους γνωστοποίησε ότι επρόκειτο να πεθάνει και να αναστηθεί. (Λουκ. 24:5-8) Προετοίμασε αυτές τις γυναίκες για τις δοκιμασίες που θα αντιμετώπιζαν, όπως είχε προετοιμάσει και τους αποστόλους. (Μάρκ. 9:30-32· 10:32-34) Αξίζει να σημειωθεί ότι, αν και οι απόστολοι έφυγαν όταν συνελήφθη ο Ιησούς, μερικές από τις γυναίκες που τον είχαν βοηθήσει ήταν κοντά του την ώρα που πέθαινε πάνω στο ξύλο του βασανισμού.​—Ματθ. 26:56· Μάρκ. 15:40, 41.

12. Τι εμπιστεύτηκε ο Ιησούς σε γυναίκες;

¹² Ο Ιησούς εμπιστεύτηκε σημαντικό έργο σε γυναίκες. Για παράδειγμα, κάποιες θεοσεβείς γυναίκες ήταν οι πρώτοι μάρτυρες της ανάστασής του. Ανέθεσε σε εκείνες τις γυναίκες να πουν στους αποστόλους ότι είχε αναστηθεί από τους νεκρούς. (Ματθ. 28:5, 9, 10) Την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., πιθανώς ήταν παρούσες και γυναίκες όταν εκχύθηκε το άγιο πνεύμα. Αν ήταν, τότε εκείνες οι αδελφές που μόλις είχαν χριστεί μπορεί να έλαβαν τη θαυματουργική ικανότητα να μιλούν ξένες γλώσσες και να λένε σε άλλους «για τα μεγαλεία του Θεού».​—Πράξ. 1:14· 2:2-4, 11.

13. Τι επιτελούν οι Χριστιανές σήμερα, και πώς μπορούμε να δείχνουμε εκτίμηση για όσα κάνουν;

¹³ Οι αδελφές μας είναι αξιέπαινες για όλα όσα κάνουν στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Μεταξύ άλλων βοηθούν στην οικοδόμηση και στη συντήρηση κτιρίων, υποστηρίζουν ξενόγλωσσους ομίλους και υπηρετούν εθελοντικά σε εγκαταστάσεις Μπέθελ. Συμμετέχουν στο έργο παροχής βοήθειας σε περιπτώσεις καταστροφών, συμβάλλουν στη μετάφραση των εκδόσεών μας και υπηρετούν ως σκαπάνισσες και ιεραπόστολοι. Όπως οι αδελφοί, έτσι και οι αδελφές μπορούν να παρακολουθήσουν τη σχολή σκαπανέων, τη Σχολή για Ευαγγελιστές της Βασιλείας και τη Σχολή Γαλαάδ. Επιπρόσθετα, οι παντρεμένες αδελφές βοηθούν τους συζύγους τους να σηκώνουν βαρύ φορτίο στην εκκλησία και στην οργάνωση. Αυτοί οι υπεύθυνοι αδελφοί δεν θα μπορούσαν να υπηρετούν σε τόσο πλήρη βαθμό ως «δώρα σε μορφή ανθρώπων» αν δεν τους υποστήριζαν οι γυναίκες τους. (Εφεσ. 4:8) Μπορείτε να σκεφτείτε τρόπους για να στηρίζετε αυτές τις αδελφές στο έργο που κάνουν;

14. Με βάση τη δήλωση που γίνεται στο εδάφιο Ψαλμός 68:11, τι κάνουν οι σοφοί πρεσβύτεροι;

¹⁴ Οι σοφοί πρεσβύτεροι αντιλαμβάνονται ότι οι αδελφές είναι ένα «μεγάλο στράτευμα» πρόθυμων εργατών και ότι συχνά συγκαταλέγονται στους πιο ικανούς κήρυκες των καλών νέων. (Διαβάστε Ψαλμός 68:11) Γι’ αυτό, οι πρεσβύτεροι αναζητούν τρόπους για να ωφεληθούν από την πείρα τους. Η Άμπιγκεϊλ το  εκτιμάει όταν οι αδελφοί τη ρωτούν ποιες μεθόδους έχει βρει αποτελεσματικές για να αρχίζει συζητήσεις στον τομέα. Η ίδια λέει: «Αυτό με βοηθάει να βλέπω ότι ο Ιεχωβά έχει μια θέση για εμένα στην οργάνωσή του». Επιπρόσθετα, οι πρεσβύτεροι αναγνωρίζουν ότι οι πιστές, ώριμες αδελφές μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά τις νεότερες να χειρίζονται διάφορες δυσκολίες. (Τίτο 2:3-5) Ασφαλώς, οι αδελφές μας αξίζουν την εκτίμησή μας!

15. Πότε ίσως χρειάζονται οι αδελφές κάποιον να τις υπερασπιστεί;

¹⁵ Μερικές φορές, οι αδελφές ίσως χρειάζονται κάποιον να τις υπερασπιστεί όταν αντιμετωπίζουν μια συγκεκριμένη δυσκολία. (Ησ. 1:17) Λόγου χάρη, μια χήρα ή μια διαζευγμένη αδελφή ίσως χρειάζεται κάποιον να μιλήσει εκ μέρους της και να τη βοηθήσει να φροντίσει για κάποιες δουλειές που μέχρι πρότινος έκανε ο σύζυγός της. Μια ηλικιωμένη αδελφή ίσως χρειάζεται βοήθεια για να μιλήσει με γιατρούς. Ή μια σκαπάνισσα που υπηρετεί και σε άλλα θεοκρατικά προγράμματα ίσως χρειάζεται κάποιον να την υπερασπιστεί αν δέχεται επικρίσεις για το ότι δεν βγαίνει στο έργο τόσο συχνά όσο άλλοι σκαπανείς. Με ποιους άλλους τρόπους μπορούμε να βοηθάμε τις αδελφές μας; Ας εξετάσουμε και πάλι το παράδειγμα του Ιησού.

16. Πώς υπερασπίστηκε ο Ιησούς τη Μαρία, όπως έχει καταγραφεί στα εδάφια Μάρκος 14:3-9;

¹⁶ Ο Ιησούς έσπευδε να υπερασπιστεί τις πνευματικές αδελφές του όταν τις παρεξηγούσαν. Για παράδειγμα, υπερασπίστηκε τη Μαρία όταν την επέκρινε η Μάρθα. (Λουκ. 10:38-42) Υπερασπίστηκε τη Μαρία και δεύτερη φορά, όταν οι άλλοι την επέκριναν θεωρώντας λάθος μια απόφασή της. (Διαβάστε Μάρκος 14:3-9) Ο Ιησούς κατάλαβε ποιο ήταν το κίνητρο της Μαρίας και την επαίνεσε, λέγοντας: «Έκανε μια καλή πράξη σε εμένα. . . . Έκανε ό,τι μπορούσε». Προφήτευσε μάλιστα ότι θα μιλούσαν για την καλή της πράξη “οπουδήποτε θα κηρύττονταν τα καλά νέα σε όλο τον κόσμο”, όπως γίνεται τώρα και με αυτό το άρθρο. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ιησούς μίλησε για την παγκόσμια έκταση του έργου κηρύγματος σε συνδυασμό με την ανιδιοτελή πράξη αυτής της γυναίκας. Πόσο θα καθησύχασαν τα λόγια του τη Μαρία έπειτα από την άδικη επίκριση που είχε δεχτεί!

17. Δείξτε με παράδειγμα πότε ίσως χρειαστεί να υπερασπιστούμε μια αδελφή.

¹⁷ Υπερασπίζεστε εσείς τις πνευματικές σας αδελφές όταν το χρειάζονται; Για παράδειγμα, σκεφτείτε το ακόλουθο σενάριο. Μερικοί ευαγγελιζόμενοι βλέπουν ότι μια αδελφή που ζει σε διαιρεμένο σπιτικό έρχεται συχνά αργοπορημένη στη συνάθροιση και στο τέλος φεύγει αμέσως. Παρατηρούν ότι σπάνια φέρνει μαζί τα παιδιά της. Αναρωτιούνται λοιπόν γιατί δεν παίρνει πιο δυναμική θέση απέναντι στον μη ομόπιστο σύζυγό της και την επικρίνουν. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι η αδελφή κάνει το καλύτερο που μπορεί. Δεν έχει απόλυτο έλεγχο του προγράμματός της ούτε τον τελευταίο λόγο όσον αφορά τα παιδιά της. Τι μπορείτε να κάνετε; Αν επαινείτε την αδελφή και αναφέρετε στους άλλους τα καλά πράγματα που κάνει, μπορεί να βάλετε τέλος στα αρνητικά σχόλια.

18. Με ποιους άλλους τρόπους μπορούμε να βοηθάμε τις αδελφές μας;

¹⁸ Μπορούμε να δείχνουμε στις αδελφές μας πόσο νοιαζόμαστε για αυτές προσφέροντας πρακτική βοήθεια. (1 Ιωάν. 3:18) Η Ανέτ, η αδελφή που φρόντιζε την άρρωστη μητέρα της, λέει: «Μερικοί αδελφοί και αδελφές έρχονταν να καθίσουν λίγο με τη μητέρα μου για να με ξεκουράσουν ή έφερναν φαγητό. Αυτό με έκανε να νιώθω ότι με αγαπούν και ότι είμαι μέρος της εκκλησίας». Και η Τζόρνταν έλαβε βοήθεια. Ένας αδελφός τής έμαθε κάποια βασικά πράγματα για τη συντήρηση του αυτοκινήτου. Η Τζόρνταν λέει: «Είναι ωραίο να ξέρω ότι οι αδελφοί και οι αδελφές μου νοιάζονται για την ασφάλειά μου».

19. Με ποιους επιπρόσθετους τρόπους μπορούν οι πρεσβύτεροι να βοηθούν τις αδελφές;

 ¹⁹ Αλλά και οι πρεσβύτεροι προσπαθούν να βοηθούν τις αδελφές. Ξέρουν ότι για τον Ιεχωβά έχει σημασία το πώς τους φέρονται. (Ιακ. 1:27) Ως εκ τούτου, μιμούνται τη λογικότητα του Ιησού και δεν θέτουν κανόνες εκεί όπου θα ήταν πιο σωστό να κάνουν εξαιρέσεις. (Ματθ. 15:22-28) Οι πρεσβύτεροι που παίρνουν την πρωτοβουλία να προσφέρουν βοήθεια κάνουν τις αδελφές να νιώθουν ότι έχουν στήριξη. Η Κία θυμάται πως, όταν ο επίσκοπος του ομίλου της έμαθε ότι θα μετακόμιζε, κανόνισε αμέσως να της δοθεί βοήθεια. «Μου έφυγε ένα τεράστιο βάρος», αφηγείται η Κία. «Με τα ενθαρρυντικά τους λόγια και την πρακτική τους βοήθεια, οι πρεσβύτεροι μου έδειξαν καθαρά ότι είμαι σημαντικό κομμάτι της εκκλησίας και ότι δεν είμαι μόνη στα δύσκολα».

20, 21. Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι θεωρούμε πολύτιμες όλες τις αδελφές μας;

²⁰ Στις εκκλησίες μας σήμερα, βρίσκουμε αμέτρητες σκληρά εργαζόμενες Χριστιανές που αξίζουν τη στήριξή μας. Όπως μάθαμε από το παράδειγμα του Ιησού, μπορούμε να τις βοηθάμε αν τους αφιερώνουμε χρόνο και προσπαθούμε να τις γνωρίσουμε. Μπορούμε να δείχνουμε εκτίμηση για όσα κάνουν στην υπηρεσία του Θεού. Μπορούμε επίσης να τις υπερασπιζόμαστε όταν χρειάζεται.

²¹ Στον επίλογο της επιστολής του προς τους Ρωμαίους, ο απόστολος Παύλος ανέφερε ονομαστικά εννιά Χριστιανές. (Ρωμ. 16:1, 3, 6, 12, 13, 15) Εκείνες οι γυναίκες αναμφίβολα ενθαρρύνθηκαν όταν άκουσαν τους χαιρετισμούς και τον έπαινό του. Ας στηρίζουμε και εμείς όλες τις αδελφές στην εκκλησία μας. Με αυτόν τον τρόπο, δείχνουμε ότι τις θεωρούμε πολύτιμες ως μέρος της πνευματικής μας οικογένειας.