Ματιές στον Κόσμο

AIDS στο Παρίσι

«Στο Παρίσι, ο 1 στους 3 θανάτους μεταξύ αντρών ηλικίας 25 ως 44 χρονών προκαλείται από τον ιό του AIDS», αναφέρει η γαλλική εφημερίδα Λε Μοντ (Le Monde). Αυτές οι τελευταίες στατιστικές κοινοποιήθηκαν πρόσφατα από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Ιατρικών Ερευνών της Γαλλίας (INSERM). Η έκθεση περαιτέρω αποκαλύπτει ότι, μεταξύ του 1983 και του 1990, η μόλυνση από τον ιό του AIDS αύξησε την αναλογία θανάτων στις ίδιες ηλικίες κατά 50 τοις εκατό. Ο Δρ Τζόναθαν Μαν, διευθυντής της WHO (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας), πρόβλεψε τα εξής: «Μας περιμένουν χειρότερα· η επιδημία βρίσκεται σε εξέλιξη παντού». Σύμφωνα με στοιχεία της WHO, κάθε μέρα μολύνονται πέντε χιλιάδες άτομα σε όλο τον κόσμο.

Παιδιά και Τάισμα με Μπιμπερό

Περίπου το 25 τοις εκατό των παιδιών στην Ιαπωνία αντιμετωπίζουν προβλήματα διατροφής. Ο λόγος μπορεί να είναι το τάισμα με μπιμπερό. Επί 20 και πλέον χρόνια, αναφέρει η εφημερίδα Ασάχι Ίβνινγκ Νιουζ (Asahi Evening News), οι δάσκαλοι στους βρεφονηπιακούς σταθμούς έχουν προσέξει ότι μερικά παιδιά δυσκολεύονται να φάνε κάποια τροφή που χρειάζεται πολύ μάσημα. Μερικά παιδιά δεν μπορούν να την καταπιούν, άλλα τη φτύνουν και άλλα την έχουν ακόμη στο στόμα τους μετά το μεσημεριανό τους ύπνο. Οι γιατροί παρατήρησαν ότι τα σαγόνια αυτών των παιδιών είναι αδύναμα και τα πιγούνια τους μικρά. Ο οδοντίατρος Ναοχίκο Ινόουε και η ειδικός σε θέματα δημόσιας υγείας Ρέικο Σακάσιτα ισχυρίζονται ότι, όπως έχουν εντοπίσει, η αιτία ανάγεται στη βρεφική ηλικία και κατηγορούν το τάισμα με μπιμπερό. Φαίνεται ότι, όταν τα μωρά τρέφονται από μπιμπερό, χρειάζεται απλώς να ρουφούν χωρίς να κουνούν το σαγόνι τους. Ωστόσο, με το θηλασμό τα μωρά χρησιμοποιούν ενεργητικά τα σαγόνια τους και δυναμώνουν τους ίδιους μυς τους οποίους αργότερα θα χρειαστούν για το μάσημα της τροφής.

Το Πρόβλημα των Θαλάσσιων Χελώνων

Μολονότι το νερό είναι το σπίτι των θαλάσσιων χελώνων, η ξηρά είναι ο τόπος στον οποίο αποθέτουν τα αβγά τους. Αφού διανύουν τεράστιες αποστάσεις στους ωκεανούς του κόσμου, οι θαλάσσιες χελώνες επιστρέφουν σε συγκεκριμένες παραλίες για να αναπαραχτούν. Αφού ζευγαρώσουν στα ανοιχτά, οι θηλυκές σέρνονται ως την παραλία—πιθανότατα την ίδια παραλία στην οποία γεννήθηκαν—και αφήνουν ήσυχα τα αβγά τους σε κάποιο προσεκτικά διαλεγμένο μέρος. Αυτό επαναλαμβάνεται για λίγες μέρες, ώσπου να αφήσουν και να σκεπάσουν με πολύ κόπο όλα τα αβγά—συνήθως χίλια περίπου. Αλλά τότε εμφανίζεται το πρόβλημα. Το περιοδικό Πρίσμα (Prisma) της Νότιας Αφρικής το αποκαλεί «συστηματική απογύμνωση των φωλιών» από τον άνθρωπο η οποία ξεκινάει από την «άνευ προηγουμένου απληστία του και από μια σκανδαλώδη αδιαφορία για το περιβάλλον»· όλο αυτό «έχει προξενήσει σοβαρή βλάβη στα αναπαραγωγικά δεδομένα των χελώνων». Τώρα μερικά είδη απειλούνται με εξαφάνιση.

Διαφημιστές Τσιγάρων Εκμεταλλεύονται τις Γυναίκες

«Έχεις πάει πολύ μπροστά, μωρό μου». Επί χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι καπνίστριες ενθαρρύνονται από τέτοια πειστικά διαφημιστικά μηνύματα. Αυτές τις γυναίκες τις έχουν εκμεταλλευτεί, θρηνεί η Κάθι Χάρτι, υπεύθυνη ενός αντικαπνιστικού προγράμματος σε μια από τις βόρειες πολιτείες. Η Χάρτι συμμετέχει στη δημιουργία μιας τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής διαφημιστικής εκστρατείας που τονίζει αυτό το μήνυμα. Μια αντικαπνιστική διαφήμιση δείχνει κάποια ελκυστική γυναίκα να σβήνει το τσιγάρο της στο φαλακρό κεφάλι ενός διαφημιστή. Σε μια ραδιοφωνική διαφήμιση ακούγεται κάποια γυναίκα που λέει στους καπνοβιομήχανους: «Σας ευχαριστούμε για τα μαλλιά μας που μυρίζουν σαν σταχτοδοχείο. Σας ευχαριστούμε για τα λεκιασμένα δόντια μας και για τους φουσκωμένους λογαριασμούς του στεγνοκαθαριστηρίου. Σας ευχαριστούμε για τα 52.000 κρούσματα καρκίνου του πνεύμονα που προκαλείτε στις γυναίκες κάθε χρόνο. Ελπίζουμε μόνο να σας ξεπληρώσουμε τη χάρη κάποια μέρα». Η Χάρτι εξηγεί: «Θέλουμε να το ξανασκεφτούν [οι γυναίκες]: ‘Το θέλω πραγματικά αυτό το τσιγάρο; Θέλω πραγματικά να κάνω κάποιους άλλους να πλουτίσουν και τον εαυτό μου να αρρωστήσει;’»

Η Ελπίδα των Αστρονόμων

Στα πλαίσια ενός δεκαετούς προγράμματος που διευθύνει η Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος των Η.Π.Α., οι αστρονόμοι σχεδιάζουν να δαπανήσουν 100 εκατομμύρια δολάρια (περ. 20 δισ. δρχ.) σε μια προσπάθεια να ανακαλύψουν εκπομπές κυμάτων από νοήμονα πλάσματα σε άλλους πλανήτες. Σύμφωνα με την εφημερίδα Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν (International Herald Tribune), το σχέδιό τους είναι να καταγράψουν ταυτόχρονα εκατομμύρια συχνότητες μικροκυμάτων με ραδιοτηλεσκόπια στην Αργεντινή, στην Αυστραλία, στην Ινδία, στη Ρωσία, στο Πόρτο Ρίκο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν και μερικοί αισιόδοξοι επιστήμονες προβλέπουν άμεση επιτυχία, άλλοι επισημαίνουν ότι οι 50 έρευνες που διεξάχτηκαν από το 1960 υπήρξαν άκαρπες.

Προγραμματισμός της Τηλεόρασης;

«Για τα παιδιά είναι καλύτερο να βλέπουν λιγότερη τηλεόραση, ιδιαίτερα λιγότερη βία στην τηλεόραση», αναφέρει η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (The Journal  of the American Medical Association). Το άρθρο ανέφερε ότι «βρέφη ηλικίας 14 μηνών παρατηρούν και υιοθετούν με αξιοσημείωτο τρόπο τη συμπεριφορά που βλέπουν στην τηλεόραση». Πολλά από αυτά που βλέπουν είναι επιθετικά και βίαια από τη φύση τους. Σε μια προσπάθεια να αποκατασταθεί η εξουσία των γονέων, η έκθεση προτείνει να χρησιμοποιείται μια ηλεκτρονική κλειδαριά σύγχρονης τεχνολογίας για τα κανάλια, με ρολόι, ώστε να είναι δυνατή η προεπιλογή των προγραμμάτων, των καναλιών και του χρόνου παρακολούθησης. Με αυτόν τον τρόπο, οι γονείς μπορούν ακόμη και όταν λείπουν να ελέγχουν τι βλέπουν στην τηλεόραση τα παιδιά τους και πότε το βλέπουν.

Μέλι—Γιατρικό

Από την αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν το μέλι για τις θεραπευτικές ιδιότητές του. Το γαλλικό περιοδικό Λα Πρες Μεντικάλ (La Presse Médicale) αναφέρει ότι η σύγχρονη ιατρική επιστήμη τώρα αρχίζει να ανακαλύπτει εκ νέου τις θεραπευτικές δυνάμεις που έχει το μέλι. Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι γιατροί έκαναν πειράματα χρησιμοποιώντας αγνό φυσικό μέλι για τη θεραπεία εγκαυμάτων και διαφόρων ειδών τραυμάτων. Έβαζαν μέλι απευθείας στα τραύματα και τα κάλυπταν με στεγνούς, αποστειρωμένους επιδέσμους. Άλλαζαν αυτό το επίθεμα κάθε 24 ώρες. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το μέλι είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό ως καθαριστικό και γιατρικό. Σκοτώνει τα περισσότερα μικρόβια μόλις έρθει σε επαφή με αυτά και διεγείρει την ανάπτυξη νέων ιστών. Το ίδιο περιοδικό καταλήγει: «Επειδή είναι απλό και φτηνό, το μέλι θα έπρεπε να γίνει περισσότερο γνωστό και να προστεθεί στον κατάλογο των αντισηπτικών προϊόντων που χρησιμοποιούνται συνήθως».

Υπεραθλητές Αλλά Όχι Υπερυγιείς

«Είναι εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο η υπερβολική προπόνηση και η συναισθηματική φόρτιση που προηγούνται ενός σημαντικού αγώνα επηρεάζουν αρνητικά το ανοσολογικό σύστημα των αθλητών», αναφέρει η εφημερίδα Ο Εστάντο ντε Σ. Πάουλο (O Estado de S. Paulo). «Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ανεπάρκεια στην άμυνα κατά των μολύνσεων, η οποία μοιάζει πολύ με τα συμπτώματα του AIDS». Έρευνες των Δρ Γκερντ Ούλενμπρικ και Χάιντς Λίζεν αποκαλύπτουν ότι οι επαγγελματίες ή υπεργυμνασμένοι αθλητές έχουν υψηλότερη αναλογία σε κακοήθεις όγκους και μολύνσεις. Λένε ότι αυτό μπορεί να οφείλεται στο στρες που επιφέρει η «επίμονη προπόνηση και το αυστηρό πρόγραμμα που επιβάλλει ο ανταγωνισμός». Η ίδια εφημερίδα προσθέτει: «Από την άλλη μεριά, η μετριοπαθής ενασχόληση με τα αθλήματα ενισχύει τον οργανισμό και συμβάλλει όχι μόνο στην πρόληψη του καρκίνου αλλά και στην παράταση της ζωής του ατόμου».

Τηλεχειρουργική στο Μέλλον;

«Ο ασθενής είναι στη Ρώμη, ο γιατρός εγχειρίζει από το Μιλάνο», εξηγεί η ιταλική εφημερίδα Ιλ Μεσατζέρο (Il Messaggero) περιγράφοντας την «πρώτη απόπειρα τηλεχειρουργικής που έγινε ποτέ με τη βοήθεια ρομπότ». Από απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων, μέσω τηλεφωνικής σύνδεσης και μιας οθόνης, ο χειρουργός προσδιορίζει το «ακριβές σημείο της τομής, δίνει την έγκριση, και το ρομπότ αναλαμβάνει δράση. Ο μηχανικός του βραχίονας που κρατάει ένα νυστέρι χαμηλώνει προς το σώμα του ασθενούς και κόβει». Σε αυτή τη χειρουργική επίδειξη που έλαβε χώρα στο συνέδριο Χειρουργική ’92 στη Ρώμη, ο ασθενής ήταν μόνο μια κούκλα, εφόσον ο ιταλικός νόμος δεν επιτρέπει να εγχειρίζονται άνθρωποι από μηχανές, αλλά μέσα σε έξι ως εφτά χρόνια η τηλεχειρουργική, δηλαδή η «τηλεκατευθυνόμενη χειρουργική», μπορεί κάλλιστα να γίνει πραγματικότητα. Σύμφωνα με τον Λισίνιο Αντζελίνι, καθηγητή γενικής χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο Λα Σαπιέντζα της Ρώμης, στο μέλλον «όλες αυτές τις κινήσεις που τώρα εκτελούνται από το χειρουργό με κάποια δυσκολία θα τις εμπιστευόμαστε σε μηχανές».

Ανεργία και Υγεία

Η ανεργία ανάμεσα στα νεαρά άτομα είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στο Δυτικό κόσμο, ισχυρίζεται η Δρ Αν Χάμερστρομ του Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, στη Σουηδία. Οι διαπιστώσεις της, όπως ανέφερε το Βρετανικό Ιατρικό Περιοδικό (British Medical Journal), δείχνουν ότι οι άνεργοι νεαροί έχουν την τάση να παρεκτρέπονται σε μη υγιή συμπεριφορά, όπως είναι το πολύ ποτό και η ανάμειξη στο έγκλημα. Οι άνεργες νεαρές, όμως, επηρεάζονται διαφορετικά και εκδηλώνουν περισσότερες σωματικές ασθένειες, σε συνδυασμό με αισθήματα ενοχής, καθώς φοβούνται ότι γίνονται βάρος στην οικογένειά τους. Οι άντρες ελκύουν πολύ περισσότερο την προσοχή του κοινού, επειδή η αντίδρασή τους στην ανεργία είναι πιο έκδηλη, παρατηρεί η Χάμερστρομ. Η ίδια συμβουλεύει ότι «τα μέλη του νοσηλευτικού προσωπικού θα πρέπει να είναι πιο άγρυπνα ως προς τις επιπτώσεις που έχει η ανεργία στις γυναίκες». Το παραπάνω περιοδικό καταλήγει ότι «η μόνη πλήρως αποτελεσματική γιατρειά είναι μια απασχόληση με νόημα».

‘Ειδωλολατρική Χώρα η Γερμανία’

«Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία [της Γερμανίας] έχει γίνει ειδωλολατρική χώρα με κάποια Χριστιανικά υπολείμματα. Έξι εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χάσει την πίστη τους στον Θεό. Ο αριθμός των ανθρώπων που δεν ανήκουν σε καμιά θρησκεία είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό εκείνων που πηγαίνουν στην εκκλησία. Μόλις το 10 τοις εκατό πηγαίνουν στην εκκλησία κάθε Κυριακή». Αυτά ήταν τα πορίσματα μιας έρευνας που έγινε για το γερμανικό ειδησεογραφικό περιοδικό Ντερ Σπίγκελ (Der Spiegel). Οι απαντήσεις συγκρίθηκαν με εκείνες που είχαν δοθεί σε μια παρόμοια έρευνα το 1967. Οι «νέοι ειδωλολάτρες», όπως αποκαλεί αυτό το περιοδικό όσους εγκατέλειψαν την εκκλησία, «έχουν αποχαιρετήσει τις εκκλησίες χωρίς πόνο ή θυμό. Δεν ήταν η αγανάκτηση, αλλά η αδιαφορία αυτή που στέρησε τις εκκλησίες από τους πιστούς τους».