Μια Βέβαιη Ελπίδα

ΣΧΕΔΟΝ πριν από 2.000 χρόνια, ο Ιησούς, ο οποίος συχνά αποκαλείται ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ, καταδικάστηκε άδικα σε θάνατο. Ενώ κρεμόταν σε ένα ξύλο βασανισμού, κάποιος κακοποιός που κρεμόταν δίπλα του είπε χλευαστικά: «Δεν είσαι εσύ ο Χριστός; Σώσε τον εαυτό σου και εμάς».

Τότε, ένας άλλος κακοποιός που είχε και αυτός καταδικαστεί σε θάνατο επέπληξε τον πρώτο: «Δεν φοβάσαι καθόλου τον Θεό, τώρα που είσαι στην ίδια κρίση; Και εμείς μεν δίκαια, γιατί λαβαίνουμε στο πλήρες ό,τι μας αξίζει για αυτά που κάναμε· αλλά αυτός δεν έκανε τίποτα το άτοπο». Κατόπιν, στράφηκε στον Ιησού και παρακάλεσε: «Θυμήσου με όταν έρθεις στη βασιλεία σου».

Ο Ιησούς απάντησε: «Αληθινά σου λέω σήμερα, θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο».​—Λουκάς 23:39-43.

Μια θαυμάσια ελπίδα είχε τεθεί μπροστά στον Ιησού. Ο απόστολος Παύλος τόνισε την επίδραση που είχε αυτή η ελπίδα στον Ιησού, παρατηρώντας: «Για τη χαρά που είχε τεθεί μπροστά του αυτός υπέμεινε ξύλο βασανισμού, καταφρονώντας την ντροπή».​—Εβραίους 12:2.

Στα πλαίσια αυτής της “χαράς” που είχε τεθεί μπροστά του, ο Ιησούς θα ζούσε ξανά στον ουρανό με τον Πατέρα του και τελικά θα υπηρετούσε ως Κυβερνήτης της Βασιλείας του Θεού. Επιπλέον, θα είχε επίσης τη χαρά να καλωσορίσει στον ουρανό τους δοκιμασμένους και πιστούς ακολούθους του, οι οποίοι θα κυβερνούσαν μαζί του τη γη ως βασιλιάδες. (Ιωάννης 14:2, 3· Φιλιππησίους 2:7-11· Αποκάλυψη 20:5, 6) Τι εννοούσε, λοιπόν, ο Ιησούς όταν υποσχέθηκε στο μετανοημένο κακοποιό ότι θα ήταν στον Παράδεισο;

Ποια Ελπίδα Υπάρχει για τον Κακοποιό;

Αυτός ο άντρας δεν ήταν κατάλληλος για να κυβερνήσει μαζί με τον Ιησού στον ουρανό. Δεν περιλαμβάνεται σε εκείνους στους οποίους ο Ιησούς είπε: «Εσείς είστε που έχετε παραμείνει προσκολλημένοι σε εμένα κατά τις δοκιμασίες μου· και εγώ κάνω διαθήκη με εσάς, όπως ο Πατέρας μου έχει κάνει διαθήκη με εμένα, για μια βασιλεία». (Λουκάς 22:28, 29) Εντούτοις, ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι ο κακοποιός θα ήταν στον Παράδεισο μαζί του. Πώς θα εκπληρωθεί αυτή η υπόσχεση;

Ο Ιεχωβά Θεός είχε θέσει τον πρώτο άντρα και την πρώτη γυναίκα, τον Αδάμ και την Εύα, σε έναν κήπο ευχαρίστησης που ονομαζόταν Εδέμ. (Γένεση 2:8, 15) Η Εδέμ βρισκόταν στη γη, και ο Θεός σκόπευε να γίνει ολόκληρη η γη παράδεισος. Ωστόσο, ο Αδάμ και η Εύα παρήκουσαν τον Θεό και εκδιώχθηκαν από το όμορφο σπίτι τους. (Γένεση 3:23, 24) Αλλά ο Ιησούς αποκάλυψε ότι ο Παράδεισος θα αποκαθίστατο και ότι θα περιλάμβανε τελικά ολόκληρη τη γη.

Όταν ο απόστολος Πέτρος ρώτησε τον Ιησού τι ανταμοιβή θα λάβαινε ο ίδιος και οι άλλοι απόστολοι επειδή τον ακολουθούσαν, ο Ιησούς υποσχέθηκε: «Στην αναδημιουργία, όταν ο Γιος του ανθρώπου καθήσει στον ένδοξο θρόνο του, και εσείς επίσης που με ακολουθήσατε θα καθήσετε σε δώδεκα θρόνους». (Ματθαίος 19:27, 28) Το αξιοσημείωτο είναι ότι όταν καταγράφει ο Λουκάς αυτή τη συζήτηση, αντί να λέει «στην αναδημιουργία», αναφέρει ότι ο Ιησούς είπε «στο ερχόμενο σύστημα πραγμάτων».​—Λουκάς 18:28-30.

Έτσι, καθώς ο Ιησούς Χριστός θα κάθεται στον ένδοξο θρόνο του στον ουρανό, μαζί με τους συγκυβερνήτες του, θα εδραιώσει ένα δίκαιο νέο σύστημα πραγμάτων. (2 Τιμόθεο 2:11, 12· Αποκάλυψη 5:10· 14:1, 3) Μέσω της ουράνιας διακυβέρνησης του Χριστού, θα εκπληρωθεί ο αρχικός σκοπός του Θεού που ήταν να γίνει παράδεισος ολόκληρη η γη!

Στη διάρκεια της διακυβέρνησης της Βασιλείας, ο Ιησούς θα εκπληρώσει την υπόσχεση που έδωσε στον κακοποιό ο οποίος πέθανε δίπλα του. Θα τον αναστήσει, και αυτός ο άντρας θα γίνει επίγειος υπήκοος του Ιησού. Κατόπιν, θα δοθεί στον κακοποιό η ευκαιρία να ανταποκριθεί στις  απαιτήσεις του Θεού και να ζήσει για πάντα υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας. Ασφαλώς, μπορούμε να χαιρόμαστε με τη βασισμένη στην Αγία Γραφή προοπτική να ζούμε για πάντα στον Παράδεισο στη γη!

Η Ζωή Μπορεί να Έχει Νόημα

Φανταστείτε πόσο νόημα μπορεί να δώσει στη ζωή μας αυτή η μεγαλειώδης ελπίδα. Μπορεί να μας βοηθήσει να προστατέψουμε τη διάνοιά μας από τα καταστροφικά αποτελέσματα του αρνητικού τρόπου σκέψης. Ο απόστολος Παύλος παρομοίασε αυτή την ελπίδα με ένα ζωτικό εξάρτημα της πνευματικής πανοπλίας. Είπε ότι πρέπει να φοράμε “την ελπίδα της σωτηρίας ως περικεφαλαία”.​—1 Θεσσαλονικείς 5:8· Ψαλμός 37:29· Αποκάλυψη 21:3, 4.

Αυτή η ελπίδα μπορεί να μας συντηρήσει στη ζωή. Στον ερχόμενο Παράδεισο, η μοναξιά θα αντικατασταθεί από δάκρυα χαράς καθώς “ο Θεός που εγείρει τους νεκρούς” θα επαναφέρει στη ζωή τα πολυαγαπημένα μας πρόσωπα. (2 Κορινθίους 1:9) Τότε, η απογοήτευση που προξενεί η σωματική αδυναμία, ο πόνος και η ακινησία θα ξεχαστεί, επειδή «ο κουτσός θα σκαρφαλώνει σαν το ελάφι». “Η σάρκα [των ανθρώπων] θα γίνει πιο δροσερή από ό,τι στη νεότητά τους”, και θα “επιστρέψουν στις ημέρες του νεανικού τους σφρίγους”.—Ησαΐας 35:6· Ιώβ 33:25.

Τότε, όταν «κανένας κάτοικος δεν θα λέει: “Είμαι άρρωστος”», η απόγνωση που προξενούν οι μακρόχρονες ασθένειες θα έχει ξεθωριάσει από τη μνήμη. (Ησαΐας 33:24) Το αίσθημα κενού που δημιουργεί η χρόνια κατάθλιψη θα μετατραπεί σε “χαρά στον αιώνα”. (Ησαΐας 35:10) Η απελπισία που προκαλεί μια θανατηφόρα αρρώστια θα εξαφανιστεί μαζί με τον ίδιο το θάνατο, τον αρχαίο εχθρό της ανθρωπότητας.​—1 Κορινθίους 15:26.

[Εικόνες στη σελίδα 8, 9]

Να έχετε διαρκώς στο νου την υπέροχη ελπίδα του νέου κόσμου του Θεού