Μπορεί η Παγκοσμιοποίηση να Λύσει Πράγματι τα Προβλήματά Μας;

«Η παγκόσμια γειτονιά μας σήμερα, όπως και οι περισσότερες γειτονιές, είναι κάθε άλλο παρά ιδεώδης. Έχει πολλές ατέλειες. Δεν αντιμετωπίζονται όλοι οι κάτοικοί της με δικαιοσύνη. Δεν έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες. Εκατομμύρια άνθρωποι είναι τόσο στερημένοι ώστε δεν θεωρούν καν ότι ανήκουν σε κάποια γειτονιά».​—«Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ» (“OUR GLOBAL NEIGHBOURHOOD”).

Η ΦΑΤΙΜΑ, κάτοικος μιας μεγάλης αφρικανικής πόλης, πιστεύει πως είναι τυχερή. Τουλάχιστον έχει ψυγείο. Αλλά το σπίτι της οικογένειάς της είναι απλώς μια μεταλλική παράγκα που έχει στηθεί ανάμεσα σε τρεις μαρμάρινους τάφους. Όπως μισό εκατομμύριο άλλοι κάτοικοι, η Φάτιμα μένει σε ένα τεράστιο νεκροταφείο. Ακόμη και στο νεκροταφείο υπάρχει συνωστισμός. «Πάρα πολλοί άνθρωποι μετακομίζουν σε αυτό το μέρος», παραπονιέται, «ιδιαίτερα εδώ στους τάφους».

Περίπου δεκαπέντε χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι της Φάτιμα υπάρχει ένα εξαιρετικό νέο συγκρότημα κατοικιών, με πολλά εκλεκτά εστιατόρια και ένα γήπεδο του γκολφ με 27 τρύπες. Το κόστος ενός αγώνα γκολφ είναι μεγαλύτερο από το κατά κεφαλή μηνιαίο εισόδημα σε αυτή την αφρικανική χώρα. Η φτώχεια έπληττε ανέκαθεν την πόλη, αλλά οι αγώνες γκολφ​—σύμβολο της ανώτερης τάξης—αποτελούν νεωτερισμό και συγχρόνως πρόκληση. Στην παγκόσμια γειτονιά μας, η πολυτέλεια και η ανέχεια συνυπάρχουν ανησυχητικά.

Η κοιλάδα Ουάντι Χαντραμάουτ, η οποία διασχίζει την άνυδρη γη της Υεμένης στη Μέση Ανατολή διαγράφοντας ελικοειδή πορεία, είναι ένα παλιό πέρασμα καραβανιών με διάσπαρτες αρχαίες πόλεις. Με την πρώτη ματιά φαίνεται ότι ο χρόνος έχει σταματήσει σε αυτή την απόμακρη κοιλάδα. Τα φαινόμενα όμως απατούν. Στην κοντινή πόλη Σίγιουν, το μουσείο έχει ζητήσει τη βοήθεια κάποιας απόφοιτου πανεπιστημίου προκειμένου να ετοιμάσει μια ιστοσελίδα στην οποία να παρουσιάζονται όλοι οι θησαυροί του. Αν και η απόφοιτος είναι μια ντόπια κοπέλα, σπούδασε στο Οχάιο των ΗΠΑ. Σήμερα, άνθρωποι και ιδέες μπορούν να ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο όσο ποτέ προηγουμένως.

 Μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα δυτικά, στη Σαχάρα, μια πομπή από τρία φορτηγά κινείται με δυσκολία προς τα νότια σε κάποιον απομονωμένο δρόμο. Ο Μασάλα, ένας από τους οδηγούς, εξηγεί ότι μεταφέρει τηλεοράσεις, βίντεο και δορυφορικές κεραίες. Ο ίδιος παραμένει ενήμερος για τα παγκόσμια γεγονότα παρακολουθώντας αμερικανικές ειδησεογραφικές εκπομπές. Στην πόλη μου «όλοι έχουμε δορυφορικές κεραίες», εξηγεί. Είναι λίγα τα μέρη πάνω στη γη που δεν έχουν επηρεαστεί από τα παγκόσμια μέσα μαζικής επικοινωνίας.

Η συνεχής ροή ανθρώπων, ιδεών, ειδήσεων, χρημάτων και τεχνολογίας σε όλο τον κόσμο έχει δημιουργήσει μια νέα παγκόσμια γειτονιά η οποία είναι δυνατόν να αποφέρει οφέλη. Η παγκοσμιοποίηση βοηθάει στο να γίνει ευρύτερα γνωστός ο τοπικός πολιτισμός της Υεμένης και δίνει τη δυνατότητα στον Μασάλα να κερδίζει μέχρι και 3.000 δολάρια (περ. 3.400 ευρώ) για ένα ταξίδι τριών εβδομάδων. Αλλά τα χρήματα δεν φτάνουν σε όλα τα χέρια. Η Φάτιμα και οι γείτονές της βλέπουν λίγους ανθρώπους να απολαμβάνουν τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης, ενώ οι ίδιοι παραμένουν φτωχοί.

Μολονότι η παγκόσμια γειτονιά μας είναι κάθε άλλο παρά ιδεώδης, η πορεία της παγκόσμιας ενοποίησης είναι πιθανότατα αμετάκλητη. Μήπως οι άνθρωποι θα κλείσουν τις τηλεοράσεις τους, θα πετάξουν τα κινητά τους τηλέφωνα, θα καταστρέψουν τα κομπιούτερ τους και θα σταματήσουν να ταξιδεύουν σε άλλες χώρες; Μήπως θα προσπαθήσουν τα έθνη να απομονωθούν ολοκληρωτικά από τον υπόλοιπο κόσμο, από πολιτική και οικονομική άποψη; Κάτι τέτοιο φαίνεται εντελώς απίθανο. Κανένας δεν θέλει να απορρίψει τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης. Τι θα γίνει, όμως, με τα επακόλουθα προβλήματα; Αυτά προκαλούν αυξανόμενη ανησυχία και επηρεάζουν τη ζωή όλων. Ας ανασκοπήσουμε σύντομα μερικές από τις πιο σοβαρές παρενέργειες της παγκοσμιοποίησης.

Το Διευρυνόμενο Χάσμα

Η κατανομή του παγκόσμιου πλούτου δεν ήταν ποτέ δίκαιη, αλλά η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας έχει διευρύνει το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Πράγματι, φαίνεται ότι μερικές αναπτυσσόμενες χώρες έχουν ωφεληθεί από την ενοποίησή τους με την παγκόσμια οικονομία. Οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι στη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας ο αριθμός των ανθρώπων που βρίσκονται κάτω από το επίπεδο της φτώχειας στην Ινδία έχει μειωθεί από 39 τοις εκατό σε 26 τοις εκατό και ότι στην Ασία γενικά έχει σημειωθεί παρόμοια βελτίωση. Κάποια μελέτη δείχνει ότι, το 1998, μόνο το 15 τοις εκατό του πληθυσμού της Ανατολικής Ασίας ζούσε με 1 δολάριο (περ. 1,1 ευρώ) την ημέρα, σε σύγκριση με το αντίστοιχο 27 τοις εκατό πριν από δέκα χρόνια. Ωστόσο, η παγκόσμια εικόνα δεν είναι και τόσο ρόδινη.

Στο τμήμα της Αφρικής νότια της Σαχάρας και σε μερικές άλλες λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές, στην πραγματικότητα το εισόδημα μειώθηκε τα περασμένα 30 χρόνια. «Η διεθνής κοινότητα . . . ανέχεται την ύπαρξη περίπου 3 δισεκατομμυρίων ανθρώπων​—σχεδόν της μισής ανθρωπότητας—​οι οποίοι συντηρούνται με 2 δολάρια (περ. 2,2 ευρώ) ή και λιγότερο την ημέρα σε έναν κόσμο που απολαμβάνει άνευ προηγουμένου ευημερία», σημειώνει ο Κόφι Ανάν, γενικός γραμματέας  του ΟΗΕ. Μια από τις κύριες αιτίες αυτού του τεράστιου κοινωνικού χάσματος είναι η οικονομική ιδιοτέλεια. «Οι ιδιωτικές οικονομικές αγορές ανά τον κόσμο αδιαφορούν για τους πολύ φτωχούς», εξηγεί ο Λάρι Σάμερς, πρώην υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ. «Οι μεγάλες τράπεζες δεν ενδιαφέρονται για φτωχές κοινότητες​—επειδή τα χρήματα δεν βρίσκονται εκεί».

Η τεράστια διαφορά εισοδήματος ανάμεσα στους πλούσιους και στους φτωχούς διαχωρίζει ανθρώπους ακόμη και χώρες μεταξύ τους. Μέχρι πρόσφατα η περιουσία του πλουσιότερου ανθρώπου στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεπερνούσε τη συνολική καθαρή περιουσία 100 εκατομμυρίων και πλέον συμπατριωτών του. Η παγκοσμιοποίηση έχει ευνοήσει επίσης την ανάπτυξη πλούσιων πολυεθνικών εταιριών οι οποίες ουσιαστικά έχουν αναλάβει τον έλεγχο της παγκόσμιας αγοράς όσον αφορά συγκεκριμένα προϊόντα. Λόγου χάρη, το 1998 μόλις δέκα εταιρίες είχαν τον έλεγχο του 86 τοις εκατό των τηλεπικοινωνιακών επιχειρήσεων που αποφέρουν κέρδη 262 δισεκατομμυρίων δολαρίων (περ. 295 δισ. ευρώ). Η οικονομική επιρροή αυτών των πολυεθνικών εταιριών συνήθως υπερβαίνει αυτήν των κυβερνήσεων και, όπως επισημαίνει η Διεθνής Αμνηστία, «τα ανθρώπινα και τα εργατικά δικαιώματα δεν έχουν προτεραιότητα στην ατζέντα τους».

Οι οργανισμοί για τα ανθρώπινα δικαιώματα δικαιολογημένα ανησυχούν για το γεγονός ότι τα πλούτη του κόσμου συγκεντρώνονται στα χέρια λίγων προνομιούχων. Θα θέλατε να ζείτε σε μια γειτονιά στην οποία το πλουσιότερο 20 τοις εκατό των ανθρώπων κερδίζουν 74 φορές περισσότερα χρήματα από το φτωχότερο 20 τοις εκατό; Χάρη δε στην τηλεόραση, το φτωχό 20 τοις εκατό των ανθρώπων γνωρίζουν πολύ καλά πώς ζουν οι πλούσιοι συνάνθρωποί τους, μολονότι διακρίνουν ότι δεν υπάρχουν πιθανότητες να βελτιώσουν τη δική τους θέση. Αυτή η κατάφωρη αδικία στην παγκόσμια γειτονιά σπέρνει σαφώς πολλούς σπόρους δυσφορίας και απογοήτευσης.

Η Παγκοσμιοποίηση του Πολιτισμού

Μια άλλη αιτία ανησυχίας είναι οι συγκρούσεις πολιτισμών και η εξάπλωση των υλιστικών αξιών. Η ανταλλαγή ιδεών είναι ένα σημαντικό γνώρισμα της παγκοσμιοποίησης, και τίποτα άλλο δεν θα ήταν πιο χαρακτηριστικό δείγμα αυτού του φαινομένου από το Ιντερνέτ. Δυστυχώς, το Ιντερνέτ δεν χρησιμοποιείται μόνο για τη διάδοση ωφέλιμων πληροφοριών και για την εξάπλωση του πολιτισμού και του εμπορίου. Μερικές ιστοσελίδες του Δικτύου προωθούν την πορνογραφία, το ρατσισμό ή τα τυχερά παιχνίδια. Μερικές δίνουν μάλιστα συγκεκριμένες οδηγίες κατασκευής αυτοσχέδιων βομβών. Όπως τονίζει ο Τόμας Λ. Φρίντμαν, «στο Ιντερνέτ, το πρόβλημα απέχει μόλις μερικά κλικ με το ποντίκι. Μπορείς να περιπλανηθείς σε μια εικονική μπιραρία των νεοναζί ή σε μια πορνογραφική βιβλιοθήκη, . . . και δεν βρίσκεται κανένας εκεί για να σε σταματήσει ή να σε καθοδηγήσει».

Η τηλεόραση και οι κινηματογραφικές ταινίες ασκούν επίσης τεράστια επιρροή στον τρόπο σκέψης των ανθρώπων. Τα μηνύματα που μεταδίδουν οι ταινίες στις οθόνες όλου του κόσμου συνήθως προέρχονται από το Χόλιγουντ, την κυριότερη βιομηχανία παραγωγής φαντασιώσεων στον κόσμο. Οι αξίες τις οποίες παρουσιάζει αυτή η τεράστια βιομηχανία της διασκέδασης συχνά προωθούν τον υλισμό, τη βία ή την ανηθικότητα. Αυτές οι αξίες ίσως είναι εντελώς ασυμβίβαστες με τον πολιτισμό πολλών χωρών του κόσμου. Εντούτοις, παντού οι κυβερνήσεις, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς αδυνατούν να ανακόψουν αυτό το κύμα.

«Μας αρέσει πολύ ο πολιτισμός των ΗΠΑ», εξήγησε σε έναν Βορειοαμερικανό επισκέπτη κάποιος κάτοικος της Αβάνας, στην Κούβα. «Γνωρίζουμε όλους τους σταρ του Χόλιγουντ». Ο Δυτικός πολιτισμός προωθεί επίσης το γρήγορο φαγητό (φαστ  φουντ) και τα αναψυκτικά. Ένας Μαλαισιανός επιχειρηματίας παρατήρησε: «Οι άνθρωποι εδώ αγαπούν οτιδήποτε έχει σχέση με τη Δύση, ιδιαίτερα με την Αμερική. . . . Θέλουν να τρώνε Δυτικές τροφές και να μοιάζουν με τους Δυτικούς». Ο διευθυντής ενός Κολεγίου στην Αβάνα παραδέχτηκε με λύπη: «Η Κούβα δεν είναι πλέον νησί. Δεν υπάρχουν νησιά πια. Υπάρχει μόνο ένας κόσμος».

Ο διεισδυτικός Δυτικός πολιτισμός επηρεάζει τις ελπίδες και τις επιθυμίες των ανθρώπων. «Η τάση μας να συναγωνιζόμαστε τους γύρω μας από υλική άποψη άλλαξε μορφή, και έτσι τώρα, αντί να προσπαθούμε να αγοράζουμε αυτά που έχει και ο γείτονάς μας, επιδιώκουμε τον τρόπο ζωής των πλουσίων και διασήμων που βλέπουμε στις κινηματογραφικές ταινίες και στα τηλεοπτικά σόου», τόνισε η Έκθεση για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη​—1998 (Human Development Report 1998). Προφανώς, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων δεν θα ζήσει ποτέ έναν τέτοιον τρόπο ζωής.

Είναι η Παγκοσμιοποίηση η Λύση;

Όπως συμβαίνει με πολλά εγχειρήματα της ανθρωπότητας, η παγκοσμιοποίηση έχει αποδειχτεί και χρήσιμη και επιζήμια. Έχει φέρει οικονομικά πλεονεκτήματα σε μερικούς και μας έχει εισαγάγει στην εποχή των παγκόσμιων επικοινωνιών. Ωστόσο, ευνοεί τους πλουσίους και τους ισχυρούς έναντι των φτωχών και των απόρων. Επίσης, οι εγκληματίες και οι νοσογόνοι ιοί έχουν αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα της παγκοσμιοποίησης πιο αποτελεσματικά από τις κυβερνήσεις.​—Βλέπε τα πλαίσια στις σελίδες 8 και 9.

Κατά μεγάλο ποσοστό, η παγκοσμιοποίηση έχει μεγεθύνει τα προβλήματα τα οποία ήδη υπήρχαν στον ατελή κόσμο μας. Αντί να δώσει λύσεις στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κόσμος, έχει γίνει μέρος του προβλήματος. Οι κοινωνικές διαιρέσεις έχουν μεγαλώσει, και η απογοήτευση έχει αυξηθεί. Κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται να εκμεταλλευτούν τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης και παράλληλα να προστατεύσουν τους πολίτες τους από τις υπερβάσεις της. Θα τα καταφέρουν; Μήπως η λύση είναι η παγκοσμιοποίηση με ανθρώπινο πρόσωπο; Το επόμενο άρθρο θα αναλύσει αυτές τις ερωτήσεις.

 [Πλαίσια/Εικόνες στις σελίδες 8, 9]

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Δυστυχώς, τα μέσα για το εμπόριο και τις συναλλαγές μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε μέσα για τη διάπραξη εγκλημάτων. «Όπως οι πολυεθνικές εταιρίες ηγούνται στην κούρσα της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, παρόμοια και οι “πολυεθνικές του εγκλήματος”​—τα οργανωμένα συνδικάτα του εγκλήματος—​σπεύδουν να την εκμεταλλευτούν», εξηγεί η Έκθεση για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη​—1999 (Human Development Report 1999). Πώς έχει ωφεληθεί το οργανωμένο έγκλημα από την παγκοσμιοποίηση;

Τα καρτέλ των ναρκωτικών έχουν βρει πολλές νέες ευκαιρίες να ξεπλένουν τα κέρδη τους τα οποία ανέρχονται σε δισεκατομμύρια δολάρια. Η κατάργηση πολλών τελωνειακών ελέγχων και η αυξανόμενη μετακίνηση ανθρώπων επίσης διευκολύνουν ακόμη περισσότερο τα καρτέλ στη μεταφορά ναρκωτικών από μια χώρα ή μια ήπειρο σε άλλη. Είναι ενδιαφέρον ότι μέσα στη δεκαετία του 1990 η παραγωγή κοκαΐνης διπλασιάστηκε και η παραγωγή οπίου τριπλασιάστηκε. Διεθνή κυκλώματα της Μαφίας έχουν επίσης δημιουργήσει επικερδείς επιχειρήσεις με την πορνεία. Κάθε χρόνο στέλνουν περίπου 500.000 γυναίκες και κορίτσια​—τις περισσότερες χωρίς τη θέλησή τους—​στη Δυτική Ευρώπη γι’ αυτόν το σκοπό.

Τα συνδικάτα του εγκλήματος, όπως και οι πολυεθνικές εταιρίες, έχουν εδραιώσει την ισχύ τους τα πρόσφατα χρόνια. Πολλά έχουν παγκόσμια εμβέλεια, και υπολογίζεται ότι κερδίζουν συνολικά 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια (περ. 1,7 τρισ. ευρώ) το χρόνο​—περισσότερα χρήματα από το ακαθάριστο εθνικό προϊόν της Γαλλίας. a

Το Ιντερνέτ έχει επίσης αποδειχτεί ιδανικό εργαλείο για ανέντιμα άτομα που ειδικεύονται στα κομπιούτερ. Το 1995 ένας χάκερ έκλεψε πληροφορίες οι οποίες αναφέρεται ότι άξιζαν 1 εκατομμύριο δολάρια (περ. 1,1 εκατ. ευρώ) καθώς και 20.000 αριθμούς προσωπικών πιστωτικών καρτών. «Η κλοπή μέσω της νέας τεχνολογίας είναι λιγότερο επικίνδυνη και πιο επικερδής», εξήγησε ο Χοσέ Αντόνιο Σολέ, Ισπανός τραπεζίτης.

Και οι τρομοκράτες επίσης χρησιμοποιούν τα μέσα της παγκοσμιοποίησης. Χάρη στην παγκόσμια μετάδοση των ειδήσεων, η απαγωγή κάποιων τουριστών από τη Δύση σε μια απομακρυσμένη γωνιά του πλανήτη μπορεί να δώσει άμεση δημοσιότητα σχεδόν σε οποιοδήποτε πολιτικό αίτημα.

 ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ «ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ»

Οι ασθένειες, παρόμοια με τους ανθρώπους, μπορούν να ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο, και μερικές από αυτές είναι θανατηφόρες. «Οι εντυπωσιακές αυξήσεις στις μετακινήσεις ανθρώπων, αγαθών και ιδεών παγκοσμίως είναι η κύρια αιτία πίσω από την παγκοσμιοποίηση των ασθενειών», εξηγεί ο καθηγητής Τζόναθαν Μ. Μαν, επιδημιολόγος. «Εντελώς ξαφνικά, ο κόσμος έχει γίνει πολύ πιο ευπαθής σε εξάρσεις και, το πιο σοβαρό, στη διάδοση, ακόμη και στην παγκόσμια εξάπλωση, νέων και παλιών λοιμωδών νόσων».

Τίποτα δεν δείχνει τόσο δραματικά αυτή τη νέα παγκόσμια ευπάθεια όσο η πανδημία του AIDS, η οποία τώρα σκοτώνει περίπου τρία εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο. Σε μερικές χώρες της Αφρικής, οι εργαζόμενοι στον κλάδο της υγείας φοβούνται ότι τελικά η ασθένεια θα σκοτώσει τα δύο τρίτα όλων των νεαρών αντρών και γυναικών. «Παρ’ όλο που τις περασμένες χιλιετίες υπήρξαν επιδημίες, πόλεμοι και πείνες, ποτέ πριν στην ιστορία δεν έχουν σημειωθεί τόσο πολλοί θάνατοι νεαρών ενηλίκων», αναφέρει το Κοινό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών Κατά του HIV ⁄ AIDS.

Τα μικρόβια και οι ιοί δεν είναι οι μόνοι ανεπιθύμητοι παγκόσμιοι «ταξιδιώτες». Ζώα, φυτά και έντομα έχουν αποδράσει από το φυσικό τους περιβάλλον και έχουν εισβάλει σε άλλες ηπείρους. Ένα είδος δηλητηριώδους φιδιού από την Αυστραλία αποικίζει τώρα τα Νησιά του Ειρηνικού, προφανώς μπαίνοντας ως λαθρεπιβάτης σε αεροπλάνα. Έχει ήδη εξοντώσει σχεδόν όλα τα πουλιά του δάσους στο Γκουάμ. Ο υάκινθος του νερού από τη Νότια Αμερική έχει εξαπλωθεί σε 50 τροπικές χώρες, όπου φράζει κανάλια και καταστρέφει λίμνες με ψάρια. «Οι “ξένοι” εισβολείς κοστίζουν κάθε χρόνο στην παγκόσμια οικονομία πιθανόν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια καθώς επίσης εξαπλώνουν ασθένειες και προκαλούν μαζική οικολογική καταστροφή», αναφέρει η εφημερίδα Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν (International Herald Tribune).

[Υποσημείωση]

[Εικόνες]

ΛΑΘΡΑΙΑ ΧΡΗΜΑΤΑ

Σε φορτίο με παιδικά αρκουδάκια

ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ ΚΟΚΑΪΝΗΣ

Κοκαΐνη αξίας 4.000.000 δολαρίων (περ. 4,5 εκατ. ευρώ) βρέθηκε σε όχημα αναψυχής το οποίο εντοπίστηκε καθώς προσπαθούσε να περάσει τα σύνορα

ΒΙΟΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Στρατιώτες ερευνούν για άνθρακα στο Λόφο του Καπιτωλίου, στην Ουάσινγκτον, D.C.

ΒΟΜΒΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στο Ισραήλ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΟΥ AIDS

Η επιδημία του AIDS είναι τόσο εκτεταμένη στη Νότια Αφρική ώστε κάποια δημόσια νοσοκομεία διώχνουν τους ανθρώπους

ΕΙΣΒΟΛΗ ΕΙΔΩΝ

Καφέ δενδρόβια φίδια έχουν σχεδόν εξοντώσει τα πουλιά του δάσους στο Γκουάμ

ΥΑΚΙΝΘΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Αυτό το φυτό φράζει κανάλια και όχθες ποταμών σε περίπου 50 χώρες

[Ευχαριστίες]

Λαθρεμπόριο χρημάτων και κοκαΐνης: James R. Tourtellotte και Todd Reeves/U.S. Customs Service· βιοτρομοκρατία: Φωτογραφία AP/Kenneth Lambert· φλεγόμενο λεωφορείο: Φωτογραφία AP/HO/Israeli Defense Forces· παιδί: Φωτογραφία AP/Themba Hadebe· φίδι: Φωτογραφία από T. H. Fritts, USGS· υάκινθος του νερού: Staff CDFA, California Dept. of Food & Agriculture, Integrated Pest Control Branch

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας έχει διευρύνει το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών

[Ευχαριστίες]

UN PHOTO 148048/​J. P. Laffont-SYGMA

[Εικόνες στη σελίδα 10]

Το Ιντερνέτ χρησιμοποιείται για την προώθηση της τρομοκρατίας