Δουλεία​—Η Μάστιγα που Επιμένει

ΑΠΟΤΕΛΕΙ η δουλεία παρελθόν; Αυτό θα ήθελαν να πιστεύουν οι περισσότεροι. Και μόνο το άκουσμα της λέξης φέρνει στο νου φρικτές εικόνες βαρβαρότητας και καταδυνάστευσης. Πολλοί πιστεύουν, όμως, ότι αυτές οι εικόνες ανήκουν στο παρελθόν. Λόγου χάρη, μερικοί φαντάζονται τα δουλεμπορικά πλοία των περασμένων αιώνων—ξύλινα σκάφη που έτριζαν, με αμπάρια ασφυκτικά γεμάτα από πλήθη φοβισμένων ανθρώπων, στοιβαγμένων σε σχεδόν απερίγραπτες συνθήκες αθλιότητας.

Ομολογουμένως, τέτοια δουλεμπορικά πλοία δεν οργώνουν πια τις θάλασσες, και οι σημερινές διεθνείς συμβάσεις απαγορεύουν αυτή τη μορφή δουλείας. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση η δουλεία δεν αποτελεί παρελθόν. Ο οργανισμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα Διεθνής Οργάνωση Κατά της Δουλείας υπολογίζει ότι 200 εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν σε κάποια μορφή δουλείας. Δουλεύουν σε συνθήκες που μπορεί κάλλιστα να είναι χειρότερες από εκείνες που υπέμεναν οι δούλοι των περασμένων αιώνων. Μερικοί αναλυτές συμπεραίνουν μάλιστα ότι «σήμερα είναι υποδουλωμένοι περισσότεροι άνθρωποι από οποιαδήποτε άλλη εποχή στην ιστορία».

Οι ιστορίες αυτών των σύγχρονων δούλων είναι θλιβερές. Ο Κάντζι, a ηλικίας μόνο δέκα ετών, βόσκει βοοειδή κάθε μέρα για λογαριασμό των σκληρών αφεντικών του, οι οποίοι τον χτυπούν συχνά. «Αν είμαι τυχερός βρίσκω ένα κομμάτι μπαγιάτικο ψωμί. Αλλιώς μένω όλη την ημέρα νηστικός», εξηγεί. «Ποτέ δεν έχω πληρωθεί για τον κόπο μου επειδή είμαι δούλος, ιδιοκτησία τους. . . . Τα παιδιά της ηλικίας μου παίζουν με άλλα παιδιά, και θα προτιμούσα να πεθάνω παρά να ζω αυτή την απαίσια ζωή».

Όπως ο Κάντζι, οι σύγχρονοι δούλοι είναι συνήθως παιδιά ή γυναίκες. Μοχθούν παρά τη θέλησή τους φτιάχνοντας χαλιά, κατασκευάζοντας δρόμους, κόβοντας ζαχαροκάλαμο ή ακόμη δουλεύοντας ως πόρνες. Και μπορεί να πουληθούν αντί μόλις 10 δολαρίων (περ. 12 ευρώ). Μερικά παιδιά τα πουλούν μάλιστα ως δούλους οι ίδιοι οι γονείς τους για να καλύψουν τα μεγάλα χρέη τους.

 Σας κάνουν τέτοιες εκθέσεις να νιώθετε αποτροπιασμό; Δεν είστε οι μόνοι. Στο βιβλίο του Άνθρωποι Μιας Χρήσης (Disposable People), ο συγγραφέας Κέβιν Μπέιλς σχολιάζει: «Η δουλεία είναι κάτι το απεχθές. Δεν είναι το να κλέβει κάποιος απλώς το μόχθο ενός άλλου. Είναι η κλοπή μιας ολόκληρης ζωής». Καθώς σκεφτόμαστε τον απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο έχει φερθεί ο άνθρωπος στο συνάνθρωπό του, τι λόγο έχουμε να πιστεύουμε ότι κάποτε θα τερματιστεί η μάστιγα της δουλείας; Αυτό το ερώτημα σας αγγίζει προσωπικά περισσότερο από όσο μπορεί να νομίζετε αρχικά.

Όπως θα δούμε, υπάρχουν περισσότερες από μία μορφές δουλείας, οι οποίες διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, και μερικές μάλιστα επηρεάζουν κάθε ζωντανό άνθρωπο. Επομένως, όλοι μας χρειάζεται να ξέρουμε αν η ανθρωπότητα θα γνωρίσει ποτέ την αληθινή ελευθερία. Πρώτα, όμως, ας εξετάσουμε σύντομα την ιστορία του δουλεμπορίου.

[Υποσημείωση]

[Εικόνες στη σελίδα 3]

Από παλιά, φτωχές γυναίκες και παιδιά πέφτουν θύματα δουλεμπορίου

[Ευχαριστίες]

Επάνω φωτογραφία: UN PHOTO 148000/Jean Pierre Laffont

Φωτογραφία U.S. National Archives