Ματιές στον Κόσμο

Αϋπνίες στα Διαστημικά Ταξίδια

Έπειτα από πέντε μήνες στο ρωσικό διαστημικό σταθμό Μιρ το 1997, ο αστροναύτης Τζέρι Λίνενγκερ παρατήρησε ότι οι αλλαγές από το φως της ημέρας στο σκοτάδι καθώς ο Μιρ διέγραφε τροχιά γύρω από τη γη κάθε 90 λεπτά διατάραξαν εντελώς τις συνήθειες του ύπνου του. Γιατί; Ως αποτέλεσμα των προσπαθειών για εξοικονόμηση ενέργειας, ο φωτισμός του Μιρ προερχόταν κυρίως από το ηλιακό φως που έμπαινε από τα παράθυρα. Έτσι λοιπόν, «αυτή η εναλλαγή ημέρας νύχτας 15 φορές την ημέρα αρχίζει να σε αναστατώνει έπειτα από λίγο», είπε ο Λίνενγκερ. Αναφερόμενος στις συνέπειες των ακατάστατων συνηθειών ύπνου δύο συνεργατών του, είπε: «Τους έβλεπες να αιωρούνται μπροστά σου κοιμισμένοι». Σύμφωνα με το περιοδικό Νέος Επιστήμονας, η εξεύρεση τρόπων για τη διατήρηση του καθημερινού βιολογικού ρυθμού των αστροναυτών «είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία μελλοντικών μακρινών αποστολών». Διαφορετικά, «η ακατάσχετη υπνηλία των αστροναυτών θα μπορούσε να αποτελέσει μεγάλο πρόβλημα στις μακρινές διαστημικές πτήσεις».

 Οι Δροσόφιλες Ήταν οι Πρώτες

Η δημιουργία μιας μηχανής που ρυθμίζει τη σωστή ποσότητα καυσίμων και οξυγόνου για να κινείται ένα αυτοκίνητο σε διάφορες ταχύτητες και να μη μολύνει το περιβάλλον αποτελεί δύσκολο κατασκευαστικό εγχείρημα. Οι σχεδιαστές αυτοκινήτων το κατορθώνουν αυτό χρησιμοποιώντας «ένα σύστημα βαλβίδων το οποίο μπορεί να μεταβάλλει αυτομάτως τη ροή καυσίμων και αέρα ανάλογα με τις ενεργειακές ανάγκες», αναφέρει η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς. Ωστόσο, ερευνητές που μελετούν τη δροσόφιλα στο Πανεπιστήμιο Βίρτσμπουργκ της Γερμανίας διαπίστωσαν πρόσφατα ότι οι δροσόφιλες χρησιμοποιούσαν από παλιά μια αρκετά παρόμοια μέθοδο για να λαβαίνουν τη σωστή ποσότητα οξυγόνου και να απελευθερώνουν διοξείδιο του άνθρακα, χωρίς να χάνουν πολλούς υδρατμούς. Η δροσόφιλα χρησιμοποιεί μικροσκοπικά ανοίγματα, τα λεγόμενα στίγματα, που βρίσκονται στο θώρακα και στην κοιλιά της για να ρυθμίζει την «κατάλληλη ροή των αναπνευστικών αερίων μειώνοντας παράλληλα την απώλεια νερού», αναφέρει η εφημερίδα, προσθέτοντας ότι τα ανοίγματα «από εντελώς ανοιχτά μπορούν να γίνονται τελείως κλειστά, με πολλές ενδιάμεσες διαβαθμίσεις, μέσα σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα».

Μεθυσμένοι από Αγάπη

Πολλοί άνθρωποι όταν ερωτεύονται κυριεύονται από ένα αίσθημα ευφορίας, αναφέρει η εφημερίδα Ελ Ουνιβερσάλ της Πόλης του Μεξικού. Αυτό αυξάνει τη συγκέντρωση νευροδιαβιβαστών όπως η ντοπαμίνη στον εγκέφαλο. Ο οικογενειακός ψυχολόγος Τζουζέπε Αμάρα αναφέρει ότι μερικοί άνθρωποι, μη θέλοντας να χάσουν αυτό το μεθυστικό αίσθημα, πηγαίνουν από τον έναν παράφορο έρωτα στον άλλον χωρίς να καταλήγουν σε μια μόνιμη σχέση. Αυτή η ευφορία μπορεί να διαρκέσει από μερικούς μήνες μέχρι δύο χρόνια. Κατόπιν αυτά τα αισθήματα αρχίζουν σταδιακά να εξασθενούν, και το άτομο μπορεί να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο κατά το οποίο αυξάνεται μια ορμόνη που ονομάζεται οξυτοκίνη, δημιουργώντας ένα αίσθημα θέρμης και βαθιάς προσκόλλησης. Αν και το στάδιο της ευφορίας που φέρνουν τα ερωτικά συναισθήματα είναι πολύ ευχάριστο, λέει ο Αμάρα, μπορεί να θολώσει την κρίση, εμποδίζοντας κάποιον να διακρίνει τα ελαττώματα του άλλου. Γι’ αυτό, αναφέρει η εφημερίδα, οι ειδικοί συστήνουν στα ζευγάρια να μην παντρεύονται μέχρι «να γνωρίσουν ο ένας τον άλλον σε βαθμό που να μπορούν να έχουν μια καλή σχέση».

Χωρισμός και Διαζύγιο στα Ύψη στην Ισπανία

«Δεν χρειάζεται να συμβιβαστούμε με την ιδέα ενός και μόνο γάμου σε όλη μας τη ζωή», λέει η Ινίς Αλμπέρντι, κοινωνιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου Η Νέα Ισπανική Οικογένεια. Όπως ανέφερε η εφημερίδα Ελ Παΐς, πολλά ζευγάρια Ισπανών προφανώς έχουν αυτή την άποψη. Μια πρόσφατη μελέτη του Υπουργείου Δικαιοσύνης δείχνει ότι σε κάθε δύο γάμους αντιστοιχεί ένας χωρισμός ή διαζύγιο στην Ισπανία. Οι ειδικοί προβλέπουν ότι οι διαλυμένοι γάμοι θα εξακολουθήσουν να αυξάνονται ως αποτέλεσμα των μεταβαλλόμενων απόψεων για το γάμο και της μεγαλύτερης οικονομικής ανεξαρτησίας των γυναικών. «Τα ζευγάρια δεν έχουν τόσο πολύ το πνεύμα της αυτοθυσίας [και] οι νέοι δεν είναι διατεθειμένοι να υπομείνουν τα πάντα», εξηγεί ο Λούις Σαραλούκι, πρόεδρος του Ισπανικού Συλλόγου Οικογενειακών Δικηγόρων. «Οι χωρισμοί αυξάνονται πολύ [ακόμη] και ανάμεσα στους μεγαλυτέρους, ιδιαίτερα σε εκείνους που φτάνουν σε ηλικία συνταξιοδότησης». Οι παραδοσιακές θρησκευτικές πεποιθήσεις έχουν αποδειχτεί ανίσχυρες να ανακόψουν αυτή την τάση. Αν και το 85 τοις εκατό των Ισπανών θεωρούν τον εαυτό τους Καθολικό, οι χωρισμοί και τα διαζύγια έχουν αυξηθεί κατά 500 τοις εκατό τα τελευταία 20 χρόνια.

Κίνδυνοι από το Τρύπημα του Σώματος

Το τρύπημα διαφόρων μερών του σώματος για την τοποθέτηση κοσμημάτων είναι πολύ δημοφιλές, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους. «Δυστυχώς, αυτοί σπάνια σκέφτονται τις συνέπειες μιας τέτοιας ενέργειας», λέει το πολωνικό περιοδικό Σβίατ Κομπιέτι. «Η περίοδος της νεανικής επανάστασης περνάει, και ένα τρυπημένο φρύδι όπου έχουν στερεωθεί κομμάτια μετάλλου παύει πια να θεωρείται στολίδι». Μολονότι δε το μέταλλο μπορεί να αφαιρεθεί, τα σημάδια μένουν. Επιπρόσθετα, το τρύπημα του δέρματος του προσώπου μπορεί να προκαλέσει βλάβη σε νεύρα και αιμοφόρα αγγεία με αποτέλεσμα την «απώλεια αίσθησης» καθώς και «μολύνσεις και πληγές που χρειάζονται πολύ καιρό για να επουλωθούν». Τα βακτήρια αφθονούν στο «υγρό και θερμό περιβάλλον» του στόματος, και συνεπώς το τρύπημα στο στόμα οδηγεί συχνά σε μολύνσεις, ακόμη και σε τερηδόνα. Λιπώδεις κύστεις, όπως σκληρές φουσκάλες, μπορεί να εμφανιστούν σε τρυπημένες περιοχές πλούσιες σε λιποκύτταρα, λόγου χάρη στον ομφαλό και στα αφτιά. Το άρθρο προειδοποιεί ότι «τα μεταλλικά στολίδια συνήθως περιέχουν ένα μείγμα νικελίου. Όσοι είναι αλλεργικοί σε αυτό το μέταλλο μπορεί να παρουσιάσουν αλλεργικά συμπτώματα, όπως ιδρώτα, εξανθήματα και φαγούρα».

«Αισθητική Χειρουργική Κακής Ποιότητας»

Τα τελευταία δέκα χρόνια, οι μηνύσεις για εγχειρήσεις αισθητικής που έγιναν με προχειρότητα έχουν αυξηθεί κατά 117 τοις εκατό στη Γαλλία, σχολιάζει το ειδησεογραφικό περιοδικό Λε Πουάν, και η 1 στις 3 περιπτώσεις αφορά εγχειρήσεις στήθους. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ως και το 30 τοις εκατό των εγχειρήσεων αισθητικής απαιτούν επιπλέον βελτιώσεις, και μάλιστα μερικοί ασθενείς πέθαναν από μετεγχειρητικές επιπλοκές. Επικρίνοντας την «αισθητική χειρουργική κακής ποιότητας», όπως την αποκαλεί, ο Δρ Πιερ Ναό, πλαστικός χειρουργός και ο ίδιος, δηλώνει: «Όλοι μπορούμε να κάνουμε σε 20 λεπτά μια εγχείρηση που απαιτεί κανονικά δύο ώρες. Αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι το ίδιο». Σύμφωνα με το περιοδικό, «μερικές κλινικές δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στην επιλογή των δικηγόρων τους παρά των χειρουργών τους».

Ανησυχία για την Ιατρική Περίθαλψη στην Ευρώπη

Η δυσαρέσκεια όσον αφορά τις ιατρικές υπηρεσίες αυξάνεται σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με υπολογισμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πολλοί άνθρωποι στην Πορτογαλία, στην Ελλάδα και στην Ιταλία πιστεύουν ότι λαβαίνουν ανεπαρκή ιατρική περίθαλψη. Οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες υγείας δέχονται ομολογουμένως μεγάλο φόρτο. Καθώς ο πληθυσμός των ηλικιωμένων αυξάνεται, ολοένα και περισσότεροι παρουσιάζουν ασθένειες όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ. Από την άλλη μεριά, οι υγειονομικοί υπεύθυνοι πιστεύουν ότι οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη ιατρική περίθαλψη. Σύμφωνα με το περιοδικό ΓΙΟΥΡΟΠ Νιους, «οι δίαιτες, ο καθιστικός τρόπος ζωής και η υπερβολική λήψη κεκορεσμένων λιπών θεωρούνται επικίνδυνες τάσεις», και «ο αριθμός των υπέρβαρων αντρών και των λιποβαρών γυναικών . . . αυξάνεται».

Βία Κατά των Κληρικών

«Επιθετικοί ενορίτες της μεσαίας τάξης βρίζουν και επιτίθενται σε κληρικούς εξοργισμένοι από διαμάχες σχετικά με γάμους και βαφτίσεις», αναφέρει η εφημερίδα Δε Σάντεϊ Τέλεγκραφ του Λονδίνου. Μια μελέτη που περιλάμβανε 1.300 μέλη του κλήρου στη νοτιοανατολική Αγγλία αποκάλυψε ότι, σε διάστημα δύο ετών, το 70 και πλέον τοις εκατό από αυτούς είχαν δεχτεί βρισιές, περίπου το 12 τοις εκατό είχαν υποστεί επιθέσεις και το 22 τοις εκατό είχαν απειληθεί με βία. Ο Δρ Τζόναθαν Γκέιμπ, επικεφαλής της έρευνας που έκανε το Βασιλικό Κολέγιο Χόλογουεϊ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, επέρριψε την ευθύνη στους «ενορίτες οι οποίοι έβριζαν με το παραμικρό αν δεν γινόταν το δικό τους». Επίσης, ανέφερε ως αιτίες για την ανάρμοστη συμπεριφορά των ενοριτών «τον ολοένα και πιο απαιτητικό καταναλωτισμό και τη μείωση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης του κόσμου προς τα δημόσια πρόσωπα». Μερικές ενορίες αντιδρούν εκπαιδεύοντας τους κληρικούς σε μεθόδους αυτοάμυνας ώστε να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίζουν τους βίαιους ενορίτες.