Θα Βελτιωθούν Ποτέ τα Πράγματα;

ΣΗΜΕΡΑ, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας και άλλες ευαισθητοποιημένες ομάδες εκπονούν προγράμματα παρακολούθησης και ελέγχου των ασθενειών. Διάφοροι οργανισμοί παρέχουν πληροφορίες και προωθούν έρευνες για νέα φάρμακα και νέα μέσα ελέγχου, σε μια γενική προσπάθεια αντιμετώπισης του επεκτεινόμενου προβλήματος των ασθενειών που μεταδίδονται από έντομα. Τα άτομα και οι κοινωνίες μπορούν επίσης να κάνουν πολλά για τη δική τους ενημέρωση και προστασία. Ωστόσο, η προστασία σε ατομικό επίπεδο δεν είναι το ίδιο με τον έλεγχο των ασθενειών σε παγκόσμιο επίπεδο.

Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι είναι ζωτική η παγκόσμια συνεργασία και εμπιστοσύνη για να υπάρχει επιτυχία στον έλεγχο των ασθενειών. «Λόγω της ραγδαίας παγκοσμιοποίησης των ανθρώπινων υποθέσεων, οι άνθρωποι, όπου και αν βρίσκονται πάνω στον πλανήτη, απαιτείται να μη θεωρούν ότι τα όρια της προσωπικής τους οικόσφαιρας περιορίζονται στη γειτονιά, στην επαρχία, στη χώρα ή στο ημισφαίριό τους», γράφει η βραβευμένη με Πούλιτζερ δημοσιογράφος Λόρι Γκάρετ στο βιβλίο της Η Επερχόμενη Πληγή​—Νεοεμφανιζόμενες Ασθένειες σε έναν Κόσμο Χωρίς Ισορροπία (The Coming Plague​—Newly Emerging Diseases in a World out of Balance). «Τα μικρόβια και οι φορείς τους δεν γνωρίζουν κανένα τεχνητό σύνορο υψωμένο από ανθρώπους». Το ξέσπασμα μιας ασθένειας σε κάποια χώρα εντείνει γρήγορα την ανησυχία όχι μόνο στις γειτονικές χώρες αλλά και σε όλο τον κόσμο.

 Μερικές κυβερνήσεις και λαοί εξακολουθούν να είναι επιφυλακτικοί απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή παρέμβασης​—ακόμη και σε προγράμματα ελέγχου των ασθενειών—​η οποία προέρχεται έξω από τα σύνορά τους. Επίσης, η κοντόφθαλμη στάση των πολιτικών και η απληστία των εμπόρων συχνά εμποδίζουν τις ενοποιημένες διεθνείς προσπάθειες. Στον αγώνα του ανθρώπου ενάντια στις ασθένειες, θα επικρατήσουν άραγε τα μικρόβια; Ο συγγραφέας Γιουτζίν Λίντεν, ο οποίος πιστεύει ότι θα επικρατήσουν, αναφέρει: «Είναι πολύ αργά για να κερδίσουμε το παιχνίδι».

Λόγος για Ελπίδα

Οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις έχουν μείνει πολύ πίσω στον αγώνα ενάντια στις ασθένειες. Και, φυσικά, το πρόβλημα των ασθενειών που μεταδίδονται από έντομα είναι μόνο ένας από τους πολλούς κινδύνους για την υγεία του ανθρώπου. Αλλά υπάρχει λόγος για ελπίδα. Αν και μόλις τώρα αρχίζουν να κατανοούν τις περίπλοκες σχέσεις μεταξύ των έμβιων όντων, οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι η γη έχει τη δυνατότητα να αυτοθεραπεύεται. Ο πλανήτης μας διαθέτει εγγενείς μηχανισμούς οι οποίοι μπορούν να αποκαταστήσουν την ισορροπία στα φυσικά συστήματα. Για παράδειγμα, δάση συνήθως αναπτύσσονται σε εκτάσεις οι οποίες κάποτε είχαν αποψιλωθεί, και οι σχέσεις μεταξύ μικροβίων, εντόμων και ζώων τείνουν να σταθεροποιούνται με το πέρασμα του χρόνου.

Κάτι ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι το περίπλοκο σχέδιο που υπάρχει στη φύση στρέφει την προσοχή μας σε έναν Δημιουργό, έναν Θεό ο οποίος έθεσε αρχικά σε λειτουργία τους μηχανισμούς της γης. Πολλοί επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος υψηλότερος νους ο οποίος βρίσκεται πίσω από τη δημιουργία της γης. Ναι, τα βαθυστόχαστα άτομα δεν μπορούν δικαιολογημένα να αρνηθούν την ύπαρξη του Θεού. Η Αγία Γραφή περιγράφει τον Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό, ως παντοδύναμο και στοργικό. Εκείνος ενδιαφέρεται βαθιά για την ευτυχία μας.

Η Γραφή εξηγεί επίσης ότι λόγω της εσκεμμένης αμαρτίας του πρώτου ανθρώπου, η ανθρωπότητα έχει κληρονομήσει την ατέλεια, την αρρώστια και το θάνατο. Μήπως αυτό σημαίνει ότι είμαστε καταδικασμένοι να υποφέρουμε επ’ αόριστον; Όχι! Ο σκοπός του Θεού είναι να κάνει τη γη παράδεισο, στον οποίο οι άνθρωποι θα μπορούν να ζουν ευχάριστα μαζί με άλλα πλάσματα, είτε μεγάλα είτε μικροσκοπικά. Η Γραφή προλέγει ότι θα υπάρξει ένας κόσμος στον οποίο κανένα πλάσμα, είτε μεγάλο ζώο είτε μικροσκοπικό έντομο, δεν θα αποτελεί κίνδυνο για τον άνθρωπο.​—Ησαΐας 11:6-9.

Σαφώς, ο άνθρωπος θα παίζει κάποιον ρόλο στη διατήρηση αυτών των συνθηκών​—από κοινωνικής και οικολογικής πλευράς. Ο Θεός πρόσταξε τον άνθρωπο να «φροντίζει» τη γη. (Γένεση 2:15) Στο μελλοντικό παράδεισο, ο άνθρωπος θα επιτελεί αυτή την εργασία με τέλειο τρόπο ακολουθώντας υπάκουα τις κατευθύνσεις του ίδιου του Δημιουργού. Έτσι λοιπόν, μπορούμε να αποβλέπουμε σε εκείνη την ημέρα κατά την οποία «κανένας κάτοικος δεν θα λέει: “Είμαι άρρωστος”».​—Ησαΐας 33:24.