Χαλιναγώγηση του Αλόγου και της Γλώσσας
Χαλιναγώγηση του Αλόγου και της Γλώσσας
«Το άλογο ετοιμάζεται για την ημέρα της μάχης», είπε ο σοφός Βασιλιάς Σολομών του αρχαίου Ισραήλ. (Παροιμίες 21:31) Επί πολλά χρόνια, το ιππικό αποτελούσε βασικό παράγοντα επιτυχίας σε μια μάχη. Από τους αρχαίους καιρούς τα στρατεύματα χρησιμοποιούσαν το χαλινάρι για να ελέγχουν τη διάθεση και τη δύναμη του αλόγου.
Το χαλινάρι, εξηγεί η εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, είναι ένα «σύστημα . . . ιμάντων, που στερεώνουν τη στομίδα στο στόμα του ζώου και εξασφαλίζουν έτσι τον ασκούμενο μέσω των ηνίων ανθρώπινο έλεγχο». Τα χαλινάρια που χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα δεν διαφέρουν πάρα πολύ από τα σύγχρονα και έχουν αποδειχτεί πολύτιμα για την εξημέρωση αλόγων και την ιππασία.
Ο πατέρας του Σολομώντα, ο Βασιλιάς Δαβίδ, αναφέρθηκε έμμεσα στη σπουδαιότητα που έχει το χαλινάρι, όταν έγραψε: «Μη γίνεστε σαν το άλογο ή το μουλάρι, που δεν έχουν κατανόηση, των οποίων η ζωηράδα πρέπει να συγκρατείται με χαλινάρι ή με καπίστρι». (Ψαλμός 32:9) Από τη στιγμή που εξημερωνόταν το άλογο, μπορούσε να γίνει πιστός σύντροφος. Ο Μέγας Αλέξανδρος θεωρούσε τόσο πολύτιμο το άλογό του, τον Βουκεφάλα, ώστε έδωσε αυτό το όνομα σε μια πόλη της Ινδίας προς τιμήν του αλόγου.
Αν και ο άνθρωπος επί χιλιετίες καταφέρνει να εξημερώνει τα άλογα, η χαλιναγώγηση της ατελούς μας φύσης είναι κάτι διαφορετικό. «Όλοι σφάλλουμε πολλές φορές», παρατήρησε ο Χριστιανός μαθητής Ιάκωβος. «Αν κάποιος δεν σφάλλει σε λόγο, αυτός είναι τέλειος άντρας, ικανός να χαλιναγωγήσει και όλο το σώμα του». (Ιακώβου 3:2) Πράγματι, ποιος από εμάς μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχει εκστομίσει ποτέ απερίσκεπτα, δηκτικά ή θυμωμένα λόγια;
Γιατί, λοιπόν, να αγωνιζόμαστε να χαλιναγωγούμε την ανεξέλεγκτη γλώσσα μας, την οποία “κανείς από τους ανθρώπους δεν μπορεί να δαμάσει”; (Ιακώβου 3:8) Οι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να δαπανήσουν χρόνο και να καταβάλουν προσπάθειες προκειμένου να δαμάσουν ένα άλογο επειδή ξέρουν ότι το εκπαιδευμένο ζώο θα αποδειχτεί χρήσιμο. Παρόμοια, όσο καλύτερα εκπαιδεύουμε ή ελέγχουμε τη γλώσσα μας, τόσο πιο χρήσιμη θα είναι.
Τα στοχαστικά λόγια μπορούν να καταπραΰνουν και να ενθαρρύνουν τους φίλους, τους συνεργάτες και τους συγγενείς μας. (Παροιμίες 12:18) Τέτοια λόγια μπορούν να κάνουν πιο απολαυστική τη ζωή για τους γύρω μας. Η αχαλίνωτη γλώσσα, όμως, εγκυμονεί στενοχώριες. «Όποιος φυλάει . . . τη γλώσσα του, φυλάει την ψυχή του από στενοχώριες», προειδοποιεί η Αγία Γραφή. (Παροιμίες 21:23) Στο βαθμό που καταφέρνουμε να χαλιναγωγούμε τη γλώσσα μας, βοηθάμε τόσο τον εαυτό μας όσο και εκείνους που μας ακούνε. a
[Υποσημείωση]
a Είναι ενδιαφέρον ότι η Γραφή υπενθυμίζει στους Χριστιανούς πως η ομιλία τους είναι στενά συνδεδεμένη με τη λατρεία τους λέγοντας: «Αν κανείς θεωρεί τον εαυτό του θρήσκο και εντούτοις δεν χαλιναγωγεί τη γλώσσα του αλλά εξακολουθεί να απατάει την καρδιά του, η θρησκεία αυτού του ανθρώπου είναι μάταιη».—Ιακώβου 1:26.
[Εικόνα στη σελίδα 31]
Μέγας Αλέξανδρος
[Ευχαριστίες]
Alinari/Art Resource, NY