Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Είναι η Ηπιότητα Αδυναμία;

«Ο δούλος . . . του Κυρίου δεν χρειάζεται να μάχεται, αλλά χρειάζεται να είναι ήπιος προς όλους».​—2 ΤΙΜΟΘΕΟ 2:24.

ΠΟΛΥ πριν γεννηθούμε, το αναπτυσσόμενο δέρμα μας αποκτά την αίσθηση της αφής. Από τη γέννησή μας και μετά λαχταρούμε το τρυφερό χάδι της μητέρας μας. Στην παιδική μας ηλικία η τάση που έχουμε να χαμογελάμε, η ικανότητα που διαθέτουμε να αναπτυσσόμαστε συναισθηματικά, ακόμη και η επιθυμία που νιώθουμε για να μάθουμε να επικοινωνούμε, επηρεάζονται από το πόση στοργή λαβαίνουμε από τους γονείς μας.

Η Αγία Γραφή, ωστόσο, προείπε ότι στις τελευταίες ημέρες οι άνθρωποι θα ήταν «ανυπάκουοι στους γονείς, αχάριστοι, χωρίς οσιότητα, άστοργοι». Ιδιότητες που χαρακτηρίζονται από ηπιότητα, όπως η καλοσύνη και η συμπόνια, θα ήταν εξαιρετικά σπάνιες εφόσον οι άνθρωποι θα ήταν «φίλαυτοι» και «άγριοι, χωρίς αγάπη για την αγαθότητα».​—2 Τιμόθεο 3:1-3.

Πολλοί σήμερα πιστεύουν ότι χρειάζεται να είναι σκληροί και ασυγκίνητοι. Ισχυρίζονται ότι η ηπιότητα είναι σημάδι αδυναμίας. Αλλά ισχύει κάτι τέτοιο;

 Ήπιοι, Ωστόσο Δυνατοί

Ο Ιεχωβά Θεός περιγράφεται ως «ανδρείος πολεμιστής». (Έξοδος 15:3) Είναι η ύψιστη Πηγή κάθε δύναμης. (Ψαλμός 62:11· Ρωμαίους 1:20) Ωστόσο, η δύναμη του Ιεχωβά δεν τον εμπόδισε να είναι «πολύ τρυφερός σε στοργή και ελεήμων» όταν αντάμειψε τον πιστό άνθρωπο Ιώβ. (Ιακώβου 5:11) Στην πολιτεία του με τον Ισραήλ, ο Ιεχωβά έδειξε ότι είχε το πιο στοργικό είδος σχέσης με αυτόν το λαό, παρομοιάζοντας τα αισθήματά του με εκείνα μιας μητέρας που θηλάζει και η οποία σπλαχνίζεται «το γιο της κοιλιάς της».​—Ησαΐας 49:15.

Παρόμοια, ο Ιησούς συνδύαζε τη δύναμη με την ηπιότητα. Κατήγγειλε με δριμύτητα τους υποκριτές θρησκευτικούς ηγέτες των ημερών του. (Ματθαίος 23:1-33) Επίσης απομάκρυνε με σθένος τους άπληστους αργυραμοιβούς από το ναό. (Ματθαίος 21:12, 13) Αλλά μήπως το μίσος του Ιησού για τη διαφθορά και την απληστία τον έκανε ασυγκίνητο; Κάθε άλλο! Ο Ιησούς είχε τη φήμη ότι ήταν ήπιος προς τους άλλους. Μάλιστα παρομοίασε τον εαυτό του με την κλώσα η οποία «συγκεντρώνει . . . τα κλωσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της».​—Λουκάς 13:34.

Σκληρό «Κέλυφος» ή Εσωτερική Δύναμη;

Οι αληθινοί Χριστιανοί παροτρύνονται να μιμούνται τον Χριστό φορώντας «τη νέα προσωπικότητα που δημιουργήθηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού». (Εφεσίους 4:20-24) Μας λέγεται να “βγάλουμε από πάνω μας την παλιά προσωπικότητα με τις συνήθειές της”, όπως ακριβώς ο κάβουρας απεκδύεται το παλιό κέλυφός του για να μπορέσει να αναπτυχθεί. (Κολοσσαείς 3:9) Ωστόσο, ανόμοια με τον κάβουρα του οποίου το σώμα σκληραίνει και πάλι αφού αποβάλει το παλιό κέλυφος, εμείς λαβαίνουμε την εντολή να ντυθούμε μόνιμα «την τρυφερή στοργή της συμπόνιας, την καλοσύνη, . . . και τη μακροθυμία». (Κολοσσαείς 3:12) Η ηπιότητα, λοιπόν, θα πρέπει να μας χαρακτηρίζει.

Το να ντυθούμε τρυφερές ιδιότητες δεν είναι σημάδι αδυναμίας. Αντιθέτως, προϋποθέτει να γίνουμε «κραταιοί στον εσωτερικό [μας] άνθρωπο με δύναμη μέσω του πνεύματος [του Ιεχωβά]». (Εφεσίους 3:16) Για παράδειγμα, ο Λι λέει: «Πριν από λίγο καιρό ήμουν σκληρό, μοχθηρό άτομο. Ακόμη και η εμφάνισή μου προκαλούσε φόβο, εφόσον είχα κάνει τρύπες στο σώμα μου και είχα τοποθετήσει κοσμήματα. Ήμουν αποφασισμένος να κερδίσω πολλά χρήματα και δεν δίσταζα να χρησιμοποιώ άσχημη γλώσσα και βία για να πετύχω το σκοπό μου. Δεν ένιωθα συμπόνια». Ωστόσο, ο Λι άρχισε να μελετάει τη Γραφή με κάποιον συνεργάτη του και έφτασε στο σημείο να γνωρίσει και να αγαπήσει τον Ιεχωβά Θεό. Έβγαλε από πάνω του την παλιά προσωπικότητα και έμαθε να ασκεί εγκράτεια. Τώρα εκδηλώνει την αγάπη του για τους ανθρώπους προσφέροντας εθελοντικά το χρόνο του για να τους βοηθήσει να μελετήσουν τη Γραφή.

Κάποτε και ο απόστολος Παύλος ήταν επίσης «θρασύς» άνθρωπος ο οποίος κατέφευγε στη βία προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς του. (1 Τιμόθεο 1:13· Πράξεις 9:1, 2) Ωστόσο, όταν ο Παύλος έφτασε στο σημείο να εκτιμήσει το έλεος και την αγάπη που του έδειξαν ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός, ανταποκρίθηκε αγωνιζόμενος να μιμηθεί αυτές τις ιδιότητες. (1 Κορινθίους 11:1) Μολονότι ο Παύλος υποστήριζε σταθερά τις Χριστιανικές αρχές, έμαθε να είναι ήπιος στις σχέσεις του με τους άλλους. Πράγματι, ο Παύλος εκδήλωνε ανεπιφύλακτα τρυφερή στοργή για τους αδελφούς του.​—Πράξεις 20:31, 36-38· Φιλήμονα 12.

Πώς Μπορούμε να Βρούμε Δύναμη για να Είμαστε Ήπιοι

Όπως δείχνουν οι εμπειρίες τόσο του Λι όσο και του αποστόλου Παύλου, το να μάθει κάποιος να εκδηλώνει ηπιότητα απέναντι στους άλλους δεν απαιτεί να αποκτήσει αδύναμο χαρακτήρα. Στην ουσία, ισχύει το αντίθετο. Απαιτείται να έχει πραγματική δύναμη για να αλλάξει τον τρόπο σκέψης και τις πράξεις του και να καταπολεμάει τη σαρκική τάση να “ανταποδίδει κακό αντί κακού”.​—Ρωμαίους 12:2, 17.

Και εμείς επίσης μπορούμε να μάθουμε να δείχνουμε τρυφερή συμπόνια διαβάζοντας τακτικά το Λόγο του Θεού και στοχαζόμενοι την αγάπη και το έλεος που έχουν ήδη εκδηλώσει προς εμάς ο Ιεχωβά Θεός και ο Γιος του, ο Ιησούς Χριστός. Κάνοντάς το αυτό, θα αφήνουμε τη δύναμη του Λόγου του Θεού να απαλύνει την καρδιά μας. (2 Χρονικών 34:26, 27· Εβραίους 4:12) Ανεξάρτητα από το οικογενειακό μας υπόβαθρο ή από το πόσο σκληρές ήταν οι εμπειρίες που είχαμε στη ζωή μας, μπορούμε να μάθουμε να είμαστε “ήπιοι προς όλους”.​—2 Τιμόθεο 2:24.

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ένας καλός πατέρας είναι ήπιος προς τα παιδιά του