Βαρκάδα στα Κανάλια της Κέραλα

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ πως βρίσκεστε σε ένα όμορφα εξοπλισμένο πλωτό σπίτι και περιηγείστε στο δέλτα 44 ποταμών. Αυτό είναι δυνατόν να συμβεί στο δίκτυο καναλιών της πολιτείας Κέραλα, στη νοτιοδυτική Ινδία, δίκτυο που έχει μήκος 900 χιλιόμετρα. Πρόκειται για μια απολαυστική, μοναδική εμπειρία​—είναι πράγματι σαν να αρμενίζει κανείς στην αγκαλιά της φύσης. Καθώς το πλοιάριό σας κινείται νωχελικά, δεν μπορείτε να μη θαυμάσετε τις λιμνοθάλασσες με τους κοκκοφοίνικες στις όχθες τους, τους καταπράσινους ορυζώνες, τις φυσικές λίμνες και τα τεχνητά κανάλια. Ναι, πιθανότατα λόγω αυτού του δικτύου καναλιών, το περιοδικό Νάσιοναλ Τζεογκράφικ Τράβελερ (National Geographic Traveler) κατέταξε την Κέραλα ανάμεσα στους «50 προορισμούς που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτεί κάποιος στη διάρκεια της ζωής του».

Δεν πρέπει, όμως, να παραλείψετε και τους ανθρώπους που ζουν στις όχθες των πολυάριθμων καναλιών. Αυτοί θυμούνται την εποχή κατά την οποία δεν υπήρχαν ούτε τουρίστες ούτε ξενοδοχεία πέντε αστέρων στη γειτονιά τους. Ωστόσο, η ζωή τους δεν έχει αλλάξει και πολύ. Αν και μερικοί από αυτούς εργάζονται τώρα σε νεόχτιστα ξενοδοχεία ή σε άλλες τουριστικές εγκαταστάσεις, οι πολιτιστικές τους συνήθειες και η καθημερινότητά τους παραμένουν βασικά τα ίδια. Φροντίζουν τους ορυζώνες τους και τις φυτείες με τους κοκκοφοίνικες και συμπληρώνουν το καθημερινό τους διαιτολόγιο και εισόδημα ψαρεύοντας και πουλώντας ψάρια.

Ψάρεμα στα Κανάλια

Εδώ, το ψάρεμα είναι κομμάτι της ζωής. Ένα θέαμα που ίσως να μη συναντήσετε πουθενά αλλού είναι η εικόνα γυναικών οι οποίες ψαρεύουν με τα χέρια τους ένα είδος ψαριού που μοιάζει με πέρκα, το λεγόμενο καριμίν. Αυτό το ψάρι, που ζει μόνο στα κανάλια της Κέραλα, θεωρείται λιχουδιά τόσο από τους Ινδούς όσο και από τους ξένους. Για να πιάσουν τα ψάρια, οι γυναίκες περπατούν στα ρηχά με τα σκεύη τους να επιπλέουν πίσω τους. Βλέποντας τις γυναίκες να πλησιάζουν, τα ψάρια βουτούν στον πυθμένα και χώνουν τα κεφάλια τους μέσα στη λάσπη. Οι γυναίκες, ενεργώντας πιο έξυπνα, ψηλαφούν με τα ευαίσθητα πέλματά τους τη λάσπη και εντοπίζουν τα ψάρια. Τότε, βυθίζουν τα χέρια τους γρήγορα στο νερό, αρπάζουν το ανυποψίαστο «τρόπαιο» και ρίχνουν τη σπαρταριστή ψαριά τους μέσα στα σκεύη. Όταν πιάσουν ικανοποιητική ποσότητα, βγαίνουν στην όχθη, όπου τις περιμένουν με ανυπομονησία οι αγοραστές. Τα μεγαλύτερα και ακριβότερα ψάρια πηγαίνουν στα ξενοδοχεία πέντε αστέρων, όπου τα απολαμβάνουν οι πλούσιοι, ενώ τα μικρότερα αποτελούν νόστιμο γεύμα για τους πιο φτωχούς.

Κινέζικα Δίχτυα

Ένα συνηθισμένο θέαμα στις όχθες των καναλιών είναι τα όμορφα δίχτυα κινεζικής τεχνοτροπίας. Και αυτά επίσης αποτελούν σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο.

Πιστεύεται ότι Κινέζοι έμποροι από την αυλή του Κουμπλάι Χαν έφεραν για πρώτη φορά τα δίχτυα στο Κότσιν (σημερινό Κότσι) πριν από το έτος 1400. Αυτά τα χειροκίνητα αλιευτικά συστήματα χρησιμοποιήθηκαν πρώτα από τους Κινέζους και κατόπιν από τους Πορτογάλους αποίκους. Σήμερα εξασφαλίζουν τα προς το ζην σε πολλούς Ινδούς ψαράδες και παρέχουν τροφή σε πολυάριθμους ανθρώπους, όπως ακριβώς έκαναν πριν από 600 και πλέον χρόνια. Είναι εντυπωσιακό ότι η ψαριά από ένα και μόνο δίχτυ μπορεί να θρέψει ολόκληρο χωριό! Για  πολλούς τουρίστες, η ειδυλλιακή φωτογραφία των διχτυών που στεγνώνουν με φόντο το ηλιοβασίλεμα έχει μια ξεχωριστή θέση στο άλμπουμ των διακοπών τους.

Δεν είναι μόνο οι εικόνες των κινέζικων διχτυών που προσκαλούν τους τουρίστες στα κανάλια. Θαλάσσιες δραστηριότητες, όπως οι παραδοσιακές λεμβοδρομίες με φιδόμορφα πλοιάρια, προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.

Λεμβοδρομίες στα Κανάλια

Οι φιδόμορφες λέμβοι είναι μακριά, λεπτά κανό. Η πρύμνη θυμίζει κεφάλι κόμπρας, γι’ αυτό και περιγράφονται ως φιδόμορφες λέμβοι. Τα παλιά χρόνια, οι εμπόλεμοι βασιλιάδες των καναλιών χρησιμοποιούσαν αυτές τις λέμβους για τους πολέμους τους οποίους διεξήγαν μετά την εποχή του θερισμού. Όταν τελικά οι πόλεμοι τερματίστηκαν, αυτές οι λέμβοι δεν είχαν μεγάλη χρησιμότητα. Αυτά τα εντυπωσιακά σκάφη διέσχιζαν τα νερά μόνο όταν γίνονταν οι γιορτές των ναών. Με μεγάλες τυμπανοκρουσίες, επανδρώνονταν, διακοσμούνταν και χρησιμοποιούνταν ως εκθέματα του τοπικού πολιτισμού. Στη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, διεξάγονταν λεμβοδρομίες προς τιμήν των αξιωματούχων που παρευρίσκονταν. Αυτή η παράδοση, η οποία άρχισε πριν από χίλια περίπου χρόνια, εξακολουθεί να τηρείται σχολαστικά.

Συνήθως, στους αγώνες συμμετέχουν γύρω στις 20 λέμβους, η καθεμιά από τις οποίες είναι επανδρωμένη με πλήρωμα 100 ως 150 μελών. Πάνω από εκατό άντρες με κοντά κουπιά κάθονται σε δύο σειρές κατά μήκος της κάθε λέμβου. Τέσσερις πηδαλιούχοι με μακρύτερα κουπιά στέκονται στην πρύμνη για να κατευθύνουν τη λέμβο. Δύο άλλοι στέκονται στη μέση του σκάφους, χτυπώντας ξύλινα ραβδιά πάνω σε ένα αντηχείο για να δίνουν το ρυθμό στους κωπηλάτες. Εκτός από αυτούς, υπάρχει και μια ομάδα από τουλάχιστον έξι άλλους άντρες οι οποίοι επιβαίνουν στη λέμβο και εμψυχώνουν το πλήρωμα. Αυτοί οι άντρες χειροκροτούν, σφυρίζουν, φωνάζουν και τραγουδούν τα ξεχωριστά τραγούδια των βαρκάρηδων για να παροτρύνουν το πλήρωμα να διατηρήσει το ρυθμό του.  Κατόπιν, έπειτα από αυτή τη συντονισμένη κωπηλασία υπό το ρυθμικό χτύπο, οι νεαροί άντρες βάζουν όλη τη δύναμη που τους απομένει για έναν θεαματικό αγώνα ταχύτητας προς τη γραμμή τερματισμού.

Το 1952, ο πρώτος πρωθυπουργός της Ινδίας, ο Γιαβαχαρλάλ Νεχρού, επισκέφτηκε το Αλέπι, μια σημαντική πόλη στην περιοχή των καναλιών, και εντυπωσιάστηκε πολύ από μια λεμβοδρομία που παρακολούθησε εκεί. Μάλιστα, ενθουσιάστηκε τόσο πολύ ώστε αγνόησε τους κανόνες ασφαλείας και πήδηξε στη νικήτρια λέμβο, χειροκροτώντας και τραγουδώντας μαζί με τους κωπηλάτες. Όταν επέστρεψε στο Δελχί, έστειλε ένα δώρο, μια ασημένια απομίμηση φιδόμορφης λέμβου, η οποία έφερε την υπογραφή του και την επιγραφή: «Στους νικητές της λεμβοδρομίας που προβάλλει με μοναδικό τρόπο την κοινωνικότητα». Αυτή η ασημένια λέμβος χρησιμεύει ως το τρόπαιο της ετήσιας Λεμβοδρομίας Νεχρού. Περίπου εκατό χιλιάδες άνθρωποι συρρέουν για να παρακολουθήσουν τους αγώνες κάθε χρόνο. Σε τέτοιες περιόδους, οι συνήθως ήσυχες περιοχές των καναλιών γεμίζουν ζωή.

Πολυτελή Πλωτά Ξενοδοχεία

Οι φιδόμορφες λέμβοι δεν είναι τα μόνα πλεούμενα των καναλιών που προσελκύουν τουρίστες. Ολοένα και πιο δημοφιλή γίνονται και κάποια άλλα πλεούμενα παλαιού τύπου, τα οποία χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά ρυζιού και τώρα έχουν μετατραπεί σε πολυτελή πλωτά σπίτια.

Αν και πολλά από τα πλωτά σπίτια που προορίζονται για τους τουρίστες είναι καινούριας κατασκευής, υπάρχουν ακόμη πλοιάρια αυτού του είδους που είναι πάνω από εκατό ετών και τα οποία έχουν μετασκευαστεί για τουριστική χρήση. Αρχικά ήταν γνωστά ως κετουβαλάμ, που σημαίνει «πλοιάριο με κόμπους». Ολόκληρο το πλοιάριο ήταν φτιαγμένο από σανίδες προερχόμενες από ένα είδος του δέντρου αρτόκαρπος και συναρμολογούνταν με κόμπους από σχοινί κόιρ, δίχως την προσθήκη ούτε ενός καρφιού. Αυτά τα πλοιάρια χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά ρυζιού και άλλων αγαθών από χωριό σε χωριό, καθώς και μπαχαρικών σε μακρινά μέρη. Με την άφιξη των σύγχρονων μεταφορικών μέσων, έπεσαν σχεδόν σε αχρηστία. Αργότερα, ένας διορατικός επιχειρηματίας είχε την ιδέα να τα μετατρέψει σε πλωτά σπίτια για την τουριστική βιομηχανία. Τα πλωτά σπίτια, που διαθέτουν μπαλκόνια, υπνοδωμάτια πολυτελείας με δικά τους μπάνια, καθώς και όμορφα επιπλωμένα καθιστικά, μπορούν να αποκληθούν πλωτά ξενοδοχεία. Υπάρχουν και πληρώματα που μπορούν να οδηγήσουν το πλοιάριό σας οπουδήποτε θέλετε και να μαγειρέψουν οτιδήποτε σας αρέσει.

Όταν πέφτει το δειλινό, τα πλοιάρια αγκυροβολούν είτε κοντά στην όχθη είτε, για όσους επιθυμούν περισσότερη ησυχία και απομόνωση, στο μέσο κάποιας λίμνης. Εκεί μπορεί να απολαύσει κανείς τη μαγευτική σιωπή της περιοχής των καναλιών, με μόνη  ενόχληση το θόρυβο από κάποιο ξάγρυπνο ψάρι που πλατσουρίζει εδώ και εκεί!

Ωστόσο, δεν ακολουθεί τον ίδιο χαλαρό ρυθμό κάθε πτυχή της ζωής στα κανάλια. «Οι ψαράδες ανθρώπων» της περιοχής παραμένουν άγρυπνοι και ζηλωτές.

“Ψαρεύουν Ανθρώπους” στα Κανάλια

Η φράση «ψαράδες ανθρώπων» προέρχεται από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στους ψαράδες που έγιναν μαθητές του: «Ελάτε πίσω μου, και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων». Ο Ιησούς αναφερόταν στο έργο υποβοήθησης των ανθρώπων με σκοπό να γίνουν μαθητές του. (Ματθαίος 4:18, 19· 28:19, 20) Αυτή η αποστολή εκπληρώνεται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο, περιλαμβανομένων και εκείνων που ζουν στις περιοχές γύρω από τα κανάλια.

Στην Κέραλα υπάρχουν 132 εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά, από τις οποίες οι 13 βρίσκονται στην περιοχή των καναλιών. Πολλά μέλη αυτών των εκκλησιών είναι και στο επάγγελμα ψαράδες. Κάποιος από αυτούς, ενώ ψάρευε, μίλησε για τη Βασιλεία του Θεού σε έναν άλλον ψαρά. Σύντομα, αυτός ο άνθρωπος διέκρινε τη διαφορά ανάμεσα στις διδασκαλίες της δικής του εκκλησίας και στην Αγία Γραφή. Η σύζυγος και τα τέσσερα παιδιά του έδειξαν επίσης ενδιαφέρον. Άρχισαν να μελετούν τη Γραφή. Προόδευσαν γρήγορα και οι τέσσερις από τους έξι έχουν ήδη βαφτιστεί. Δύο ακόμη παιδιά προοδεύουν με στόχο το βάφτισμα.

Τα μέλη κάποιας εκκλησίας ταξίδεψαν με πλοιάριο σε ένα μικρό νησί για να κηρύξουν εκεί. Επειδή τα δρομολόγια των πλοιαρίων δεν είναι σταθερά σε εκείνο το νησί, οι ντόπιοι το αποκαλούν κανταμάκουντι, που σημαίνει «αν μπεις, έχεις παγιδευτεί». Εκεί οι Μάρτυρες συνάντησαν τον Τζόνι και τη σύζυγό του, τη Ράνι. Αν και γεννήθηκαν από Καθολικούς γονείς, αυτοί εντάχθηκαν σε κάποιο κέντρο διαλογισμού και συνεισέφεραν εκεί όσο περισσότερα χρήματα μπορούσαν. Ο Τζόνι έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για το άγγελμα της Γραφικής αλήθειας και ξεκίνησε Γραφική μελέτη. Άρχισε να μεταδίδει τη νέα του πίστη σε άλλους. Η Γραφική αλήθεια τον βοήθησε να κόψει το κάπνισμα και να σταματήσει την κατάχρηση του αλκοόλ!

Η εργασία του Τζόνι δεν εναρμονιζόταν με τις Γραφές, και έτσι έκανε αλλαγές. Στην αρχή, αυτό προκάλεσε οικονομικές δυσκολίες στην οικογένεια. Σύντομα, όμως, ο Τζόνι άρχισε να πιάνει καβούρια και να τα πουλάει, πράγμα που του έδινε τη δυνατότητα να φροντίζει για την οικογένειά του. Βαφτίστηκε το Σεπτέμβριο του 2006, και η σύζυγός του με τα δυο τους παιδιά βαφτίστηκαν έπειτα από έναν χρόνο. Η προοπτική της αιώνιας ζωής σε έναν παγγήινο παράδεισο έχει αλλάξει εντελώς την άποψή τους για τη ζωή.​—Ψαλμός 97:1· 1 Ιωάννη 2:17.

Πράγματι, η επίσκεψη στα κανάλια της Κέραλα είναι απολαυστική εμπειρία. Αυτό οφείλεται, όχι μόνο στα κινέζικα δίχτυα, στις φιδόμορφες λέμβους και στα πλωτά σπίτια, αλλά και στους «ψαράδες ανθρώπων», τους πιστούς Μάρτυρες του Ιεχωβά που ζουν εκεί.

[Χάρτης στη σελίδα 22, 23]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΙΝΔΙΑ

ΚΕΡΑΛΑ

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Το ψάρεμα είναι κομμάτι της ζωής στην Κέραλα

[Ευχαριστίες]

Top photo: Salim Pushpanath

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Γυναίκες πιάνουν ψάρια με τα χέρια τους

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Λεμβοδρομίες με φιδόμορφα πλοιάρια

[Εικόνα στη σελίδα 24]

«Κετουβαλάμ»

[Εικόνα στη σελίδα 24, 25]

Πλωτό σπίτι

[Εικόνα στη σελίδα 24, 25]

Ο Τζόνι και η σύζυγός του, η Ράνι

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 24]

Salim Pushpanath