Ποια Είναι τα Προβλήματα;

Είναι τα προβλήματα των νεαρών σήμερα δυσκολότερα από ό,τι ήταν σε άλλες εποχές; Εσείς τι λέτε; Αν απαντάτε όχι, ίσως πιστεύετε ότι οι σημερινοί έφηβοι είναι οι πιο ευνοημένοι νεαροί στην ιστορία.

Σε πολλές χώρες, η ιατρική έχει θέσει υπό έλεγχο αρρώστιες οι οποίες στο παρελθόν έκλεβαν από τους νέους την υγεία και τη ζωή. Η τεχνολογία παράγει ηλεκτρονικά μέσα και παιχνίδια που οι προηγούμενες γενιές δεν είχαν καν ονειρευτεί. Η δε οικονομική ανάπτυξη έχει βγάλει εκατομμύρια οικογένειες από τη φτώχεια. Αναρίθμητοι γονείς εργάζονται σκληρά για να παρέχουν στα παιδιά τους ένα βιοτικό επίπεδο και ευκαιρίες για μόρφωση που οι ίδιοι στερήθηκαν.

Αναμφίβολα, οι σημερινοί νέοι απολαμβάνουν πολλά πλεονεκτήματα. Αλλά αντιμετωπίζουν και προβλήματα άνευ προηγουμένου. Ένας λόγος για αυτό είναι ότι η ανθρωπότητα ζει τώρα σε μια χρονική περίοδο την οποία η Αγία Γραφή αποκαλεί “τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων”. (Ματθαίος 24:3) Ο Ιησούς Χριστός προείπε με ακρίβεια ότι αυτή η εποχή θα χαρακτηριζόταν από τεράστια κοινωνική αναταραχή. (Ματθαίος 24:7, 8) Η Αγία Γραφή αποκαλεί την εποχή αυτή «τελευταίες ημέρες» και περιγράφει τις επικρατούσες κοινωνικές συνθήκες ως “δύσκολες στην αντιμετώπισή τους”. (2 Τιμόθεο 3:1) Εξετάστε λίγα μόνο από τα δύσκολα στην αντιμετώπισή τους προβλήματα των σημερινών εφήβων.

1ο Πρόβλημα

Αυξημένη Απομόνωση

Ο κινηματογράφος, η τηλεόραση και τα περιοδικά παρουσιάζουν τους νεαρούς να περιστοιχίζονται διαρκώς από μια παρέα φίλων με τους οποίους μεγαλώνουν μαζί από τα μαθητικά τους χρόνια και διατηρούν αυτόν το δεσμό ως ενήλικοι. Αλλά για τους περισσότερους εφήβους η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.

Οι ερευνητές Μπάρμπαρα Σνάιντερ και Ντέιβιντ Στίβενσον, οι οποίοι ανέλυσαν συνεντεύξεις χιλιάδων νεαρών στις Ηνωμένες Πολιτείες, διαπίστωσαν ότι «σχετικά λίγοι μαθητές εξακολουθούσαν να έχουν το ίδιο άτομο ως καλύτερό τους φίλο ή την ίδια παρέα σε βάθος χρόνου». Από πολλούς νεαρούς  «λείπει το αίσθημα της συντροφικότητας, έχουν δε ελάχιστους στενούς φίλους με τους οποίους νιώθουν άνετα να συζητούν τα προβλήματά τους ή να ανταλλάσσουν απόψεις», λένε η κ. Σνάιντερ και ο κ. Στίβενσον.

Υπάρχουν βέβαια και έφηβοι που κάνουν φίλους, αλλά δεν φαίνεται να έχουν αρκετό χρόνο για αυτούς. Μια εκτενής μελέτη που έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες έδειξε ότι οι περισσότεροι έφηβοι περνούν περίπου το 10 τοις εκατό του χρόνου τους σε προσωπική επαφή με φίλους αλλά ως και το 20 τοις εκατό μόνοι τους​—δηλαδή περισσότερο χρόνο από όσο περνούν είτε με την οικογένεια είτε με τους φίλους τους. Τρώνε μόνοι τους, κυκλοφορούν μόνοι τους, ψυχαγωγούνται μόνοι τους.

Αυτή την τάση προς την απομόνωση την ενισχύει η πληθώρα ηλεκτρονικών συσκευών. Για παράδειγμα, το 2006, το περιοδικό Τάιμ (Time) ανέφερε ότι τα παιδιά μεταξύ 8 και 18 ετών στην Αμερική περνούν κατά μέσο όρο εξίμισι ώρες την ημέρα με τα μάτια καρφωμένα στην τηλεόραση, τα αφτιά βουλωμένα με ακουστικά και τα χέρια κολλημένα σε χειριστήρια ηλεκτρονικών παιχνιδιών ή πληκτρολόγια υπολογιστών. a

Βέβαια, αυτή η γενιά δεν είναι η πρώτη που αφιερώνει χρόνο στη μουσική ή στο παιχνίδι. (Ματθαίος 11:16, 17) Το πρόβλημα όμως είναι ότι η ποσότητα του χρόνου που δαπανάται τώρα στην «ηλεκτρονική απομόνωση» αντί για την επαφή με τα μέλη της οικογένειας μπορεί να αποβεί επιζήμια. Σύμφωνα με τους ερευνητές Σνάιντερ και Στίβενσον, «οι νεαροί αναφέρουν πως όταν είναι μόνοι τους μειώνεται η αυτοεκτίμησή τους, η χαρά τους, η ικανοποίησή τους με ό,τι κάνουν και η διάθεσή τους για δράση».

2ο Πρόβλημα

Πίεση για Σεξ

Τα παιδιά εφηβικής, ακόμα και προεφηβικής, ηλικίας υφίστανται τρομερή πίεση να πειραματιστούν με το σεξ. Ο Νέιθαν, ένας νεαρός που ζει στην Αυστραλία, λέει: «Τα περισσότερα παιδιά που ήξερα στο σχολείο άρχισαν να έχουν σεξουαλικές σχέσεις κάπου ανάμεσα στα 12 και στα 15 τους». Μια κοπέλα ονόματι Βίνμπεϊ, η οποία ζει στο Μεξικό, λέει ότι το ευκαιριακό σεξ ήταν πολύ συνηθισμένο μεταξύ των νεαρών ατόμων στο σχολείο της. «Όσοι δεν είχαν σεξουαλικές σχέσεις θεωρούνταν αλλόκοτοι», λέει η Βίνμπεϊ. Μια 15χρονη, ονόματι Άνα, που ζει στη Βραζιλία λέει: «Το ευκαιριακό σεξ είναι τόσο συνηθισμένο ανάμεσα στους συνομηλίκους μου, ώστε ένα μόνο “όχι” δεν είναι αρκετό. Πρέπει να απορρίπτεις τις προτάσεις ξανά και ξανά».

Ερευνητές στο Ηνωμένο Βασίλειο έκαναν δημοσκόπηση σε δείγμα χιλίων νεαρών ηλικίας 12 ως  19 ετών με ποικίλο υπόβαθρο. Διαπίστωσαν ότι σχεδόν το 50 τοις εκατό επιδιδόταν τακτικά σε κάποια μορφή σεξουαλικής δραστηριότητας. Πάνω από το 20 τοις εκατό αυτών των σεξουαλικά δραστήριων νεαρών ήταν μόνο 12 ετών! Ο Δρ Ντίλαν Γκρίφιθς, επικεφαλής της έρευνας, λέει: «Ο έλεγχος που ασκούσε κατά παράδοση η οικογένεια, η Εκκλησία και άλλοι θεσμοί έχει εκλείψει, και οι νέοι είναι θύματα αυτής της κατάστασης».

Είναι όντως «θύματα» οι νεαροί που πειραματίζονται με το σεξ; Σε μια έκθεση που δημοσιεύτηκε το 2003, οι ερευνητές Ρέκτορ, Νόιζ και Τζόνσον συσχέτισαν άμεσα τη σεξουαλική δραστηριότητα των εφήβων με την κατάθλιψη και τον αυξημένο κίνδυνο απόπειρας αυτοκτονίας. Ανέλυσαν συνεντεύξεις 6.500 εφήβων και διαπίστωσαν ότι «για τα κορίτσια που έχουν σεξουαλικές σχέσεις, οι πιθανότητες να παρουσιάσουν κατάθλιψη είναι τριπλάσιες και πλέον από ό,τι για τα άλλα κορίτσια». Όσο δε για τα αγόρια που έχουν σεξουαλικές σχέσεις, «οι πιθανότητες αυτές είναι υπερδιπλάσιες».

3ο Πρόβλημα

Διαλυμένες Οικογένειες

Οι νεαροί στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν βιώσει ραγδαίες αλλαγές στη δομή της οικογένειας, καθώς και ένα μεταβαλλόμενο σύνολο αξιών. «Τις τελευταίες δεκαετίες σημειώθηκαν αρκετές μεγάλες δημογραφικές αλλαγές που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή των εφήβων», λέει το βιβλίο Η Φιλόδοξη Γενιά​—Οι Έφηβοι της Αμερικής, Δραστήριοι Αλλά Απροσανατόλιστοι (The Ambitious Generation​—America’s Teenagers, Motivated but Directionless). «Το μέγεθος της μέσης αμερικανικής οικογένειας μειώνεται, οπότε οι έφηβοι έχουν πιθανώς λιγότερα αδέλφια. Καθώς το ποσοστό των διαζυγίων συνεχίζει να αυξάνει, ολοένα και περισσότερα παιδιά περνούν μέρος της παιδικής τους ηλικίας με έναν μόνο γονέα. Επίσης, ολοένα και περισσότερες μητέρες ανήλικων παιδιών εργάζονται, οπότε  είναι λιγότερο πιθανό να υπάρχει κάποιος ενήλικος στο σπίτι».

Είτε τα παιδιά ζουν με τον έναν είτε και με τους δύο γονείς τους, πολλά νιώθουν αποξενωμένα από αυτούς ακριβώς τότε που τους χρειάζονται περισσότερο. Μια μελέτη που παρακολούθησε την πορεία 7.000 εφήβων για κάποια χρόνια διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι έφηβοι θεωρούσαν τους γονείς τους στοργικούς και προσιτούς. Παρ’ όλα αυτά, «μόνο το ένα τρίτο είπε ότι εισπράττει ιδιαίτερη προσοχή και βοήθεια όταν έχει πρόβλημα». Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι «οι περισσότεροι έφηβοι πιστεύουν πως, όταν έχουν προβλήματα, οι πιθανότητες να παρέμβουν οι γονείς και να τους στηρίξουν είναι ελάχιστες».

Στην Ιαπωνία, ο άλλοτε ισχυρός οικογενειακός δεσμός διαβρώνεται από την επιθυμία για υλική ευημερία. Η Γιούκο Καουάνισι, καθηγήτρια κοινωνιολογίας, δήλωσε το 2000: «Οι περισσότεροι γονείς των σημερινών εφήβων γεννήθηκαν τις δεκαετίες που ακολούθησαν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μεγάλωσαν όντας εκτεθειμένοι σε ένα νέο σύνολο αξιών, το οποίο έδινε έμφαση στην οικονομική επιτυχία και στις υλικές απολαβές». Τι αξίες μεταβιβάζουν αυτοί οι γονείς στα παιδιά τους; «Πολλοί γονείς σήμερα ενδιαφέρονται κυρίως για την ακαδημαϊκή επιτυχία των παιδιών τους», λέει η κ. Καουάνισι. «Εφόσον τα παιδιά τους σπουδάζουν», συνεχίζει, «τα άλλα πράγματα στο σπίτι τα θεωρούν δευτερεύοντα ή ακόμα και ασήμαντα».

Πώς μπορεί να επηρεάσει τους νεαρούς αυτή η μη ισορροπημένη έμφαση στην υλική ευημερία και στην ακαδημαϊκή επιτυχία; Στην Ιαπωνία, τα μέσα ενημέρωσης μιλούν συχνά για το κιρέρου​—όρος που περιγράφει το πώς οι νεαροί χάνουν ξαφνικά τον έλεγχο λόγω της πίεσης που υφίστανται για να αποδώσουν. «Όταν τα παιδιά φαίνεται να κάνουν τρελά πράγματα», λέει η κ. Καουάνισι, «μπορεί αυτό να οφείλεται στο ότι δεν νιώθουν καμία ρυθμιστική επίδραση της οικογένειας στη συμπεριφορά τους».

Λόγος για Αισιοδοξία

Ασφαλώς, ζούμε σε “καιρούς κρίσιμους, δύσκολους στην αντιμετώπισή τους”. (2 Τιμόθεο 3:1) Ωστόσο, η Αγία Γραφή δεν προλέγει απλώς ότι οι άνθρωποι που θα ζούσαν σε αυτή την περίοδο θα είχαν περισσότερα προβλήματα.

Η Γραφή προσφέρει εποικοδομητικές συμβουλές σχετικά με το πώς μπορούν οι νεαροί να βελτιώσουν τη ζωή τους. Ο Ιεχωβά Θεός, Αυτός που ενέπνευσε τη συγγραφή της, επιθυμεί διακαώς να τους διδάξει πώς να τα βγάζουν πέρα με τα προβλήματά τους. (Παροιμίες 2:1-6) Θέλει να είναι όμορφη η ζωή τους. Ο Λόγος του μπορεί να δώσει «στους άπειρους οξυδέρκεια, στον νέο γνώση και ικανότητα σκέψης». (Παροιμίες 1:4) Εξετάστε πώς μπορούν να βοηθήσουν οι Γραφικές αρχές.

[Υποσημείωση]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]

Σύμφωνα με μια μελέτη, τα κορίτσια που πειραματίζονται με το σεξ έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να παρουσιάσουν κατάθλιψη από ό,τι τα άλλα κορίτσια

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 6]

Αυτοκαταστροφική Συμπεριφορά

Μια κρατική έκθεση στη Βρετανία το 2006 αποκάλυψε ότι η χρήση κοκαΐνης ανάμεσα σε παιδιά ηλικίας 11 ως 15 ετών σε εκείνη τη χώρα διπλασιάστηκε μέσα σε έναν χρόνο. Περίπου 65.000 νεαροί είπαν ότι είχαν δοκιμάσει το συγκεκριμένο ναρκωτικό. Στην Ολλανδία πάνω από το 20 τοις εκατό των νεαρών ηλικίας 16 ως 24 ετών λέγεται ότι έχουν ως έναν βαθμό εξάρτηση από το αλκοόλ ή πάσχουν από κάποια ασθένεια που συνδέεται με αυτό.

Πολλοί νεαροί εκφράζουν την εσωτερική τους οδύνη με πιο άμεσο τρόπο. Κόβουν, δαγκώνουν ή καίνε το ίδιο τους το σώμα. «Υπολογίζεται ότι τρία εκατομμύρια Αμερικανοί εκδηλώνουν αυτοτραυματική συμπεριφορά, και ένας στους 200 εφήβους πάσχει από αυτή τη διαταραχή σε χρόνια βάση», δηλώνουν οι ερευνητές Λεν Όστιν και Τζούλι Κόρταμ.

[Εικόνα στη σελίδα 3]

Πολλοί νεαροί δεν έχουν στενούς φίλους τους οποίους να μπορούν να εμπιστευτούν