Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

«Μπορεί να Είναι Απλώς ένα Τραγούδι»

«Μπορεί να Είναι Απλώς ένα Τραγούδι»

«Μπορεί να Είναι Απλώς ένα Τραγούδι»

Η Τζουλιάνα ήταν μια αξιαγάπητη ηλικιωμένη Χριστιανή στις Φιλιππίνες, η οποία έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Δεν αναγνώριζε πλέον ούτε καν τα παιδιά της. Παρ’ όλα αυτά, πήγαινα να τη δω κάθε φορά που ήμουν στη γειτονιά της.

Η Τζουλιάνα ήταν κατάκοιτη και είχε μονίμως το βλέμμα καρφωμένο στο παράθυρο. Μου ήταν δύσκολο να της κάνω παρέα καθώς δεν με θυμόταν πια. Με κοίταζε με τα μάτια ορθάνοιχτα αλλά χωρίς ζωντάνια και χωρίς καμιά ένδειξη ότι με αναγνώριζε. Κάποια φορά τη ρώτησα: «Θυμάσαι τον Ιεχωβά;» Της διηγήθηκα μια εμπειρία από το έργο κηρύγματος και τη ρώτησα μερικά πράγματα ακόμα, αλλά δεν φάνηκε να με καταλαβαίνει. Τότε άρχισα να ψέλνω έναν ύμνο. Αυτό που ακολούθησε ήταν πολύ συγκινητικό!

Η Τζουλιάνα γύρισε το κεφάλι της, με κοίταξε και άρχισε να ψέλνει μαζί μου! Έπειτα από λίγο σταμάτησα, επειδή δεν ήξερα απέξω όλους τους στίχους στην τοπική γλώσσα, την ταγκαλόγκ. Αλλά η Τζουλιάνα συνέχισε να ψέλνει. Θυμόταν και τις τρεις στροφές. Παρακάλεσα αμέσως μια φίλη μου που ήταν μαζί μου να δανειστεί ένα υμνολόγιο από κάποια Μάρτυρα του Ιεχωβά που έμενε εκεί κοντά. Εκείνη πήγε γρήγορα και το έφερε. Δεν ήξερα τον αριθμό του ύμνου αλλά έτυχε να ανοίξω στη σωστή σελίδα. Αυτή τη φορά ψάλαμε ολόκληρο τον ύμνο μαζί! Όταν ρώτησα την Τζουλιάνα αν θυμόταν κανέναν άλλον ύμνο, άρχισε να τραγουδάει ένα παλιό φιλιππινέζικο ερωτικό τραγούδι.

«Όχι, Τζουλιάνα», είπα, «όχι τραγούδι από το ραδιόφωνο αλλά ύμνο που λέμε στην Αίθουσα Βασιλείας». a Τότε άρχισα να ψέλνω έναν άλλον ύμνο και εκείνη με ακολούθησε μεμιάς. Τα μάτια της έλαμπαν. Το απλανές βλέμμα είχε χαθεί, και το χαμόγελό της έφτανε μέχρι τα αφτιά.

Στο μεταξύ, οι γείτονες βγήκαν για να δουν ποιος τραγουδούσε. Στάθηκαν έξω από το παράθυρο και παρακολουθούσαν. Ήταν υπέροχο να βλέπεις πώς άγγιζε η μουσική την καρδιά της Τζουλιάνα! Την έκανε να θυμηθεί τα λόγια του ύμνου.

Η εμπειρία αυτή με δίδαξε ότι ποτέ δεν ξέρουμε τι θα διαπεράσει το σκοτάδι στο οποίο είναι βυθισμένοι όσοι έχουν ελάχιστη επαφή με το περιβάλλον. Μπορεί να είναι απλώς ένα τραγούδι.

Λίγο καιρό αργότερα, η Τζουλιάνα πέθανε. Θυμήθηκα αυτή την εμπειρία όταν άκουσα τις συναρπαστικές νέες μουσικές ηχογραφήσεις που τέθηκαν σε κυκλοφορία από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά το 2009. Ίσως θέλετε να ρωτήσετε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά της περιοχής σας πώς μπορείτε να αποκτήσετε αυτές τις θαυμάσιες, συγκινητικές ηχογραφήσεις.

[Υποσημείωση]

a Έτσι λέγονται οι χώροι συναθροίσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά.