ΠΡΟΪΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ;
Η Χωρητικότητα του DNA
ΟΙ ΧΡΗΣΤΕΣ ηλεκτρονικών υπολογιστών παράγουν τεράστιες ποσότητες ψηφιακών δεδομένων τα οποία χρειάζεται να αποθηκεύονται ώστε ανά πάσα στιγμή να είναι προσβάσιμα. Οι επιστήμονες ευελπιστούν να φέρουν την επανάσταση στην ψηφιακή αποθήκευση μιμούμενοι ένα μακράν ανώτερο σύστημα αποθήκευσης δεδομένων που βρίσκεται στη φύση
Σκεφτείτε: Το DNA, που βρίσκεται στα κύτταρα, περιέχει δισεκατομμύρια βιολογικές πληροφορίες. «Μπορούμε να το εξαγάγουμε από τα οστά μαλλιαρών μαμούθ . . . και να το καταλάβουμε», λέει ο Νικ Γκόλντμαν από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Βιοπληροφορικής. «Είναι επίσης απίστευτα μικρό, πυκνό, και δεν απαιτεί ηλεκτρική ενέργεια για την αποθήκευση, οπότε η μεταφορά και η συντήρησή του είναι εύκολη υπόθεση». Θα μπορούσε το DNA να αποθηκεύσει ανθρωποποίητα δεδομένα; Οι ερευνητές απαντούν ναι.
Οι επιστήμονες έχουν συνθέσει DNA με κωδικοποιημένα αρχεία κειμένου, εικόνας και ήχου, περίπου όπως αποθηκεύουν δεδομένα τα ψηφιακά μέσα. Αργότερα οι ερευνητές μπόρεσαν να αποκωδικοποιήσουν τις αποθηκευμένες πληροφορίες με 100% ακρίβεια. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι με τον καιρό, με τη χρήση αυτής της μεθόδου, σε ένα γραμμάριο τεχνητού DNA θα μπορούσαν να αποθηκευτούν τα δεδομένα από περίπου 3.000.000 CD και ότι όλες αυτές οι πληροφορίες θα μπορούσαν να διατηρηθούν για εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, χρόνια. Θεωρητικά, υπάρχει η δυνατότητα να αποθηκευτεί σε αυτό το σύστημα το ψηφιακό αρχείο όλου του κόσμου. Δικαίως το DNA έχει ανακηρυχτεί «ο απόλυτος σκληρός δίσκος».
Ποια είναι η άποψή σας; Είναι η χωρητικότητα του DNA προϊόν εξέλιξης; Ή μήπως αποτελεί προϊόν σχεδιασμού;