Να Εκδηλώνετε Στάση Προσμονής!

«Θα εκδηλώνω στάση προσμονής για τον Θεό της σωτηρίας μου. Ο Θεός μου θα με ακούσει».​—ΜΙΧΑΙΑΣ 7:7.

1, 2. (α) Πώς έβλαψε η εσφαλμένη στάση τους Ισραηλίτες στην έρημο; (β) Τι θα μπορούσε να συμβεί σε έναν Χριστιανό που δεν καλλιεργεί κατάλληλη στάση;

 ΠΟΛΛΑ πράγματα στη ζωή μπορούμε να τα δούμε είτε με θετικό είτε με αρνητικό τρόπο, ανάλογα με τη στάση μας. Όταν οι Ισραηλίτες βρίσκονταν στην έρημο, έλαβαν με θαυματουργικό τρόπο μάννα. Θα έπρεπε να είχαν κοιτάξει την άγονη γη ολόγυρά τους και να είναι βαθιά ευγνώμονες στον Ιεχωβά για το ότι παρείχε τα μέσα για τη συντήρησή τους. Αυτό θα αντανακλούσε θετική στάση. Απεναντίας, εκείνοι θυμούνταν τη μεγάλη ποικιλία των τροφίμων στην Αίγυπτο και παραπονιούνταν ότι το μάννα ήταν άνοστο. Τι αρνητική στάση!​—Αριθμοί 11:4-6.

² Η στάση ενός Χριστιανού σήμερα μπορεί παρόμοια να κάνει τα πράγματα να φαίνονται είτε ελπιδοφόρα είτε ζοφερά. Χωρίς την κατάλληλη στάση, ο Χριστιανός θα μπορούσε εύκολα να χάσει τη χαρά του, και αυτό θα ήταν σοβαρό επειδή, όπως είπε ο Νεεμίας: «Η χαρά του Ιεχωβά είναι το οχυρό [μας]». (Νεεμίας 8:10) Μια θετική, χαρωπή στάση συμβάλλει στο να παραμένουμε ισχυροί και προάγει την ειρήνη και την ενότητα στην εκκλησία.​—Ρωμαίους 15:13· Φιλιππησίους 1:25.

3. Πώς βοήθησε η κατάλληλη στάση τον Ιερεμία σε δύσκολους καιρούς;

³ Παρότι ζούσε σε δύσκολους καιρούς, ο Ιερεμίας εκδήλωνε θετική στάση. Ακόμη και όταν παρέστη μάρτυρας των φρικιαστικών συνθηκών της πτώσης της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ., μπορούσε να διακρίνει κάποια θετικά πράγματα. Ο Ιεχωβά δεν θα ξεχνούσε τον Ισραήλ, και το έθνος θα επιζούσε. Ο Ιερεμίας έγραψε στο βιβλίο των Θρήνων: «Είναι εκδήλωση της στοργικής καλοσύνης του Ιεχωβά το ότι δεν φτάσαμε στο τέλος μας, επειδή τα ελέη του δεν πρόκειται να τελειώσουν. Αυτά είναι καινούρια κάθε πρωί. Η πιστότητά σου είναι άφθονη». (Θρήνοι 3:22, 23) Σε όλη την ιστορία, υπηρέτες  του Θεού που βρέθηκαν στις πιο δύσκολες περιστάσεις επιζητούσαν να διατηρούν μια θετική, ακόμη και χαρωπή, στάση.​—2 Κορινθίους 7:4· 1 Θεσσαλονικείς 1:6· Ιακώβου 1:2.

4. Ποια στάση διακρατούσε ο Ιησούς, και πώς τον βοήθησε αυτή;

⁴ Εξακόσια χρόνια μετά τον Ιερεμία, ο Ιησούς βοηθήθηκε να υπομείνει χάρη στη θετική του στάση. Διαβάζουμε: «Για τη χαρά που είχε τεθεί μπροστά του [ο Ιησούς] υπέμεινε ξύλο βασανισμού, καταφρονώντας την ντροπή, και έχει καθήσει στα δεξιά του θρόνου του Θεού». (Εβραίους 12:2) Όποια εναντίωση ή διωγμό και αν είχε να αντιμετωπίσει ο Ιησούς​—ακόμη και την αγωνία του ξύλου του βασανισμού—​διατηρούσε το μυαλό του στραμμένο στη «χαρά που είχε τεθεί μπροστά του». Αυτή η χαρά ήταν το προνόμιο που είχε να δικαιώσει την κυριαρχία του Ιεχωβά και να αγιάσει το όνομά του, καθώς και η προοπτική να φέρει μεγάλες ευλογίες στους υπάκουους ανθρώπους στο μέλλον.

Υιοθετήστε Στάση Προσμονής

5. Ποια είναι μια χαρακτηριστική κατάσταση στην οποία η στάση προσμονής θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε κατάλληλη άποψη για τα ζητήματα;

⁵ Αν καλλιεργήσουμε διανοητική στάση σαν του Ιησού, δεν θα χάσουμε τη χαρά του Ιεχωβά ακόμη και αν τα πράγματα δεν συμβαίνουν πάντα όπως και όποτε αναμένουμε εμείς να συμβούν. Ο προφήτης Μιχαίας είπε: «Εγώ . . . στον Ιεχωβά θα συνεχίσω να αποβλέπω. Θα εκδηλώνω στάση προσμονής για τον Θεό της σωτηρίας μου». (Μιχαίας 7:7· Θρήνοι 3:21) Και εμείς επίσης μπορούμε να εκδηλώνουμε στάση προσμονής. Πώς; Με πολλούς τρόπους. Σε κάποια περίπτωση, ίσως πιστεύουμε ότι ένας αδελφός που βρίσκεται σε θέση εξουσίας ενήργησε εσφαλμένα και ότι χρειάζεται να υπάρξει άμεση επανόρθωση. Η στάση προσμονής θα μας επιτρέψει να σκεφτούμε: “Έσφαλε πράγματι ή μήπως κάνω εγώ λάθος; Αν έσφαλε, μήπως ο Ιεχωβά αφήνει τα γεγονότα να εξελιχθούν επειδή πιστεύει ότι το άτομο θα βελτιωθεί και ότι δεν θα είναι αναγκαία κάποια δραστικά μέτρα επανόρθωσης;”

6. Πώς θα βοηθήσει η στάση προσμονής ένα άτομο που παλεύει με κάποιο προσωπικό πρόβλημα;

⁶ Η στάση προσμονής μπορεί να χρειαστεί αν μας βασανίζει ένα προσωπικό πρόβλημα ή αν παλεύουμε με κάποια αδυναμία. Ας υποθέσουμε ότι ζητάμε τη βοήθεια του Ιεχωβά, αλλά το πρόβλημα επιμένει. Τι θα γίνει τότε; Χρειάζεται να εξακολουθήσουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να λύσουμε το πρόβλημα και κατόπιν να έχουμε πίστη στα λόγια του Ιησού: «Εξακολουθήστε να ζητάτε και θα σας δοθεί· εξακολουθήστε να ψάχνετε και θα βρείτε· εξακολουθήστε να χτυπάτε και θα σας ανοιχτεί». (Λουκάς 11:9) Εξακολουθήστε να προσεύχεστε, και να προσμένετε τον Ιεχωβά. Στον κατάλληλο καιρό και με το δικό του τρόπο, ο Ιεχωβά θα απαντήσει στις προσευχές σας.​—1 Θεσσαλονικείς 5:17.

7. Πώς θα μας βοηθήσει η στάση προσμονής να βλέπουμε ορθά την προοδευτικά εκλεπτυσμένη κατανόηση της Γραφής;

⁷ Καθώς εκπληρώνονται οι Βιβλικές προφητείες, η κατανόησή μας για τις Γραφές εκλεπτύνεται. Μερικές φορές, όμως, μπορεί να σκεφτόμαστε ότι κάποια διευκρίνιση έχει καθυστερήσει. Αν δεν έρχεται τότε που θα θέλαμε εμείς, είμαστε  πρόθυμοι να περιμένουμε; Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά θεώρησε κατάλληλο να αποκαλύψει «το ιερό μυστικό του Χριστού» λίγο λίγο και σε μια περίοδο περίπου 4.000 ετών. (Εφεσίους 3:3-6) Έχουμε λοιπόν κάποιον λόγο για να είμαστε ανυπόμονοι; Μήπως αμφιβάλλουμε για το ότι ένας «πιστός και φρόνιμος δούλος» έχει διοριστεί να δίνει στο λαό του Ιεχωβά «την τροφή τους στον κατάλληλο καιρό»; (Ματθαίος 24:45) Γιατί να στερούμε από τον εαυτό μας τη θεοσεβή χαρά επειδή δεν κατανοούμε το καθετί πλήρως; Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά αποφασίζει πότε και πώς αποκαλύπτει τα “εμπιστευτικά του ζητήματα”.​—Αμώς 3:7.

8. Πώς έχει αποδειχτεί ωφέλιμη για πολλούς η υπομονή του Ιεχωβά;

⁸ Μερικοί μπορεί να αποθαρρύνονται επειδή πιστεύουν ότι, ύστερα από πολλά χρόνια πιστής υπηρεσίας, ίσως να μη ζήσουν για να δουν “τη μεγάλη και φοβερή ημέρα του Ιεχωβά”. (Ιωήλ 2:30, 31) Εντούτοις, μπορούν να ενθαρρύνονται όταν βλέπουν τη θετική πλευρά. Ο Πέτρος συμβούλεψε: «Να θεωρείτε την υπομονή του Κυρίου μας σωτηρία». (2 Πέτρου 3:15) Η υπομονή του Ιεχωβά έχει επιτρέψει σε εκατομμύρια ακόμη άτομα με δίκαιη καρδιά να γνωρίσουν την αλήθεια. Δεν είναι υπέροχο αυτό; Επιπλέον, όσο πιο πολύ παρατείνεται η υπομονή του Ιεχωβά, τόσο περισσότερο χρόνο έχουμε για να “εξακολουθήσουμε να απεργαζόμαστε τη σωτηρία μας με φόβο και τρόμο”.​—Φιλιππησίους 2:12· 2 Πέτρου 3:11, 12.

9. Αν έχουμε περιορισμούς σε σχέση με όσα μπορούμε να κάνουμε στην υπηρεσία του Ιεχωβά, πώς θα μας βοηθήσει η στάση προσμονής να υπομείνουμε την κατάσταση;

⁹ Η στάση προσμονής μάς βοηθάει να μην αποθαρρυνόμαστε όταν η εναντίωση, η αρρώστια, η προχωρημένη ηλικία ή άλλα προβλήματα μας θέτουν εμπόδια στην υπηρεσία της Βασιλείας. Ο Ιεχωβά αναμένει να τον υπηρετούμε ολόκαρδα. (Ρωμαίους 12:1) Ωστόσο, ο Γιος του Θεού, ο οποίος “λυπάται τον ασήμαντο και τον φτωχό”, δεν απαιτεί περισσότερα από όσα μπορούμε λογικά να προσφέρουμε, ούτε και ο Ιεχωβά απαιτεί κάτι τέτοιο. (Ψαλμός 72:13) Συνεπώς, ενθαρρυνόμαστε να κάνουμε ό,τι μπορούμε, προσμένοντας με υπομονή μέχρις ότου αλλάξουν οι περιστάσεις​—είτε σε αυτό το σύστημα πραγμάτων είτε στο ερχόμενο. Να θυμάστε: «Ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του, εφόσον έχετε διακονήσει τους αγίους και συνεχίζετε να διακονείτε».​—Εβραίους 6:10.

10. Ποιο ασεβές χαρακτηριστικό μπορεί να αποφύγει κάποιος που έχει στάση προσμονής; Εξηγήστε.

¹⁰ Η στάση προσμονής μάς βοηθάει επίσης να αποφεύγουμε την έπαρση. Μερικοί που έγιναν αποστάτες δεν ήταν διατεθειμένοι να περιμένουν. Μπορεί να νόμιζαν ότι υπήρχε ανάγκη προσαρμογών, είτε στην κατανόηση της Γραφής είτε σε οργανωτικά ζητήματα. Εντούτοις, δεν αναγνώρισαν ότι το πνεύμα του Ιεχωβά υποκινεί τον πιστό και φρόνιμο δούλο να κάνει προσαρμογές στο δικό Του κατάλληλο καιρό, όχι όταν εμείς μπορεί να νομίζουμε ότι απαιτούνται αυτές. Και οποιεσδήποτε προσαρμογές γίνονται πρέπει να εναρμονίζονται με το θέλημα του Ιεχωβά, όχι με τις προσωπικές μας ιδέες. Οι αποστάτες επιτρέπουν στην επηρμένη στάση να στρεβλώνει τη σκέψη τους και να τους κάνει να προσκόπτουν. Αλλά αν είχαν υιοθετήσει τη διανοητική στάση του Χριστού, θα μπορούσαν να διατηρήσουν τη χαρά τους και να παραμείνουν ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά.​—Φιλιππησίους 2:5-8.

11. Πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε επωφελώς το χρόνο καθώς περιμένουμε, και ποιων το παράδειγμα μπορούμε να ακολουθούμε;

¹¹ Ασφαλώς, το να διατηρούμε στάση προσμονής δεν σημαίνει να είμαστε φυγόπονοι ή αδρανείς. Έχουμε διάφορα πράγματα να κάνουμε. Λόγου χάρη, χρειάζεται να αφοσιωνόμαστε στην προσωπική μελέτη της Γραφής, δείχνοντας έτσι το ίδιο ένθερμο ενδιαφέρον που έδειχναν για τα πνευματικά πράγματα οι πιστοί προφήτες, ακόμη και οι άγγελοι. Μιλώντας για αυτό το ενδιαφέρον, ο Πέτρος λέει: «Σχετικά με αυτή τη σωτηρία έγινε επιμελής αναζήτηση πληροφοριών και προσεκτική έρευνα από τους  προφήτες . . . Σε αυτά τα πράγματα άγγελοι επιθυμούν να εμβαθύνουν». (1 Πέτρου 1:10-12) Δεν είναι μόνο η προσωπική μελέτη απαραίτητη αλλά και η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων και η προσευχή. (Ιακώβου 4:8) Εκείνοι που δείχνουν ότι αναγνωρίζουν την πνευματική τους ανάγκη λαβαίνοντας τακτικά πνευματική τροφή και συναναστρεφόμενοι με τους συγχριστιανούς τους φανερώνουν ότι έχουν υιοθετήσει τη διανοητική στάση του Χριστού.​—Ματθαίος 5:3.

Να Έχετε Ρεαλιστική Άποψη

12. (α) Ποια ανεξαρτησία επιδίωξαν ο Αδάμ και η Εύα; (β) Ποιο αποτέλεσμα προέκυψε από το ότι η ανθρωπότητα ακολούθησε την πορεία του Αδάμ και της Εύας;

¹² Όταν ο Θεός δημιούργησε το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, κράτησε για τον εαυτό του το δικαίωμα να θέτει κανόνες σχετικά με το σωστό και το εσφαλμένο. (Γένεση 2:16, 17) Ο Αδάμ και η Εύα ήθελαν ανεξαρτησία από την καθοδήγηση του Θεού, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον κόσμο που βλέπουμε γύρω μας σήμερα. Ο απόστολος Παύλος είπε: «Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι ο θάνατος απλώθηκε σε όλους τους ανθρώπους, επειδή όλοι είχαν αμαρτήσει». (Ρωμαίους 5:12) Έξι χιλιάδες χρόνια ανθρώπινης ιστορίας από τον καιρό του Αδάμ έχουν δείξει πόσο αληθινά είναι τα λόγια του Ιερεμία: «Γνωρίζω καλά, Ιεχωβά, ότι δεν ανήκει στο χωματένιο άνθρωπο η οδός του. Στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του». (Ιερεμίας 10:23) Το να αναγνωρίζουμε ότι τα λόγια του Ιερεμία είναι αληθινά δεν δείχνει ηττοπάθεια. Είναι ρεαλιστικό. Εξηγεί το γιατί σε όλους αυτούς τους αιώνες που πέρασαν «ο άνθρωπος εξουσιάζει τον άνθρωπο προς βλάβη του»—επειδή οι άνθρωποι κυβερνούν ανεξάρτητα από τον Θεό.​—Εκκλησιαστής 8:9.

13. Ποια ρεαλιστική άποψη έχουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για τα όσα μπορούν να επιτελέσουν οι άνθρωποι;

¹³ Με βάση την κατάσταση της ανθρωπότητας, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν όρια στα όσα μπορούν να επιτευχθούν στο παρόν σύστημα πραγμάτων. Η θετική στάση μπορεί να μας βοηθήσει να διατηρούμε τη χαρά μας, αλλά δεν αποτελεί πανάκεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, κάποιος Αμερικανός κληρικός εξέδωσε ένα βιβλίο που έγινε μπεστ σέλερ με τίτλο Η Δύναμη του Θετικού Τρόπου Σκέψης (The Power of Positive Thinking). Το βιβλίο άφηνε να εννοηθεί ότι τα περισσότερα εμπόδια μπορούν να υπερπηδηθούν αν τα προσεγγίσει κανείς με θετική στάση. Ο θετικός τρόπος σκέψης είναι οπωσδήποτε κάτι το αξιοθαύμαστο. Ωστόσο, η πείρα δείχνει ότι η γνώση, η επιδεξιότητα, τα υλικά μέσα και πολλοί άλλοι παράγοντες περιορίζουν τα όσα μπορούμε να επιτελέσουμε ως άτομα. Σε παγκόσμια κλίμακα δε, τα προβλήματα απλώς είναι πολύ μεγάλα για να τα λύσουν επιτυχώς οι άνθρωποι​—όσο θετικός και αν είναι ο τρόπος σκέψης τους!

14. Μήπως έχουν αρνητική στάση οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; Εξηγήστε.

¹⁴ Λόγω της ρεαλιστικής τους άποψης για τέτοια ζητήματα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μερικές φορές κατηγορούνται για αρνητική στάση. Απεναντίας, αυτοί μιλούν με ζήλο στους ανθρώπους για Εκείνον ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να βελτιώσει μόνιμα την κατάσταση της ανθρωπότητας. Και σε αυτό επίσης μιμούνται τη διανοητική στάση του Χριστού. (Ρωμαίους 15:2) Είναι δε πολυάσχολοι καθώς βοηθούν ανθρώπους να αποκτήσουν καλή σχέση με τον Θεό. Γνωρίζουν ότι, μακροπρόθεσμα, αυτό θα επιτελέσει το μεγαλύτερο καλό.​—Ματθαίος 28:19, 20· 1 Τιμόθεο 4:16.

15. Πώς βελτιώνει ανθρώπους το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

¹⁵ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν παραβλέπουν τα κοινωνικά προβλήματα​—ιδίως τις μολυσματικές αντιγραφικές συνήθειες—​που τους περιβάλλουν. Προτού κάποιο ενδιαφερόμενο άτομο γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά, κάνει αλλαγές, καθώς πολλές φορές πρέπει να ξεπεράσει εθιστικές αδυναμίες που δυσαρεστούν τον Θεό. (1 Κορινθίους 6:9-11) Έτσι, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν βοηθήσει δεκτικά άτομα να υπερνικήσουν τη μέθη, τον εθισμό στα ναρκωτικά, την ανηθικότητα και το πάθος για τα τυχερά παιχνίδια. Τέτοια άτομα  που έχουν αλλάξει έμαθαν να προμηθεύουν για την οικογένειά τους με υπεύθυνο και έντιμο τρόπο. (1 Τιμόθεο 5:8) Όταν τα άτομα και οι οικογένειες βοηθιούνται με αυτόν τον τρόπο, τα προβλήματα στην κοινότητα μειώνονται​—υπάρχουν λιγότεροι ναρκομανείς, λιγότερες περιπτώσεις οικογενειακής βίας, και ούτω καθεξής. Όντας οι ίδιοι νομοταγείς πολίτες και βοηθώντας άλλους να αλλάξουν τη ζωή τους προς το καλύτερο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μειώνουν το φορτίο των υπηρεσιών που χειρίζονται κοινωνικά προβλήματα.

16. Γιατί δεν αναμειγνύονται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε κοσμικά μεταρρυθμιστικά κινήματα;

¹⁶ Έχουν αλλάξει λοιπόν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το ηθικό κλίμα στον κόσμο; Στην τελευταία δεκαετία, ο αριθμός των ενεργών Μαρτύρων αυξήθηκε από σχεδόν 3.800.000 σε περίπου 6.000.000. Αυτό σημαίνει ότι αυξήθηκαν κατά 2.200.000 άτομα περίπου, πολλά από τα οποία σταμάτησαν κακές συνήθειες όταν έγιναν Χριστιανοί. Πολλές ζωές βελτιώθηκαν! Εντούτοις, αυτός ο αριθμός είναι πολύ μικρός σε σύγκριση με την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού κατά την ίδια περίοδο​—875.000.000 άτομα! Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θεωρούν πηγή χαράς το να βοηθούν τους δεκτικούς ανθρώπους, αν και αντιλαμβάνονται ότι λίγοι από την ανθρωπότητα θα ακολουθήσουν το δρόμο που οδηγεί στη ζωή. (Ματθαίος 7:13, 14) Ενόσω οι Μάρτυρες αναμένουν τις παγκόσμιες αλλαγές προς το καλύτερο που μόνο ο Θεός μπορεί να φέρει, δεν αναμειγνύονται σε κοσμικά μεταρρυθμιστικά κινήματα, τα οποία πολλές φορές ξεκινούν με καλές προθέσεις αλλά καταλήγουν σε απογοήτευση, ακόμη και σε βιαιότητες.​—2 Πέτρου 3:13.

17. Τι έκανε ο Ιησούς για να βοηθήσει τους γύρω του, αλλά τι δεν έκανε;

¹⁷ Ακολουθώντας αυτή την πορεία, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δείχνουν την ίδια πεποίθηση στον Ιεχωβά που είχε και ο Ιησούς όταν βρισκόταν στη γη. Τον πρώτο αιώνα, ο Ιησούς έκανε θαύματα θεραπείας. (Λουκάς 6:17-19) Μάλιστα ανέστησε και νεκρούς. (Λουκάς 7:11-15· 8:49-56) Δεν εξάλειψε όμως το πρόβλημα της αρρώστιας ούτε νίκησε τον εχθρό που λέγεται θάνατος. Γνώριζε ότι δεν ήταν ακόμη ο κατάλληλος καιρός του Θεού  για αυτό. Με τις εξέχουσες ικανότητες ενός τέλειου ανθρώπου, ο Ιησούς θα μπορούσε πιθανώς να κάνει πολλά για να επιλύσει σοβαρά πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα. Φαίνεται ότι μερικοί από τους συγχρόνους του ήθελαν να πάρει την εξουσία και να ενεργήσει με αυτόν τον τρόπο, αλλά ο Ιησούς αρνήθηκε. Διαβάζουμε: «Όταν οι άνθρωποι είδαν τα σημεία που εκτέλεσε, άρχισαν να λένε: “Αυτός είναι σίγουρα ο προφήτης που θα ερχόταν στον κόσμο”. Ο Ιησούς, λοιπόν, γνωρίζοντας ότι επρόκειτο να έρθουν και να τον αρπάξουν για να τον κάνουν βασιλιά, αποσύρθηκε ξανά στο βουνό ολομόναχος».​—Ιωάννης 6:14, 15.

18. (α) Πώς έδειχνε πάντοτε ο Ιησούς στάση προσμονής; (β) Πώς έχει αλλάξει η δραστηριότητα του Ιησού από το 1914;

¹⁸ Ο Ιησούς αρνήθηκε να αναμειχθεί στην πολιτική ή σε καθαρά κοινωνικό έργο επειδή γνώριζε ότι δεν είχε φτάσει ακόμη ο καιρός για να αναλάβει τη βασιλική εξουσία και να εκτελέσει έργα θεραπείας για τους πάντες και παντού. Ακόμη και μετά την ανάληψή του σε αθάνατη πνευματική ζωή στους ουρανούς, ήταν πρόθυμος να περιμένει τον προσδιορισμένο καιρό του Ιεχωβά προτού αναλάβει δράση. (Ψαλμός 110:1· Πράξεις 2:34, 35) Ωστόσο, από την ενθρόνισή του ως Βασιλιά της Βασιλείας του Θεού το 1914, προχωρεί «νικώντας και για να ολοκληρώσει τη νίκη του». (Αποκάλυψη 6:2· 12:10) Πόσο ευγνώμονες είμαστε για το ότι υποτασσόμαστε στη βασιλεία του, ενώ άλλοι που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί επιλέγουν να παραμένουν σε άγνοια όσον αφορά τις διδασκαλίες της Γραφής σχετικά με τη Βασιλεία!

Προσμονή​—Πηγή Απογοήτευσης ή Χαράς;

19. Πότε «αρρωσταίνει την καρδιά» η προσμονή και πότε αποτελεί πηγή χαράς;

¹⁹ Ο Σολομών γνώριζε ότι η προσμονή μπορεί να είναι απογοητευτική, όπως έγραψε: «Η προσδοκία που αναβάλλεται αρρωσταίνει την καρδιά». (Παροιμίες 13:12) Ασφαλώς, αν κάποιο άτομο τρέφει αβάσιμες προσδοκίες, η καρδιά μπορεί να αρρωστήσει από την απογοήτευση. Ωστόσο, το να περιμένουμε χαρωπά γεγονότα​—ίσως κάποιον γάμο, τη γέννηση ενός παιδιού ή το να ανταμώσουμε και πάλι με ανθρώπους που αγαπούμε—​μπορεί να μας γεμίσει με τη χαρά της προσμονής αρκετό καιρό πριν από την ημέρα που θα συμβεί το γεγονός. Αυτή η χαρά αυξάνεται αν χρησιμοποιούμε σοφά το χρόνο της αναμονής, κάνοντας προετοιμασίες για το επικείμενο γεγονός.

20. (α) Ποια καταπληκτικά γεγονότα περιμένουμε με πεποίθηση να δούμε; (β) Πώς μπορούμε να βρίσκουμε χαρά ενόσω προσμένουμε την εκπλήρωση των σκοπών του Ιεχωβά;

²⁰ Όταν έχουμε πλήρη πεποίθηση ότι οι προσδοκίες μας θα εκπληρωθούν​—ακόμη και αν δεν γνωρίζουμε πότε θα εκπληρωθούν—​η περίοδος αναμονής δεν χρειάζεται να “αρρωστήσει την καρδιά”. Οι πιστοί λάτρεις του Θεού γνωρίζουν ότι η Χιλιετής Βασιλεία του Χριστού επίκειται. Είναι πεπεισμένοι ότι θα δουν το τέλος του θανάτου και της αρρώστιας. Με ένθερμη προσμονή, αναμένουν χαρωπά τον καιρό κατά τον οποίο θα καλωσορίσουν δισεκατομμύρια άτομα από τους νεκρούς, περιλαμβανομένων και νεκρών αγαπητών τους προσώπων. (Αποκάλυψη 20:1-3, 6· 21:3, 4) Σε αυτή την εποχή της οικολογικής κρίσης, απολαμβάνουν τη βέβαιη προοπτική τού να δουν τον Παράδεισο να εδραιώνεται στη γη. (Ησαΐας 35:1, 2, 7) Πόσο σοφό είναι, λοιπόν, να χρησιμοποιούν συνετά το χρόνο της αναμονής, “έχοντας πάντοτε πολλά να κάνουν στο έργο του Κυρίου”! (1 Κορινθίους 15:58) Εξακολουθήστε να λαβαίνετε πνευματική τροφή. Να οικοδομείτε ολοένα και πιο στενή σχέση με τον Ιεχωβά. Να αναζητάτε και άλλα άτομα που η καρδιά τους τα υποκινεί να υπηρετούν τον Ιεχωβά. Να ενθαρρύνετε τους ομοπίστους σας. Να κάνετε την πιο επωφελή χρήση του χρόνου που θα παραχωρήσει ακόμη ο Ιεχωβά. Τότε, το να προσμένετε τον Ιεχωβά δεν θα σας φέρει ποτέ “αρρώστια στην καρδιά” σας. Απεναντίας, θα σας γεμίζει χαρά!

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

• Πώς έδειξε ο Ιησούς στάση προσμονής;

• Σε ποιες καταστάσεις χρειάζονται οι Χριστιανοί στάση προσμονής;

• Γιατί είναι ικανοποιημένοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά καθώς προσμένουν τον Ιεχωβά;

• Πώς μπορεί να γίνει πηγή χαράς το να προσμένουμε τον Ιεχωβά;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνες στη σελίδα 12]

Ο Ιησούς υπέμεινε για τη χαρά που είχε τεθεί μπροστά του

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Ακόμη και ύστερα από χρόνια στην υπηρεσία, μπορούμε να διατηρούμε τη χαρά μας

[Εικόνες στη σελίδα 15]

Εκατομμύρια άτομα έχουν βελτιώσει τη ζωή τους με το να γίνουν Μάρτυρες του Ιεχωβά