Γιατί Υπηρετείτε τον Θεό;

Ένας θεοφοβούμενος βασιλιάς έδωσε κάποτε την εξής συμβουλή στο γιο του: «Γνώρισε τον Θεό του πατέρα σου και υπηρέτησέ τον με πλήρη καρδιά και με ψυχή γεμάτη ευχαρίστηση». (1 Χρονικών 28:9) Είναι σαφές ότι ο Ιεχωβά θέλει να τον υπηρετούν οι υπηρέτες του με καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη και εκτίμηση.

ΩΣ Μάρτυρες του Ιεχωβά, αναγνωρίζουμε πρόθυμα πως όταν μας εξήγησαν για πρώτη φορά τις υποσχέσεις της Γραφής η καρδιά μας γέμισε ευγνωμοσύνη. Κάθε μέρα, μαθαίναμε κάτι καινούριο για τους σκοπούς του Θεού. Όσο περισσότερο μαθαίναμε για τον Ιεχωβά, τόσο ισχυρότερη γινόταν η επιθυμία μας να τον υπηρετούμε «με πλήρη καρδιά και με ψυχή γεμάτη ευχαρίστηση».

Πολλοί οι οποίοι γίνονται Μάρτυρες του Ιεχωβά συνεχίζουν να υπηρετούν τον Ιεχωβά με άφθονη χαρά σε όλη τους τη ζωή. Εντούτοις, μερικοί Χριστιανοί αρχίζουν καλά, αλλά σιγά σιγά παύουν να θυμούνται τους επιτακτικούς λόγους που μας υποκινούν να υπηρετούμε τον Θεό. Μήπως έχει συμβεί και σε εσάς αυτό; Αν ναι, μην απελπίζεστε. Μπορείτε να ξαναβρείτε τη χαρά που έχετε χάσει. Πώς;

Να Αναλογίζεστε τις Ευλογίες Σας

Πρώτα πρώτα, να στοχάζεστε τις καθημερινές ευλογίες που λαβαίνετε από τον Θεό. Να σκέφτεστε τα καλά δώρα του Ιεχωβά: τα πολυποίκιλα έργα της δημιουργίας του​—τα οποία είναι διαθέσιμα σε όλους ανεξάρτητα από την κοινωνική ή την οικονομική τους κατάσταση—​τις φυσικές προμήθειες που κάνει για να τρώτε και να πίνετε, τη σχετική υγεία που απολαμβάνετε, τη γνώση σας για τη Γραφική αλήθεια και, κυρίως, τον Γιο του τον οποίο πρόσφερε ως δώρο. Ο θάνατός του σας έδωσε τη δυνατότητα να υπηρετείτε τον Θεό με καθαρή συνείδηση. (Ιωάννης 3:16· Ιακώβου 1:17) Όσο περισσότερο στοχάζεστε την αγαθότητα του Θεού, τόσο περισσότερο θα αυξάνει η εκτίμησή σας για αυτόν. Στη συνέχεια, η καρδιά σας θα σας υποκινεί να τον υπηρετείτε από ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχει κάνει. Θα αρχίσετε αναμφίβολα να νιώθετε και πάλι όπως ένιωθε ο ψαλμωδός ο οποίος έγραψε: «Πολλά έκανες εσύ, Ιεχωβά Θεέ μου, ναι, τα θαυμαστά σου έργα και τις σκέψεις σου σχετικά με εμάς· κανείς δεν συγκρίνεται με εσένα. . . . Είναι περισσότερα από όσα μπορώ να διηγηθώ».​—Ψαλμός 40:5.

Αυτά τα λόγια γράφτηκαν από τον Δαβίδ, έναν άνθρωπο του οποίου η ζωή δεν ήταν καθόλου απαλλαγμένη από προβλήματα. Όταν ήταν νεαρός, ο Δαβίδ πέρασε μεγάλο διάστημα κυνηγημένος, καθώς ο πονηρός Βασιλιάς Σαούλ και οι σωματοφύλακές του προσπαθούσαν να τον βρουν και να τον θανατώσουν. (1 Σαμουήλ 23:7, 8, 19-23) Ο Δαβίδ είχε να καταπολεμήσει και τις προσωπικές του αδυναμίες. Το αναγνώρισε αυτό στον 40ό Ψαλμό: «Με περικύκλωναν συμφορές ώσπου έγιναν αναρίθμητες. Τα σφάλματά μου που με κατέφθασαν ήταν πιο πολλά από όσα μπορούσα να δω· έγιναν περισσότερα από τις τρίχες του κεφαλιού μου». (Ψαλμός 40:12) Ναι, ο Δαβίδ είχε προβλήματα, αλλά αυτά δεν τον κατέβαλαν ολοκληρωτικά. Συγκέντρωνε την προσοχή του στους τρόπους με τους οποίους τον ευλογούσε ο Ιεχωβά, παρά τα προβλήματά του, και διαπίστωνε ότι αυτές οι ευλογίες ξεπερνούσαν κατά πολύ τα δεινά του.

Όταν νιώθετε πνιγμένοι από προσωπικά προβλήματα ή αισθήματα ανεπάρκειας, είναι καλό να αφιερώνετε χρόνο για να αναλογίζεστε τις ευλογίες σας, όπως έκανε ο Δαβίδ. Αναμφίβολα, η εκτίμηση για αυτές τις ευλογίες σάς υποκίνησε να αφιερωθείτε στον Ιεχωβά. Τέτοιες σκέψεις μπορούν να σας βοηθήσουν επίσης να ξαναβρείτε τη  χαμένη χαρά σας και να υπηρετείτε τον Θεό με καρδιά γεμάτη εκτίμηση.

Οι Συναθροίσεις Μπορούν να Βοηθήσουν

Εκτός από το να στοχαζόμαστε κατ’ ιδίαν την αγαθότητα του Ιεχωβά, χρειάζεται να συναναστρεφόμαστε με τους συγχριστιανούς μας. Είναι ενθαρρυντικό να συναθροιζόμαστε τακτικά με άντρες, γυναίκες και νεαρά άτομα που αγαπούν τον Θεό και είναι αποφασισμένοι να τον υπηρετούν. Το παράδειγμά τους μπορεί να μας παρακινήσει σε ολόψυχη δραστηριότητα στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Η παρουσία μας στην Αίθουσα Βασιλείας μπορεί επίσης να ενθαρρύνει και εκείνους.

Ομολογουμένως, όταν επιστρέφουμε στο σπίτι έπειτα από μια κουραστική μέρα στην εργασία ή όταν είμαστε αποθαρρυμένοι εξαιτίας κάποιου προβλήματος ή αδυναμίας, ίσως δεν είναι εύκολο να σκεφτούμε ότι πρέπει να παρακολουθήσουμε τη συνάθροιση στην Αίθουσα Βασιλείας. Σε τέτοιες στιγμές, ίσως χρειάζεται να είμαστε σταθεροί με τον εαυτό μας, να “γρονθοκοπήσουμε το σώμα μας” με συμβολικό τρόπο, προκειμένου να υπακούσουμε στην εντολή που έχουμε λάβει να συναθροιζόμαστε με τους συγχριστιανούς μας.​—1 Κορινθίους 9:26, 27· Εβραίους 10:23-25.

Αν χρειαστεί να το κάνουμε αυτό, μήπως πρέπει να συμπεράνουμε ότι δεν αγαπούμε πραγματικά τον Ιεχωβά; Ασφαλώς όχι. Ώριμοι Χριστιανοί που έζησαν στο παρελθόν, και των οποίων η αγάπη για τον Θεό ήταν αναμφισβήτητη, χρειάστηκε να καταβάλουν σθεναρή προσπάθεια για να κάνουν το θέλημα του Θεού. (Λουκάς 13:24) Ο απόστολος Παύλος ήταν ένας τέτοιος Χριστιανός. Ο ίδιος περιέγραψε με ειλικρίνεια τα αισθήματά του ως εξής: «Γνωρίζω ότι μέσα μου, δηλαδή στη σάρκα μου, δεν κατοικεί τίποτα καλό· διότι η ικανότητα να θέλω είναι παρούσα σε εμένα, αλλά η ικανότητα να απεργάζομαι αυτό που είναι καλό δεν είναι παρούσα. Διότι δεν κάνω το καλό που θέλω, αλλά το κακό που δεν θέλω, αυτό πράττω». (Ρωμαίους 7:18, 19) Επίσης είπε στους Κορινθίους: «Αν διακηρύττω τα καλά νέα, αυτό δεν είναι λόγος για να καυχιέμαι, γιατί έχει τεθεί πάνω μου ανάγκη. . . . Αν το εκτελώ αυτό με τη θέλησή μου, έχω ανταμοιβή· αλλά και αν το κάνω παρά τη θέλησή μου, υπηρεσία οικονόμου έχω που είναι εμπιστευμένη σε εμένα».​—1 Κορινθίους 9:16, 17.

Όπως πολλοί από εμάς, ο Παύλος είχε αμαρτωλές τάσεις οι οποίες τον εμπόδιζαν να ενεργεί σε αρμονία με την επιθυμία που είχε να κάνει το σωστό. Εντούτοις, αγωνιζόταν σκληρά εναντίον αυτών των τάσεων, και τις περισσότερες φορές τα κατάφερνε. Ασφαλώς, ο Παύλος δεν το επιτύγχανε αυτό με τη δική του δύναμη. Όπως έγραψε ο ίδιος: «Για όλα τα πράγματα έχω τη δύναμη χάρη σε αυτόν που μου δίνει δύναμη». (Φιλιππησίους 4:13) Ο Ιεχωβά, εκείνος που ενδυνάμωνε τον Παύλο, θα δώσει και σε εσάς τη δύναμη να κάνετε το σωστό αν του ζητήσετε να σας βοηθήσει. (Φιλιππησίους 4:6, 7) Επομένως, να «αγωνίζεστε σκληρά για την πίστη», και ο Ιεχωβά θα σας ευλογήσει.​—Ιούδα 3.

Δεν χρειάζεται να διεξάγετε αυτόν τον αγώνα μόνοι σας. Στις εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ώριμοι Χριστιανοί πρεσβύτεροι, που και οι ίδιοι εγκαρτερούν σε αυτόν τον “αγώνα για την πίστη”, είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν. Αν πλησιάσετε κάποιον πρεσβύτερο για βοήθεια, εκείνος θα προσπαθήσει να σας “μιλήσει παρηγορητικά”. (1 Θεσσαλονικείς 5:14) Ο στόχος του θα είναι να ενεργήσει «σαν καταφύγιο από τον άνεμο και κρυψώνα από την καταιγίδα».​—Ησαΐας 32:2.

«Ο Θεός είναι αγάπη», και θέλει να τον υπηρετούν οι υπηρέτες του από αγάπη. (1 Ιωάννη 4:8) Αν η αγάπη σας για τον Θεό χρειάζεται να αναζωπυρωθεί, κάντε τα κατάλληλα βήματα που προαναφέρθηκαν. Αυτό θα σας φέρει χαρά.