Γιατί Πρέπει να Μελετήσετε την Αγία Γραφή;

Ο ΜΠΙΛ ήταν νέος, αθλητικός τύπος, μορφωμένος και οικονομικά ανεξάρτητος. Εντούτοις, δεν ήταν ικανοποιημένος. Η ζωή του δεν είχε συγκεκριμένη κατεύθυνση, και αυτό τον προβλημάτιζε έντονα. Προσπαθώντας να βρει σκοπό στη ζωή, εξέτασε διάφορες θρησκείες, αλλά δεν βρήκε αυτό που έψαχνε. Το 1991 γνώρισε κάποιον Μάρτυρα του Ιεχωβά, ο οποίος του έδωσε ένα βιβλίο που εξέταζε τι λέει η Γραφή για το νόημα της ζωής. Διευθετήθηκε να γίνει μια Γραφική μελέτη ώστε να μπορέσει ο Μπιλ να διερευνήσει αυτό καθώς και άλλα θέματα.

Ο Μπιλ θυμάται: «Κάναμε την πρώτη μας μελέτη και, επειδή ανατρέχαμε τόσο συχνά στη Γραφή, διέκρινα ότι αυτό ήταν εκείνο που έψαχνα. Οι Γραφικές απαντήσεις ήταν πολύ συναρπαστικές. Ύστερα από εκείνη τη μελέτη, ανέβηκα με το φορτηγάκι μου στο βουνό, βγήκα έξω και φώναξα δυνατά από χαρά. Ήμουν ενθουσιασμένος που επιτέλους έπαιρνα απαντήσεις στα ερωτήματά μου».

Βέβαια, δεν φωνάζει κατά γράμμα από αγαλλίαση κάθε άτομο που βρίσκει τη Γραφική αλήθεια.  Εντούτοις, το να παίρνουν απαντήσεις στα σημαντικά ερωτήματα της ζωής είναι για πολλούς χαρωπή εμπειρία. Αισθάνονται σαν τον άνθρωπο της παραβολής του Ιησού που ανακάλυψε έναν κρυμμένο θησαυρό σε κάποιον αγρό. Ο Ιησούς είπε: «Από τη χαρά που έχει, πηγαίνει και πουλάει όσα έχει και αγοράζει εκείνον τον αγρό».​—Ματθαίος 13:44.

Το Κλειδί για μια Ζωή Γεμάτη Νόημα

Ο Μπιλ είχε κάνει στοχασμούς γύρω από ένα βασικό ερώτημα: Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής; Αυτό το ερώτημα έχει προβληματίσει φιλοσόφους, θεολόγους και επιστήμονες επί χιλιετίες. Έχουν γραφτεί αμέτρητοι τόμοι από άτομα που επιχείρησαν να δώσουν απάντηση. Οι προσπάθειές τους απέβησαν μάταιες, και πολλοί έχουν συμπεράνει ότι το ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί. Ωστόσο, υπάρχει απάντηση. Αν και αυτή η απάντηση έχει βαθύ νόημα, δεν είναι περίπλοκη. Εξηγείται στην Αγία Γραφή. Το κλειδί για μια ευτυχισμένη, γεμάτη νόημα ζωή είναι το εξής: Πρέπει να έχουμε κατάλληλη σχέση με τον Ιεχωβά, τον Δημιουργό και ουράνιο Πατέρα μας. Πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό;

Υπάρχουν δύο φαινομενικά αντιφατικές πλευρές που περιλαμβάνονται στο να πλησιάσει κάποιος τον Θεό. Όσοι το κάνουν αυτό τον φοβούνται αλλά και τον αγαπούν. Ας εξετάσουμε δύο Γραφικά εδάφια που υποστηρίζουν αυτή τη δήλωση. Πριν από πολλά χρόνια, ο σοφός Βασιλιάς Σολομών μελέτησε προσεκτικά τους ανθρώπους και κατέγραψε τα συμπεράσματά του σε ένα βιβλίο της Αγίας Γραφής, τον Εκκλησιαστή. Συνοψίζοντας τις παρατηρήσεις του, έγραψε: «Η κατάληξη της υπόθεσης, αφού ακούστηκαν όλα, είναι: Να φοβάσαι τον αληθινό Θεό και να τηρείς τις εντολές του. Διότι αυτή είναι όλη η υποχρέωση του ανθρώπου». (Εκκλησιαστής 12:13) Αιώνες αργότερα, όταν ρωτήθηκε ο Ιησούς ποια ήταν η μεγαλύτερη εντολή στο Νόμο που δόθηκε στον Μωυσή, απάντησε: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια». (Ματθαίος 22:37) Μήπως σας φαίνεται παράξενο το ότι πρέπει και να φοβόμαστε αλλά και να αγαπάμε τον Θεό; Ας εξετάσουμε τη σημασία του φόβου και της αγάπης, καθώς και το πώς αυτά συνεργάζονται για να παραγάγουν μια ικανοποιητική σχέση με τον Θεό.

Τι Σημαίνει ο Φόβος του Θεού

Ο γεμάτος σεβασμό φόβος είναι ουσιώδης αν θέλουμε να λατρεύουμε τον Θεό με αποδεκτό τρόπο. Η Γραφή λέει: «Ο φόβος του Ιεχωβά είναι η αρχή της σοφίας». (Ψαλμός 111:10) Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Ας έχουμε παρ’ αξία καλοσύνη, μέσω της οποίας μπορούμε να αποδίδουμε στον Θεό ευπρόσδεκτα ιερή υπηρεσία με θεοσεβή φόβο και δέος». (Εβραίους 12:28) Παρόμοια, ένας άγγελος στο μεσουράνημα, τον οποίο είδε σε όραμα ο απόστολος Ιωάννης, άρχισε να διακηρύττει τα καλά νέα με τα εξής λόγια: «Φοβηθείτε τον Θεό και δώστε του δόξα».​—Αποκάλυψη 14:6, 7.

Αυτός ο φόβος του Θεού, που είναι τόσο απαραίτητος για μια ζωή γεμάτη νόημα, δεν είναι ίδιος με το νοσηρό αίσθημα του τρόμου. Πιθανόν να νιώσουμε τρόμο αν απειληθούμε από κάποιον αμείλικτο και επικίνδυνο εγκληματία. Αλλά ο φόβος για τον Θεό​—ή αλλιώς ο θεοσεβής φόβος—​είναι το δέος και η βαθιά ευλάβεια απέναντι στον Δημιουργό. Περιλαμβάνει επίσης τον υγιή φόβο μήπως δυσαρεστήσουμε τον Θεό επειδή αυτός είναι ο Υπέρτατος Κριτής και ο Παντοδύναμος, ο οποίος έχει και τη δύναμη και την εξουσία να τιμωρεί όσους τον παρακούν.

Ο Φόβος και η Αγάπη Συνεργάζονται

Εντούτοις, ο Ιεχωβά δεν θέλει να τον υπηρετούν οι άνθρωποι απλώς και μόνο επειδή νιώθουν δέος για αυτόν. Ο Ιεχωβά είναι κατ’ εξοχήν Θεός αγάπης. Ο απόστολος Ιωάννης υποκινήθηκε να γράψει: «Ο Θεός είναι αγάπη». (1 Ιωάννη 4:8) Ο Ιεχωβά Θεός έχει πολιτευτεί πολύ στοργικά με την ανθρωπότητα και θέλει να ανταποκρίνονται οι άνθρωποι αγαπώντας τον και αυτοί με τη σειρά τους. Πώς, όμως, συμβιβάζεται αυτή η αγάπη με το θεοσεβή φόβο; Στην πραγματικότητα αυτά τα δύο συνδέονται μεταξύ τους. Ο  ψαλμωδός έγραψε: «Η στενή σχέση με τον Ιεχωβά είναι για εκείνους που τον φοβούνται».​—Ψαλμός 25:14.

Αναλογιστείτε το αίσθημα σεβασμού και δέους που έχει ένα παιδί για τον πατέρα του που είναι ισχυρός και σοφός. Παράλληλα, όμως, αυτό το παιδί θα ανταποκρίνεται στην αγάπη του πατέρα του. Θα εμπιστεύεται τον πατέρα του και θα αποβλέπει σε εκείνον για καθοδηγία, πεπεισμένο ότι αυτή η καθοδηγία θα του φέρει οφέλη. Παρόμοια, αν εμείς αγαπάμε και φοβόμαστε τον Ιεχωβά, θα υπακούμε στην καθοδηγία του και αυτό θα μας ωφελεί. Προσέξτε τι είπε ο Ιεχωβά σχετικά με τους Ισραηλίτες: «Μακάρι να κάνουν την καρδιά τους να με φοβάται και να τηρεί όλες τις εντολές μου πάντοτε, προκειμένου να πηγαίνουν καλά τα πράγματα για αυτούς και τους γιους τους στον αιώνα!»​—Δευτερονόμιο 5:29.

Ναι, ο θεοσεβής φόβος δεν οδηγεί στη δουλεία αλλά στην ελευθερία, ούτε οδηγεί στη λύπη αλλά στη χαρά. Ο Ησαΐας προφήτευσε σχετικά με τον Ιησού: «Η απόλαυσή του θα είναι στο φόβο του Ιεχωβά». (Ησαΐας 11:3) Και ο ψαλμωδός έγραψε: «Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που φοβάται τον Ιεχωβά, στις εντολές του οποίου έχει βρει πολύ μεγάλη ευχαρίστηση».​—Ψαλμός 112:1.

Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να φοβόμαστε ούτε να αγαπάμε τον Θεό αν δεν τον γνωρίζουμε. Να γιατί είναι τόσο σημαντική η μελέτη της Γραφής. Αυτή η μελέτη μάς βοηθάει να κατανοούμε την προσωπικότητα του Θεού και να αναγνωρίζουμε πόσο σοφό είναι να ακολουθούμε την καθοδηγία του. Καθώς πλησιάζουμε περισσότερο τον Θεό, θέλουμε να κάνουμε το θέλημά του και υποκινούμαστε να τηρούμε τις εντολές του, γνωρίζοντας ότι αυτές θα μας ωφελούν.​—1 Ιωάννη 5:3.

Το να γνωρίζει κάποιος ότι ακολουθεί το σωστό δρόμο στη ζωή αποτελεί αιτία χαράς. Αυτό αληθεύει και για τον Μπιλ, ο οποίος αναφέρθηκε στην αρχή. Ο ίδιος είπε πρόσφατα: «Στα εννιά χρόνια που έχουν περάσει από τότε που έκανα για πρώτη φορά Γραφική μελέτη, η σχέση μου με τον Ιεχωβά έχει γίνει στενότερη. Το αρχικό μου ξέσπασμα χαράς έχει εξελιχθεί σε έναν πραγματικά χαρωπό τρόπο ζωής. Διατηρώ θετική άποψη για τη ζωή. Οι ημέρες μου είναι γεμάτες με ουσιαστικές δραστηριότητες, και όχι με την άσκοπη αναζήτηση για ικανοποίηση. Ο Ιεχωβά έχει γίνει πραγματικό πρόσωπο για εμένα και γνωρίζω ότι έχει στην καρδιά του τα καλύτερα συμφέροντά μου».

Στο επόμενο άρθρο θα εξετάσουμε περαιτέρω πώς η γνώση για τον Ιεχωβά φέρνει χαρά και οφέλη σε όσους την εφαρμόζουν στη ζωή τους.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 5]

Το να πλησιάζουμε τον Θεό σημαίνει ότι τον αγαπάμε αλλά και τον ότι τον φοβόμαστε

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Ο Ιησούς έβρισκε χαρά στο φόβο του Ιεχωβά