Αβραάμ​—Ένα Παράδειγμα Πίστης

«[Ο Αβραάμ ήταν] ο πατέρας όλων εκείνων που έχουν πίστη».​—ΡΩΜΑΙΟΥΣ 4:11.

1, 2. (α) Πώς είναι γνωστός ο Αβραάμ μεταξύ των αληθινών Χριστιανών σήμερα; (β) Γιατί αποκαλείται ο Αβραάμ «ο πατέρας όλων εκείνων που έχουν πίστη»;

 ΗΤΑΝ ο προπάτορας ενός ισχυρού έθνους, καθώς επίσης προφήτης, επιχειρηματίας και ηγέτης. Ωστόσο, μεταξύ των Χριστιανών σήμερα, είναι περισσότερο γνωστός για την ιδιότητα που υποκίνησε τον Ιεχωβά Θεό να τον θεωρεί φίλο του​—την ακλόνητη πίστη του. (Ησαΐας 41:8· Ιακώβου 2:23) Το όνομά του ήταν Αβραάμ, και η Γραφή τον αποκαλεί “πατέρα όλων εκείνων που έχουν πίστη”.​—Ρωμαίους 4:11.

² Μήπως δεν εκδήλωσαν πίστη διάφοροι άνθρωποι πριν από τον Αβραάμ, όπως ήταν ο Άβελ, ο Ενώχ και ο Νώε; Ναι, αλλά με τον Αβραάμ συνάφθηκε η διαθήκη για την ευλογία όλων των εθνών της γης. (Γένεση 22:18) Με αυτόν τον τρόπο εκείνος έγινε ο συμβολικός πατέρας όλων όσων θα έθεταν πίστη στο υποσχεμένο Σπέρμα. (Γαλάτες 3:8, 9) Κατά μία έννοια, ο Αβραάμ μπορεί να θεωρηθεί πατέρας μας, διότι η πίστη του χρησιμεύει ως παράδειγμα προς μίμηση. Ολόκληρη η ζωή του μπορεί να θεωρηθεί εκδήλωση πίστης, διότι αποτελούνταν από πολυάριθμες αντιξοότητες και δοκιμασίες. Μάλιστα, πολύ καιρό προτού αντιμετωπίσει ο Αβραάμ τη μεγαλύτερη δοκιμή της πίστης του, όπως θα μπορούσε να την αποκαλέσει κανείς​—την εντολή να προσφέρει το γιο του τον Ισαάκ ως θυσία—​απέδειξε την πίστη του σε πολλές μικρότερες δοκιμασίες. (Γένεση 22:1, 2) Ας εξετάσουμε τώρα μερικές από αυτές τις πρώτες δοκιμές πίστης και ας δούμε ποια μαθήματα μπορούν να μας διδάξουν σήμερα.

Η Εντολή να Φύγει από την Ουρ

3. Τι μας λέει η Γραφή για το παρελθόν του Άβραμ;

³ Η Γραφή μάς παρουσιάζει για πρώτη φορά τον Άβραμ (ο οποίος αργότερα έγινε γνωστός ως Αβραάμ) στο εδάφιο Γένεση 11:26, το οποίο λέει: «Ο Θάρα έζησε εβδομήντα χρόνια, μετά τα οποία έγινε πατέρας του Άβραμ, του Ναχώρ και του Αρράν». Ο Άβραμ ήταν απόγονος του θεοφοβούμενου Σημ. (Γένεση 11:10-24) Σύμφωνα με το εδάφιο Γένεση 11:31, ο Άβραμ ζούσε με την οικογένειά του στην ευημερούσα «Ουρ των Χαλδαίων», μια πόλη που βρισκόταν κάποτε ανατολικά του Ευφράτη Ποταμού. a Επομένως, δεν μεγάλωσε ως νομάδας που ζούσε σε σκηνές αλλά ως κάτοικος πόλης σε ένα μέρος που πρόσφερε πολλές πολυτέλειες. Στα παζάρια της Ουρ μπορούσε να αγοράσει κανείς εισαγόμενα αγαθά. Ασβεστωμένα σπίτια 14 δωματίων, με πλήρη υδραυλική εγκατάσταση, βρίσκονταν κατά μήκος των δρόμων της.

4. (α) Ποια σοβαρή πρόκληση αποτελούσε η Ουρ για τους λάτρεις του αληθινού Θεού; (β) Πώς οικοδόμησε πίστη στον Ιεχωβά ο Άβραμ;

⁴ Παρ’ όλα τα υλικά πλεονεκτήματα που πρόσφερε, η Ουρ αποτελούσε σοβαρή πρόκληση για οποιονδήποτε ήθελε να υπηρετεί τον αληθινό Θεό. Ήταν μια πόλη βυθισμένη στην ειδωλολατρία και στις δεισιδαιμονίες. Μάλιστα στο τοπίο δέσποζε ένα πανύψηλο ζιγκουράτ προς τιμήν του Νανά, του θεού της σελήνης. Αναμφίβολα, ο Άβραμ δεχόταν μεγάλες πιέσεις να συμμετάσχει σε αυτή την απαίσια λατρεία, και η πίεση ίσως να προερχόταν και από μερικούς συγγενείς. Σύμφωνα με κάποιες Ιουδαϊκές παραδόσεις, ο πατέρας του Άβραμ, ο Θάρα, ήταν και ο ίδιος κατασκευαστής ειδώλων. (Ιησούς του Ναυή 24:2, 14, 15) Όπως και αν είχαν τα πράγματα, ο Άβραμ  δεν συμμετείχε στην εξαχρειωτική ψεύτικη λατρεία. Ο ηλικιωμένος προπάτοράς του, ο Σημ, ζούσε ακόμη και αναμφίβολα του μετέδιδε τη γνώση του για τον αληθινό Θεό. Ως αποτέλεσμα, ο Άβραμ έθεσε πίστη στον Ιεχωβά, όχι στον θεό Νανά!​—Γαλάτες 3:6.

Δοκιμή Πίστης

5. Ποια προσταγή και υπόσχεση έδωσε ο Θεός στον Άβραμ ενόσω βρισκόταν ακόμη στην Ουρ;

⁵ Η πίστη του Άβραμ επρόκειτο να δοκιμαστεί. Ο Θεός εμφανίστηκε σε αυτόν και πρόσταξε: «Βγες από τη χώρα σου και από τους συγγενείς σου και από το σπίτι του πατέρα σου και πήγαινε στη χώρα που θα σου δείξω· και εγώ θα σε κάνω μεγάλο έθνος και θα σε ευλογήσω και θα μεγαλύνω το όνομά σου· και εσύ να αποδειχτείς ευλογία. Και θα ευλογήσω εκείνους που σε ευλογούν, και εκείνον που σε καταριέται θα τον καταραστώ, και όλες οι οικογένειες της γης οπωσδήποτε θα φέρουν ευλογία στον εαυτό τους μέσω εσένα».​—Γένεση 12:1-3· Πράξεις 7:2, 3.

6. Γιατί απαιτούνταν πραγματική πίστη για να αφήσει ο Άβραμ την Ουρ;

⁶ Ο Άβραμ ήταν ηλικιωμένος και άτεκνος. Πώς θα μπορούσε να γίνει «μεγάλο έθνος»; Και πού ακριβώς βρισκόταν η γη στην οποία είχε λάβει την εντολή να πάει; Ο Θεός δεν του είπε τότε. Απαιτούνταν λοιπόν πραγματική πίστη για να αφήσει ο Άβραμ την ευημερούσα Ουρ και όλες τις ανέσεις της. Το βιβλίο Οικογένεια, Αγάπη και η Αγία Γραφή (Family, Love and the Bible) παρατηρεί σχετικά με τους αρχαίους καιρούς: «Η βαρύτερη από όλες τις τιμωρίες που θα μπορούσαν να επιβληθούν σε κάποιο μέλος οικογένειας που γινόταν ένοχο σοβαρού αδικήματος ήταν η εκδίωξή του, η αποστέρηση της ιδιότητάς του ως μέλους της οικογένειας. . . . Να γιατί ήταν τόσο εξαιρετική εκδήλωση ανεπιφύλακτης υπακοής και εμπιστοσύνης στον Θεό το ότι ο Αβραάμ, ακολουθώντας  το θεϊκό κάλεσμα, άφησε, όχι μόνο τη χώρα του, αλλά και τους συγγενείς του».

7. Πώς θα μπορούσαν οι Χριστιανοί σήμερα να αντιμετωπίσουν δοκιμασίες σαν και αυτές που αντιμετώπισε ο Άβραμ;

⁷ Οι Χριστιανοί σήμερα μπορεί να αντιμετωπίσουν παρόμοιες δοκιμασίες. Όπως ο Άβραμ, και εμείς ίσως πιεζόμαστε να βάλουμε τα υλικά συμφέροντα πάνω από τα θεοκρατικά ζητήματα. (1 Ιωάννη 2:16) Μπορεί να αντιμετωπίζουμε εναντίωση από μη ομόπιστα μέλη της οικογένειάς μας, μεταξύ αυτών και από αποκομμένους συγγενείς, που ίσως προσπαθούν να μας δελεάσουν ώστε να συμμετάσχουμε σε ακατάλληλη συναναστροφή. (Ματθαίος 10:34-36· 1 Κορινθίους 5:11-13· 15:33) Σχετικά με αυτό, ο Άβραμ έθεσε ένα θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς. Έβαλε τη φιλία με τον Ιεχωβά πάνω από οτιδήποτε άλλο​—ακόμη και από τους οικογενειακούς δεσμούς. Ο ίδιος δεν γνώριζε ακριβώς πώς, πότε ή πού θα εκπληρώνονταν οι υποσχέσεις του Θεού. Ωστόσο, ήταν πρόθυμος να διακυβεύσει τη ζωή του στηριζόμενος σε εκείνες τις υποσχέσεις. Τι θαυμάσια ενθάρρυνση μας παρέχει αυτό ώστε να θέτουμε τη Βασιλεία πρώτη στη δική μας ζωή σήμερα!​—Ματθαίος 6:33.

8. Ποια επίδραση άσκησε η πίστη του Άβραμ στα άμεσα μέλη της οικογένειάς του, και τι μπορούν να μάθουν οι Χριστιανοί από αυτό;

⁸ Τι θα λεχθεί για τα άμεσα μέλη της οικογένειας του Άβραμ; Προφανώς, η πίστη και η πεποίθηση του Άβραμ άσκησαν βαθιά επίδραση πάνω τους, διότι τόσο η σύζυγός του, η Σαραΐ, όσο και ο ορφανός ανιψιός του ονόματι Λωτ υποκινήθηκαν να υπακούσουν στο κάλεσμα του Θεού και να φύγουν από την Ουρ. Ο αδελφός του Άβραμ, ο Ναχώρ, και μερικά από τα παιδιά του έφυγαν αργότερα από την Ουρ και κατοίκησαν στη Χαρράν, όπου λάτρευαν τον Ιεχωβά. (Γένεση 24:1-4, 10, 31· 27:43· 29:4, 5) Μάλιστα ακόμη και ο πατέρας του Άβραμ, ο Θάρα, συμφώνησε να φύγει μαζί με το γιο του! Γι’ αυτό, η Γραφή αποδίδει σε εκείνον, ως κεφαλή της οικογένειας, τη μετακίνηση προς τη Χαναάν. (Γένεση 11:31) Μήπως θα μπορούσαμε και εμείς να έχουμε κάποια επιτυχία δίνοντας με διακριτικότητα μαρτυρία στους συγγενείς μας;

9. Ποιες προετοιμασίες είχε να κάνει ο Άβραμ για το ταξίδι του, και γιατί μπορεί να σήμαινε θυσίες αυτό;

 ⁹ Προτού ξεκινήσει το ταξίδι του, ο Άβραμ είχε πολλά να κάνει. Έπρεπε να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία και αγαθά και να αγοράσει σκηνές, καμήλες, τρόφιμα και τον απαραίτητο εξοπλισμό. Ο Άβραμ μπορεί να υπέστη οικονομική απώλεια κάνοντας τέτοιες εσπευσμένες προετοιμασίες, αλλά υπάκουσε στον Ιεχωβά με χαρά. Πόσο αξιομνημόνευτη πρέπει να ήταν η ημέρα κατά την οποία ολοκληρώθηκαν οι προετοιμασίες και το καραβάνι του Άβραμ στάθηκε έξω από τα τείχη της Ουρ, έτοιμο για το ταξίδι! Ακολουθώντας την καμπή του Ευφράτη Ποταμού, το καραβάνι κατευθύνθηκε βορειοδυτικά. Ύστερα από εβδομάδες ταξιδιού, καλύπτοντας περίπου 1.000 χιλιόμετρα, έφτασε σε μια πόλη της βόρειας Μεσοποταμίας, τη Χαρράν, έναν κύριο σταθμό για τα καραβάνια.

10, 11. (α) Γιατί πιθανώς παρέμεινε ο Άβραμ στη Χαρράν για κάποιο χρονικό διάστημα; (β) Ποια ενθάρρυνση μπορεί να δοθεί στους Χριστιανούς που φροντίζουν ηλικιωμένους γονείς;

¹⁰ Ο Άβραμ εγκαταστάθηκε στη Χαρράν, πιθανώς υποκινούμενος από στοχαστικό ενδιαφέρον για τον ηλικιωμένο πατέρα του, τον Θάρα. (Λευιτικό 19:32) Πολλοί Χριστιανοί σήμερα έχουν παρόμοια το προνόμιο να φροντίζουν ηλικιωμένους ή άρρωστους γονείς, και μερικοί μάλιστα χρειάζεται να κάνουν προσαρμογές για να το καταφέρουν αυτό. Όταν είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο, αυτά τα άτομα μπορούν να είναι βέβαια ότι οι στοργικές τους θυσίες είναι “ευπρόσδεκτες ενώπιον του Θεού”.​—1 Τιμόθεο 5:4.

¹¹ Πέρασε καιρός. «Οι ημέρες του Θάρα έφτασαν τα διακόσια πέντε χρόνια. Τότε ο Θάρα πέθανε στη Χαρράν». Ο Άβραμ σίγουρα λυπήθηκε για αυτή την απώλεια, αλλά όταν ολοκληρώθηκε η περίοδος του πένθους, αναχώρησε αμέσως. «Ο Άβραμ ήταν εβδομήντα πέντε χρονών όταν βγήκε από τη Χαρράν. Ο Άβραμ, λοιπόν, πήρε τη Σαραΐ, τη σύζυγό του, και τον Λωτ, το γιο του αδελφού του, και όλα τα αγαθά που είχαν συγκεντρώσει και τις ψυχές που είχαν αποκτήσει στη Χαρράν και βγήκαν να πάνε στη γη Χαναάν».​—Γένεση 11:32· 12:4, 5.

12. Τι έκανε ο Άβραμ ενόσω ζούσε στη Χαρράν;

¹² Είναι ενδιαφέρον να επισημανθεί ότι, ενόσω βρισκόταν στη Χαρράν, ο Άβραμ “συγκέντρωσε αγαθά”. Αν και είχε κάνει υλικές θυσίες για να φύγει από την Ουρ, ο Άβραμ έφυγε από τη Χαρράν πλούσιος. Σαφώς, αυτό οφειλόταν στην ευλογία του Θεού. (Εκκλησιαστής 5:19) Μολονότι ο Θεός δεν υπόσχεται πλούτη σε όλο το λαό του σήμερα, είναι πιστός στην υπόσχεση που έχει δώσει να προμηθεύει για τις ανάγκες όσων “αφήνουν σπίτια, αδελφούς ή αδελφές” για χάρη της Βασιλείας. (Μάρκος 10:29, 30) Επίσης, ο Άβραμ “απέκτησε ψυχές”, δηλαδή υπηρετικό προσωπικό. Το Ιεροσολυμιτικό Ταργκούμ και η Χαλδαϊκή Παράφραση λένε ότι ο Άβραμ “προσηλύτισε”. (Γένεση 18:19) Σας υποκινεί εσάς η πίστη σας να μιλάτε στους γείτονες, στους συνεργάτες ή στους συμμαθητές σας; Αντί να εγκατασταθεί εκεί μόνιμα και να ξεχάσει την εντολή του Θεού, ο Άβραμ είχε χρησιμοποιήσει το χρόνο του στη Χαρράν παραγωγικά. Τώρα, όμως, αυτός ο χρόνος είχε τελειώσει. «Τότε ο Άβραμ έφυγε, όπως ακριβώς του είχε πει ο Ιεχωβά».​—Γένεση 12:4.

Διαβαίνει τον Ευφράτη

13. Πότε διάβηκε ο Άβραμ τον Ευφράτη Ποταμό, και ποια ήταν η σημασία αυτής της ενέργειας;

¹³ Ο Άβραμ έπρεπε να ταξιδέψει και πάλι. Αφήνοντας τη Χαρράν, το καραβάνι του κατευθύνθηκε δυτικά, καλύπτοντας απόσταση περίπου 90 χιλιομέτρων. Ο Άβραμ ίσως να σταμάτησε σε κάποιο σημείο στον Ευφράτη απέναντι από το αρχαίο εμπορικό κέντρο της Χαρκεμίς. Αυτό ήταν ένα κύριο σημείο διάβασης για τα καραβάνια. b Πότε διάβηκε τον ποταμό το καραβάνι του Άβραμ; Η Γραφή δείχνει ότι αυτό έλαβε χώρα 430 χρόνια πριν από την Έξοδο των Ιουδαίων από την Αίγυπτο που έγινε στις 14 Νισάν του 1513 Π.Κ.Χ. Το εδάφιο Έξοδος 12:41 λέει: «Στο τέλος των τετρακοσίων τριάντα χρόνων, ναι, εκείνη ακριβώς την ημέρα όλα τα στρατεύματα του Ιεχωβά βγήκαν από τη γη της Αιγύπτου». Προφανώς, λοιπόν, η Αβραμιαία διαθήκη τέθηκε σε ισχύ στις 14 Νισάν του 1943 Π.Κ.Χ. όταν ο Άβραμ διάβηκε υπάκουα τον Ευφράτη.

14. (α) Τι μπορούσε να δει ο Άβραμ με τα μάτια της πίστης του; (β) Από ποια άποψη είναι ο λαός του Θεού σήμερα πιο ευλογημένος από ό,τι ο Άβραμ;

¹⁴ Ο Άβραμ είχε αφήσει πίσω του μια ευημερούσα πόλη. Ωστόσο, μπορούσε τώρα να  οραματίζεται «την πόλη που έχει πραγματικά θεμέλια», μια δίκαιη κυβέρνηση για την ανθρωπότητα. (Εβραίους 11:10) Ναι, έχοντας λιγοστές μόνο πληροφορίες, ο Άβραμ είχε αρχίσει να διακρίνει το γενικό περίγραμμα του σκοπού που έχει ο Θεός να απολυτρώσει τη θνήσκουσα ανθρωπότητα. Σήμερα, εμείς είμαστε ευλογημένοι καθώς διαθέτουμε πολύ πιο διευρυμένη κατανόηση των σκοπών του Θεού από ό,τι ο Άβραμ. (Παροιμίες 4:18) Η «πόλη», δηλαδή η κυβέρνηση της Βασιλείας, για την οποία έλπιζε ο Άβραμ είναι τώρα πραγματικότητα​—καθώς έχει εγκαθιδρυθεί στους ουρανούς από το 1914. Δεν πρέπει, λοιπόν, να υποκινούμαστε σε πράξεις πίστης και εμπιστοσύνης στον Ιεχωβά;

Αρχίζει η Διαμονή στην Υποσχεμένη Γη

15, 16. (α) Γιατί απαιτούνταν θάρρος προκειμένου να χτίσει ο Άβραμ θυσιαστήριο για τον Ιεχωβά; (β) Πώς μπορούν οι Χριστιανοί σήμερα να είναι τολμηροί σαν τον Άβραμ;

¹⁵ Τα εδάφια Γένεση 12:5, 6 μας λένε: «Τελικά έφτασαν στη γη Χαναάν. Και ο Άβραμ διέσχισε τον τόπο ως την τοποθεσία της Συχέμ, κοντά στα μεγάλα δέντρα του Μορέχ». Η Συχέμ, η οποία ήταν 50 χιλιόμετρα βόρεια της Ιερουσαλήμ, βρισκόταν σε μια εύφορη κοιλάδα που έχει περιγραφεί ως ο «παράδεισος των αγίων τόπων». Εντούτοις, «εκείνον τον καιρό βρισκόταν σε αυτόν τον τόπο ο Χαναναίος». Εφόσον οι Χαναναίοι ήταν διεστραμμένοι από ηθική άποψη, ο Άβραμ θα χρειαζόταν να καταβάλει προσπάθειες για να προστατέψει την οικογένειά του από τη φθοροποιά επιρροή τους.​—Έξοδος 34:11-16.

¹⁶ Για δεύτερη φορά, «ο . . . Ιεχωβά εμφανίστηκε στον Άβραμ και είπε: “Στο σπέρμα σου πρόκειται να δώσω αυτή τη γη”». Πόσο συναρπαστικό ήταν αυτό! Ασφαλώς, ο Άβραμ χρειαζόταν πίστη ώστε να χαίρεται για κάτι που θα απολάμβαναν μόνο οι μελλοντικοί απόγονοί του. Εντούτοις, ανταποκρινόμενος ο Άβραμ «έχτισε εκεί ένα θυσιαστήριο για τον Ιεχωβά, ο οποίος είχε εμφανιστεί σε αυτόν». (Γένεση 12:7) Κάποιος Βιβλικός λόγιος αναφέρει: «Η οικοδόμηση θυσιαστηρίου στη γη ήταν στην πραγματικότητα ένας  τρόπος με τον οποίο έδειχνε ότι την έπαιρνε στην κατοχή του με βάση ένα δικαίωμα εξασφαλισμένο για την άσκηση της πίστης του». Το χτίσιμο ενός τέτοιου θυσιαστηρίου ήταν επίσης θαρραλέα ενέργεια. Χωρίς αμφιβολία, αυτό το θυσιαστήριο ανήκε στο είδος που καθορίστηκε αργότερα στη διαθήκη του Νόμου, αποτελούμενο από ακατέργαστες (απελέκητες) πέτρες. (Έξοδος 20:24, 25) Θα διέφερε πολύ στην εμφάνιση από τα θυσιαστήρια που χρησιμοποιούσαν οι Χαναναίοι. Έτσι λοιπόν, ο Άβραμ πήρε με τόλμη δημόσια στάση ως λάτρης του αληθινού Θεού, του Ιεχωβά, εκθέτοντας τον εαυτό του σε κακόβουλη διάθεση, ίσως δε και σε σωματικό κίνδυνο. Τι θα λεχθεί για εμάς σήμερα; Μήπως κάποιοι από εμάς​—ιδίως νεαρά άτομα—​διστάζουμε να κάνουμε γνωστό στους γείτονες ή στους συμμαθητές μας ότι λατρεύουμε τον Ιεχωβά; Είθε το παράδειγμα τόλμης που έθεσε ο Άβραμ να ενθαρρύνει όλους εμάς να νιώθουμε υπερήφανοι για το ότι είμαστε υπηρέτες του Ιεχωβά!

17. Πώς αποδείχτηκε ο Άβραμ κήρυκας του ονόματος του Θεού, και τι υπενθυμίζει αυτό στους Χριστιανούς σήμερα;

¹⁷ Όπου και αν πήγαινε ο Άβραμ, η λατρεία του Ιεχωβά είχε πάντα προτεραιότητα. «Αργότερα μετακινήθηκε από εκεί προς την ορεινή περιοχή ανατολικά της Βαιθήλ και έστησε τη σκηνή του έχοντας τη Βαιθήλ στα δυτικά και τη Γαι στα ανατολικά. Τότε έχτισε εκεί ένα θυσιαστήριο για τον Ιεχωβά και άρχισε να επικαλείται το όνομα του Ιεχωβά». (Γένεση 12:8) Η εβραϊκή φράση που αποδίδεται «επικαλείται το όνομα» σημαίνει επίσης «διακηρύττει (κηρύττει) το όνομα». Αναμφίβολα, ο Άβραμ διακήρυττε με τόλμη το όνομα του Ιεχωβά ανάμεσα στους Χαναναίους γείτονές του. (Γένεση 14:22-24) Αυτό μας υπενθυμίζει το καθήκον που έχουμε να συμμετέχουμε όσο το δυνατόν περισσότερο στη «δημόσια διακήρυξη για το όνομά του» σήμερα.​—Εβραίους 13:15· Ρωμαίους 10:10.

18. Ποια ήταν η σχέση του Άβραμ με τους κατοίκους της Χαναάν;

¹⁸ Ο Άβραμ δεν έμεινε πολύ σε κανένα από αυτά τα μέρη. «Μετά ο Άβραμ μάζεψε τις σκηνές, πηγαίνοντας κατόπιν από κατασκήνωση σε κατασκήνωση προς τη Νεγκέμπ»​—την ημιάνυδρη περιοχή νότια των βουνών του Ιούδα. (Γένεση 12:9) Παραμένοντας συνεχώς σε κίνηση και δείχνοντας σαφώς ότι ήταν λάτρης του Ιεχωβά σε κάθε καινούρια τοποθεσία, ο Άβραμ και το σπιτικό του «διακήρυξαν δημόσια ότι ήταν ξένοι και προσωρινοί κάτοικοι στη χώρα». (Εβραίους 11:13) Όλο αυτό το διάστημα, απέφευγαν τη στενή σχέση με τους ειδωλολάτρες γείτονές τους. Οι Χριστιανοί σήμερα πρέπει, παρόμοια, να εξακολουθήσουν να “μην είναι μέρος του κόσμου”. (Ιωάννης 17:16) Αν και είμαστε καλοσυνάτοι και ευγενικοί προς τους γείτονες και τους συνεργάτες μας, προσέχουμε να μην εμπλακούμε σε συμπεριφορά που αντανακλά το πνεύμα του κόσμου ο οποίος είναι αποξενωμένος από τον Θεό.​—Εφεσίους 2:2, 3.

19. (α) Γιατί θα πρέπει να έθετε προκλήσεις για τον Άβραμ και τη Σαραΐ η νομαδική ζωή; (β) Ποιες άλλες προκλήσεις διαγράφονταν απειλητικά στον ορίζοντα για τον Άβραμ;

¹⁹ Ας μην ξεχνάμε ότι η προσαρμογή στις κακουχίες της νομαδικής ζωής δεν θα ήταν εύκολη ούτε για τον Άβραμ ούτε για τη Σαραΐ. Έτρωγαν αυτά που παρήγαν τα ποίμνιά τους και όχι τρόφιμα αγορασμένα σε κάποιο από τα πλούσια παζάρια της Ουρ. Ζούσαν σε σκηνές και όχι σε ένα καλοχτισμένο σπίτι. (Εβραίους 11:9) Οι ημέρες του Άβραμ ήταν γεμάτες δραστηριότητα. Είχε πολλά να κάνει καθώς επέβλεπε τα ποίμνιά του και τους υπηρέτες του. Η Σαραΐ αναμφίβολα επέβλεπε τις εργασίες που έκαναν κατά παράδοση οι γυναίκες σε αυτόν τον πολιτισμό: ζύμωναν αλεύρι, έψηναν ψωμί, έγνεθαν μαλλί, έραβαν ρούχα. (Γένεση 18:6, 7· 2 Βασιλέων 23:7· Παροιμίες 31:19· Ιεζεκιήλ 13:18) Ωστόσο, καινούριες δοκιμασίες διαγράφονταν απειλητικά στον ορίζοντα. Ο Άβραμ και το σπιτικό του δεν θα αργούσαν να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση που θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή τους! Θα αποδεικνυόταν η πίστη του Άβραμ αντάξια της πρόκλησης;

[Υποσημειώσεις]

Παρατηρήσατε;

• Γιατί αποκαλείται ο Άβραμ «ο πατέρας όλων εκείνων που έχουν πίστη»;

• Γιατί χρειαζόταν πίστη για να αφήσει ο Άβραμ την Ουρ των Χαλδαίων;

• Πώς έδειξε ο Άβραμ ότι έδινε προτεραιότητα στη λατρεία του Ιεχωβά;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Χάρτης στη σελίδα 16]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΑΒΡΑΜ

Ουρ

Χαρράν

Χαρκεμίς

ΧΑΝΑΑΝ

Μεγάλη Θάλασσα

[Ευχαριστίες]

Based on a map copyrighted by Pictorial Archive (Near Eastern History) Est. and Survey of Israel

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Χρειαζόταν πίστη για να αφήσει ο Άβραμ τις ανέσεις που πρόσφερε η ζωή στην Ουρ

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ζώντας σε σκηνές, ο Άβραμ και το σπιτικό του «διακήρυξαν δημόσια ότι ήταν ξένοι και προσωρινοί κάτοικοι»