Πώς Μπορεί η Ειρήνη του Χριστού να Κυριαρχεί στις Καρδιές Μας;

«Η ειρήνη του Χριστού ας κυριαρχεί στις καρδιές σας, γιατί, στην πραγματικότητα, κληθήκατε σε αυτήν ως ένα σώμα».​—ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:15.

1, 2. Με ποιον τρόπο κυριαρχεί στην καρδιά του Χριστιανού «η ειρήνη του Χριστού»;

 Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ είναι μια λέξη την οποία πολλοί απεχθάνονται, εφόσον φέρνει στο μυαλό εικόνες εξαναγκασμού και επιτήδειας άσκησης ελέγχου. Ως εκ τούτου, η προτροπή του Παύλου προς τους συγχριστιανούς του στις Κολοσσές, «η ειρήνη του Χριστού ας κυριαρχεί στις καρδιές σας», θα μπορούσε να φαίνεται παράλογη σε μερικούς. (Κολοσσαείς 3:15) Δεν είμαστε ελεύθεροι ηθικοί παράγοντες; Γιατί να αφήνουμε οτιδήποτε ή οποιονδήποτε να κυριαρχεί στις καρδιές μας;

² Ο Παύλος δεν έλεγε στους Κολοσσαείς να παραιτηθούν από την ελεύθερη βούλησή τους. Η πρωτότυπη λέξη που αποδίδεται «κυριαρχία» στο εδάφιο Κολοσσαείς 3:15 παραπέμπει στον κριτή που έδινε το βραβείο στους αγώνες εκείνης της εποχής. Οι αθλητές είχαν κάποια ελευθερία στα πλαίσια των κανονισμών του αγωνίσματος, αλλά στο τέλος ο κριτής ήταν εκείνος που αποφάσιζε ποιος είχε ακολουθήσει τους κανονισμούς και επομένως είχε κερδίσει τον αγώνα. Παρόμοια, εμείς έχουμε την ελευθερία να παίρνουμε πολλές αποφάσεις στη ζωή αλλά, καθώς το κάνουμε αυτό, η ειρήνη του Χριστού πρέπει να είναι πάντοτε ο «κριτής»​—ή, όπως το αποδίδει ο μεταφραστής Έντγκαρ Τζ. Γκούντσπιντ, «η δεσπόζουσα αρχή» στις καρδιές μας.

3. Τι είναι «η ειρήνη του Χριστού»;

³ Τι είναι «η ειρήνη του Χριστού»; Είναι η ηρεμία, η εσωτερική γαλήνη, που αποκτούμε όταν γινόμαστε μαθητές του Ιησού και μαθαίνουμε ότι μας αγαπάει και μας επιδοκιμάζει ο Ιεχωβά Θεός και ο Γιος του. Όταν ο Ιησούς επρόκειτο να φύγει και να αφήσει τους μαθητές του, τους είπε: «Σας δίνω την ειρήνη μου. . . . Ας μην ταράζεται η καρδιά σας και ας μη σφίγγεται από φόβο». (Ιωάννης 14:27) Επί 2.000 σχεδόν χρόνια, αυτή την ειρήνη την απολαμβάνουν τα πιστά χρισμένα μέλη του σώματος του Χριστού, και σήμερα τη γεύονται επίσης και οι σύντροφοί τους, τα «άλλα πρόβατα». (Ιωάννης 10:16) Αυτή η ειρήνη πρέπει να αποτελεί κυρίαρχη επιρροή στις καρδιές μας. Όποτε υφιστάμεθα κάποια σοβαρή δοκιμασία, θα μπορεί να μας βοηθάει να μην παραλύουμε από το φόβο ούτε να ταραζόμαστε υπερβολικά. Ας δούμε πώς αληθεύει αυτό όταν αντιμετωπίζουμε κάποια αδικία, όταν βασανιζόμαστε από την ανησυχία και όταν νιώθουμε ανάξιοι.

Όταν Αντιμετωπίζουμε Κάποια Αδικία

4. (α) Πώς γνώρισε ο Ιησούς την αδικία; (β) Πώς αντιδρούν οι Χριστιανοί όταν πέφτουν θύματα αδικίας;

⁴ Ο Βασιλιάς Σολομών παρατήρησε: «Ο άνθρωπος εξουσιάζει τον άνθρωπο προς βλάβη του». (Εκκλησιαστής 8:9) Ο Ιησούς γνώριζε πόσο αληθινά ήταν εκείνα τα λόγια. Ενόσω βρισκόταν στον ουρανό, έβλεπε τις κατάφωρες αδικίες που επέφεραν οι άνθρωποι ο ένας στον άλλον. Στη γη, ο Ιησούς υπέστη προσωπικά τη μεγαλύτερη αδικία όταν ο ίδιος, ένας αναμάρτητος άνθρωπος, κατηγορήθηκε για βλασφημία και θανατώθηκε ως εγκληματίας. (Ματθαίος 26:63-66· Μάρκος 15:27) Σήμερα, η αδικία εξακολουθεί να αφθονεί, και οι αληθινοί Χριστιανοί έχουν υποφέρει πάρα πολύ καθώς είναι «αντικείμενα του μίσους όλων των εθνών». (Ματθαίος 24:9) Εντούτοις, παρά τις φρικτές εμπειρίες τους στα  ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου και στα σοβιετικά στρατόπεδα εργασίας (Γκουλάγκ), παρότι έχουν πέσει θύματα οχλοκρατικής βίας, ψεύτικων κατηγοριών και συκοφαντικών επιθέσεων, η ειρήνη του Χριστού τούς έχει κρατήσει σταθερούς. Έχουν μιμηθεί τον Ιησού, για τον οποίο διαβάζουμε: «Όταν τον εξύβριζαν, δεν ανταπέδιδε εξυβρίζοντας. Όταν υπέφερε, δεν απειλούσε, αλλά παρέδιδε τον εαυτό του σε εκείνον που κρίνει δίκαια».​—1 Πέτρου 2:23.

5. Όταν ακούμε για κάποια αδικία που φαίνεται να έχει συμβεί στην εκκλησία, τι πρέπει να εξετάσουμε πρώτα;

⁵ Σε πολύ μικρότερη κλίμακα, εμείς μπορεί να πιστεύουμε ότι κάποιος έχει υποστεί άδικη μεταχείριση μέσα στη Χριστιανική εκκλησία. Σε μια τέτοια περίπτωση, ίσως νιώθουμε όπως ο Παύλος, ο οποίος είπε: «Ποιος σκανδαλίζεται, και εγώ δεν εξοργίζομαι;» (2 Κορινθίους 11:29) Τι μπορούμε να κάνουμε; Θα πρέπει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: “Πρόκειται πράγματι για αδικία;” Πολλές φορές, δεν γνωρίζουμε όλα τα γεγονότα. Μπορεί να αντιδράσουμε έντονα αφού ακούσουμε κάποιον που ισχυρίζεται ότι είναι ενημερωμένος. Εύλογα, η Γραφή λέει: «Ο άπειρος πιστεύει κάθε λόγο». (Παροιμίες 14:15) Επομένως, χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί.

6. Πώς μπορούμε να αντιδρούμε σε συμπεριφορά την οποία θεωρούμε άδικη μέσα στην εκκλησία;

⁶ Ας υποθέσουμε, όμως, ότι εμείς προσωπικά έχουμε πέσει θύμα συμπεριφοράς την οποία θεωρούμε άδικη. Πώς θα αντιδρούσε αυτός που έχει την ειρήνη του Χριστού στην καρδιά του; Μπορεί να διακρίνουμε την ανάγκη να μιλήσουμε με το άτομο που πιστεύουμε ότι μας αδίκησε. Κατόπιν, αντί να συζητήσουμε το ζήτημα με οποιονδήποτε που θα άκουγε, γιατί να μην αφήσουμε την υπόθεση στον Ιεχωβά μέσω προσευχής και να εμπιστευτούμε σε εκείνον βέβαιοι ότι θα φροντίσει να αποδοθεί δικαιοσύνη; (Ψαλμός 9:10· Παροιμίες 3:5) Κάνοντάς το αυτό, μπορεί κάλλιστα να αρκεστούμε στο να τακτοποιήσουμε το ζήτημα στην καρδιά μας και κατόπιν να “σωπαίνουμε”. (Ψαλμός 4:4) Στις περισσότερες περιπτώσεις, εφαρμόζεται η νουθεσία του Παύλου: «Να ανέχεστε ο ένας τον άλλον και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα, αν κανείς έχει αιτία για παράπονο εναντίον κάποιου άλλου. Όπως ο Ιεχωβά σάς συγχώρησε ανεπιφύλακτα, έτσι να συγχωρείτε και εσείς».​—Κολοσσαείς 3:13.

7. Τι πρέπει να θυμόμαστε πάντοτε όσον αφορά τις σχέσεις μας με τους αδελφούς μας;

⁷ Οτιδήποτε και αν κάνουμε, όμως, χρειάζεται να θυμόμαστε ότι, αν και δεν μπορούμε να ελέγξουμε αυτό που συνέβη, μπορούμε να ελέγξουμε τη δική μας αντίδραση. Αν αντιδράσουμε με μη ισορροπημένο τρόπο στη συμπεριφορά την οποία θεωρούμε άδικη, αυτό ενδέχεται να βλάψει την ειρήνη μας περισσότερο από ό,τι η ίδια η αδικία. (Παροιμίες 18:14) Θα ήταν δυνατόν μάλιστα να προσκόψουμε και να πάψουμε να συναναστρεφόμαστε με την εκκλησία μέχρις ότου νιώσουμε ότι έχει αποδοθεί δικαιοσύνη. Ο ψαλμωδός έγραψε ότι για εκείνους που αγαπούν τους νόμους του Ιεχωβά «δεν υπάρχει πρόσκομμα». (Ψαλμός 119:165) Είναι αλήθεια ότι όλοι αντιμετωπίζουν αδικίες από καιρό σε καιρό. Ποτέ μην επιτρέπετε σε τέτοιες ατυχείς εμπειρίες να παρεμβάλλουν εμπόδια στην υπηρεσία σας προς τον Ιεχωβά. Απεναντίας, η ειρήνη του Χριστού ας κυριαρχεί στην καρδιά σας.

Όταν Βασανιζόμαστε από την Ανησυχία

8. Ποια είναι μερικά πράγματα που προκαλούν ανησυχία, και σε τι μπορεί να οδηγήσει αυτή η ανησυχία;

⁸ Η ανησυχία αποτελεί ένα πολύ πραγματικό μέρος της ζωής σε αυτές τις «τελευταίες ημέρες». (2 Τιμόθεο 3:1) Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς είπε:  «Μην ανησυχείτε για την ψυχή σας σχετικά με το τι θα φάτε, ή για το σώμα σας σχετικά με το τι θα φορέσετε». (Λουκάς 12:22) Ωστόσο, δεν προέρχεται κάθε ανησυχία από την έγνοια για τα υλικά πράγματα. Τον Λωτ τον «στενοχωρούσε πολύ» η εξαχρείωση των Σοδόμων. (2 Πέτρου 2:7) Ο Παύλος βασανιζόταν από την «ανησυχία για όλες τις εκκλησίες». (2 Κορινθίους 11:28) Ο Ιησούς βρισκόταν σε τέτοια αγωνία τη νύχτα πριν από το θάνατό του ώστε «ο ιδρώτας του έγινε σαν σταγόνες αίματος που έπεφταν στο έδαφος». (Λουκάς 22:44) Είναι σαφές ότι δεν αποτελεί κάθε ανησυχία απόδειξη αδύναμης πίστης. Ό,τι και αν την προκαλεί, όμως, αν η ανησυχία είναι βαθιά και παρατεταμένη, μπορεί να μας στερήσει την ειρήνη. Η ανησυχία έχει καταβαρύνει μερικούς, κάνοντάς τους να νιώθουν ανήμποροι να εξακολουθήσουν να χειρίζονται τις ευθύνες που συνεπάγεται η υπηρεσία του Ιεχωβά. Η Γραφή λέει: «Η έντονη ανησυχία στην καρδιά του ανθρώπου θα την κάνει να λυγίσει». (Παροιμίες 12:25) Τι μπορούμε να κάνουμε, λοιπόν, αν ταλαιπωρούμαστε από την ανησυχία;

9. Ποιες είναι μερικές πρακτικές ενέργειες που μπορούμε να κάνουμε για να καταπραΰνουμε την ανησυχία, αλλά ποιες αιτίες ανησυχίας δεν μπορούν να εξαλειφθούν;

⁹ Σε μερικές καταστάσεις, ίσως μπορούμε να πάρουμε πρακτικά μέτρα. Αν η ανησυχία μας έχει τη ρίζα της σε κάποιο πρόβλημα υγείας, θα ήταν συνετό να ασχοληθούμε μαζί του, μολονότι αυτά είναι ζητήματα που απαιτούν προσωπική απόφαση. * (Ματθαίος 9:12) Αν είμαστε καταβαρημένοι από πολλές ευθύνες, ίσως είναι δυνατόν να αναθέσουμε μερικές από αυτές σε άλλους. (Έξοδος 18:13-23) Τι θα λεχθεί, όμως, για άτομα​—όπως είναι οι γονείς—​που έχουν βαριές ευθύνες τις οποίες δεν μπορούν να αναθέσουν σε άλλους; Τι θα λεχθεί για έναν Χριστιανό που ζει με μη ομόπιστο σύντροφο; Τι θα λεχθεί για μια οικογένεια που βρίσκεται σε πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση ή ζει σε εμπόλεμη περιοχή; Είναι φανερό ότι δεν μπορούμε να εξαλείψουμε όλες τις πηγές ανησυχίας σε αυτό το σύστημα πραγμάτων. Μπορούμε όμως να διατηρούμε την ειρήνη του Χριστού στις καρδιές μας. Πώς;

10. Ποιοι είναι δύο τρόποι με τους οποίους μπορεί ο Χριστιανός να επιδιώκει να καταπραΰνει την ανησυχία;

¹⁰ Το να επιζητούμε παρηγοριά στο Λόγο του Θεού είναι ένας τρόπος. Ο Βασιλιάς Δαβίδ έγραψε:  «Όταν οι ανησυχητικές μου σκέψεις πληθύνθηκαν μέσα μου, η παρηγοριά σου άρχισε να χαϊδεύει την ψυχή μου». (Ψαλμός 94:19) Η «παρηγοριά» του Ιεχωβά μπορεί να βρεθεί στη Γραφή. Το να συμβουλευόμαστε τακτικά αυτό το θεόπνευστο Βιβλίο θα μας βοηθάει να διατηρούμε την ειρήνη του Χριστού στην καρδιά μας. Η Γραφή δηλώνει: «Ρίξε στον Ιεχωβά το βάρος που σηκώνεις, και αυτός θα σε στηρίξει. Ποτέ δεν θα επιτρέψει να κλονιστεί ο δίκαιος». (Ψαλμός 55:22) Παρόμοια, ο Παύλος έγραψε: «Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού». (Φιλιππησίους 4:6, 7) Η ένθερμη και τακτική προσευχή θα μας βοηθάει να διατηρούμε την ειρήνη μας.

11. (α) Πώς αποτέλεσε ο Ιησούς θαυμάσιο παράδειγμα στο ζήτημα της προσευχής; (β) Πώς πρέπει να θεωρούμε εμείς την προσευχή;

¹¹ Ο Ιησούς αποτέλεσε έξοχο παράδειγμα ως προς αυτό. Μερικές φορές, προσευχόταν στον Πατέρα του επί ώρες. (Ματθαίος 14:23· Λουκάς 6:12) Η προσευχή τον βοήθησε να υπομείνει τις χειρότερες δοκιμασίες. Τη νύχτα πριν από το θάνατό του, η οδύνη του έγινε πολύ έντονη. Πώς αντέδρασε; Προσευχήθηκε «πιο ένθερμα». (Λουκάς 22:44) Ναι, ο τέλειος Γιος του Θεού ήταν άνθρωπος προσευχής. Πόσο περισσότερο, λοιπόν, πρέπει να καλλιεργούν τη συνήθεια της προσευχής οι ατελείς ακόλουθοί του! Ο Ιησούς δίδαξε τους μαθητές του «να προσεύχονται πάντοτε και να μην παραιτούνται». (Λουκάς 18:1) Η προσευχή αποτελεί πραγματική και ζωτική επικοινωνία με Εκείνον που μας γνωρίζει καλύτερα από ό,τι γνωρίζουμε εμείς τον εαυτό μας. (Ψαλμός 103:14) Αν θέλουμε να διατηρούμε την ειρήνη του Χριστού στην καρδιά μας, θα “προσευχόμαστε ακατάπαυστα”.​—1 Θεσσαλονικείς 5:17.

Πώς να Ξεπερνάμε τους Περιορισμούς Μας

12. Για ποιους λόγους μπορεί μερικοί να θεωρούν ανεπαρκή την υπηρεσία τους;

¹² Ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμο τον κάθε υπηρέτη του. (Αγγαίος 2:7, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Ωστόσο, πολλοί δυσκολεύονται να το δεχτούν αυτό. Μερικοί μπορεί να αποθαρρύνονται εξαιτίας της προχωρημένης ηλικίας τους, των αυξανόμενων οικογενειακών τους υποχρεώσεων ή της κλονισμένης υγείας τους. Άλλοι μπορεί να πιστεύουν ότι μειονεκτούν λόγω του θλιβερού παρελθόντος τους. Κάποιοι άλλοι μπορεί να βασανίζονται από παλιά λάθη και να αμφιβάλλουν για το αν θα μπορέσει ποτέ ο Ιεχωβά να τους συγχωρήσει. (Ψαλμός 51:3) Τι μπορεί να γίνει για τέτοια αισθήματα;

13. Ποια Γραφική παρηγοριά υπάρχει για όσους νιώθουν ανεπαρκείς;

¹³ Η ειρήνη του Χριστού θα μας διαβεβαιώνει για την αγάπη του Ιεχωβά. Μπορούμε να αποκαταστήσουμε αυτή την ειρήνη στις καρδιές μας κάνοντας στοχασμούς γύρω από το γεγονός ότι ο Ιησούς ποτέ δεν είπε πως η αξία μας υπολογίζεται συγκρίνοντας τα όσα κάνουμε εμείς με τα όσα κάνουν οι άλλοι. (Ματθαίος 25:14, 15· Μάρκος 12:41-44) Αυτό που τόνισε, όμως, ήταν η οσιότητα. Είπε στους μαθητές του: «Εκείνος που θα έχει υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί». (Ματθαίος 24:13) Ο ίδιος ο Ιησούς ήταν «καταφρονημένος» από τους ανθρώπους, αλλά δεν είχε καμία αμφιβολία ότι ο Πατέρας του τον αγαπούσε. (Ησαΐας 53:3· Ιωάννης 10:17) Είπε δε στους μαθητές του ότι και εκείνοι επίσης ήταν αγαπητοί. (Ιωάννης 14:21) Για να δώσει έμφαση σε αυτό, ο Ιησούς είπε: «Δεν πουλιούνται δύο σπουργίτια αντί ενός νομίσματος μικρής αξίας; Και όμως, ούτε ένα από αυτά δεν θα πέσει στο έδαφος χωρίς να το γνωρίζει ο Πατέρας σας. Αλλά όσο για εσάς, ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες. Μη φοβάστε λοιπόν: Εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια». (Ματθαίος 10:29-31) Τι θερμή διαβεβαίωση για την αγάπη του Ιεχωβά!

14. Ποια διαβεβαίωση έχουμε για το ότι ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμο τον καθένα μας;

¹⁴ Ο Ιησούς είπε επίσης: «Κανείς δεν μπορεί να έρθει σε εμένα αν ο Πατέρας, που με έστειλε, δεν τον ελκύσει». (Ιωάννης 6:44) Εφόσον ο Ιεχωβά μάς έχει ελκύσει για να ακολουθούμε τον Ιησού, Εκείνος θα πρέπει να θέλει να σωθούμε. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Δεν είναι επιθυμητό ενώπιον του Πατέρα μου που είναι στον ουρανό να αφανιστεί ούτε ένα από αυτά τα μικρά». (Ματθαίος 18:14) Συνεπώς, αν υπηρετείτε  με πλήρη καρδιά, μπορείτε να αγάλλεστε για τα καλά σας έργα. (Γαλάτες 6:4) Αν βασανίζεστε από παλιά λάθη, να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα συγχωρεί «άφθονα» τους αληθινά μετανοημένους. (Ησαΐας 43:25· 55:7) Αν νιώθετε αποθαρρυμένοι για οποιονδήποτε άλλον λόγο, να θυμάστε ότι «ο Ιεχωβά είναι κοντά σε εκείνους που έχουν συντετριμμένη καρδιά· και σώζει εκείνους που έχουν καταθλιμμένο πνεύμα».​—Ψαλμός 34:18.

15. (α) Πώς προσπαθεί ο Σατανάς να μας στερήσει την ειρήνη μας; (β) Ποια πεποίθηση μπορούμε να έχουμε στον Ιεχωβά;

¹⁵ Ο Σατανάς δεν θα ήθελε τίποτε περισσότερο από το να σας στερήσει την ειρήνη σας. Αυτός ευθύνεται για την κληρονομημένη αμαρτία με την οποία παλεύουμε όλοι μας. (Ρωμαίους 7:21-24) Σίγουρα, αυτός θέλει να πιστεύετε ότι η ατέλειά σας κάνει την υπηρεσία σας απαράδεκτη ενώπιον του Θεού. Μην αφήσετε ποτέ τον Διάβολο να σπάσει το ηθικό σας! Να γνωρίζετε τα σχέδιά του και αυτό να σας κάνει αποφασισμένο να υπομείνετε. (2 Κορινθίους 2:11· Εφεσίους 6:11-13) Να θυμάστε ότι «ο Θεός είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας και γνωρίζει τα πάντα». (1 Ιωάννη 3:20) Ο Ιεχωβά δεν βλέπει μόνο τις αποτυχίες μας. Βλέπει επίσης τα κίνητρα και τις προθέσεις μας. Παρηγορηθείτε λοιπόν με τα λόγια του ψαλμωδού: «Ο Ιεχωβά δεν θα αφήσει το λαό του ούτε θα εγκαταλείψει την κληρονομιά του».​—Ψαλμός 94:14.

Ενωμένοι στην Ειρήνη του Χριστού

16. Από ποια άποψη δεν είμαστε μόνοι καθώς αγωνιζόμαστε να υπομείνουμε;

¹⁶ Ο Παύλος έγραψε ότι πρέπει να αφήνουμε την ειρήνη του Χριστού να κυριαρχεί στις καρδιές μας γιατί “κληθήκαμε σε αυτήν ως ένα σώμα”. Οι χρισμένοι Χριστιανοί στους οποίους έγραφε ο Παύλος κλήθηκαν να είναι μέρος του σώματος του Χριστού, όπως συμβαίνει και με τους εναπομείναντες των χρισμένων σήμερα. Οι σύντροφοί τους, τα «άλλα πρόβατα», είναι ενωμένοι μαζί τους ως «ένα ποίμνιο» υπό “έναν ποιμένα”, τον Ιησού Χριστό. (Ιωάννης 10:16) Μαζί αποτελούν ένα παγκόσμιο «ποίμνιο» εκατομμυρίων ατόμων που αφήνουν την ειρήνη του Χριστού να κυριαρχεί στις καρδιές τους. Το ότι γνωρίζουμε πως δεν είμαστε μόνοι μάς βοηθάει να υπομένουμε. Ο Πέτρος έγραψε: «Ταχθείτε εναντίον του [Σατανά], στερεοί στην πίστη, γνωρίζοντας ότι τα ίδια πράγματα όσον αφορά τα παθήματα συμβαίνουν σε ολόκληρη την αδελφότητά σας στον κόσμο».​—1 Πέτρου 5:9.

17. Τι μας υποκινεί να αφήνουμε την ειρήνη του Χριστού να κυριαρχεί στις καρδιές μας;

¹⁷ Είθε λοιπόν να συνεχίσουμε όλοι να καλλιεργούμε ειρήνη, αυτόν το ζωτικό καρπό του αγίου πνεύματος του Θεού. (Γαλάτες 5:22, 23) Εκείνοι που θα βρεθούν από τον Ιεχωβά ακηλίδωτοι, άψογοι και με ειρήνη θα ευλογηθούν τελικά με αιώνια ζωή σε μια παραδεισιακή γη, όπου θα κατοικεί δικαιοσύνη. (2 Πέτρου 3:13, 14) Έχουμε κάθε λόγο να αφήνουμε την ειρήνη του Χριστού να κυριαρχεί στις καρδιές μας.

[Υποσημείωση]

Θυμάστε;

• Τι είναι η ειρήνη του Χριστού;

• Πώς μπορεί η ειρήνη του Χριστού να κυριαρχεί στις καρδιές μας όταν αντιμετωπίζουμε αδικίες;

• Πώς μας βοηθάει η ειρήνη του Χριστού να χειριζόμαστε την ανησυχία;

• Πώς μας παρηγορεί η ειρήνη του Χριστού όταν νιώθουμε ανάξιοι;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ενώπιον των κατηγόρων του, ο Ιησούς παρέδιδε τον εαυτό του στον Ιεχωβά

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Όπως το θερμό αγκάλιασμα από έναν στοργικό πατέρα, η παρηγοριά του Ιεχωβά μπορεί να καταπραΰνει την ανησυχία μας

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Η υπομονή έχει μεγάλη αξία για τον Θεό