Τι Έχει Πραγματική Αξία;

Το να κατέχει κανείς κάτι που έχει πραγματική αξία μπορεί να του φέρνει πολλή χαρά. Αλλά τι θα μπορούσε να είναι αυτό; Ένα μεγάλο ποσό χρημάτων; Ακριβά ή ασυνήθιστα κοσμήματα; Φήμη και εξοχότητα; Πολλοί άνθρωποι προσδίδουν μεγάλη αξία σε αυτά. Η κατοχή τους μπορεί να προσφέρει τα απαραίτητα για τη διαβίωση, να δώσει βαθύτερο νόημα στη ζωή ή να ικανοποιήσει κάποια εσωτερική ανάγκη για αναγνώριση και επιτυχία. Μήπως αγωνιζόμαστε εμείς να αποκτήσουμε τέτοια πράγματα, ελπίζοντας ότι θα εκπληρώσουν τους στόχους και τις φιλοδοξίες μας για το μέλλον;

ΩΣ ΕΠΙ το πλείστον, οι άνθρωποι προσδίδουν αξία σε κάτι με βάση το πώς καλύπτει τις ανάγκες τους ή ικανοποιεί τις προσωπικές τους επιθυμίες. Εκτιμούμε τα πράγματα που μας δημιουργούν ένα αίσθημα ευφορίας και προσφέρουν την προοπτική για ασφαλές μέλλον. Θεωρούμε πολύτιμα τα πράγματα που παρέχουν άμεση ανακούφιση, παρηγοριά ή αναγνώριση. Εντούτοις, το να αποδίδουμε αξία σε κάτι με βάση μεταβαλλόμενες επιθυμίες ή ενδιαφέροντα είναι επιπόλαιο και κοντόφθαλμο. Στην πραγματικότητα, η αληθινή αξία κρίνεται από αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως τη μεγαλύτερη ανάγκη μας.

Ποια είναι η μεγαλύτερη ανάγκη μας; Τίποτε δεν έχει αξία χωρίς ένα κύριο στοιχείο​—τη ζωή. Χωρίς τη ζωή, δεν υπάρχουμε. Ο Βασιλιάς Σολομών του αρχαίου Ισραήλ έγραψε: «Οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως . . . Δεν υπάρχει ούτε εργασία ούτε επινόηση ούτε γνώση ούτε σοφία στον Σιεόλ [τον κοινό τάφο της ανθρωπότητας]». (Εκκλησιαστής 9:5, 10) Αν μας βρει ο θάνατος, είμαστε αναγκασμένοι να εγκαταλείψουμε καθετί που έχουμε. Επομένως, η μεγαλύτερη ανάγκη μας είναι να εξασφαλίσουμε κάτι που θα διατηρήσει τη ζωή μας. Τι θα το πραγματοποιήσει αυτό;

Τι θα Διατηρήσει τη Ζωή Μας;

«Τα χρήματα είναι για προστασία», δήλωσε ο Βασιλιάς Σολομών. (Εκκλησιαστής 7:12) Αν διαθέτουμε αρκετά χρήματα, μπορούμε να έχουμε τροφή και ένα άνετο σπίτι. Τα χρήματα μπορεί να μας δώσουν τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε ταξίδια σε μακρινά μέρη. Μπορούν να μας παρέχουν τα αναγκαία όταν δεν είμαστε πια σε θέση να εργαζόμαστε λόγω προχωρημένης ηλικίας ή κάποιας ασθένειας.  Πολλά είναι τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η κατοχή χρημάτων. Ωστόσο, τα χρήματα δεν μπορούν να μας διατηρήσουν στη ζωή. Ο απόστολος Παύλος συμβούλεψε τον Τιμόθεο: «Να παραγγέλλεις σε εκείνους που είναι πλούσιοι στο παρόν σύστημα πραγμάτων να μην είναι υψηλόφρονες, και να στηρίζουν την ελπίδα τους, όχι σε αβέβαιο πλούτο, αλλά στον Θεό». (1 Τιμόθεο 6:17) Ούτε με όλα τα χρήματα του κόσμου δεν μπορούμε να αγοράσουμε ζωή.

Προσέξτε την εμπειρία ενός ατόμου ονόματι Χιτόσι. Επειδή είχε μεγαλώσει φτωχός, ο Χιτόσι ένιωθε την ισχυρή επιθυμία να γίνει πλούσιος. Πίστευε τόσο πολύ στη δύναμη του χρήματος ώστε είχε την άποψη πως με αυτό μπορούσε κανείς να αγοράσει ακόμη και ανθρώπους. Κάποια φορά ήρθε ένας άντρας στην πόρτα του Χιτόσι και τον ρώτησε αν γνώριζε ότι ο Ιησούς Χριστός είχε πεθάνει για αυτόν. Η ερώτηση κίνησε την περιέργεια του Χιτόσι επειδή πίστευε ότι κανένας δεν θα πέθαινε για έναν άνθρωπο σαν και αυτόν. Παρακολούθησε μια δημόσια Γραφική ομιλία και ένιωσε μεγάλη έκπληξη όταν άκουσε τη συμβουλή να “κρατάμε το μάτι μας απλό”. Ο ομιλητής εξήγησε ότι το «απλό» μάτι χαρακτηρίζεται από οξυδέρκεια και συγκεντρώνεται στα πνευματικά πράγματα. (Λουκάς 11:34) Αντί να μοχθεί για να αποκτήσει χρήματα, ο Χιτόσι άρχισε να βάζει τις πνευματικές αξίες πρώτες στη ζωή του.

Τα υλικά αποκτήματα μπορούν επίσης να μας προσφέρουν κάποια σταθερότητα και ασφάλεια. Το να έχουμε άφθονα αγαθά μπορεί να μας απαλλάξει από την ανησυχία για τις καθημερινές μας ανάγκες. Ένα όμορφο σπίτι σε κάποια περιζήτητη γειτονιά μπορεί να μας προσφέρει το αίσθημα της επιτυχίας. Τα κομψά ρούχα και ένα ωραίο αυτοκίνητο μπορούν να μας χαρίσουν το θαυμασμό των άλλων.

Είναι ευλογία το να “απολαμβάνουμε καλό για όλη τη σκληρή εργασία μας”. (Εκκλησιαστής 3:13) Αν έχουμε δε πλεόνασμα αγαθών, αυτό μπορεί να δώσει στους προσφιλείς μας τη δυνατότητα “να ξεκουράζονται, να τρώνε, να πίνουν και να διασκεδάζουν”. Εντούτοις, τα υλικά πράγματα έχουν μόνο πρόσκαιρη αξία. Προειδοποιώντας εναντίον της πλεονεξίας, ο Ιησούς Χριστός είπε: «Ακόμη και όταν έχει κανείς αφθονία, η ζωή του δεν είναι αποτέλεσμα των υπαρχόντων του». (Λουκάς 12:15-21) Τα αποκτήματα, άσχετα με την ποσότητα ή την αξία τους, δεν μπορούν να μας εγγυηθούν τη ζωή.

Η Λιζ, λόγου χάρη, ήταν παντρεμένη με έναν ευκατάστατο άντρα. Η ίδια αφηγείται: «Είχαμε ένα όμορφο σπίτι και δύο αυτοκίνητα, και η οικονομική μας κατάσταση μας επέτρεπε να απολαμβάνουμε καθετί που μπορούσε να προσφέρει ο κόσμος όσον αφορά τα υλικά πράγματα . . . Το παράδοξο όμως ήταν ότι εγώ εξακολουθούσα να ανησυχώ για τα χρήματα». Και εξηγεί: «Είχαμε τόσο πολλά να χάσουμε. Φαίνεται ότι όσο πιο πολλά έχεις, τόσο λιγότερο εξασφαλισμένος νιώθεις».

Πολλοί προσδίδουν επίσης μεγάλη αξία στη φήμη και στην εξοχότητα επειδή αυτές μπορούν να φέρουν έπαινο και τιμή. Στο σημερινό κόσμο, η επιτυχημένη σταδιοδρομία είναι ένα ποθητό επίτευγμα. Το να καλλιεργούμε μοναδικά ταλέντα ή ικανότητες μπορεί να μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε όνομα για τον εαυτό μας. Οι άλλοι μπορεί να μας επαινούν, να υπολογίζουν πολύ την άποψή μας και να πασχίζουν να κερδίσουν την εύνοιά μας. Όλα αυτά μπορεί να μας φέρνουν χαρά και ικανοποίηση. Τελικά, όμως, ξεθωριάζουν. Ο Σολομών είχε όλη τη δόξα και τη δύναμη που μπορούσε να έχει ένας βασιλιάς, αλλά είπε με λύπη: «Δεν υπάρχει περισσότερη ενθύμηση για τον σοφό από ό,τι για τον άφρονα . . . Όλοι ξεχνιούνται». (Εκκλησιαστής 2:16) Η ζωή δεν αποτελεί την ανταμοιβή της φήμης ή της εξοχότητας.

Κάποιος γλύπτης ονόματι Τσέλο έφτασε στο σημείο να εκτιμήσει κάτι που είναι πολύ πιο πολύτιμο από τη φήμη. Καθώς ήταν ιδιαίτερα προικισμένος, κρίθηκε κατάλληλος για να λάβει εκπαίδευση η οποία βελτίωσε τις ικανότητές του. Το έργο του άρχισε σύντομα να επαινείται από τον τύπο και τους κριτικούς τέχνης. Πολλά από τα γλυπτά του εκτέθηκαν σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπης. Ο Τσέλο αφηγείται: «Πρέπει να παραδεχτώ ότι για κάποιο διάστημα η τέχνη ήταν το πιο σπουδαίο πράγμα στη ζωή μου. Ωστόσο, τελικά αντιλήφθηκα ότι το να συνεχίσω την καριέρα μου θα ήταν σαν να προσπαθώ να υπηρετώ δύο κυρίους. (Ματθαίος 6:24) Ήμουν πεπεισμένος ότι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούσα να κάνω ήταν να κηρύττω τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. Γι’ αυτό, πήρα την προσωπική απόφαση να σταματήσω να εργάζομαι ως γλύπτης».

 Τι Έχει τη Μεγαλύτερη Αξία;

Εφόσον τίποτε δεν έχει νόημα ή αξία χωρίς τη ζωή, τι μπορούμε να αποκτήσουμε το οποίο θα μας εγγυηθεί ότι θα εξακολουθήσουμε να ζούμε; Κάθε ζωή προέρχεται από τον Ιεχωβά Θεό. (Ψαλμός 36:9) Πράγματι, «από αυτόν έχουμε ζωή και κινούμαστε και υπάρχουμε». (Πράξεις 17:28) Εκείνος χαρίζει αιώνια ζωή σε αυτούς που αγαπάει. (Ρωμαίους 6:23) Τι πρέπει να κάνουμε εμείς προκειμένου να αποκτήσουμε τα προσόντα για αυτό το δώρο;

Το αν θα λάβουμε το δώρο της αιώνιας ζωής εξαρτάται από το αν έχουμε στενή σχέση με τον Ιεχωβά. Συνεπώς, η εύνοιά του έχει μεγαλύτερη αξία από οτιδήποτε άλλο θα μπορούσαμε ενδεχομένως να αποκτήσουμε. Όταν έχουμε αυτή την εύνοια, έχουμε την προοπτική της γνήσιας και αιώνιας ευτυχίας. Χωρίς την εύνοια του Θεού, όμως, αντιμετωπίζουμε αιώνιο αφανισμό. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο πως οτιδήποτε θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε καλή σχέση με τον Ιεχωβά έχει τεράστια αξία.

Τι Πρέπει να Κάνουμε Εμείς

Η επιτυχία μας εξαρτάται από την απόκτηση γνώσης. Η πηγή της ακριβούς γνώσης είναι ο Λόγος του Ιεχωβά, η Αγία Γραφή. Μόνο αυτή μας λέει τι πρέπει να κάνουμε για να ευαρεστούμε τον Θεό. Συνεπώς, χρειάζεται να μελετάμε τις Γραφές προσεκτικά. Αν προσπαθούμε επιμελώς να μάθουμε όλα όσα μπορούμε για τον Ιεχωβά Θεό και τον Ιησού Χριστό, θα αποκτήσουμε “γνώση που σημαίνει αιώνια ζωή”. (Ιωάννης 17:3) Αυτή η γνώση είναι ένας θησαυρός τον οποίο πρέπει να θεωρούμε πολύτιμο!​—Παροιμίες 2:1-5.

Η γνώση που αποκτούμε από το Λόγο του Θεού μάς εξαρτίζει για να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα​—την άσκηση πίστης στον Ιησού Χριστό. Σύμφωνα με την προσταγή του Ιεχωβά, όλοι όσοι έρχονται σε εκείνον πρέπει να κάνουν αυτό το βήμα μέσω του Ιησού. (Ιωάννης 14:6) Στην πραγματικότητα, «δεν υπάρχει σωτηρία μέσω κανενός άλλου». (Πράξεις 4:12) Η τελική μας σωτηρία εξαρτάται, όχι από “ασήμι ή χρυσάφι . . . , αλλά από το πολύτιμο αίμα του Χριστού”. (1 Πέτρου 1:18, 19) Πρέπει να κάνουμε φανερή την πίστη μας με το να εκδηλώνουμε πεποίθηση στις διδασκαλίες του Ιησού και να ακολουθούμε το παράδειγμά του. (Εβραίους 12:1-3· 1 Πέτρου 2:21) Και πόσο πολύτιμη είναι η θυσία του! Η εφαρμογή των ευεργετημάτων της καθορίζει το αιώνιο μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας. Όταν αυτή η θυσία εφαρμοστεί πλήρως προς όφελός μας, θα μας δοθεί το πραγματικά πολύτιμο δώρο της αιώνιας ζωής.​—Ιωάννης 3:16.

Ο Ιησούς είπε: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια». (Ματθαίος 22:37) Το να αγαπάμε τον Ιεχωβά σημαίνει να «τηρούμε τις εντολές του». (1 Ιωάννη 5:3) Οι εντολές του απαιτούν να μένουμε χωρισμένοι από τον κόσμο, να διατηρούμε καλή διαγωγή και να υποστηρίζουμε όσια τη Βασιλεία του. Αυτός είναι ο τρόπος για να “διαλέξουμε τη ζωή” αντί για το θάνατο. (Δευτερονόμιο 30:19) Αν “πλησιάσουμε τον Θεό, αυτός θα πλησιάσει εμάς”.​—Ιακώβου 4:8.

Η διαβεβαίωση της εύνοιας του Θεού έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από όλους τους θησαυρούς του κόσμου. Όσοι την έχουν είναι οι πλουσιότεροι άνθρωποι στη γη! Είθε, λοιπόν, να αγωνιζόμαστε να αποκτήσουμε το θησαυρό που έχει πραγματική αξία​—την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Ας βάλουμε οπωσδήποτε στην καρδιά μας τη συμβουλή του αποστόλου Παύλου: «Να επιδιώκεις δικαιοσύνη, θεοσεβή αφοσίωση, πίστη, αγάπη, υπομονή, πραότητα. Να αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα της πίστης, να κρατήσεις γερά την αιώνια ζωή».​—1 Τιμόθεο 6:11, 12.

[Εικόνες στη σελίδα 21]

Σε τι προσδίδετε μεγάλη αξία εσείς; Στα χρήματα, στα υλικά αποκτήματα, στη φήμη ή σε κάτι άλλο;

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Χρειάζεται να μελετάμε τις Γραφές προσεκτικά