«Μείνετε στο Λόγο Μου»

«Αν μείνετε στο λόγο μου, είστε πραγματικά μαθητές μου».​—ΙΩΑΝΝΗΣ 8:31.

1. (α) Όταν ο Ιησούς επέστρεψε στον ουρανό, τι άφησε πίσω του στη γη; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε;

 ΟΤΑΝ ο Ιησούς Χριστός, ο Ιδρυτής της Χριστιανοσύνης, επέστρεψε στον ουρανό, δεν άφησε πίσω του σε αυτή τη γη κάποια βιβλία που να έγραψε ο ίδιος, μνημεία που να έχτισε ή πλούτη που να συσσώρευσε. Άφησε όμως πίσω του μαθητές καθώς και συγκεκριμένες απαιτήσεις για να είναι κάποιος μαθητής του. Μάλιστα, στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, διαπιστώνουμε ότι ο Ιησούς ανέφερε τρεις σημαντικές απαιτήσεις στις οποίες πρέπει να ανταποκρίνεται οποιοσδήποτε θέλει να είναι ακόλουθός του. Ποιες είναι αυτές οι απαιτήσεις; Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να ανταποκρινόμαστε σε αυτές; Και πώς μπορούμε να βεβαιωνόμαστε ότι εμείς προσωπικά έχουμε τα προσόντα ως μαθητές του Χριστού σήμερα; a

2. Ποια είναι μια σημαντική απαίτηση για να είναι κάποιος μαθητής του Ιησού, όπως καταγράφεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη;

² Περίπου έξι μήνες πριν από το θάνατό του, ο Ιησούς ανέβηκε στην Ιερουσαλήμ και κήρυξε στα πλήθη που είχαν συγκεντρωθεί εκεί για τη Γιορτή των Σκηνών η οποία διαρκούσε μία εβδομάδα. Ως αποτέλεσμα, στα μισά της γιορτής, «πολλοί από το πλήθος έθεσαν πίστη σε αυτόν». Ο Ιησούς συνέχισε να κηρύττει, και έτσι την τελευταία ημέρα της γιορτής και πάλι «πολλοί έθεσαν πίστη σε αυτόν». (Ιωάννης 7:10, 14, 31, 37· 8:30) Τότε, ο Ιησούς έστρεψε την προσοχή του στους καινούριους πιστούς και ανέφερε μια σημαντική απαίτηση για να είναι κάποιος μαθητής του, όπως καταγράφεται από τον απόστολο Ιωάννη: «Αν μείνετε στο λόγο μου, είστε πραγματικά μαθητές μου».—Ιωάννης 8:31.

3. Ποια ιδιότητα χρειάζεται για να “μείνει κάποιος στο λόγο του Ιησού”;

³ Με εκείνα τα λόγια, ο Ιησούς δεν υπονοούσε ότι οι καινούριοι ακόλουθοί του υστερούσαν σε πίστη. Απεναντίας, τόνιζε ότι τους δινόταν η ευκαιρία να γίνουν αληθινοί μαθητές του—υπό την προϋπόθεση ότι θα έμεναν στο λόγο του, ότι θα έδειχναν υπομονή. Είχαν δεχτεί το λόγο του, αλλά τώρα χρειαζόταν να παραμείνουν σε αυτόν. (Ιωάννης 4:34· Εβραίους 3:14) Πράγματι, ο Ιησούς θεωρούσε την υπομονή τόσο σημαντική ιδιότητα για τους ακολούθους του ώστε στην τελευταία του ακριβώς συνομιλία με τους αποστόλους του, όπως καταγράφεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, ο Ιησούς έδωσε δύο φορές την προτροπή: «Συνέχισε να με ακολουθείς». (Ιωάννης 21:19, 22) Πολλοί από τους πρώτους Χριστιανούς έκαναν αυτό ακριβώς. (2 Ιωάννη 4) Τι τους βοήθησε να υπομείνουν;

4. Τι κατέστησε ικανούς τους πρώτους Χριστιανούς να υπομείνουν;

⁴ Ο απόστολος Ιωάννης, πιστός μαθητής του Χριστού επί εφτά περίπου δεκαετίες, τόνισε έναν σημαντικό παράγοντα. Επαίνεσε τους πιστούς Χριστιανούς, λέγοντας: «Είστε ισχυροί και ο λόγος του Θεού παραμένει σε εσάς και έχετε νικήσει τον πονηρό». Αυτοί οι μαθητές του Χριστού υπέμεναν, δηλαδή έμεναν στο λόγο του Θεού, επειδή ο λόγος του Θεού παρέμενε σε εκείνους. Έτρεφαν εγκάρδια εκτίμηση για αυτόν το λόγο. (1 Ιωάννη 2:14, 24) Παρόμοια και σήμερα, για να “υπομείνουμε ως το τέλος”, χρειάζεται να φροντίζουμε να παραμένει σε εμάς ο λόγος του Θεού. (Ματθαίος 24:13) Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Μια παραβολή που είπε ο Ιησούς παρέχει την απάντηση.

«Ακούει το Λόγο»

5. (α) Ποια διαφορετικά είδη χώματος αναφέρει ο Ιησούς σε μια παραβολή του; (β) Τι συμβολίζει ο σπόρος και το χώμα στην παραβολή του Ιησού;

⁵ Ο Ιησούς ανέφερε μια παραβολή σχετικά με κάποιον σπορέα που σπέρνει σπόρο, και αυτή είναι καταγραμμένη στα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου και του Λουκά. (Ματθαίος 13:1-9, 18-23· Μάρκος 4:1-9, 14-20· Λουκάς 8:4-8, 11-15) Καθώς διαβάζετε τις αφηγήσεις, θα  προσέξετε πως το βασικό χαρακτηριστικό της παραβολής είναι ότι το ίδιο είδος σπόρου πέφτει σε ποικίλα είδη χώματος, παράγοντας διαφορετικά αποτελέσματα. Το πρώτο είδος χώματος είναι σκληρό, το δεύτερο αβαθές και το τρίτο γεμάτο αγκάθια. Το τέταρτο είδος, ανόμοια με τα άλλα τρία, είναι «καλό χώμα». Σύμφωνα με την εξήγηση του ίδιου του Ιησού, ο σπόρος είναι το άγγελμα της Βασιλείας που βρίσκεται στο Λόγο του Θεού, και το χώμα συμβολίζει ανθρώπους με διαφορετική κατάσταση καρδιάς. Μολονότι οι άνθρωποι που εξεικονίζονται από τα ποικίλα είδη χώματος έχουν κοινά σημεία, εκείνοι που εξεικονίζονται από το καλό χώμα έχουν ένα χαρακτηριστικό που τους ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους.

6. (α) Πώς διαφέρει το τέταρτο είδος χώματος της παραβολής του Ιησού από τα άλλα τρία είδη, και τι σημαίνει αυτό; (β) Τι είναι απαραίτητο για να εκδηλώνουμε υπομονή ως μαθητές του Χριστού;

⁶ Η αφήγηση στα εδάφια Λουκάς 8:12-15 δείχνει ότι, και στις τέσσερις περιπτώσεις, οι άνθρωποι «ακούν το λόγο». Εντούτοις, εκείνοι που έχουν «καλή και αγαθή καρδιά» προχωρούν πέρα από το να «ακούσουν το λόγο». «Τον κρατούν και καρποφορούν με υπομονή». Το καλό χώμα, εφόσον είναι μαλακό και έχει βάθος, επιτρέπει στις ρίζες του σπόρου να εισχωρήσουν βαθιά, και ως αποτέλεσμα ο σπόρος βλαστάνει και παράγει καρπό. (Λουκάς 8:8) Παρόμοια, όσοι έχουν καλή καρδιά κατανοούν, εκτιμούν και απορροφούν το λόγο του Θεού. (Ρωμαίους 10:10· 2 Τιμόθεο 2:7) Ο λόγος του Θεού μένει μέσα σε αυτούς. Ως εκ τούτου, καρποφορούν με υπομονή. Η βαθιά, εγκάρδια εκτίμηση για το Λόγο του Θεού είναι λοιπόν απαραίτητη ώστε να εκδηλώνουμε υπομονή ως μαθητές του Χριστού. (1 Τιμόθεο 4:15) Πώς, όμως, μπορούμε να αναπτύξουμε τέτοια εγκάρδια εκτίμηση για το Λόγο του Θεού;

Η Κατάσταση της Καρδιάς και οι Ουσιαστικοί Συλλογισμοί

7. Ποια δραστηριότητα συνδέεται στενά με την αγαθή καρδιά;

⁷ Προσέξτε με ποια δραστηριότητα συνδέει επανειλημμένα η Αγία Γραφή την καλή και αγαθή καρδιά. «Η καρδιά του δικαίου στοχάζεται για να απαντήσει». (Παροιμίες 15:28) «Τα λόγια του στόματός μου και ο στοχασμός της καρδιάς μου ας είναι ευάρεστα ενώπιόν σου, Ιεχωβά». (Ψαλμός 19:14) «Ο στοχασμός της καρδιάς μου θα είναι για πράγματα κατανόησης».—Ψαλμός 49:3.

8. (α) Όταν διαβάζουμε τη Γραφή, τι πρέπει να αποφεύγουμε αλλά τι πρέπει να κάνουμε; (β) Ποια οφέλη αντλούμε όταν κάνουμε με ευλάβεια στοχασμούς γύρω από το Λόγο του Θεού; (Συμπεριλάβετε το πλαίσιο « Σταθερά Εδραιωμένοι στην Αλήθεια».)

⁸ Όπως αυτοί οι Βιβλικοί συγγραφείς, έτσι και εμείς χρειάζεται να κάνουμε με εκτίμηση και με ευλάβεια στοχασμούς γύρω από το Λόγο του Θεού και τις ενέργειές Του. Όταν διαβάζουμε τη Γραφή ή Βιβλικά έντυπα, δεν πρέπει να ενεργούμε σαν να ήμασταν βιαστικοί τουρίστες που τρέχουν από το ένα όμορφο μέρος στο άλλο φωτογραφίζοντας τα πάντα αλλά βλέποντας λίγα. Απεναντίας, όταν μελετάμε τη Γραφή, θέλουμε να αφιερώνουμε χρόνο για να σταματάμε και να απολαμβάνουμε το τοπίο, σαν να λέγαμε. b Καθώς συλλογιζόμαστε ήσυχα αυτά που διαβάζουμε, ο λόγος του Θεού επηρεάζει την καρδιά μας. Αγγίζει τα συναισθήματά μας και διαμορφώνει τη νοοτροπία μας. Μας υποκινεί επίσης να μοιραζόμαστε τις ενδόμυχες σκέψεις μας με τον Θεό μέσω προσευχής. Ως αποτέλεσμα, η προσκόλλησή μας στον Ιεχωβά ενισχύεται, και η αγάπη μας για τον Θεό μάς ωθεί να συνεχίζουμε  να ακολουθούμε τον Ιησού ακόμη και κάτω από δύσκολες περιστάσεις. (Ματθαίος 10:22) Σαφώς, το να κάνουμε στοχασμούς γύρω από τα όσα λέει ο Θεός είναι απαραίτητο αν θέλουμε να μείνουμε πιστοί μέχρι το τέλος.—Λουκάς 21:19.

9. Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι η καρδιά μας παραμένει δεκτική στο λόγο του Θεού;

⁹ Η παραβολή του Ιησού δείχνει επίσης ότι υπάρχουν εμπόδια στην ανάπτυξη του σπόρου, του λόγου του Θεού. Συνεπώς, για να παραμείνουμε πιστοί μαθητές, θα είναι καλό (1) να προσδιορίσουμε τα εμπόδια τα οποία συμβολίζονται από τις δυσμενείς συνθήκες χώματος που αναφέρονται στην παραβολή και (2) να κάνουμε ενέργειες για να τα τακτοποιήσουμε ή να τα αποφύγουμε. Με αυτόν τον τρόπο, θα διασφαλίσουμε ότι η καρδιά μας παραμένει δεκτική στο σπόρο της Βασιλείας και εξακολουθεί να καρποφορεί.

«Δίπλα στο Δρόμο»—Απασχολημένοι με Άλλα Πράγματα

10. Περιγράψτε το πρώτο είδος χώματος της παραβολής του Ιησού, και εξηγήστε τη σημασία του.

¹⁰ Το πρώτο είδος χώματος στο οποίο πέφτει ο σπόρος είναι «δίπλα στο δρόμο», όπου ο σπόρος “πατιέται”. (Λουκάς 8:5) Το χώμα δίπλα σε δρόμο που διασχίζει ένα χωράφι με σιτηρά είναι σκληρό επειδή πατιέται από τους πεζούς που κινούνται συνεχώς σε αυτόν. (Μάρκος 2:23) Παρόμοια, όσοι επιτρέπουν στο συνεχές «πηγαινέλα» του κόσμου να έχει παράλογες απαιτήσεις σε σχέση με το χρόνο και την ενεργητικότητά τους μπορεί να διαπιστώσουν ότι είναι τόσο απασχολημένοι με άλλα πράγματα ώστε δεν μπορούν να αναπτύξουν εγκάρδια εκτίμηση για το λόγο του Θεού. Τον ακούν, αλλά δεν κάνουν στοχασμούς γύρω από αυτόν. Έτσι λοιπόν, η καρδιά τους παραμένει μη δεκτική. Προτού αναπτύξουν αγάπη για αυτόν, «έρχεται ο Διάβολος και αφαιρεί  το λόγο από την καρδιά τους για να μην πιστέψουν και σωθούν». (Λουκάς 8:12) Μπορεί να αποφευχθεί κάτι τέτοιο;

11. Πώς μπορούμε να εμποδίσουμε την κατάσταση της καρδιάς μας να γίνει σαν σκληρό χώμα;

¹¹ Υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει κάποιος για να μη γίνει η καρδιά του σαν άγονο χώμα δίπλα σε δρόμο. Το πατημένο και σκληρό χώμα μπορεί να γίνει μαλακό και παραγωγικό αν οργωθεί και αν η κυκλοφορία διοχετευτεί αλλού. Παρόμοια, το να βρίσκουμε χρόνο για μελέτη και στοχασμό γύρω από το Λόγο του Θεού μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να γίνει η καρδιά σαν καλό, παραγωγικό χώμα. Το κλειδί είναι να μην απασχολούμαστε υπερβολικά με τα καθημερινά πράγματα της ζωής. (Λουκάς 12:13-15) Τουναντίον, ας φροντίζουμε να έχουμε διαθέσιμο χρόνο για να συλλογιζόμαστε «τα πιο σπουδαία πράγματα» στη ζωή.—Φιλιππησίους 1:9-11.

«Πάνω στο Βράχο»—Γεμάτοι Φόβο

12. Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο το βλαστάρι ξεραίνεται στο δεύτερο είδος χώματος που αναφέρεται στην παραβολή του Ιησού;

¹² Όταν ο σπόρος πέσει στο δεύτερο είδος χώματος, δεν παραμένει απλώς στην επιφάνειά του, όπως στην πρώτη περίπτωση. Ριζώνει και βλαστάνει. Όταν όμως ανατέλλει ο ήλιος, το βλαστάρι καίγεται από τη θερμότητα του ήλιου και ξεραίνεται. Ωστόσο, προσέξτε την εξής σημαντική λεπτομέρεια. Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο το βλαστάρι ξεραίνεται δεν είναι η θερμότητα. Στο κάτω κάτω, το φυτό που αναπτύσσεται στο καλό χώμα είναι και αυτό εκτεθειμένο στον ήλιο, αλλά δεν ξεραίνεται—στην πραγματικότητα, ευδοκιμεί. Ποια είναι η διαφορά; Αυτό το βλαστάρι ξεραίνεται, όπως εξηγεί ο Ιησούς, «επειδή το χώμα δεν είχε βάθος» καθώς επίσης επειδή ο σπόρος «δεν είχε υγρασία». (Ματθαίος 13:5, 6· Λουκάς 8:6) Ένας “βράχος” ή μια μεγάλη πέτρα που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την επιφάνεια του χώματος εμποδίζει το σπόρο να απλώσει σε αρκετό βάθος τις ρίζες του για να βρει υγρασία και να αποκτήσει σταθερότητα. Το βλαστάρι ξεραίνεται επειδή το χώμα είναι αβαθές.

13. Τι είδους άτομα μοιάζουν με αβαθές χώμα, και ποιος είναι ένας βαθύτερος λόγος για τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν;

¹³ Αυτό το μέρος της παραβολής αναφέρεται σε άτομα που «δέχονται [το λόγο] με χαρά» και ακολουθούν με ζήλο τον Ιησού «για κάποιον καιρό». (Λουκάς 8:13) Όταν εκτίθενται στον καυτό ήλιο “της θλίψης ή του διωγμού”, φοβούνται τόσο πολύ ώστε χάνουν τη χαρά και τη δύναμή τους και παύουν να ακολουθούν τον Χριστό. (Ματθαίος 13:21) Εντούτοις, ο βαθύτερος λόγος για το φόβο τους δεν είναι η εναντίωση. Άλλωστε, εκατομμύρια μαθητές του Χριστού υπομένουν διάφορες μορφές θλίψης, αλλά παραμένουν πιστοί. (2 Κορινθίους 2:4· 7:5) Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο κάποιοι φοβούνται και απομακρύνονται είναι ότι η «πετρώδης» κατάσταση της καρδιάς τους τούς εμποδίζει να κάνουν αρκετά βαθείς στοχασμούς γύρω από θετικά και πνευματικά πράγματα. Ως εκ τούτου, η εκτίμηση που αναπτύσσουν για τον Ιεχωβά και το λόγο του είναι τόσο επιφανειακή και ασθενική ώστε δεν καταφέρνει να αντισταθεί στην εναντίωση. Πώς μπορεί κάποιος να το εμποδίσει αυτό;

14. Ποιες ενέργειες πρέπει να κάνει κάποιος για να εμποδίσει την κατάσταση της καρδιάς του να γίνει σαν αβαθές χώμα;

¹⁴ Χρειάζεται να φροντίζει να μη φιλοξενεί στην καρδιά του εμπόδια όμοια με βράχια, όπως είναι η βαθιά ριζωμένη πικρία, η υποβόσκουσα ιδιοτέλεια ή παρόμοια σκληρά αλλά κρυμμένα αισθήματα. Αν ένας τέτοιος φραγμός υφίσταται ήδη, η δύναμη που ασκεί ο λόγος του Θεού μπορεί να τον «θρυμματίσει». (Ιερεμίας 23:29· Εφεσίους 4:22· Εβραίους 4:12) Κατόπιν, οι στοχασμοί που γίνονται με ευλάβεια θα προκαλέσουν «εμφύτευση του λόγου» βαθιά μέσα στην καρδιά του ατόμου. (Ιακώβου 1:21) Αυτό θα του προσφέρει την απαιτούμενη δύναμη για να τα βγάζει πέρα με περιόδους αποθάρρυνσης, καθώς και το θάρρος για να παραμένει πιστός παρά τις δοκιμασίες.

 «Ανάμεσα στα Αγκάθια»—Μοιρασμένοι

15. (α) Γιατί αξίζει ιδιαίτερα την προσοχή μας το τρίτο είδος χώματος που αναφέρει ο Ιησούς; (β) Τι συμβαίνει τελικά με το τρίτο είδος χώματος, και γιατί;

¹⁵ Το τρίτο είδος χώματος, αυτό με τα αγκάθια, αξίζει ιδιαίτερα την προσοχή μας διότι από μερικές απόψεις μοιάζει με το καλό χώμα. Όπως το καλό χώμα, το χώμα με τα αγκάθια επιτρέπει στο σπόρο να ριζώσει και να βλαστήσει. Αρχικά, δεν υπάρχει διαφορά στην ανάπτυξη του καινούριου φυτού σε αυτά τα δύο είδη χώματος. Με τον καιρό, όμως, δημιουργείται μια κατάσταση η οποία τελικά πνίγει το φυτό. Ανόμοια με το καλό χώμα, αυτό το χώμα γεμίζει αγκάθια. Καθώς το νεαρό φυτό αναπτύσσεται σε αυτό το χώμα, αντιμετωπίζει ανταγωνισμό από τα “αγκάθια που μεγαλώνουν μαζί του”. Επί κάποιο διάστημα συναγωνίζονται το ένα το άλλο για θρεπτικά συστατικά, φως και χώρο, αλλά τελικά τα αγκάθια επισκιάζουν το φυτό και “το πνίγουν”.—Λουκάς 8:7.

16. (α) Ποια άτομα μοιάζουν με το γεμάτο αγκάθια χώμα; (β) Σύμφωνα με τις τρεις αφηγήσεις των Ευαγγελίων, τι συμβολίζουν τα αγκάθια;—Βλέπε υποσημείωση.

¹⁶ Τι είδους άτομα μοιάζουν με το γεμάτο αγκάθια χώμα; Ο Ιησούς εξηγεί: «Αυτοί είναι που άκουσαν, αλλά, παρασυρόμενοι από τις ανησυχίες και τον πλούτο και τις απολαύσεις αυτής της ζωής, πνίγονται εντελώς και δεν φέρνουν τίποτα σε τελειότητα». (Λουκάς 8:14) Όπως μεγαλώνουν συγχρόνως στο χώμα ο σπόρος του σπορέα και τα αγκάθια, έτσι και μερικά άτομα προσπαθούν να κάνουν χώρο συγχρόνως τόσο για το λόγο του Θεού όσο και για τις «απολαύσεις αυτής της ζωής». Η αλήθεια του λόγου του Θεού σπέρνεται στην καρδιά τους, αλλά αντιμετωπίζει ανταγωνισμό από άλλες επιδιώξεις που διεκδικούν την προσοχή τους. Η συμβολική τους καρδιά είναι μοιρασμένη. (Λουκάς 9:57-62) Αυτό τους εμποδίζει να αφιερώνουν αρκετό χρόνο για να κάνουν ουσιαστικούς συλλογισμούς με προσευχή γύρω από το λόγο του Θεού. Δεν απορροφούν το λόγο του Θεού πλήρως και έτσι στερούνται την εγκάρδια εκτίμηση που χρειάζονται για να υπομείνουν. Σταδιακά, τα πνευματικά τους ενδιαφέροντα επισκιάζονται από μη πνευματικές επιδιώξεις μέχρι του σημείου να “πνιγούν εντελώς”. c Τι θλιβερό τέλος για όσους δεν αγαπούν τον Ιεχωβά ολόκαρδα!—Ματθαίος 6:24· 22:37.

17. Ποιες επιλογές χρειάζεται να κάνουμε στη ζωή ώστε να μην πνιγούμε από τα συμβολικά αγκάθια που αναφέρονται στην παραβολή του Ιησού;

¹⁷ Δίνοντας στα πνευματικά πράγματα την προτεραιότητα σε σχέση με τις υλικές μέριμνες, αποφεύγουμε να πνιγούμε από τις δυσκολίες και τις απολαύσεις αυτού του κόσμου. (Ματθαίος 6:31-33· Λουκάς 21:34-36) Ποτέ δεν πρέπει να παραμελούμε να διαβάζουμε τη Γραφή και να συλλογιζόμαστε αυτά που διαβάζουμε. Θα βρίσκουμε περισσότερο χρόνο για στοχασμούς που γίνονται με συγκέντρωση και ευλάβεια αν απλοποιούμε τη ζωή μας όσο το δυνατόν περισσότερο. (1 Τιμόθεο 6:6-8) Οι υπηρέτες του Θεού που το έχουν κάνει αυτό—οι οποίοι έχουν ξεριζώσει, σαν να λέγαμε, τα αγκάθια από το χώμα ώστε να δώσουν περισσότερα θρεπτικά συστατικά, φως και χώρο στο καρποφόρο φυτό—απολαμβάνουν την ευλογία του Ιεχωβά. Η 26χρονη Σάντρα λέει: «Όταν στοχάζομαι τις ευλογίες που απολαμβάνω στην αλήθεια, αντιλαμβάνομαι  ότι ο κόσμος δεν μπορεί να προσφέρει τίποτε που να συγκρίνεται με αυτήν!»—Ψαλμός 84:11.

18. Πώς μπορούμε να μείνουμε στο λόγο του Θεού και να υπομείνουμε ως Χριστιανοί;

¹⁸ Σαφώς, λοιπόν, όλοι μας, νέοι και ηλικιωμένοι, θα μείνουμε στο λόγο του Θεού και θα υπομείνουμε ως μαθητές του Χριστού όσο ο λόγος του Θεού παραμένει σε εμάς. Γι’ αυτό, ας φροντίζουμε να μη γίνει ποτέ το χώμα της συμβολικής μας καρδιάς σκληρό, αβαθές ή γεμάτο ανεπιθύμητα φυτά, αλλά να παραμένει μαλακό και βαθύ. Έτσι θα είμαστε σε θέση να απορροφούμε το λόγο του Θεού πλήρως και να “καρποφορούμε με υπομονή”.—Λουκάς 8:15.

[Υποσημειώσεις]

Ποιες Είναι οι Απαντήσεις Σας;

• Γιατί χρειάζεται να “μείνουμε στο λόγο του Ιησού”;

• Πώς μπορούμε να αφήνουμε το λόγο του Θεού να παραμένει στην καρδιά μας;

• Ποια είδη ανθρώπων συμβολίζονται από τα τέσσερα είδη χώματος που ανέφερε ο Ιησούς;

• Πώς μπορείτε να βρίσκετε χρόνο για να κάνετε συλλογισμούς γύρω από το λόγο του Θεού;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 10]

 «ΣΤΑΘΕΡΑ ΕΔΡΑΙΩΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ»

ΠΟΛΛΟΙ παλιοί μαθητές του Χριστού αποδεικνύουν τον έναν χρόνο μετά τον άλλον ότι είναι «σταθερά εδραιωμένοι στην αλήθεια». (2 Πέτρου 1:12) Τι τους βοηθάει να υπομένουν; Εξετάστε μερικά από τα σχόλιά τους.

«Τελειώνω την κάθε ημέρα διαβάζοντας ένα τμήμα της Γραφής και κάνοντας προσευχή. Κατόπιν σκέφτομαι αυτά που διάβασα».​—Τζιν, βαφτίστηκε το 1939.

«Το να στοχάζομαι πώς ο Ιεχωβά, κάποιος τόσο υψηλός, μας αγαπάει βαθιά μου δίνει μια αίσθηση ασφάλειας και δύναμης ώστε να παραμένω πιστή».​—Πατρίσια, βαφτίστηκε το 1946.

«Προσκολλούμενη σε καλές συνήθειες μελέτης της Γραφής και μένοντας απορροφημένη από “τα βαθιά πράγματα του Θεού”, καταφέρνω να συνεχίζω τον αγώνα».​—1 Κορινθίους 2:10· Άννα, βαφτίστηκε το 1939.

«Διαβάζω τη Γραφή και τα Βιβλικά μας έντυπα προσπαθώντας να εξετάζω την καρδιά και τα κίνητρά μου».​—Ζέλντα, βαφτίστηκε το 1943.

«Οι καλύτερες στιγμές μου είναι όταν μπορώ να κάνω έναν περίπατο και να μιλήσω στον Ιεχωβά μέσω προσευχής και απλώς να του πω πώς νιώθω πραγματικά».​—Ραλφ, βαφτίστηκε το 1947.

«Αρχίζω την ημέρα εξετάζοντας το εδάφιο της ημέρας και διαβάζοντας ένα τμήμα της Γραφής. Αυτό μου προσφέρει κάτι καινούριο για να στοχάζομαι στη διάρκεια της ημέρας».​—Μαρί, βαφτίστηκε το 1935.

«Για εμένα, οι αναλύσεις ενός βιβλίου της Γραφής εδάφιο προς εδάφιο είναι κάτι πραγματικά αναζωογονητικό».​—Ντάνιελ, βαφτίστηκε το 1946.

Πότε αφιερώνετε εσείς χρόνο για να κάνετε με ευλάβεια στοχασμούς γύρω από το λόγο του Θεού;​—Δανιήλ 6:10β· Μάρκος 1:35· Πράξεις 10:9.

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Δίνοντας προτεραιότητα στα πνευματικά πράγματα, μπορούμε να “καρποφορούμε με υπομονή”