Εσείς Ρωτάτε «Πού Είναι ο Ιεχωβά»;

«Έφυγαν μακριά από εμένα . . . Και δεν είπαν: “Πού είναι ο Ιεχωβά;”»​—ΙΕΡΕΜΙΑΣ 2:5, 6.

1. Όταν οι άνθρωποι ρωτούν: «Πού είναι ο Θεός;», τι μπορεί να έχουν υπόψη τους;

 «ΠΟΥ είναι ο Θεός;» Αυτό το ερώτημα το κάνουν πολλοί άνθρωποι. Μερικοί απλώς προσπαθούν να κατανοήσουν ένα βασικό γεγονός σχετικά με τον Δημιουργό​—πού βρίσκεται αυτός; Άλλοι διατυπώνουν αυτό το ερώτημα όταν πλήττει κάποια συμφορά που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους ή όταν οι ίδιοι προσωπικά δέχονται μεγάλη πίεση και δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί δεν επεμβαίνει ο Θεός. Άλλοι πάλι δεν ρωτούν καθόλου, επειδή απορρίπτουν αυτή καθαυτή την ιδέα ότι ο Θεός υπάρχει.​—Ψαλμός 10:4.

2. Ποιοι επιτυγχάνουν στην αναζήτησή τους για τον Θεό;

² Υπάρχουν βεβαίως και πολλοί οι οποίοι αναγνωρίζουν τις άφθονες αποδείξεις που πιστοποιούν ότι υπάρχει Θεός. (Ψαλμός 19:1· 104:24) Μερικοί από αυτούς είναι ικανοποιημένοι απλώς έχοντας κάποια θρησκεία. Ωστόσο, η έντονη αγάπη για την αλήθεια έχει ωθήσει εκατομμύρια άλλους, σε όλες τις χώρες, να αναζητήσουν τον αληθινό Θεό. Η προσπάθειά τους δεν έχει αποδειχτεί μάταιη επειδή αυτός «δεν είναι μακριά από τον καθένα μας».​—Πράξεις 17:26-28.

3. (α) Πού βρίσκεται ο τόπος κατοίκησης του Θεού; (β) Τι υποδηλώνεται από το Γραφικό ερώτημα «Πού είναι ο Ιεχωβά»;

³ Όταν κάποιος βρίσκει πράγματι τον Ιεχωβά, αντιλαμβάνεται ότι «ο Θεός είναι Πνεύμα», αόρατο στα ανθρώπινα μάτια. (Ιωάννης 4:24) Ο Ιησούς αναφέρθηκε στον αληθινό Θεό ως «Πατέρα μου που είναι στον ουρανό». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η επικράτεια στην οποία κατοικεί ο ουράνιος Πατέρας μας είναι, με πνευματική έννοια, υπερυψωμένη, ακριβώς όπως οι φυσικοί ουρανοί του έξω διαστήματος βρίσκονται ψηλά πάνω από τη γη. (Ματθαίος 12:50· Ησαΐας 63:15) Εντούτοις, αν και δεν μπορούμε να δούμε τον Θεό με τα φυσικά μας μάτια, εκείνος μας δίνει τη δυνατότητα να τον γνωρίζουμε και να μαθαίνουμε πολλά για τους σκοπούς του. (Έξοδος 33:20· 34:6, 7) Απαντάει σε ερωτήματα ειλικρινών ανθρώπων που ζητούν να μάθουν το νόημα της ζωής. Για ζητήματα που επηρεάζουν τη ζωή μας, παρέχει αξιόπιστη βάση με την οποία μπορούμε να διακρίνουμε ποια είναι η θέση του, δηλαδή το πώς βλέπει ο ίδιος τέτοια ζητήματα και το αν οι επιθυμίες μας εναρμονίζονται με τους σκοπούς του. Θέλει να ερευνούμε τέτοια πράγματα και να καταβάλλουμε ένθερμη προσπάθεια για να βρούμε τις απαντήσεις. Μέσω του προφήτη Ιερεμία, ο Ιεχωβά έλεγξε το λαό του αρχαίου Ισραήλ επειδή δεν το έκαναν αυτό. Εκείνοι γνώριζαν το όνομα του Θεού, αλλά δεν ρωτούσαν: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» (Ιερεμίας 2:6) Ο σκοπός του Ιεχωβά δεν ήταν το πρώτιστο μέλημά τους. Δεν αναζητούσαν την καθοδηγία του. Όταν εσείς χρειάζεται να πάρετε αποφάσεις, μεγάλες και μικρές, ρωτάτε «Πού είναι ο Ιεχωβά»;

Άτομα που Ρωτούσαν τον Θεό

4. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε εμείς από το παράδειγμα που έθεσε ο Δαβίδ ρωτώντας τον Ιεχωβά;

⁴ Όταν ήταν ακόμη νεαρός, ο Δαβίδ, ο γιος του Ιεσσαί, ανέπτυξε ισχυρή πίστη στον Ιεχωβά. Γνώριζε τον Ιεχωβά ως “τον ζωντανό Θεό”. Ο Δαβίδ είχε γευτεί προσωπικά την προστασία του Ιεχωβά. Ωθούμενος από πίστη και από αγάπη για «το όνομα του Ιεχωβά», ο Δαβίδ σκότωσε τον βαριά οπλισμένο Φιλισταίο γίγαντα Γολιάθ. (1 Σαμουήλ 17:26, 34-51) Ωστόσο, η επιτυχία του Δαβίδ δεν τον έκανε να διακατέχεται από αυτοπεποίθηση. Δεν σκεφτόταν ότι, άσχετα με το τι έκανε τώρα, ο Ιεχωβά θα τον ευλογούσε. Επανειλημμένα, στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Δαβίδ ρωτούσε τον Ιεχωβά όταν χρειαζόταν να πάρει αποφάσεις. (1 Σαμουήλ 23:2· 30:8· 2 Σαμουήλ  2:1· 5:19) Εξακολούθησε να προσεύχεται: «Μάθε μου τις οδούς σου, Ιεχωβά· δίδαξέ με τους δρόμους σου. Κάνε με να περπατώ στην αλήθεια σου και δίδαξέ με, γιατί εσύ είσαι ο Θεός της σωτηρίας μου. Σε εσένα ελπίζω όλη την ημέρα». (Ψαλμός 25:4, 5) Τι εξαίρετο παράδειγμα για να το ακολουθούμε!

5, 6. Πώς αναζητούσε ο Ιωσαφάτ τον Ιεχωβά σε διάφορες περιόδους της ζωής του;

⁵ Στις ημέρες του Βασιλιά Ιωσαφάτ, του πέμπτου βασιλιά στη βασιλική γραμμή του Δαβίδ, οι ενωμένες δυνάμεις τριών εθνών ήρθαν να πολεμήσουν εναντίον του Ιούδα. Αντιμέτωπος με αυτή την κρίσιμη κατάσταση που απειλούσε το έθνος, ο Ιωσαφάτ «προσήλωσε το πρόσωπό του στο να αναζητήσει τον Ιεχωβά». (2 Χρονικών 20:1-3) Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ιωσαφάτ αναζητούσε τον Ιεχωβά. Ο βασιλιάς είχε κρατηθεί μακριά από τη Βααλολατρία στην οποία εντρυφούσε το αποστατικό βόρειο βασίλειο του Ισραήλ και είχε επιλέξει να περπατάει στις οδούς του Ιεχωβά. (2 Χρονικών 17:3, 4) Τώρα λοιπόν που αντιμετώπιζε μια κρίση, πώς “αναζήτησε ο Ιωσαφάτ τον Ιεχωβά”;

⁶ Σε μια δημόσια προσευχή που ανέπεμψε στην Ιερουσαλήμ εκείνες τις κρίσιμες ώρες, ο Ιωσαφάτ έδειξε ότι είχε ανακαλέσει στη μνήμη του την παντοδυναμία του Ιεχωβά. Είχε κάνει βαθιές σκέψεις σχετικά με το σκοπό του Ιεχωβά, όπως αποκαλυπτόταν αυτός από το γεγονός ότι ο Θεός είχε εκδιώξει άλλα έθνη και είχε δώσει κάποια συγκεκριμένη γη στον Ισραήλ ως κληρονομιά. Ο βασιλιάς αναγνώριζε ότι χρειαζόταν τη βοήθεια του Ιεχωβά. (2 Χρονικών 20:6-12) Άφησε ο Ιεχωβά το λαό του να τον βρει σε εκείνη την περίπτωση; Και βέβαια. Μέσω του Ιαχαζιήλ, ενός Λευίτη, ο Ιεχωβά πρόσφερε συγκεκριμένη κατεύθυνση, και την επομένη Εκείνος έδωσε τη νίκη στο λαό Του. (2 Χρονικών 20:14-28) Πώς μπορείτε εσείς να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα αφήνει και εσάς να τον βρίσκετε όταν στρέφεστε σε αυτόν για κατεύθυνση;

7. Ποιων τις προσευχές ακούει ο Θεός;

⁷ Ο Ιεχωβά δεν είναι προσωπολήπτης. Καλεί ανθρώπους από όλα τα έθνη να τον εκζητούν μέσω προσευχής. (Ψαλμός 65:2· Πράξεις 10:34, 35) Διακρίνει τι υπάρχει στην καρδιά εκείνων που τον ικετεύουν. Μας διαβεβαιώνει ότι ακούει τις προσευχές των δικαίων. (Παροιμίες 15:29) Αφήνει να τον βρίσκουν άτομα που προηγουμένως δεν έδειχναν ενδιαφέρον για αυτόν αλλά τα οποία τώρα εκζητούν ταπεινά την κατεύθυνσή του. (Ησαΐας 65:1) Ακούει μάλιστα τις προσευχές εκείνων που δεν έχουν τηρήσει το νόμο του αλλά οι οποίοι τώρα μετανοούν ταπεινά. (Ψαλμός 32:5, 6· Πράξεις 3:19) Εντούτοις, όταν η καρδιά κάποιου δεν είναι υποτακτική στον Θεό, οι προσευχές του είναι μάταιες. (Μάρκος 7:6, 7) Εξετάστε μερικά παραδείγματα.

Ζητούσαν Αλλά Δεν Έλαβαν

8. Τι κατέστησε τις προσευχές του Βασιλιά Σαούλ μη αποδεκτές ενώπιον του Ιεχωβά;

⁸ Όταν ο προφήτης Σαμουήλ είπε στον Βασιλιά Σαούλ ότι ο Θεός τον είχε απορρίψει εξαιτίας της ανυπακοής του, ο Σαούλ πρόσπεσε στον Ιεχωβά. (1 Σαμουήλ 15:30, 31) Επρόκειτο όμως απλώς για επίδειξη. Η επιθυμία του Σαούλ δεν ήταν να υπακούσει στον Θεό, αλλά να τιμηθεί ενώπιον του λαού. Αργότερα, όταν οι Φιλισταίοι πολεμούσαν εναντίον του Ισραήλ, ο Σαούλ ρώτησε τυπικά τον Ιεχωβά. Όταν όμως δεν έλαβε απάντηση, συμβουλεύτηκε μια πνευματιστική μεσάζουσα, αν και γνώριζε ότι ο Ιεχωβά καταδίκαζε κάτι τέτοιο. (Δευτερονόμιο 18:10-12· 1 Σαμουήλ 28:6, 7) Συνοψίζοντας το ζήτημα, το εδάφιο 1 Χρονικών 10:14 λέει για τον Σαούλ: «Δεν ρώτησε τον Ιεχωβά». Γιατί; Επειδή οι προσευχές του Σαούλ δεν στηρίζονταν στην πίστη.  Επομένως, ήταν σαν να μην είχε προσευχηθεί καθόλου.

9. Τι το εσφαλμένο υπήρχε στην παράκληση που υπέβαλε ο Σεδεκίας ζητώντας την κατεύθυνση του Ιεχωβά;

⁹ Παρόμοια, καθώς πλησίαζε το τέλος του βασιλείου του Ιούδα, ο λαός ανέπεμπε περισσότερες προσευχές και συμβουλευόταν τους προφήτες του Ιεχωβά. Ωστόσο, αναμείγνυαν την ειδωλολατρία με ευλάβεια την οποία ισχυρίζονταν ότι είχαν για τον Ιεχωβά. (Σοφονίας 1:4-6) Αν και ρωτούσαν μηχανικά τον Θεό, δεν προετοίμαζαν την καρδιά τους για να υποτάσσεται στο θέλημά του. Ο Βασιλιάς Σεδεκίας παρακάλεσε τον Ιερεμία να ρωτήσει τον Ιεχωβά εκ μέρους του. Ο Ιεχωβά είχε ήδη πει στο βασιλιά τι έπρεπε να κάνει. Όντας, όμως, ελλιπής σε πίστη και ενδίδοντας στο φόβο των ανθρώπων, ο βασιλιάς δεν υπάκουσε στη φωνή του Ιεχωβά, και ο Ιεχωβά δεν του έδωσε κάποια άλλη απάντηση που θα άρεσε περισσότερο στο βασιλιά.​—Ιερεμίας 21:1-12· 38:14-19.

10. Τι το εσφαλμένο υπήρχε στον τρόπο με τον οποίο ο Ιωανάν επιζήτησε την κατεύθυνση του Ιεχωβά, και τι μαθαίνουμε εμείς από το λάθος του;

¹⁰ Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και αφού αναχώρησε ο βαβυλωνιακός στρατός με τους Ιουδαίους εξορίστους, ο Ιωανάν προετοιμάστηκε να οδηγήσει στην Αίγυπτο τη μικρή ομάδα των Ιουδαίων που παρέμεναν στον Ιούδα. Έκαναν τα σχέδιά τους, αλλά προτού φύγουν ζήτησαν από τον Ιερεμία να προσευχηθεί για χάρη τους και να ζητήσει κατεύθυνση από τον Ιεχωβά. Εντούτοις, όταν δεν πήραν την απάντηση που ήθελαν, προχώρησαν και έκαναν αυτό που είχαν σχεδιάσει. (Ιερεμίας 41:16–43:7) Διακρίνετε σε αυτά τα γεγονότα κάποια μαθήματα που μπορούν να σας ωφελήσουν ώστε, όταν εκζητείτε το πρόσωπο του Ιεχωβά, να σας αφήνει εκείνος να τον βρίσκετε;

«Να Βεβαιώνεστε»

11. Γιατί χρειάζεται να εφαρμόζουμε το εδάφιο Εφεσίους 5:10;

¹¹ Η αληθινή λατρεία περιλαμβάνει περισσότερα από το να συμβολίσουμε την αφιέρωσή μας με το βάφτισμα, να παρακολουθούμε συναθροίσεις και να συμμετέχουμε στη δημόσια διακονία. Αφορά ολόκληρο τον τρόπο ζωής μας. Καθημερινά υφιστάμεθα πιέσεις​—μερικές από αυτές ύπουλες, άλλες πιο φανερές​—οι οποίες θα μπορούσαν να μας απομακρύνουν από την οδό που εναρμονίζεται με τη θεοσεβή αφοσίωση. Πώς θα αντιδρούμε σε αυτές; Γράφοντας στους πιστούς Χριστιανούς στην Έφεσο, ο απόστολος Παύλος τούς παρότρυνε: «Να βεβαιώνεστε για το τι είναι ευπρόσδεκτο στον Κύριο». (Εφεσίους 5:10) Το ότι είναι σοφό να το κάνουμε αυτό καταδεικνύεται από πολλές καταστάσεις που αναφέρονται στις Γραφές.

12. Γιατί δυσαρεστήθηκε ο Ιεχωβά όταν ο Δαβίδ έκανε ενέργειες για να μεταφερθεί η κιβωτός της διαθήκης στην Ιερουσαλήμ;

¹² Μετά την επιστροφή της κιβωτού της διαθήκης στον Ισραήλ και την παραμονή της επί πολλά χρόνια στην Κιριάθ-ιαρίμ, ο Βασιλιάς Δαβίδ ήθελε να τη μεταφέρει στην Ιερουσαλήμ. Συμβουλεύτηκε τους αρχηγούς του λαού και είπε ότι η Κιβωτός θα μετακινούνταν “αν τους φαινόταν καλό και αν αυτό ήταν ευπρόσδεκτο στον Ιεχωβά”. Παραμέλησε όμως να ερευνήσει επαρκώς για να εξακριβώσει ποιο ήταν το θέλημα του Ιεχωβά στο συγκεκριμένο ζήτημα. Αν το είχε κάνει αυτό, η Κιβωτός ποτέ δεν θα είχε φορτωθεί σε άμαξα. Θα τη μετέφεραν οι Κααθίτες Λευίτες στους ώμους τους, σύμφωνα με την ξεκάθαρη οδηγία του Θεού. Αν και ο Δαβίδ ρωτούσε συχνά τον Ιεχωβά, σε εκείνη την περίπτωση δεν το έκανε με κατάλληλο τρόπο. Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό. Ο Δαβίδ αναγνώρισε αργότερα: «Ο Ιεχωβά ο Θεός μας ξέσπασε εναντίον μας, γιατί δεν τον αναζητήσαμε  σύμφωνα με τον καθιερωμένο τρόπο».​—1 Χρονικών 13:1-3· 15:11-13· Αριθμοί 4:4-6, 15· 7:1-9.

13. Ποια υπενθύμιση περιλαμβανόταν σε έναν ύμνο που ψάλθηκε όταν μεταφέρθηκε με επιτυχία η Κιβωτός;

¹³ Όταν οι Λευίτες μετέφεραν τελικά την Κιβωτό στην Ιερουσαλήμ από το σπίτι του Ωβήδ-εδώμ, ψάλθηκε ένας ύμνος τον οποίο συνέθεσε ο Δαβίδ. Αυτός ο ύμνος περιλάμβανε την εγκάρδια υπενθύμιση: «Να αναζητάτε τον Ιεχωβά και την ισχύ του. Να εκζητείτε διαρκώς το πρόσωπό του. Να θυμάστε τις θαυμαστές του πράξεις τις οποίες εκτέλεσε, τα θαύματά του και τις δικαστικές αποφάσεις του στόματός του».​—1 Χρονικών 16:11, 12.

14. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από το καλό παράδειγμα του Σολομώντα καθώς και από τα λάθη που έκανε αργότερα στη ζωή του;

¹⁴ Πριν από το θάνατό του, ο Δαβίδ συμβούλεψε το γιο του τον Σολομώντα: «Αν . . . αναζητάς [τον Ιεχωβά], αυτός θα σε αφήνει να τον βρίσκεις». (1 Χρονικών 28:9) Όταν ανήλθε στο θρόνο, ο Σολομών πήγε στη Γαβαών, όπου βρισκόταν η σκηνή της συνάντησης, και θυσίασε στον Ιεχωβά. Εκεί ο Ιεχωβά παρότρυνε τον Σολομώντα: «Ζήτησε τι να σου δώσω». Ανταποκρινόμενος στο αίτημα του Σολομώντα, ο Ιεχωβά τού έδωσε με γενναιοδωρία σοφία και γνώση για να κρίνει τον Ισραήλ και πρόσθεσε σε αυτά πλούτη και τιμή. (2 Χρονικών 1:3-12) Χρησιμοποιώντας το αρχιτεκτονικό σχέδιο που είχε δώσει ο Ιεχωβά στον Δαβίδ, ο Σολομών οικοδόμησε έναν μεγαλοπρεπή ναό. Ωστόσο, στα προσωπικά του γαμήλια ζητήματα, ο Σολομών δεν αναζήτησε τον Ιεχωβά. Ο Σολομών παντρεύτηκε γυναίκες που δεν λάτρευαν τον Ιεχωβά. Στα μετέπειτα χρόνια του, εκείνες έκαναν την καρδιά του να παρεκκλίνει και να απομακρυνθεί από τον Ιεχωβά. (1 Βασιλέων 11:1-10) Όσο εξέχοντες, σοφοί ή πολυμαθείς και αν φαινόμαστε, είναι σημαντικό να “βεβαιωνόμαστε για το τι είναι ευπρόσδεκτο στον Κύριο”!

15. Όταν ο Ζερά ο Αιθίοπας ήρθε εναντίον του Ιούδα, γιατί μπορούσε ο Ασά να προσευχηθεί έχοντας πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα ελευθέρωνε τον Ιούδα;

¹⁵ Η ανάγκη που υπάρχει να το κάνουμε αυτό τονίζεται από το υπόμνημα της βασιλείας του Ασά, δισέγγονου του Σολομώντα. Έντεκα χρόνια αφότου ο Ασά έγινε βασιλιάς, ο Ζερά ο Αιθίοπας οδήγησε ένα εκατομμύριο στρατιώτες εναντίον του Ιούδα. Θα ελευθέρωνε ο Ιεχωβά τον Ιούδα; Πεντακόσια και πλέον χρόνια νωρίτερα, ο Ιεχωβά είχε δηλώσει σαφώς τι μπορούσε να αναμένει ο λαός του αν τον άκουγαν και τηρούσαν τις εντολές του, καθώς και τι μπορούσαν να αναμένουν αν δεν το έκαναν αυτό. (Δευτερονόμιο 28:1, 7, 15, 25) Στην αρχή της βασιλείας του, ο Ασά είχε απομακρύνει από την επικράτειά του τα θυσιαστήρια και τις στήλες που χρησιμοποιούνταν στην ψεύτικη λατρεία. Είχε παροτρύνει το λαό «να αναζητήσει τον Ιεχωβά». Ο Ασά δεν περίμενε να αντιμετωπίσει πρώτα κάποια συμφορά για να το κάνει αυτό. Έτσι λοιπόν, με πίστη στον Ιεχωβά, ο Ασά μπορούσε να προσευχηθεί ζητώντας του να αναλάβει δράση για χάρη τους. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Δόθηκε στον Ιούδα μια εντυπωσιακή νίκη.​—2 Χρονικών 14:2-12.

16, 17. (α) Μολονότι ο Ασά ήταν νικητής, τι του υπενθύμισε ο Ιεχωβά; (β) Όταν ο Ασά ενήργησε άσοφα, ποια βοήθεια του δόθηκε, αλλά πώς αντέδρασε εκείνος; (γ) Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε εμείς αναλογιζόμενοι τη συμπεριφορά του Ασά;

¹⁶ Παρ’ όλα αυτά, όταν ο Ασά επέστρεψε νικητής, ο Ιεχωβά έστειλε τον Αζαρία να συναντήσει το βασιλιά και να πει: «Ακούστε με, Ασά και όλος ο Ιούδας και ο Βενιαμίν! Ο Ιεχωβά θα είναι μαζί σας όσο εσείς θα είστε μαζί του· και αν τον αναζητάτε, θα σας αφήνει να τον βρίσκετε, αλλά αν τον εγκαταλείψετε, θα σας εγκαταλείψει». (2 Χρονικών 15:2) Με ανανεωμένο ζήλο, ο Ασά προώθησε την αληθινή λατρεία. Αλλά 24 χρόνια αργότερα, όταν αντιμετώπισε και πάλι έναν πόλεμο, ο Ασά δεν αναζήτησε τον Ιεχωβά. Δεν συμβουλεύτηκε το Λόγο του Θεού ούτε θυμήθηκε τι είχε κάνει ο Ιεχωβά όταν ο στρατός των Αιθιόπων είχε εισβάλει στον Ιούδα. Ενεργώντας ανόητα, σύναψε συμμαχία με τη Συρία.​—2 Χρονικών 16:1-6.

¹⁷ Εξαιτίας αυτού, ο Ιεχωβά φρόντισε ώστε ο Ανανί ο βλέπων να ελέγξει τον Ασά. Ακόμη και τότε, όταν διευκρινίστηκε η άποψη του Ιεχωβά για το ζήτημα, ο Ασά θα μπορούσε να είχε ωφεληθεί. Απεναντίας, εκείνος προσβλήθηκε και έβαλε τον Ανανί στο οίκημα των ξύλινων δεσμών. (2 Χρονικών 16:7-10) Πόσο θλιβερό ήταν αυτό! Τι θα λεχθεί για εμάς; Μήπως αναζητούμε τον Θεό αλλά κατόπιν αρνούμαστε να δεχτούμε συμβουλή; Όταν κάποιος πρεσβύτερος που ενδιαφέρεται και νοιάζεται για  εμάς χρησιμοποιεί τη Γραφή για να μας συμβουλέψει επειδή μπλεκόμαστε στα πλοκάμια του κόσμου, δείχνουμε εκτίμηση για τη στοργική βοήθεια που μας δίνεται ώστε να γνωρίζουμε «τι είναι ευπρόσδεκτο στον Κύριο»;

Μην Ξεχνάτε να Ρωτάτε

18. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από τα λόγια που είπε ο Ελιού στον Ιώβ;

¹⁸ Όταν βρεθεί υπό πίεση, ακόμη και κάποιος που έχει οικοδομήσει εξαίρετο υπόμνημα στην υπηρεσία του Ιεχωβά μπορεί να αστοχήσει. Όταν ο Ιώβ πλήγηκε από μια απαίσια αρρώστια, έχασε τα παιδιά του και τα υλικά του αποκτήματα και κατηγορήθηκε ψευδώς από τους συντρόφους του, άρχισε να προσηλώνει τις σκέψεις του αποκλειστικά στον εαυτό του. Ο Ελιού τού υπενθύμισε: «Κανείς δεν είπε: “Πού είναι ο Θεός, ο Μεγαλειώδης Δημιουργός μου;”» (Ιώβ 35:10) Ο Ιώβ χρειαζόταν να στρέψει την προσοχή του στον Ιεχωβά και να εξετάσει το πώς έβλεπε Εκείνος την κατάσταση. Ο Ιώβ δέχτηκε ταπεινά αυτή την υπενθύμιση, και το παράδειγμά του μπορεί να βοηθήσει και εμάς να κάνουμε το ίδιο.

19. Τι παρέλειπαν να κάνουν συχνά οι Ισραηλίτες;

¹⁹ Οι Ισραηλίτες γνώριζαν το υπόμνημα της πολιτείας του Θεού με το έθνος τους. Ωστόσο, πολύ συχνά δεν το θυμούνταν αυτό όταν χειρίζονταν συγκεκριμένες καταστάσεις στη ζωή τους. (Ιερεμίας 2:5, 6, 8) Όταν χρειαζόταν να πάρουν αποφάσεις στη ζωή, επιζητούσαν τη δική τους ευχαρίστηση αντί να ρωτούν: «Πού είναι ο Ιεχωβά;»​—Ησαΐας 5:11, 12.

Εξακολουθήστε να Ρωτάτε: «Πού Είναι ο Ιεχωβά;»

20, 21. (α) Ποιοι σήμερα έχουν δείξει το πνεύμα του Ελισαιέ επιζητώντας την κατεύθυνση του Ιεχωβά; (β) Πώς μπορούμε εμείς να μιμηθούμε το δικό τους παράδειγμα πίστης και να ωφεληθούμε από αυτό;

²⁰ Όταν ολοκληρώθηκε η δημόσια διακονία του Ηλία, ο υπηρέτης του ο Ελισαιέ πήρε το επίσημο ένδυμα που είχε πέσει από τον Ηλία, πήγε στον Ιορδάνη, χτύπησε το νερό και ρώτησε: «Πού είναι ο Ιεχωβά, ο Θεός του Ηλία, ναι, Αυτός;» (2 Βασιλέων 2:14) Ο Ιεχωβά απάντησε δείχνοντας ότι το πνεύμα του ήταν τώρα πάνω στον Ελισαιέ. Τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από αυτό;

 ²¹ Κάτι παρόμοιο συνέβη στους σύγχρονους καιρούς. Ορισμένοι χρισμένοι Χριστιανοί που είχαν αναλάβει την ηγεσία στο έργο κηρύγματος παρήλθαν από την επίγεια σκηνή. Εκείνοι στους οποίους ανατέθηκε κατόπιν η επίβλεψη εξέτασαν τις Γραφές και προσευχήθηκαν στον Ιεχωβά για κατεύθυνση. Δεν παρέλειψαν να ρωτήσουν: «Πού είναι ο Ιεχωβά;» Ως αποτέλεσμα, ο Ιεχωβά έχει εξακολουθήσει να καθοδηγεί το λαό του και να κάνει τη δραστηριότητά τους να ευημερεί. Μιμούμαστε εμείς την πίστη τους; (Εβραίους 13:7) Αν ναι, θα παραμένουμε κοντά στην οργάνωση του Ιεχωβά, θα ανταποκρινόμαστε στην κατεύθυνσή της και θα συμμετέχουμε πλήρως στο έργο που επιτελεί αυτή υπό την κατεύθυνση του Ιησού Χριστού.​—Ζαχαρίας 8:23.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Με ποιο σκοπό πρέπει να ρωτάμε «Πού είναι ο Ιεχωβά»;

• Πώς μπορούμε εμείς σήμερα να βρούμε την απάντηση στο ερώτημα «Πού είναι ο Ιεχωβά»;

• Γιατί μένουν αναπάντητες μερικές προσευχές για θεϊκή κατεύθυνση;

• Ποια Γραφικά παραδείγματα καταδεικνύουν την ανάγκη που υπάρχει να “βεβαιωνόμαστε για το τι είναι ευπρόσδεκτο στον Κύριο”;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Πώς αναζητούσε ο Βασιλιάς Ιωσαφάτ τον Ιεχωβά;

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Γιατί συμβουλεύτηκε ο Σαούλ μια πνευματιστική μεσάζουσα;

[Εικόνες στη σελίδα 12]

Να προσεύχεστε, να μελετάτε και να στοχάζεστε ώστε να εξακριβώνετε «πού είναι ο Ιεχωβά»