Τι Μαθαίνουμε από την Ανθρώπινη Οικογένεια του Ιησού

ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ για την άμεση οικογένεια του Ιησού, εκείνους με τους οποίους έζησε μέχρι το βάφτισμά του, κατά τα πρώτα 30 χρόνια της ζωής του στη γη; Τι μας λένε οι αφηγήσεις των Ευαγγελίων; Τι μπορούμε να μάθουμε αν ασχοληθούμε με την οικογένειά του; Μπορείτε να ωφεληθείτε από τις απαντήσεις.

Μήπως ο Ιησούς γεννήθηκε και μεγάλωσε στα πούπουλα, σαν να λέγαμε; Ο Ιωσήφ, ο θετός του πατέρας, ήταν ξυλουργός στο επάγγελμα. Αυτό απαιτούσε κοπιαστική χειρωνακτική εργασία, η οποία περιλάμβανε συχνά την κοπή δέντρων για ξυλεία. Όταν οι ανθρώπινοι γονείς του Ιησού πήγαν στην Ιερουσαλήμ περίπου 40 ημέρες μετά τη γέννησή του, παρουσίασαν μια θυσιαστική προσφορά που επέβαλλε ο Νόμος. Μήπως πρόσφεραν ένα κριάρι μαζί με ένα τρυγόνι ή περιστέρι, όπως όριζε ο Νόμος; Όχι. Από ό,τι φαίνεται δεν είχαν τα μέσα για να κάνουν τέτοιες προσφορές. Εντούτοις, στο Νόμο υπήρχε πρόβλεψη για τους φτωχούς. Σε αρμονία με αυτήν, ο Ιωσήφ και η Μαρία πρόσφεραν «ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο νεαρά περιστέρια». Η επιλογή των λιγότερο ακριβών ζώων έδειχνε ότι ήταν οικογένεια με περιορισμένους πόρους.—Λουκάς 2:22-24· Λευιτικό 12:6, 8.

Όπως μπορείτε να δείτε ο Ιησούς Χριστός, ο μελλοντικός Άρχοντας ολόκληρης της ανθρωπότητας, γεννήθηκε ανάμεσα στους ταπεινούς, ανάμεσα σε άτομα που έπρεπε να εργάζονται σκληρά για τα προς το ζην. Μεγάλωσε και έγινε ξυλουργός, όπως ο θετός του πατέρας. (Ματθαίος  13:55· Μάρκος 6:3) «Αν και [ο Ιησούς] ήταν πλούσιος» ως ισχυρό πνευματικό πλάσμα στον ουρανό, η Αγία Γραφή λέει ότι «έγινε φτωχός» για χάρη μας. Πήρε κατώτερη θέση ως άνθρωπος και μεγάλωσε σε μια οικογένεια κοινών ανθρώπων. (2 Κορινθίους 8:9· Φιλιππησίους 2:5-9· Εβραίους 2:9) Ο Ιησούς δεν γεννήθηκε σε εύπορη οικογένεια, και αυτό ίσως βοήθησε ορισμένους ανθρώπους να αισθάνονται άνετα μαζί του. Η προσοχή τους δεν αποσπόταν λόγω της κοινωνικής του θέσης ή τάξης. Μπορούσαν να τρέφουν εκτίμηση για αυτόν λόγω των διδασκαλιών του, των ελκυστικών του ιδιοτήτων και των θαυμαστών του πράξεων. (Ματθαίος 7:28, 29· 9:19-33· 11:28, 29) Μπορούμε να διακρίνουμε τη σοφία του Ιεχωβά Θεού από το γεγονός ότι επέτρεψε να γεννηθεί ο Ιησούς σε μια συνηθισμένη οικογένεια.

Τώρα ας στρέψουμε την προσοχή μας σε διάφορα μέλη της οικογένειας του Ιησού και ας δούμε τι μπορούμε να μάθουμε από αυτούς.

Ιωσήφ—Ένας Δίκαιος Άνθρωπος

Όταν ο Ιωσήφ έμαθε ότι η αρραβωνιαστικιά του ήταν έγκυος «προτού αυτοί ενωθούν», πρέπει να ένιωσε διχασμένος ανάμεσα στην αγάπη του για τη Μαρία και στην απέχθειά του για κάτι που θα μπορούσε έστω και να εκληφθεί ως ανηθικότητα. Η όλη κατάσταση συνέτεινε στο ότι είχε παραβιαστεί το δικαίωμα που κατείχε ως ο μελλοντικός της σύζυγος. Στις ημέρες του, η αρραβωνιασμένη γυναίκα θεωρούνταν το ίδιο όπως η σύζυγος. Έπειτα από αρκετή σκέψη, ο Ιωσήφ αποφάσισε να διαζευχθεί τη Μαρία κρυφά ώστε να γλιτώσει το λιθοβολισμό ως μοιχαλίδα.—Ματθαίος 1:18· Δευτερονόμιο 22:23, 24.

Κατόπιν εμφανίστηκε ένας άγγελος στον Ιωσήφ σε όνειρο και του είπε: «Μη φοβηθείς να πάρεις στο σπίτι τη Μαρία τη σύζυγό σου, γιατί αυτό που έχει γεννηθεί μέσα σε αυτήν είναι μέσω αγίου πνεύματος. Αυτή θα γεννήσει γιο, και πρέπει να καλέσεις το όνομά του Ιησού, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες τους». Μόλις έλαβε αυτή τη θεϊκή κατεύθυνση, ο Ιωσήφ ενήργησε ανάλογα και πήρε στο σπίτι τη Μαρία.—Ματθαίος 1:20-24.

Με αυτή την απόφαση, εκείνος ο δίκαιος και πιστός άνθρωπος διαδραμάτισε έναν ρόλο στην εκπλήρωση των όσων είχε πει ο Ιεχωβά μέσω του προφήτη Ησαΐα: «Δείτε! Η κοπέλα θα μείνει έγκυος και θα γεννήσει γιο και θα καλέσει το όνομά του Εμμανουήλ». (Ησαΐας 7:14) Ο Ιωσήφ ήταν σίγουρα πνευματικός άνθρωπος ο οποίος εκτιμούσε το προνόμιο του να γίνει ο θετός πατέρας του Μεσσία, παρά το ότι ο πρωτότοκος γιος της Μαρίας δεν θα ήταν δικός του γιος.

Ο Ιωσήφ δεν είχε σχέσεις με τη Μαρία μέχρις ότου εκείνη γέννησε το γιο της. (Ματθαίος 1:25) Για το νιόπαντρο πλέον ζευγάρι, η αποχή μπορεί να αποτελούσε πρόκληση, αλλά προφανώς δεν ήθελαν να δημιουργηθεί οποιαδήποτε παρανόηση όσον αφορά το ποιος ήταν ο Πατέρας του μωρού. Τι υπέροχο παράδειγμα εγκράτειας! Ο Ιωσήφ έθεσε τις πνευματικές αξίες πάνω από τις φυσικές του επιθυμίες.

Σε τέσσερις περιπτώσεις, ο Ιωσήφ έλαβε αγγελική κατεύθυνση σχετικά με την ανατροφή του θετού του γιου. Τρεις από αυτές τις περιπτώσεις αφορούσαν το πού έπρεπε να ανατραφεί το αγόρι. Η άμεση συμμόρφωση ήταν ζωτική για την επιβίωση του παιδιού. Σε όλες τις περιπτώσεις, ο Ιωσήφ ενήργησε χωρίς καθυστέρηση, πηγαίνοντας το μικρό παιδί πρώτα στην Αίγυπτο και κατόπιν πίσω στον Ισραήλ. Αυτό προστάτεψε τον μικρό Ιησού από τη σφαγή των βρεφών που προκάλεσε ο Ηρώδης. Επίσης, η υπακοή του Ιωσήφ είχε ως αποτέλεσμα την εκπλήρωση προφητειών σχετικά με τον Μεσσία.—Ματθαίος 2:13-23.

Ο Ιωσήφ δίδαξε στον Ιησού μια τέχνη ώστε να μπορεί να συντηρείται. Γι’ αυτό, ο Ιησούς δεν ήταν γνωστός μόνο ως «ο γιος του ξυλουργού», αλλά και ως «ο ξυλουργός». (Ματθαίος 13:55· Μάρκος 6:3) Ο απόστολος Παύλος έγραψε ότι ο Ιησούς “δοκιμάστηκε από όλες τις απόψεις όπως εμείς”. Αυτό φυσικά θα συμπεριλάμβανε το να εργάζεται σκληρά για να συμβάλλει στη συντήρηση της οικογένειας.—Εβραίους 4:15.

Τελικά, βλέπουμε μια απόδειξη της αφοσίωσης  του Ιωσήφ στην αληθινή λατρεία στο τελευταίο περιστατικό στο οποίο εμφανίζεται ο ίδιος στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές. Ο Ιωσήφ πήγε με την οικογένειά του στην Ιερουσαλήμ για το Πάσχα. Μόνο οι άρρενες απαιτούνταν να παρευρίσκονται, αλλά ο Ιωσήφ συνήθιζε να πηγαίνει με την οικογένειά του στην Ιερουσαλήμ «κάθε χρόνο». Έκανε μεγάλες θυσίες, επειδή έπρεπε να περπατάνε περίπου 100 χιλιόμετρα από τη Ναζαρέτ μέχρι την Ιερουσαλήμ. Στην περίπτωση, όμως, που καταγράφεται στις Γραφές ο Ιησούς χωρίστηκε από την ομάδα. Βρέθηκε στο ναό, όπου άκουγε και ρωτούσε τους δασκάλους του Νόμου. Αν και ήταν μόλις 12 χρονών, ο Ιησούς επέδειξε μεγάλη σοφία και γνώση του Λόγου του Θεού. Από αυτό το περιστατικό, βλέπουμε ότι οι γονείς του Ιησού πρέπει να τον είχαν διδάξει σωστά, ανατρέφοντάς τον ώστε να γίνει ένα αγόρι με πνευματικό φρόνημα. (Λουκάς 2:41-50) Ο Ιωσήφ προφανώς πέθανε κάποιο χρονικό διάστημα έπειτα από εκείνο το περιστατικό, εφόσον δεν γίνεται λόγος για αυτόν σε μετέπειτα Γραφικές αφηγήσεις.

Ναι, ο Ιωσήφ ήταν δίκαιος άνθρωπος που παρείχε καλή φροντίδα στην οικογένειά του, τόσο από πνευματική όσο και από υλική άποψη. Θέτετε εσείς, όπως ο Ιωσήφ, τα πνευματικά συμφέροντα πρώτα στη ζωή σας όταν διακρίνετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού για εμάς σήμερα; (1 Τιμόθεο 2:4, 5) Υπακούτε πρόθυμα στη φωνή του Θεού όπως διαφαίνεται αυτή στο Λόγο Του, εκδηλώνοντας έτσι υποταγή όμοια με του Ιωσήφ; Διδάσκετε τα παιδιά σας ώστε να μπορούν να κάνουν πνευματικά ουσιαστικές συζητήσεις με άλλους;

Μαρία—Ανιδιοτελής Δούλη του Θεού

Η Μαρία, η μητέρα του Ιησού, ήταν μια εξαιρετική δούλη του Θεού. Όταν ο άγγελος Γαβριήλ ανακοίνωσε ότι η Μαρία επρόκειτο να γεννήσει, εκείνη εξεπλάγη. Εφόσον ήταν παρθένα, δεν είχε «σχέσεις με άντρα». Όταν έμαθε ότι η γέννηση θα γινόταν μέσω αγίου πνεύματος, δέχτηκε ταπεινά το άγγελμα, λέγοντας: «Ορίστε η δούλη του Ιεχωβά! Ας γίνει σε εμένα σύμφωνα με τη διακήρυξή σου». (Λουκάς 1:30-38) Θεωρούσε τόσο πολύτιμο αυτό το πνευματικό προνόμιο ώστε ήταν διατεθειμένη να υποστεί οποιαδήποτε δυσκολία και αν συνεπαγόταν η απόφασή της.

Πράγματι, η αποδοχή της αποστολής άλλαξε ολόκληρη τη ζωή της ως γυναίκας. Όταν πήγε στην Ιερουσαλήμ για τον καθαρισμό της, ο ευλαβής ηλικιωμένος Συμεών τής είπε: «Μακρύ σπαθί θα διαπεράσει τη δική σου ψυχή». (Λουκάς 2:25-35) Προφανώς αναφερόταν στο πώς θα ένιωθε η Μαρία όταν θα έβλεπε να απορρίπτεται ο Ιησούς από πολλούς και τελικά να καρφώνεται στο ξύλο του βασανισμού.

Καθώς μεγάλωνε ο Ιησούς, η Μαρία συγκρατούσε νοερά όσα συνέβαιναν στη ζωή του, «βγάζοντας συμπεράσματα μέσα στην καρδιά της».  (Λουκάς 2:19, 51) Όπως ο Ιωσήφ, έτσι και εκείνη ήταν πνευματικό άτομο και φύλαγε σαν θησαυρό τα γεγονότα και τα λόγια που εκπλήρωναν προφητείες. Τα όσα της είπε ο άγγελος Γαβριήλ πρέπει να είχαν εντυπωθεί βαθιά στη διάνοιά της: «Αυτός θα είναι μεγάλος και θα αποκληθεί Γιος του Υψίστου· και ο Ιεχωβά Θεός θα του δώσει το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, και αυτός θα βασιλεύει στον οίκο του Ιακώβ για πάντα, και δεν θα υπάρξει τέλος στη βασιλεία του». (Λουκάς 1:32, 33) Ναι, πήρε στα σοβαρά το προνόμιο του να είναι η ανθρώπινη μητέρα του Μεσσία.

Η πνευματικότητα της Μαρίας έγινε και πάλι φανερή όταν συνάντησε την Ελισάβετ, τη συγγενή της που και εκείνη είχε μείνει έγκυος θαυματουργικά. Μόλις την είδε, η Μαρία αίνεσε τον Ιεχωβά και φανέρωσε την αγάπη της για το Λόγο του Θεού. Αναφέρθηκε έμμεσα στην προσευχή της Άννας που βρίσκεται καταγραμμένη στο 2ο κεφάλαιο του βιβλίου 1 Σαμουήλ και συμπεριέλαβε σκέψεις και από άλλα βιβλία των Εβραϊκών Γραφών. Αυτή η γνώση των Γραφών έδειξε ότι η Μαρία είχε τα κατάλληλα προσόντα να γίνει αφοσιωμένη και θεοφοβούμενη μητέρα. Θα συνεργαζόταν με τον Ιωσήφ ώστε να αναθρέψει πνευματικά το γιο της.—Γένεση 30:13· 1 Σαμουήλ 2:1-10· Μαλαχίας 3:12· Λουκάς 1:46-55.

Η Μαρία είχε ισχυρή πίστη στο γιο της ως Μεσσία, η οποία δεν μειώθηκε ακόμη και μετά το θάνατο του Ιησού. Σύντομα μετά την ανάστασή του, εκείνη βρισκόταν ανάμεσα στους πιστούς μαθητές που συγκεντρώθηκαν για να προσευχηθούν μαζί με τους αποστόλους. (Πράξεις 1:13, 14) Διατήρησε την πιστότητά της, παρά το ότι χρειάστηκε να υπομείνει την οδύνη τού να δει τον αγαπημένο της γιο να πεθαίνει στο ξύλο του βασανισμού.

Πώς μπορείτε να ωφεληθείτε εσείς καθώς μαθαίνετε για τη ζωή της Μαρίας; Αποδέχεστε το προνόμιο του να υπηρετείτε τον Θεό παρά τις θυσίες που περιλαμβάνονται; Σας ενδιαφέρει η σοβαρότητα αυτού του προνομίου σήμερα; Έχετε κατά νου αυτά που προείπε ο Ιησούς και τα συγκρίνετε με τα όσα συμβαίνουν σήμερα, “βγάζοντας συμπεράσματα μέσα στην καρδιά σας”; (Ματθαίος, κεφάλαια 24 και 25· Μάρκος, κεφάλαιο 13· Λουκάς, κεφάλαιο 21) Μιμείστε τη Μαρία όντας καλά καταρτισμένοι στο Λόγο του Θεού και χρησιμοποιώντας τον συχνά στις συζητήσεις σας; Θα διατηρούσατε την πίστη σας στον Ιησού παρά την ψυχική οδύνη που ίσως θα χρειαζόταν να περάσετε επειδή είστε ακόλουθός του;

Οι Αδελφοί του Ιησού—Η Αλλαγή Είναι Εφικτή

Φαίνεται ότι οι αδελφοί του Ιησού δεν άσκησαν πίστη στον Ιησού παρά μόνο μετά το θάνατό  του. Πιθανότατα δεν ήταν συμπτωματική η απουσία τους όταν πέθαινε στο ξύλο του βασανισμού και το ότι χρειάστηκε εκείνος να εμπιστευτεί τη μητέρα του στον απόστολο Ιωάννη. Οι συγγενείς του Ιησού έδειξαν ότι δεν τον εκτιμούσαν, λέγοντας μάλιστα σε μια περίπτωση πως ο Ιησούς είχε «χάσει τα λογικά του». (Μάρκος 3:21) Εφόσον ο Ιησούς είχε μη ομόπιστα μέλη στην οικογένειά του, όσοι σήμερα έχουν μη ομόπιστους στο σπιτικό τους μπορούν να είναι βέβαιοι ότι ο Ιησούς καταλαβαίνει πώς αισθάνονται όταν τους χλευάζουν οι συγγενείς για την πίστη τους.

Μετά την ανάσταση του Ιησού, όμως, οι αδελφοί του προφανώς άρχισαν να ασκούν πίστη σε αυτόν. Βρίσκονταν στην ομάδα που συγκεντρώθηκε στην Ιερουσαλήμ πριν από την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και προσεύχονταν ένθερμα μαζί με τους αποστόλους. (Πράξεις 1:14) Είναι ολοφάνερο ότι η ανάσταση του ετεροθαλούς αδελφού τους τούς υποκίνησε να αλλάξουν στάση και να γίνουν μαθητές του. Εμείς δεν πρέπει ποτέ να χάνουμε τις ελπίδες μας όσον αφορά τους συγγενείς που δεν συμμερίζονται την πίστη μας.

Ο Ιάκωβος, ο ετεροθαλής αδελφός του Ιησού στον οποίο Εκείνος εμφανίστηκε προσωπικά, παρουσιάζεται στις Γραφές ως άτομο που διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο στη Χριστιανική εκκλησία. Έγραψε μια θεόπνευστη επιστολή στους συγχριστιανούς του, νουθετώντας τους να διατηρήσουν την πίστη τους. (Πράξεις 15:6-29· 1 Κορινθίους 15:7· Γαλάτες 1:18, 19· 2:9· Ιακώβου 1:1) Άλλος ένας ετεροθαλής αδελφός του, ο Ιούδας, έγραψε μια θεόπνευστη επιστολή παροτρύνοντας τους ομοπίστους του να αγωνίζονται σκληρά για την πίστη. (Ιούδα 1) Αξίζει να σημειωθεί πως ούτε ο Ιάκωβος ούτε ο Ιούδας επικαλέστηκαν στις επιστολές τους το σαρκικό δεσμό που είχαν με τον Ιησού ώστε να πείσουν τους συγχριστιανούς τους. Τι θαυμάσιο μάθημα μετριοφροσύνης μπορούμε να πάρουμε από αυτούς!

Συνεπώς, ποια είναι μερικά πράγματα που μαθαίνουμε από την οικογένεια του Ιησού; Ασφαλώς, παίρνουμε μαθήματα αφοσίωσης τα οποία μπορούμε να εκδηλώνουμε με τους εξής τρόπους: (1) Να υποτασσόμαστε πιστά στο εκπεφρασμένο θέλημα του Θεού και να αντιμετωπίζουμε όλες τις δοκιμασίες που συνεπάγεται αυτή η υποταγή. (2) Να θέτουμε τις πνευματικές αξίες στην πρώτη θέση, έστω και αν αυτό σημαίνει θυσίες. (3) Να εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας σε αρμονία με τις Γραφές. (4) Να μη χάνουμε τις ελπίδες μας όσον αφορά τα μέλη της οικογένειας που δεν συμμερίζονται την πίστη μας. (5) Να μην κομπάζουμε για τη σχέση που μπορεί να έχουμε με εξέχοντα άτομα στη Χριστιανική εκκλησία. Ναι, μαθαίνοντας για την ανθρώπινη οικογένεια του Ιησού ελκυόμαστε πιο κοντά του και διευρύνεται η εκτίμησή μας για την επιλογή μιας συνηθισμένης οικογένειας από μέρους του Ιεχωβά για την ανατροφή του Ιησού στην παιδική του ηλικία.

[Εικόνες στη σελίδα 4, 5]

Ο Ιωσήφ πήρε τη Μαρία ως σύζυγό του και διαδραμάτισε έναν ρόλο στην εκπλήρωση των Μεσσιανικών προφητειών

[Εικόνες στη σελίδα 6]

Ο Ιωσήφ και η Μαρία δίδαξαν στα παιδιά τους πνευματικές αξίες καθώς και το ρόλο που παίζει η εργασία

[Εικόνες στη σελίδα 7]

Αν και μεγάλωσαν σε πνευματικό σπιτικό, οι αδελφοί του Ιησού δεν έθεσαν πίστη σε αυτόν παρά μόνο αφού εκείνος πέθανε

[Εικόνες στη σελίδα 8]

Οι ετεροθαλείς αδελφοί του Ιησού Ιάκωβος και Ιούδας έδωσαν παροτρύνσεις στους συγχριστιανούς τους