Ευτυχισμένοι Υπηρέτες του Ιεχωβά

«Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης».​—ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:3.

1. Τι είναι η αληθινή ευτυχία, και τι αντανακλά;

 Η ΕΥΤΥΧΙΑ είναι ένα πολύτιμο απόκτημα του λαού του Ιεχωβά. Ο ψαλμωδός Δαβίδ είπε με ενθουσιασμό: «Ευτυχισμένος είναι ο λαός του οποίου Θεός είναι ο Ιεχωβά!» (Ψαλμός 144:15) Η ευτυχία είναι αίσθημα ευφορίας. Η βαθύτερη ευτυχία​—αυτή που φτάνει ως τα βάθη της ύπαρξής μας—​απορρέει από την επίγνωση του γεγονότος ότι μας ευλογεί ο Ιεχωβά. (Παροιμίες 10:22) Αυτή η ευτυχία αντανακλά μια στενή σχέση με τον ουράνιο Πατέρα μας καθώς και τη γνώση ότι επιτελούμε το θέλημά του. (Ψαλμός 112:1· 119:1, 2) Είναι ενδιαφέρον ότι ο Ιησούς απαρίθμησε εννιά λόγους για τους οποίους μπορούμε να θεωρούμαστε ευτυχισμένοι. Μια εξέταση των αποκαλούμενων μακαρισμών σε αυτό και στο επόμενο άρθρο θα μας βοηθήσει να αντιληφθούμε πόσο ευτυχισμένοι μπορούμε να είμαστε αν υπηρετούμε πιστά τον “ευτυχισμένο Θεό”, τον Ιεχωβά.​—1 Τιμόθεο 1:11.

Συναίσθηση της Πνευματικής μας Ανάγκης

2. Σε ποια περίπτωση μίλησε ο Ιησούς για την ευτυχία, και ποια ήταν η εναρκτήρια δήλωσή του;

² Το 31 Κ.Χ. ο Ιησούς εκφώνησε μια από τις πιο διάσημες διαλέξεις όλων των εποχών. Αυτή ονομάζεται Επί του Όρους Ομιλία επειδή ο Ιησούς την εκφώνησε σε μια βουνοπλαγιά πάνω από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου αναφέρει: «Όταν [ο Ιησούς] είδε τα πλήθη, ανέβηκε στο βουνό· και αφού κάθησε, ήρθαν σε αυτόν οι μαθητές του· και άνοιξε το στόμα του και άρχισε να τους  διδάσκει, λέγοντας: “Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης, επειδή σε αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών”». Στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο, τα εναρκτήρια λόγια του Ιησού έχουν ως εξής: «Μακάριοι οἱ πτωχοί τῷ πνεύματι», δηλαδή «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που είναι ζητιάνοι για το πνεύμα». (Ματθαίος 5:1-3· υποσημείωση στη ΜΝΚ) Η Καινή Διαθήκη​—Εγχειρίδιο Μελέτης και Ζωής λέει: «Μακάριοι όσοι νιώθουν την πνευματική τους φτώχεια».

3. Πώς συμβάλλει στην ευτυχία μας η ταπεινή διάθεση;

³ Στην ομιλία που εκφώνησε πάνω στη λοφοπλαγιά, ο Ιησούς τόνισε ότι ένα άτομο είναι πολύ πιο ευτυχισμένο αν συναισθάνεται ότι είναι πνευματικά φτωχό. Οι ταπεινοί Χριστιανοί, έχοντας πλήρη συναίσθηση της αμαρτωλής τους κατάστασης, εκλιπαρούν τον Ιεχωβά για τη συγχώρησή του με βάση τη λυτρωτική θυσία του Χριστού. (1 Ιωάννη 1:9) Με αυτόν τον τρόπο βρίσκουν ειρήνη διάνοιας και αληθινή ευτυχία. «Ευτυχισμένος είναι εκείνος του οποίου η ανταρσία έχει συγχωρηθεί, του οποίου η αμαρτία έχει καλυφτεί».​—Ψαλμός 32:1· 119:165.

4. (α) Με ποιους τρόπους μπορούμε να δείχνουμε ότι έχουμε συναίσθηση τόσο της δικής μας πνευματικής ανάγκης όσο και της πνευματικής ανάγκης των άλλων; (β) Τι αυξάνει την ευτυχία μας όταν έχουμε συναίσθηση της πνευματικής μας ανάγκης;

⁴ Η συναίσθηση της πνευματικής μας ανάγκης μάς υποκινεί να διαβάζουμε την Αγία Γραφή καθημερινά, να αφομοιώνουμε την πνευματική τροφή που διανέμει «στον κατάλληλο καιρό» ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» και να παρακολουθούμε τις Χριστιανικές συναθροίσεις τακτικά. (Ματθαίος 24:45· Ψαλμός 1:1, 2· 119:111· Εβραίους 10:25) Η αγάπη για τον πλησίον μάς κάνει να αντιλαμβανόμαστε την πνευματική ανάγκη των άλλων και μας ωθεί να είμαστε ζηλωτές στο κήρυγμα και στη διδασκαλία των καλών νέων της Βασιλείας. (Μάρκος 13:10· Ρωμαίους 1:14-16) Η μετάδοση των Γραφικών αληθειών σε άλλους μας φέρνει ευτυχία. (Πράξεις 20:20, 35) Η ευτυχία μας γίνεται ακόμα βαθύτερη όταν κάνουμε στοχασμούς γύρω από τη θαυμάσια ελπίδα της Βασιλείας και τις ευλογίες που θα φέρει αυτή η Βασιλεία. Για το «μικρό ποίμνιο» των χρισμένων Χριστιανών, η ελπίδα της Βασιλείας σημαίνει αθάνατη ζωή στον ουρανό ως μέρος της κυβέρνησης της Βασιλείας του Χριστού. (Λουκάς 12:32· 1 Κορινθίους 15:50, 54) Για τα «άλλα πρόβατα», σημαίνει αιώνια ζωή σε μια παραδεισιακή γη υπό την κυβέρνηση αυτής της Βασιλείας.​—Ιωάννης 10:16· Ψαλμός 37:11· Ματθαίος 25:34, 46.

Πώς Μπορούν να Είναι Ευτυχισμένοι οι Πενθούντες

5. (α) Τι σημαίνει η έκφραση «εκείνοι που πενθούν»; (β) Πώς παρηγορούνται αυτοί οι πενθούντες;

⁵ Τα λόγια του επόμενου μακαρισμού που ανέφερε ο Ιησούς φαίνονται αντιφατικά, καθώς εκείνος είπε: «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που πενθούν, επειδή αυτοί θα παρηγορηθούν». (Ματθαίος 5:4) Πώς μπορεί κάποιος να πενθεί και ταυτόχρονα να είναι ευτυχισμένος; Για να κατανοήσουμε τη σημασία της δήλωσης του Ιησού, χρειάζεται να εξετάσουμε για τι είδους πένθος μιλάει. Ο μαθητής Ιάκωβος εξηγεί ότι η ίδια η αμαρτωλή μας κατάσταση πρέπει να είναι αιτία πένθους, γράφοντας: «Καθαρίστε τα χέρια σας, αμαρτωλοί, και εξαγνίστε τις καρδιές σας, αναποφάσιστοι. Νιώστε συντριβή και πενθήστε και κλάψτε. Ας μετατραπεί το γέλιο σας σε πένθος, και η χαρά σας σε κατήφεια. Ταπεινωθείτε στα μάτια του Ιεχωβά, και αυτός θα σας εξυψώσει». (Ιακώβου 4:8-10) Εκείνοι που θλίβονται πραγματικά για την αμαρτωλή τους κατάσταση παρηγορούνται όταν μαθαίνουν ότι οι αμαρτίες τους μπορούν να συγχωρηθούν αν αυτοί ασκούν πίστη στη λυτρωτική θυσία του Χριστού και εκδηλώνουν αληθινή μετάνοια κάνοντας το θέλημα του Ιεχωβά. (Ιωάννης 3:16· 2 Κορινθίους 7:9, 10) Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να έχουν μια πολύτιμη σχέση με τον Ιεχωβά και να τρέφουν την ελπίδα να ζήσουν αιώνια για να τον υπηρετούν και να τον αινούν. Αυτό τους φέρνει βαθιά εσωτερική ευτυχία.​—Ρωμαίους 4:7, 8.

6. Με ποια έννοια πενθούν μερικοί, και πώς παρηγορούνται;

 ⁶ Η δήλωση του Ιησού περιλαμβάνει και εκείνους που πενθούν για τις άθλιες συνθήκες οι οποίες επικρατούν στη γη. Ο Ιησούς εφάρμοσε στον εαυτό του την προφητεία των εδαφίων Ησαΐας 61:1, 2, η οποία λέει: «Το πνεύμα του Υπέρτατου Κυρίου Ιεχωβά είναι πάνω μου, επειδή ο Ιεχωβά με έχρισε για να πω καλά νέα στους πράους. Με έστειλε να επιδέσω τα τραύματα εκείνων που έχουν συντετριμμένη καρδιά, . . . να παρηγορήσω όλους όσους πενθούν». Αυτή η αποστολή ισχύει και για τους χρισμένους Χριστιανούς που βρίσκονται ακόμα στη γη, οι οποίοι την επιτελούν με τη βοήθεια των συντρόφων τους, των “άλλων προβάτων”. Όλοι συμμετέχουν στο έργο της συμβολικής τοποθέτησης σημαδιού στα μέτωπα «των ανθρώπων που στενάζουν και βογκούν για όλα τα απεχθή πράγματα που γίνονται μέσα σε αυτήν [στην αποστατική Ιερουσαλήμ, η οποία εξεικονίζει το Χριστιανικό κόσμο]». (Ιεζεκιήλ 9:4) Αυτοί οι πενθούντες παρηγορούνται από τα «καλά νέα της βασιλείας». (Ματθαίος 24:14) Χαίρονται που μαθαίνουν ότι το πονηρό σύστημα πραγμάτων του Σατανά θα αντικατασταθεί σύντομα από το δίκαιο νέο κόσμο του Ιεχωβά.

Ευτυχισμένοι Είναι οι Πράοι

7. Τι δεν σημαίνει ο όρος «πράος»;

⁷ Ο Ιησούς συνέχισε την Επί του Όρους Ομιλία του λέγοντας: «Ευτυχισμένοι είναι οι πράοι, επειδή αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη». (Ματθαίος 5:5) Η πραότητα μερικές φορές θεωρείται ένδειξη αδύναμου χαρακτήρα. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει. Εξηγώντας την έννοια της  λέξης πραΰς του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου, ένας λόγιος της Αγίας Γραφής έγραψε: «Το σπουδαιότερο χαρακτηριστικό του ανθρώπου που είναι [πράος] είναι ότι έχει τον εαυτό του υπό πλήρη έλεγχο. Δεν πρόκειται για άβουλη ευγένεια, ηπιότητα που υποκινείται από συναισθηματισμό, παθητική αταραξία. Πρόκειται για δύναμη υπό έλεγχο». Ο Ιησούς δήλωσε σχετικά με τον εαυτό του: «Είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά». (Ματθαίος 11:29) Εντούτοις, ο Ιησούς υπεράσπιζε με θάρρος τις δίκαιες αρχές.​—Ματθαίος 21:12, 13· 23:13-33.

8. Με τι συνδέεται στενά η πραότητα, και γιατί χρειαζόμαστε αυτή την ιδιότητα στις σχέσεις μας με τους άλλους;

⁸ Άρα λοιπόν, η πραότητα συνδέεται στενά με την εγκράτεια. Πράγματι, ο απόστολος Παύλος ανέφερε την πραότητα και την εγκράτεια μαζί όταν περιέγραψε “τους καρπούς του πνεύματος”. (Γαλάτες 5:22, 23) Η πραότητα πρέπει να καλλιεργείται με τη βοήθεια του αγίου πνεύματος. Είναι μια Χριστιανική ιδιότητα που συμβάλλει στην ειρήνη με τους έξω και με όσους είναι μέλη της εκκλησίας. Ο Παύλος έγραψε: «Ντυθείτε την τρυφερή στοργή της συμπόνιας, την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα και τη μακροθυμία. Να ανέχεστε ο ένας τον άλλον και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα».​—Κολοσσαείς 3:12, 13.

9. (α) Γιατί το να είμαστε πράοι δεν περιορίζεται στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους; (β) Πώς “κληρονομούν τη γη” οι πράοι;

⁹ Η πραότητα, όμως, δεν περιορίζεται στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους. Υποτασσόμενοι πρόθυμα στην κυριαρχία του Ιεχωβά, δείχνουμε ότι είμαστε πράοι. Το μεγαλύτερο παράδειγμα σε αυτόν τον τομέα είναι ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος όταν ήταν εδώ στη γη εκδήλωνε πραότητα και πλήρη υποταγή στο θέλημα του Πατέρα του. (Ιωάννης 5:19, 30) Ο Ιησούς είναι ο πρώτιστος κληρονόμος της γης, διότι είναι ο διορισμένος Άρχοντάς της. (Ψαλμός 2:6-8· Δανιήλ 7:13, 14) Μοιράζεται αυτή την κληρονομιά με 144.000 “συγκληρονόμους”, οι οποίοι είναι εκλεγμένοι «ανάμεσα από την ανθρωπότητα» για να «κυβερνήσουν τη γη ως βασιλιάδες». (Ρωμαίους 8:17· Αποκάλυψη 5:9, 10· 14:1, 3, 4· Δανιήλ 7:27) Ο Χριστός και οι συγκυβερνήτες του θα κυβερνήσουν εκατομμύρια προβατοειδείς άντρες και γυναίκες στους οποίους θα βρει τη χαρωπή εκπλήρωσή του ο εξής προφητικός ψαλμός: «Οι πράοι . . . θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση στην αφθονία της ειρήνης».​—Ψαλμός 37:11· Ματθαίος 25:33, 34, 46.

Ευτυχισμένοι Είναι Εκείνοι που Πεινούν για τη Δικαιοσύνη

10. Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορούν να χορταστούν εκείνοι που «πεινούν και διψούν για τη δικαιοσύνη»;

¹⁰ Ο επόμενος μακαρισμός που παρουσίασε ο Ιησούς μιλώντας σε εκείνη τη λοφοπλαγιά στη Γαλιλαία ήταν: «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που πεινούν και διψούν για τη δικαιοσύνη, επειδή αυτοί θα χορταστούν». (Ματθαίος 5:6) Για τους Χριστιανούς, ο Ιεχωβά θέτει τους κανόνες της δικαιοσύνης. Συνεπώς, εκείνοι που πεινούν και διψούν για τη δικαιοσύνη στην ουσία πεινούν και διψούν για θεϊκή καθοδηγία. Αυτά τα άτομα συναισθάνονται έντονα την αμαρτία και την ατέλειά τους και λαχταρούν να έχουν αποδεκτή υπόσταση ενώπιον του Ιεχωβά. Πόση ευτυχία νιώθουν όταν μαθαίνουν από το Λόγο του Θεού ότι, αν μετανοήσουν και επιζητήσουν τη συγχώρηση με βάση τη λυτρωτική θυσία του Χριστού, θα είναι σε θέση να αποκτήσουν δίκαιη υπόσταση ενώπιον του Θεού!​—Πράξεις 2:38· 10:43· 13:38, 39· Ρωμαίους 5:19.

11, 12. (α) Πώς φτάνουν στη δικαιοσύνη οι χρισμένοι Χριστιανοί; (β) Πώς ικανοποιείται η δίψα των συντρόφων των χρισμένων για δικαιοσύνη;

¹¹ Ο Ιησούς είπε ότι άτομα σαν αυτά θα ήταν ευτυχισμένα, επειδή επρόκειτο να «χορταστούν». (Ματθαίος 5:6) Οι χρισμένοι Χριστιανοί που καλούνται να «βασιλέψουν» με τον Χριστό στον ουρανό ανακηρύσσονται «δίκαιοι για ζωή». (Ρωμαίους 5:1, 9, 16-18) Ο Ιεχωβά τούς υιοθετεί ως πνευματικούς γιους του. Γίνονται συγκληρονόμοι με τον Χριστό και καλούνται να γίνουν βασιλιάδες και ιερείς στην ουράνια κυβέρνηση της Βασιλείας του.​—Ιωάννης 3:3· 1 Πέτρου 2:9.

¹² Οι σύντροφοι των χρισμένων δεν ανακηρύσσονται ακόμα δίκαιοι για ζωή. Εντούτοις, ο Ιεχωβά τούς αναγνωρίζει ένα μέτρο δικαιοσύνης  λόγω της πίστης τους στο χυμένο αίμα του Χριστού. (Ιακώβου 2:22-25· Αποκάλυψη 7:9, 10) Θεωρούνται δίκαιοι ως φίλοι του Ιεχωβά με την προοπτική της απελευθέρωσης όταν λάβει χώρα η «μεγάλη θλίψη». (Αποκάλυψη 7:14) Η δίψα τους για δικαιοσύνη θα ικανοποιηθεί ακόμα περισσότερο όταν, υπό τους «νέους ουρανούς», θα γίνουν μέρος της νέας γης στην οποία «δικαιοσύνη θα κατοικεί».​—2 Πέτρου 3:13· Ψαλμός 37:29.

Ευτυχισμένοι Είναι οι Ελεήμονες

13, 14. Με ποιους πρακτικούς τρόπους πρέπει να αποδεικνυόμαστε ελεήμονες, και ποιο όφελος θα αποκομίσουμε;

¹³ Συνεχίζοντας την Επί του Όρους Ομιλία του, ο Ιησούς είπε: «Ευτυχισμένοι είναι οι ελεήμονες, επειδή σε αυτούς θα δειχτεί έλεος». (Ματθαίος 5:7) Από νομική άποψη, το έλεος θεωρείται ότι αναφέρεται στην επιείκεια ενός δικαστή ο οποίος δεν επιβάλλει σε κάποιον παραβάτη την πλήρη τιμωρία που επιτρέπει ο νόμος. Όπως χρησιμοποιούνται στην Αγία Γραφή, όμως, οι αντίστοιχες λέξεις των πρωτότυπων γλωσσών αναφέρονται κυρίως στην εκδήλωση καλοσυνάτου στοχαστικού ενδιαφέροντος ή ευσπλαχνίας που ανακουφίζει όσους βρίσκονται σε μειονεκτική θέση. Άρα λοιπόν, αυτοί που είναι ελεήμονες εκδηλώνουν τη συμπόνια τους έμπρακτα. Η παραβολή του Ιησού για τον καλό Σαμαρείτη αποτελεί θαυμάσιο παράδειγμα ατόμου που «ενήργησε με έλεος» προς έναν άνθρωπο ο οποίος βρισκόταν σε ανάγκη.​—Λουκάς 10:29-37.

¹⁴ Προκειμένου να νιώσουμε την ευτυχία που απορρέει από το να είμαστε ελεήμονες, χρειάζεται να κάνουμε θετικές πράξεις καλοσύνης προς εκείνους που βρίσκονται σε ανάγκη. (Γαλάτες 6:10) Ο Ιησούς ένιωθε συμπόνια για τους ανθρώπους που έβλεπε. «Τους σπλαχνίστηκε, επειδή ήταν σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα. Και άρχισε να τους διδάσκει πολλά πράγματα». (Μάρκος 6:34) Ο Ιησούς αντιλαμβανόταν ότι η μεγαλύτερη ανάγκη της ανθρωπότητας ήταν πνευματική. Και εμείς επίσης μπορούμε να αποδεικνυόμαστε συμπονετικοί και ελεήμονες μεταδίδοντας στους άλλους αυτό που χρειάζονται περισσότερο​—«τα καλά νέα της βασιλείας». (Ματθαίος 24:14) Μπορούμε επίσης να προσφέρουμε πρακτική βοήθεια σε ηλικιωμένους συγχριστιανούς μας, σε χήρες και ορφανά, και “να μιλάμε παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές”. (1 Θεσσαλονικείς 5:14· Παροιμίες 12:25· Ιακώβου 1:27) Αυτό, όχι μόνο θα μας φέρει ευτυχία, αλλά θα μας κάνει επίσης αποδέκτες του ελέους του Ιεχωβά.​—Πράξεις 20:35· Ιακώβου 2:13.

Αγνοί στην Καρδιά και Ειρηνοποιοί

15. Πώς μπορούμε να είμαστε αγνοί στην καρδιά και ειρηνοποιοί;

¹⁵ Ο Ιησούς παρουσίασε τον έκτο και τον έβδομο μακαρισμό ως εξής: «Ευτυχισμένοι είναι οι αγνοί στην καρδιά, επειδή αυτοί θα δουν τον Θεό. Ευτυχισμένοι είναι οι ειρηνοποιοί, επειδή αυτοί θα αποκληθούν “γιοι του Θεού”». (Ματθαίος 5:8, 9) Μια αγνή καρδιά δεν είναι μόνο ηθικά καθαρή, αλλά είναι και πνευματικά αμόλυντη και ενοποιημένη ως προς την αφοσίωσή της στον Ιεχωβά. (1 Χρονικών 28:9· Ψαλμός 86:11) Οι ειρηνοποιοί ζουν ειρηνικά με τους Χριστιανούς αδελφούς τους και, όσο εξαρτάται από αυτούς, με τους συνανθρώπους τους. (Ρωμαίους 12:17-21) “Επιζητούν ειρήνη και την επιδιώκουν”.​—1 Πέτρου 3:11.

16, 17. (α) Γιατί αποκαλούνται οι χρισμένοι «γιοι του Θεού», και πώς “βλέπουν τον Θεό”; (β) Πώς “βλέπουν τον Θεό” τα «άλλα πρόβατα»; (γ) Πώς και πότε θα γίνουν τα «άλλα πρόβατα» «γιοι του Θεού» με την πληρέστερη έννοια;

¹⁶ Στους ειρηνοποιούς που είναι αγνοί στην καρδιά δίνεται η υπόσχεση ότι «θα αποκληθούν  “γιοι του Θεού”» και «θα δουν τον Θεό». Οι χρισμένοι Χριστιανοί γεννιούνται από το πνεύμα και υιοθετούνται από τον Ιεχωβά ως «γιοι» ενόσω βρίσκονται ακόμα στη γη. (Ρωμαίους 8:14-17) Όταν ανασταίνονται για να είναι με τον Χριστό στον ουρανό, υπηρετούν στην παρουσία του Ιεχωβά και Τον βλέπουν πραγματικά.​—1 Ιωάννη 3:1, 2· Αποκάλυψη 4:9-11.

¹⁷ Τα ειρηνικά «άλλα πρόβατα» υπηρετούν τον Ιεχωβά υπό τον Καλό Ποιμένα, τον Χριστό Ιησού, ο οποίος γίνεται ο «Αιώνιος Πατέρας» τους. (Ιωάννης 10:14, 16· Ησαΐας 9:6) Όσοι περάσουν με επιτυχία την τελική δοκιμή μετά τη Χιλιετή Βασιλεία του Χριστού θα υιοθετηθούν ως επίγειοι γιοι του Ιεχωβά και “θα έχουν την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού”. (Ρωμαίους 8:21· Αποκάλυψη 20:7, 9) Προσδοκώντας αυτό το γεγονός, αποκαλούν τον Ιεχωβά Πατέρα τους, εφόσον αφιερώνουν τη ζωή τους σε εκείνον, αναγνωρίζοντάς τον ως τον Ζωοδότη τους. (Ησαΐας 64:8) Όπως ο Ιώβ και ο Μωυσής στην αρχαιότητα, μπορούν και “βλέπουν τον Θεό” με τα μάτια της πίστης. (Ιώβ 42:5· Εβραίους 11:27) Με “τα μάτια της καρδιάς τους” και μέσω ακριβούς γνώσης για τον Θεό, αντιλαμβάνονται τις θαυμάσιες ιδιότητες του Ιεχωβά και προσπαθούν να τον μιμούνται εκτελώντας το θέλημά του.​—Εφεσίους 1:18· Ρωμαίους 1:19, 20· 3 Ιωάννη 11.

18. Σύμφωνα με τους πρώτους εφτά μακαρισμούς που παρουσίασε ο Ιησούς, ποιοι βρίσκουν αληθινή ευτυχία σήμερα;

¹⁸ Είδαμε ότι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης, εκείνοι που πενθούν, οι πράοι, εκείνοι που πεινούν και διψούν για τη δικαιοσύνη, οι ελεήμονες, οι αγνοί στην καρδιά και οι ειρηνοποιοί βρίσκουν αληθινή ευτυχία στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Εντούτοις, τέτοια άτομα αντιμετώπιζαν ανέκαθεν εναντίωση, ακόμα και διωγμό. Μήπως επισκιάζει αυτό την ευτυχία τους; Το συγκεκριμένο ερώτημα θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο.

Ως Ανασκόπηση

• Ποια ευτυχία γεύονται εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης;

• Με ποιους τρόπους παρηγορούνται εκείνοι που πενθούν;

• Πώς εκδηλώνουμε πραότητα;

• Γιατί πρέπει να είμαστε ελεήμονες, αγνοί στην καρδιά και ειρηνοποιοί;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 10]

«Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης»

[Εικόνες στη σελίδα 10]

«Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που πεινούν και διψούν για τη δικαιοσύνη»

[Εικόνα στη σελίδα 10]

«Ευτυχισμένοι είναι οι ελεήμονες»