Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Μια Γέννηση που Πρέπει να Θυμόμαστε

Μια Γέννηση που Πρέπει να Θυμόμαστε

Μια Γέννηση που Πρέπει να Θυμόμαστε

“Σήμερον εγεννήθη εις εσάς σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος”.—Λουκάς 2:11, «Μετάφραση του Βάμβα».

ΠΡΙΝ από δύο χιλιάδες χρόνια περίπου, κάποια γυναίκα στην πόλη της Βηθλεέμ γέννησε αγόρι. Ελάχιστοι κάτοικοι της περιοχής αντιλήφθηκαν τη σημασία αυτής της γέννησης. Αλλά μερικοί ποιμένες, οι οποίοι διανυκτέρευαν με τα ποίμνιά τους στους αγρούς, είδαν πλήθος αγγέλων και τους άκουσαν να υμνούν: «Δόξα στον Θεό εκεί πάνω στα ύψη, και πάνω στη γη ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους καλής θέλησης».—Λουκάς 2:8-14.

Έπειτα οι ποιμένες εντόπισαν τη Μαρία και τον σύζυγό της τον Ιωσήφ σε έναν στάβλο, όπως ακριβώς τους είχαν υποδείξει οι άγγελοι. Η Μαρία, η οποία ονόμασε το παιδί Ιησού, το είχε βάλει σε μια φάτνη, ή αλλιώς παχνί, μέσα στο στάβλο. (Λουκάς 1:31· 2:12) Σήμερα, δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα, το ένα τρίτο περίπου όλης της ανθρωπότητας ισχυρίζεται ότι ακολουθεί τον Ιησού Χριστό. Τα γεγονότα δε που συνοδεύουν τη γέννησή του αποτελούν τη βάση μιας αφήγησης η οποία πιθανώς έχει επαναληφθεί περισσότερες φορές από κάθε άλλη στην ανθρώπινη ιστορία.

Στην Ισπανία, μια χώρα με ισχυρή Καθολική παράδοση και έφεση στις παραδοσιακές γιορτές, έχουν αναπτυχθεί πολλά έθιμα σε ανάμνηση αυτής της μοναδικής νύχτας στη Βηθλεέμ.

Τα Ισπανικά Χριστούγεννα

Από το 13ο αιώνα, η απεικόνιση της Γέννησης είναι ένα από τα πιο γνώριμα θέματα των ισπανικών γιορταστικών εκδηλώσεων. Πολλές οικογένειες φτιάχνουν μια μικρογραφία της φάτνης στην οποία τοποθετήθηκε ο Ιησούς. Πήλινα ομοιώματα αναπαριστούν τους ποιμένες και τους Μάγους (ή αλλιώς «τρεις βασιλιάδες»), καθώς και τον Ιωσήφ, τη Μαρία και τον Ιησού. Πολλές φορές, κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, στήνονται κοντά σε δημαρχεία μεγαλύτερες απεικονίσεις της Γέννησης με ομοιώματα σχεδόν πραγματικού μεγέθους. Ο Φραγκίσκος της Ασίζης ξεκίνησε προφανώς αυτό το έθιμο στην Ιταλία για να στρέψει την προσοχή των ανθρώπων στην αφήγηση των Ευαγγελίων σχετικά με τη γέννηση του Ιησού. Αργότερα, Φραγκισκανοί μοναχοί διέδωσαν το έθιμο στην Ισπανία και σε πολλές άλλες χώρες.

Οι Μάγοι κατέχουν πρωτεύοντα ρόλο στις γιορταστικές εκδηλώσεις των ισπανικών Χριστουγέννων, όπως ο Άγιος Βασίλης σε άλλες χώρες. Υποτίθεται ότι οι Μάγοι δίνουν δώρα στα παιδιά της Ισπανίας την 6η Ιανουαρίου, την Ντία ντε Ρέγιες (Ημέρα των Βασιλιάδων), όπως έφεραν δώρα, σύμφωνα με τη λαϊκή αντίληψη, και στον νεογέννητο Ιησού. Λίγοι άνθρωποι, όμως, γνωρίζουν ότι η αφήγηση των Ευαγγελίων δεν αναφέρει πόσοι Μάγοι επισκέφτηκαν τον Ιησού. Αντί να είναι βασιλιάδες, προσδιορίζονται ακριβέστερα ως αστρολόγοι. a Επιπρόσθετα, ύστερα από την επίσκεψη των Μάγων, ο Ηρώδης σκότωσε όλα τα αγόρια στη Βηθλεέμ «ηλικίας δύο χρονών και κάτω» επιχειρώντας να δολοφονήσει τον Ιησού. Αυτό υπονοεί ότι η επίσκεψη των μάγων πραγματοποιήθηκε αρκετό καιρό μετά τη γέννηση του Ιησού.—Ματθαίος 2:11, 16.

Από το 12ο αιώνα, μερικές ισπανικές πόλεις ανεβάζουν ζωντανές θεατρικές παραστάσεις της γέννησης του Ιησού, συμπεριλαμβανομένης της επίσκεψης των ποιμένων στη Βηθλεέμ και κατόπιν αυτής των Μάγων. Στις ημέρες μας, οι περισσότερες ισπανικές πόλεις διοργανώνουν κάθε 5η Ιανουαρίου μια καμπαλγκάτα, δηλαδή μια παρέλαση, στην οποία οι «τρεις βασιλιάδες» διασχίζουν το κέντρο της πόλης πάνω σε πλούσια διακοσμημένα άρματα, μοιράζοντας καραμέλες στους θεατές. Η παραδοσιακή χριστουγεννιάτικη διακόσμηση και τα βιγιανθίκος (κάλαντα) ζωντανεύουν τη γιορταστική περίσταση.

Στις περισσότερες οικογένειες της Ισπανίας αρέσει να απολαμβάνουν ένα ιδιαίτερο δείπνο την παραμονή των Χριστουγέννων (24 Δεκεμβρίου). Το παραδοσιακό γεύμα περιλαμβάνει εδέσματα όπως τα τουρόν (γλυκά με αμύγδαλα και μέλι), αμυγδαλωτά, αποξηραμένα φρούτα, ψητό αρνί και θαλασσινά. Τα μέλη της οικογένειας, ακόμα και εκείνα που μένουν πολύ μακριά, ίσως καταβάλουν ιδιαίτερες προσπάθειες για να βρεθούν όλοι μαζί σε αυτή την περίσταση. Σε ένα άλλο παραδοσιακό γεύμα, στις 6 Ιανουαρίου, η οικογένεια τρώει το ροσκόν ντε ρέγιες, ένα κέικ «των Βασιλιάδων» το οποίο έχει σχήμα δαχτυλιδιού και κρύβει μέσα του μια σορπρέσα (μικρό ομοίωμα). Κάποιο παρόμοιο έθιμο των ρωμαϊκών χρόνων επέτρεπε στο δούλο του οποίου το κομμάτι περιείχε το κρυμμένο αντικείμενο να είναι «βασιλιάς» για μια ημέρα.

“Η Πιο Χαρούμενη και Πολυάσχολη Περίοδος του Χρόνου”

Όποια τοπικά έθιμα και να έχουν αναπτυχθεί, τα Χριστούγεννα αποτελούν τώρα την κυριότερη γιορταστική περίσταση σε όλο τον κόσμο. Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia) χαρακτηρίζει τα Χριστούγεννα ως την «πιο χαρούμενη και πολυάσχολη περίοδο του χρόνου για εκατομμύρια Χριστιανούς και μερικούς μη Χριστιανούς σε όλο τον κόσμο». Είναι αυτό κάτι καλό;

Σαφώς, η γέννηση του Χριστού ήταν ιστορικό γεγονός. Το ότι τη διακήρυξαν άγγελοι ως προμήνυμα “ειρήνης ανάμεσα σε ανθρώπους καλής θέλησης” επιβεβαιώνει ξεκάθαρα τη σπουδαιότητά του.

Εντούτοις, «στα πρώτα χρόνια της Χριστιανοσύνης, η Γέννηση δεν τηρούνταν ως γιορτή», επισημαίνει ο Ισπανός δημοσιογράφος Χουάν Άριας. Αν είναι έτσι, τότε από πού προήλθε η γιορτή των Χριστουγέννων; Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να θυμόμαστε τη γέννηση και τη ζωή του Ιησού; Στο επόμενο άρθρο θα βρείτε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.

[Υποσημείωση]

a Η Αγία Γραφή—Κείμενο και Σχολιολόγιο από Καθηγητές της Αδελφότητας του Ιησού (La Sagrada Escritura—Texto y comentario por profesores de la Compañía de Jesús) εξηγεί ότι «μεταξύ των Περσών, των Μήδων και των Χαλδαίων, οι Μάγοι αποτελούσαν μια ιερατική τάξη η οποία προωθούσε τις απόκρυφες επιστήμες, την αστρολογία και την ιατρική». Παρ’ όλα αυτά, το Μεσαίωνα, η ομάδα των Μάγων που επισκέφτηκε τον μικρό Ιησού είχε ήδη αγιοποιηθεί και τους είχαν δοθεί τα ονόματα Μελχιόρ, Γασπάρ και Βαλτάσαρ. Λέγεται πως τα λείψανά τους φυλάσσονται στον καθεδρικό ναό της Κολωνίας στη Γερμανία.