Ζωή Πολύτιμη ή Φτηνή;

«Εφόσον ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατά την εικόνα του Θεού,τότε η αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής αποτελεί την καταστροφή του πολυτιμότερου και ιερότερου πράγματος στον κόσμο».—Ο Οδηγός του Απλού Ανθρώπου για την Ηθική (The Plain Man’s Guide to Ethics), του Γουίλιαμ Μπάρκλεϊ.

“ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ πράγμα στον κόσμο”. Συμμερίζεστε εσείς αυτή την άποψη για τη ζωή; Από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, είναι προφανές ότι πολλοί δεν συμφωνούν με αυτόν το συγγραφέα. Βίαια άτομα που επιδιώκουν ιδιοτελείς στόχους έχουν αφαιρέσει ψυχρά εκατομμύρια ζωές δίχως ίχνος ενδιαφέροντος για την ευημερία των συνανθρώπων τους.—Εκκλησιαστής 8:9.

Άνθρωποι Αναλώσιμοι και Μιας Χρήσης

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος αποτελεί κλασικό παράδειγμα. Επανειλημμένα στη διάρκεια εκείνης της τρομερής σύρραξης, «άνθρωποι θυσιάστηκαν άσκοπα», λέει ο ιστορικός Α. Τζ. Π. Τέιλορ. Επιδιώκοντας γόητρο και δόξα, οι στρατιωτικοί ηγέτες χρησιμοποιούσαν τους στρατιώτες σαν κάτι ευτελές και τελείως αναλώσιμο. Στη μάχη για το Βερντέν της Γαλλίας, ο αριθμός των θυμάτων ξεπέρασε το μισό εκατομμύριο. «Δεν υπήρχε κανένα έπαθλο [στρατηγικής σημασίας] που θα μπορούσε να κερδηθεί ή να χαθεί», γράφει ο Τέιλορ, «παρά μόνο άνθρωποι προς εξόντωση και δόξα προς απόκτηση».—Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος (The First World War).

Αυτού του είδους η περιφρόνηση για την αξία της ζωής εξακολουθεί να είναι διαδεδομένη. Ο μελετητής Κέβιν Μπέιλς τονίζει ότι τα πρόσφατα χρόνια μια «πληθυσμιακή έκρηξη έχει πλημμυρίσει τις αγορές εργασίας του κόσμου με εκατομμύρια φτωχούς και ευάλωτους ανθρώπους». Αυτοί αντιμετωπίζουν ισόβιο αγώνα απλώς για να επιβιώσουν μέσα σε ένα καταπιεστικό εμπορικό σύστημα στο οποίο «η ζωή γίνεται φτηνή». Εκείνοι που τους εκμεταλλεύονται, λέει ο Μπέιλς, τους μεταχειρίζονται σχεδόν  σαν σκλάβους—«σαν εργαλεία μιας χρήσης για να βγάζουν χρήματα».—Άνθρωποι Μιας Χρήσης (Disposable People).

«Κυνήγι του Ανέμου»

Υπάρχουν και πολλοί άλλοι λόγοι για τους οποίους εκατομμύρια άνθρωποι νιώθουν εντελώς άχρηστοι και απελπισμένοι—ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για το αν ζουν ή πεθαίνουν. Εκτός από τον πόλεμο και την αδικία, υπάρχουν τα δεινά της ξηρασίας, της πείνας, της αρρώστιας, της απώλειας προσφιλών προσώπων και αμέτρητα άλλα πράγματα που μαστίζουν όλη την ανθρωπότητα, κάνοντας τους ανθρώπους να αναρωτιούνται αν αξίζει καν να ζει κάποιος.—Εκκλησιαστής 1:8, 14.

Βέβαια, δεν ζουν όλοι μια ζωή υπερβολικής στέρησης και οδύνης. Αλλά ακόμη και εκείνοι που έχουν αποφύγει τη χείριστη καταδυνάστευση απηχούν συχνά τα λόγια του Βασιλιά Σολομώντα του αρχαίου Ισραήλ, ο οποίος ρώτησε: «Τι έχει τελικά ο άνθρωπος για όλη τη σκληρή εργασία του και για ό,τι κυνηγάει η καρδιά του, καθώς εργάζεται σκληρά σε αυτά κάτω από τον ήλιο;» Όταν το σκέφτονται, πολλοί συνειδητοποιούν ότι όσα έκαναν αποδείχτηκαν σε μεγάλο βαθμό «ματαιότητα και κυνήγι του ανέμου».—Εκκλησιαστής 2:22, 26.

«Αυτό είναι όλο;» αναρωτιούνται πολλοί καθώς αναλογίζονται τη ζωή τους. Πράγματι, πόσοι άνθρωποι υπάρχουν που όταν η ζωή τους τελειώνει νιώθουν “χορτασμένοι από ημέρες”, όπως ένιωθε ο πατριάρχης Αβραάμ; (Γένεση 25:8, υποσημείωση στη ΜΝΚ). Οι περισσότεροι διακατέχονται από διαρκή αίσθηση ματαιότητας. Ωστόσο, η ζωή δεν χρειάζεται να είναι μάταιη. Ο Θεός θεωρεί την κάθε ανθρώπινη ζωή πολύτιμη και θέλει να ζει ο καθένας μας μια αληθινά πλήρη, ικανοποιητική ζωή. Πώς θα πραγματοποιηθεί αυτό; Εξετάστε τι έχει να πει το επόμενο άρθρο σχετικά με το εν λόγω θέμα.