Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια—Εφικτή για Όλους

«Πρέπει να χτίσουμε έναν νέο κόσμο—έναν πολύ καλύτερο κόσμο—στον οποίο θα υπάρχει σεβασμός για την παντοτινή αξιοπρέπεια του ανθρώπου».—ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΧΑΡΙ ΤΡΟΥΜΑΝ, ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ, ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ, ΗΠΑ, 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1945.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Τρούμαν πίστευε, όπως και πολλά άτομα στα χρόνια μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ότι ο άνθρωπος μπορούσε να μάθει από το παρελθόν του και να φέρει σε ύπαρξη «έναν νέο κόσμο» στον οποίο θα προσδίδεται αξιοπρέπεια σε όλους. Δυστυχώς, η σύγχρονη ιστορία παρουσιάζει μια διαφορετική πραγματικότητα. «Η παντοτινή αξιοπρέπεια του ανθρώπου» συνεχίζει να καταπατείται επειδή η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται, όχι σε κάποιον άνθρωπο, αλλά στο μεγαλύτερο εχθρό του ανθρώπου.

Η Ρίζα του Προβλήματος

Η Γραφή προσδιορίζει αυτόν τον εχθρό ως τον Σατανά τον Διάβολο, ένα πονηρό πνευματικό πλάσμα το οποίο από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας έχει αμφισβητήσει το δικαίωμα που έχει ο Θεός να κυβερνάει. Από τότε που ο Σατανάς ήρθε σε επαφή με την Εύα στον κήπο της Εδέμ, στόχος του ήταν να απομακρύνει τους ανθρώπους από την υπηρεσία του Δημιουργού τους. (Γένεση 3:1-5) Σκεφτείτε τις καταστροφικές επιπτώσεις που επήλθαν στον Αδάμ και στην Εύα όταν ενέδωσαν στις παροτρύνσεις του Διαβόλου! Η άμεση συνέπεια της ανυπακοής τους στο νόμο του Θεού σχετικά με τον απαγορευμένο καρπό ήταν ότι και οι δυο τους «κρύφτηκαν από το πρόσωπο του Ιεχωβά Θεού». Γιατί; Ο Αδάμ ομολόγησε: «Φοβήθηκα επειδή ήμουν γυμνός και γι’ αυτό κρύφτηκα». (Γένεση 3:8-10) Η  σχέση του Αδάμ με τον ουράνιο Πατέρα του και η άποψή του για τον εαυτό του είχαν αλλάξει. Ντρεπόταν και δεν ένιωθε πια άνετα ενώπιον του Ιεχωβά.

Γιατί ήθελε ο Διάβολος να βλέπει να μειώνεται ο αυτοσεβασμός του Αδάμ; Επειδή ο άνθρωπος φτιάχτηκε κατά την εικόνα του Θεού, και ο Σατανάς χαίρεται να τον βλέπει να ενεργεί με τρόπο που αμαυρώνει την από μέρους του αντανάκλαση της δόξας του Θεού. (Γένεση 1:27· Ρωμαίους 3:23) Αυτό μας βοηθάει να καταλάβουμε γιατί διαποτίζουν την ανθρώπινη ιστορία πράξεις ταπείνωσης. Ως «ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων», ο Σατανάς έχει προωθήσει αυτό το πνεύμα «τον καιρό κατά τον οποίο ο άνθρωπος εξουσιάζει τον άνθρωπο προς βλάβη του». (2 Κορινθίους 4:4· Εκκλησιαστής 8:9· 1 Ιωάννη 5:19) Μήπως αυτό σημαίνει ότι έχει χαθεί για πάντα η πραγματική ανθρώπινη αξιοπρέπεια;

Ο Ιεχωβά Προσδίδει Αξιοπρέπεια στη Δημιουργία Του

Σκεφτείτε ξανά τις συνθήκες που υπήρχαν στον κήπο της Εδέμ προτού αμαρτήσουν ο Αδάμ και η Εύα. Είχαν άφθονη τροφή, ανταμειφτική εργασία και την προοπτική της υγιούς, ατελεύτητης ζωής για τον εαυτό τους και για τους απογόνους τους. (Γένεση 1:28) Κάθε πτυχή της ύπαρξής τους έδινε έμφαση στο στοργικό, αξιοπρεπή σκοπό του Θεού για την ανθρωπότητα.

Άλλαξε η άποψη του Ιεχωβά για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια όταν ο Αδάμ και η Εύα ξέπεσαν από την τελειότητα; Όχι. Εκείνος έδειξε στοχαστικότητα για την ντροπή που ένιωθαν τώρα εξαιτίας της γυμνότητάς τους. Ενεργώντας στοργικά, ο Θεός τούς έδωσε «μακριά ενδύματα από δέρμα» για να αντικαταστήσουν τα καλύμματα από φύλλα συκιάς τα οποία είχαν ράψει για την οσφύ τους. (Γένεση 3:7, 21) Αντί να τους εγκαταλείψει στην ντροπή τους, ο Θεός τούς συμπεριφέρθηκε με αξιοπρέπεια.

Αργότερα, όταν πολιτεύτηκε με το έθνος του Ισραήλ, ο Ιεχωβά έδειξε συμπόνια για τα ορφανά, τις χήρες και τους πάροικους—μέλη της κοινωνίας που υφίστανται πιο συχνά κακομεταχείριση. (Ψαλμός 72:13) Παραδείγματος χάρη, όταν οι Ισραηλίτες θέριζαν τα σιτηρά τους και μάζευαν τους καρπούς από τα ελαιόδεντρα και τα αμπέλια τους, τους ειπώθηκε να μην επιστρέφουν για τα υπολείμματα. Αντίθετα, ο Θεός πρόσταξε “να μένουν τα υπολείμματα για τον πάροικο, για το αγόρι που είναι ορφανό από πατέρα και για τη χήρα”. (Δευτερονόμιο 24:19-21) Όταν εφαρμόζονταν αυτοί οι νόμοι, εξάλειφαν την ανάγκη για επαιτεία και παρείχαν αξιοπρεπή εργασία ακόμη και για τα φτωχότερα άτομα.

Ο Ιησούς Προσέδιδε Αξιοπρέπεια στους Άλλους

Ενόσω βρισκόταν στη γη, ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, εκδήλωνε ενδιαφέρον για την αξιοπρέπεια των άλλων. Παραδείγματος χάρη, όταν ήταν στη Γαλιλαία, τον πλησίασε κάποιος που είχε λέπρα σε προχωρημένο στάδιο. Σύμφωνα με το Μωσαϊκό Νόμο, για να μη μολύνει ο λεπρός τους άλλους, απαιτούνταν να φωνάζει: «Ακάθαρτος, ακάθαρτος!» (Λευιτικό 13:45) Ωστόσο, αυτός ο άνθρωπος παρέλειψε να φωνάξει προειδοποιητικά καθώς πλησίαζε τον Ιησού. Αντίθετα, έπεσε με το πρόσωπο κάτω και  παρακάλεσε τον Ιησού: «Κύριε, αν εσύ θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις». (Λουκάς 5:12) Πώς ανταποκρίθηκε ο Ιησούς; Δεν τιμώρησε τον άνθρωπο επειδή παραβίασε το Νόμο, δεν τον αγνόησε ούτε τον απέφυγε. Απεναντίας, προσέδωσε αξιοπρέπεια στον λεπρό αγγίζοντάς τον και λέγοντας: «Θέλω. Καθαρίσου».—Λουκάς 5:13.

Σε άλλες περιπτώσεις, ο Ιησούς έδειξε την ικανότητα που είχε να θεραπεύει χωρίς κάποια σωματική επαφή—μερικές φορές από απόσταση. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, επέλεξε να αγγίξει τον άνθρωπο. (Ματθαίος 15:21-28· Μάρκος 10:51, 52· Λουκάς 7:1-10) Επειδή ο άντρας ήταν “γεμάτος λέπρα”, αναμφίβολα είχαν περάσει χρόνια από τότε που τον είχε αγγίξει άλλος άνθρωπος. Πόσο παρηγορητικό πρέπει να ήταν που ένιωσε ξανά το άγγιγμα κάποιου! Στην πραγματικότητα αυτό που επιθυμούσε πολύ εκείνος ο άνθρωπος ήταν η θεραπεία της λέπρας του. Εντούτοις, ο τρόπος με τον οποίο τον θεράπευσε ο Ιησούς συνέβαλε χωρίς αμφιβολία στο να αποκατασταθεί και κάτι ακόμη—η αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Είναι άραγε ρεαλιστικό να πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να υπάρξει τέτοιο ενδιαφέρον για την αξιοπρέπεια των άλλων στη σημερινή κοινωνία; Αν ναι, πώς θα μπορούσε να εκδηλωθεί;

Ο Κανόνας που Προσδίδει Αξιοπρέπεια

Ο Ιησούς έδωσε την κατά πολλούς πιο φημισμένη οδηγία που δόθηκε ποτέ σχετικά με τις ανθρώπινες σχέσεις: «Όλα όσα θέλετε, λοιπόν, να κάνουν σε εσάς οι άνθρωποι πρέπει και εσείς, παρόμοια, να κάνετε σε αυτούς». (Ματθαίος 7:12) Αυτός ο Χρυσός Κανόνας, όπως αποκαλείται συνήθως, υποκινεί κάποιον να σέβεται το συνάνθρωπό του, ελπίζοντας σε ανάλογη ανταπόδοση.

Όπως δείχνει η ιστορία, η εφαρμογή αυτού του κανόνα δεν έρχεται φυσιολογικά—πολύ συχνά αληθεύει ακριβώς το αντίθετο. «Στην πραγματικότητα μου άρεσε να ταπεινώνω τους άλλους», λέει κάποιος τον οποίο θα ονομάσουμε Χάρολντ. «Με λίγα μόνο λόγια, μπορούσα να τους κάνω να σαστίζουν, να ντρέπονται και μερικές φορές  να κλαίνε». Αλλά συνέβη κάτι που έκανε τον Χάρολντ να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόταν στους άλλους. «Διάφοροι Μάρτυρες του Ιεχωβά άρχισαν να με επισκέπτονται. Αναλογιζόμενος το παρελθόν, ντρέπομαι όταν σκέφτομαι μερικά από τα πράγματα που είπα καθώς και τον τρόπο με τον οποίο τους συμπεριφέρθηκα κάποιες φορές. Αλλά εκείνοι ποτέ δεν παραιτήθηκαν και, σιγά σιγά, οι Γραφικές αλήθειες άγγιζαν την καρδιά μου και με υποκινούσαν να αλλάξω». Σήμερα, ο Χάρολντ υπηρετεί ως πρεσβύτερος στη Χριστιανική εκκλησία.

Ο Χάρολντ αποτελεί χειροπιαστή απόδειξη για το ότι «ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ασκεί δύναμη και είναι κοφτερότερος από κάθε δίκοπο σπαθί και διεισδύει μέχρι διαίρεσης της ψυχής και του πνεύματος, και των αρθρώσεων και του μυελού τους, και μπορεί να διακρίνει σκέψεις και προθέσεις της καρδιάς». (Εβραίους 4:12) Ο Λόγος του Θεού έχει τη δύναμη να αγγίξει την καρδιά ενός ατόμου και να αλλάξει τον τρόπο σκέψης και τη συμπεριφορά του. Αυτός είναι ο βασικός παράγοντας για να προσδίδουμε αξιοπρέπεια στους άλλους—η εγκάρδια επιθυμία να βοηθάμε αντί να πληγώνουμε, να αποδίδουμε τιμή αντί να ταπεινώνουμε.—Πράξεις 20:35· Ρωμαίους 12:10.

Αποκαθίσταται η Πραγματική Αξιοπρέπεια

Αυτή η ίδια επιθυμία ωθεί τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να μιλούν σε άλλους για την υπέροχη ελπίδα της Γραφής. (Πράξεις 5:42) Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να δείχνει κάποιος σεβασμό στο συνάνθρωπό του και να του προσδίδει αξιοπρέπεια από το να του μεταδίδει «καλά νέα για κάτι καλύτερο». (Ησαΐας 52:7) Το «κάτι καλύτερο» περιλαμβάνει το να ντυθεί κάποιος «τη νέα προσωπικότητα», η οποία θα νεκρώσει τη «βλαβερή επιθυμία» να ταπεινώνει άλλους. (Κολοσσαείς 3:5-10) Περιλαμβάνει επίσης το σκοπό που έχει ο Ιεχωβά να απομακρύνει σε λίγο τόσο τις συνθήκες και τις νοοτροπίες οι οποίες αποστερούν από τον άνθρωπο την αξιοπρέπειά του, όσο και τον υποκινητή τους, τον Σατανά τον Διάβολο. (Δανιήλ 2:44· Ματθαίος 6:9, 10· Αποκάλυψη 20:1, 2, 10) Μόνο τότε, όταν η γη θα «γεμίσει από τη γνώση του Ιεχωβά», θα προσδίδεται τελικά αξιοπρέπεια σε όλους.—Ησαΐας 11:9.

Σας προσκαλούμε να μάθετε για αυτή την υπέροχη ελπίδα. Συναναστρεφόμενοι με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, θα διαπιστώσετε μόνοι σας ότι η εφαρμογή των Γραφικών αρχών προσδίδει αξιοπρέπεια στους άλλους. Θα είστε δε σε θέση να μάθετε πώς θα φέρει η Βασιλεία του Θεού σύντομα “έναν νέο και πολύ καλύτερο κόσμο”, έναν κόσμο στον οποίο η «παντοτινή αξιοπρέπεια του ανθρώπου» θα αποτελεί πραγματικότητα και δεν θα καταπατηθεί ποτέ ξανά.

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 6]

Η Διακράτηση Ακεραιότητας Διατήρησε την Αξιοπρέπειά Τους

Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, 2.000 και πλέον Μάρτυρες του Ιεχωβά στάλθηκαν σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης λόγω των πεποιθήσεών τους. Παρατηρώντας τον αξιοθαύμαστο τρόπο με τον οποίο εκδήλωναν την ακεραιότητά τους, η Γκέμα Λα Γκουάρντια Γκλουκ, πρώην κρατούμενη στο Ράβενσμπρικ, αφηγείται στο βιβλίο της Η Ιστορία Μου (My Story): «Κάποια στιγμή η Γκεστάπο είχε ανακοινώσει ότι οποιοσδήποτε Σπουδαστής της Γραφής αποκήρυττε τις πεποιθήσεις του και υπέγραφε μια ανάλογη δήλωση θα λάβαινε την ελευθερία του και δεν θα διωκόταν πλέον». Σχετικά με όσους αρνήθηκαν να υπογράψουν τη δήλωση, η ίδια γράφει: «Προτίμησαν να συνεχίσουν να υποφέρουν και να περιμένουν υπομονετικά τη μέρα της απελευθέρωσης». Γιατί διακράτησαν αυτή τη στάση; Τώρα που έχει περάσει τα 80, η Μαγκνταλένα, η οποία αναφέρθηκε στην αρχή του προηγούμενου άρθρου, εξηγεί: «Το να παραμείνουμε πιστοί στον Ιεχωβά ήταν πιο σημαντικό από το να παραμείνουμε ζωντανοί με οποιοδήποτε τίμημα. Η διακράτηση της αξιοπρέπειάς μας σήμαινε διακράτηση της ακεραιότητάς μας». *

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Ο Ιησούς προσέδιδε αξιοπρέπεια σε εκείνους που θεράπευε

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσδίδουν αξιοπρέπεια στους άλλους μεταδίδοντάς τους «καλά νέα για κάτι καλύτερο»