Ας Δείχνουμε Σεβασμό για τις Ιερές Συνάξεις Μας

«Θα τους φέρω και αυτούς στο άγιο βουνό μου και θα τους κάνω να χαρούν μέσα στον οίκο προσευχής μου».—ΗΣΑΪΑΣ 56:7.

1. Ποιους Γραφικούς λόγους έχουμε για να δείχνουμε τον απαιτούμενο σεβασμό για τις συναθροίσεις μας;

Ο ΙΕΧΩΒΑ έχει συγκεντρώσει το λαό του, τους χρισμένους Χριστιανούς και τους συντρόφους τους, για να τον λατρεύουν στο «άγιο βουνό» του. Τους κάνει να χαίρονται μέσα στον «οίκο προσευχής» του, στον πνευματικό ναό του, ο οποίος είναι «οίκος προσευχής για όλα τα έθνη». (Ησαΐας 56:7· Μάρκος 11:17) Αυτές οι εξελίξεις φανερώνουν ότι η λατρεία του Ιεχωβά είναι άγια, αγνή και εξυψωμένη. Δείχνοντας τον απαιτούμενο σεβασμό για τις συναθροίσεις που έχουμε για μελέτη και λατρεία, αποδεικνύουμε ότι συμμεριζόμαστε την άποψη του Ιεχωβά για τα ιερά πράγματα.

2. Τι φανερώνει ότι ο Ιεχωβά θεωρούσε ιερό τον τόπο που επέλεξε για τη λατρεία του, και πώς έδειξε ο Ιησούς ότι είχε την ίδια άποψη;

² Στον αρχαίο Ισραήλ, ο τόπος που επέλεξε ο Ιεχωβά για τη λατρεία του έπρεπε να θεωρείται ιερός. Η σκηνή της μαρτυρίας, καθώς και ο εξοπλισμός και τα σκεύη της έπρεπε να χριστούν και να αγιαστούν «ώστε να γίνουν πράγματι αγιότατα». (Έξοδος 30:26-29) Τα δύο διαμερίσματα του αγιαστηρίου ονομάζονταν «τα Άγια» και «τα Άγια των Αγίων». (Εβραίους 9:2, 3) Η σκηνή αντικαταστάθηκε αργότερα από το ναό της Ιερουσαλήμ. Ως έδρα της λατρείας του Ιεχωβά, η Ιερουσαλήμ αποκαλούνταν “η άγια πόλη”. (Νεεμίας 11:1· Ματθαίος 27:53) Ο ίδιος ο Ιησούς, κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, εκδήλωνε τον πρέποντα σεβασμό για το ναό. Εξοργίστηκε με τους ανθρώπους οι οποίοι έδειχναν έλλειψη σεβασμού χρησιμοποιώντας την περιοχή του ναού για εμπορικούς σκοπούς και για να κόβουν δρόμο.—Μάρκος 11:15, 16.

3. Τι δείχνει παραστατικά τον ιερό χαρακτήρα των συνάξεων του Ισραήλ;

³ Οι Ισραηλίτες συναθροίζονταν τακτικά για να λατρέψουν τον Ιεχωβά και να ακούσουν την ανάγνωση του Νόμου του. Ορισμένες από τις εορταστικές ημέρες τους αποκαλούνταν άγιες συνελεύσεις ή επίσημες συνάξεις, πράγμα που έδειχνε τον ιερό χαρακτήρα εκείνων των συνάξεων. (Λευιτικό 23:2, 3, 36, 37) Σε μια δημόσια σύναξη στις ημέρες του Έσδρα και του Νεεμία, οι Λευίτες «εξηγούσαν το νόμο στο λαό». Επειδή «όλος ο λαός έκλαιγε καθώς άκουγε τα λόγια του νόμου», οι Λευίτες «πρόσταζαν όλο το λαό να σωπάσει, λέγοντας: “Ησυχάστε! Διότι αυτή η ημέρα είναι άγια”». Οι Ισραηλίτες γιόρτασαν τότε την εφταήμερη Γιορτή των Σκηνών με «πολύ μεγάλη χαρά». Επιπρόσθετα, «γινόταν μεγαλόφωνη ανάγνωση του βιβλίου του νόμου του αληθινού Θεού κάθε ημέρα, από την πρώτη ημέρα μέχρι την τελευταία ημέρα· και τέλεσαν τη γιορτή εφτά ημέρες, και την όγδοη ημέρα έγινε επίσημη σύναξη, σύμφωνα με τον κανονισμό». (Νεεμίας 8:7-11, 17, 18) Αυτές ήταν πραγματικά άγιες περιστάσεις, και οι παρευρισκόμενοι απαιτούνταν να δίνουν σε αυτές προσοχή με σεβασμό.

Οι Συναθροίσεις μας Είναι Ιερές Συνάξεις

4, 5. Ποια χαρακτηριστικά των συναθροίσεών μας αποδεικνύουν ότι οι συνάξεις αυτές είναι ιερές;

⁴ Είναι αλήθεια ότι σήμερα ο Ιεχωβά δεν έχει κάποια κατά γράμμα άγια πόλη στη γη, με έναν ναό ειδικά αφιερωμένο στη λατρεία του. Εντούτοις, δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι οι συναθροίσεις για τη λατρεία του Ιεχωβά είναι ιερές συνάξεις. Τρεις φορές την εβδομάδα συναθροιζόμαστε για να διαβάσουμε  και να μελετήσουμε τις Γραφές. Ο Λόγος του Ιεχωβά “αναλύεται” και, όπως και στην εποχή του Νεεμία, “του προσδίδεται νόημα”. (Νεεμίας 8:8) Όλες οι συναθροίσεις μας αρχίζουν και τελειώνουν με προσευχή, ενώ στις περισσότερες ψάλλουμε ύμνους προς αίνο του Ιεχωβά. (Ψαλμός 26:12) Οι συναθροίσεις αποτελούν αληθινά μέρος της λατρείας μας, και απαιτείται να έχουμε ευλαβική στάση και να δίνουμε προσοχή σε αυτές με σεβασμό.

⁵ Ο Ιεχωβά ευλογεί το λαό του καθώς συναθροίζονται για να τον λατρέψουν, να μελετήσουν το Λόγο του και να απολαύσουν ευχάριστη συναναστροφή με τους συγχριστιανούς τους. Όταν έρχεται η ώρα να παρακολουθήσουμε μια συνάθροιση, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι εκεί “διατάζει ο Ιεχωβά να υπάρχει η ευλογία”. (Ψαλμός 133:1, 3) Μετέχουμε σε αυτή την ευλογία αν είμαστε παρόντες και παρακολουθούμε προσεκτικά το πνευματικό πρόγραμμα. Επιπρόσθετα, ο Ιησούς δήλωσε: «Όπου υπάρχουν δύο ή τρεις συναθροισμένοι στο όνομά μου, εκεί είμαι εγώ ανάμεσά τους». Η περικοπή όπου εμφανίζεται αυτή η δήλωση εφαρμόζεται σε Χριστιανούς πρεσβυτέρους που συναθροίζονται για να χειριστούν σοβαρά προβλήματα μεταξύ ατόμων, αλλά κατ’ επέκταση εφαρμόζεται και στις συναθροίσεις μας. (Ματθαίος 18:20) Αν ο Χριστός, μέσω του αγίου πνεύματος, είναι παρών όταν οι Χριστιανοί συναθροίζονται στο όνομά του, δεν θα πρέπει να θεωρούνται αυτές οι συνάξεις ιερές;

6. Τι μπορεί να λεχθεί για τους τόπους των συναθροίσεών μας, μεγάλους και μικρούς;

⁶ Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά δεν κατοικεί σε ανθρωποποίητους ναούς. Μολαταύτα, οι Αίθουσές μας Βασιλείας είναι τόποι αληθινής λατρείας. (Πράξεις 7:48· 17:24) Συναθροιζόμαστε εκεί για να μελετήσουμε το Λόγο του Ιεχωβά, να προσευχηθούμε σε αυτόν και να ψάλουμε τους αίνους του. Το ίδιο ισχύει και για τις Αίθουσές μας Συνελεύσεων. Κάποιες μεγαλύτερες εγκαταστάσεις που νοικιάζουμε για τις συνελεύσεις  μας—όπως μεγάλες αίθουσες, εκθεσιακά κέντρα ή στάδια—γίνονται τόποι λατρείας ενόσω χρησιμοποιούνται για τις ιερές συνάξεις μας. Αυτές οι περιστάσεις για λατρεία, μεγάλες και μικρές, αξίζουν το σεβασμό μας, πράγμα που πρέπει να αντανακλάται στη στάση μας και στη συμπεριφορά μας.

Τρόποι με τους Οποίους Δείχνουμε Σεβασμό για τις Συνάξεις Μας

7. Με ποιον πρακτικό τρόπο μπορούμε να δείχνουμε σεβασμό για τις συνάξεις μας;

⁷ Υπάρχουν πρακτικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να δείχνουμε σεβασμό για τις συνάξεις μας. Ένας τρόπος είναι με το να είμαστε παρόντες για να ψάλλουμε τους ύμνους της Βασιλείας. Πολλοί από αυτούς τους ύμνους έχουν τη μορφή προσευχής και γι’ αυτό πρέπει να ψάλλονται ευλαβικά. Ο απόστολος Παύλος έγραψε σχετικά με τον Ιησού, παραθέτοντας από τον 22ο Ψαλμό: «Θα διακηρύττω το όνομά σου στους αδελφούς μου· στο μέσο της εκκλησίας θα σε αινώ με ύμνους». (Εβραίους 2:12) Συνεπώς, πρέπει να φροντίζουμε να είμαστε στις θέσεις μας προτού ο εισηγητής αναγγείλει τον ύμνο, και κατόπιν να συγκεντρώνουμε τη διάνοιά μας στο νόημα των στίχων καθώς ψάλλουμε. Είθε η υμνολογία μας να αντανακλά τα αισθήματα του ψαλμωδού, ο οποίος έγραψε: «Θα εξυμνώ τον Ιεχωβά με όλη μου την καρδιά στη συντροφιά των ευθέων και στη σύναξη». (Ψαλμός 111:1) Ναι, το να ψάλλουμε αίνους στον Ιεχωβά είναι πολύ σημαντικός λόγος για να ερχόμαστε νωρίς στις συναθροίσεις μας και να μένουμε μέχρι το τέλος.

8. Ποιο παράδειγμα από τη Γραφή δείχνει ότι οι προσευχές στις συναθροίσεις μας αξίζουν τη γεμάτη σεβασμό προσοχή μας;

⁸ Ένα άλλο χαρακτηριστικό που εμπλουτίζει πνευματικά όλες μας τις συναθροίσεις είναι η εγκάρδια προσευχή που αναπέμπεται εκ μέρους όλης της σύναξης. Σε μια περίπτωση, οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα στην Ιερουσαλήμ συναθροίστηκαν και «ύψωσαν σύσσωμοι τη φωνή τους στον Θεό» με ένθερμη προσευχή. Ως αποτέλεσμα, συνέχισαν παρά το διωγμό να “αναγγέλλουν το λόγο του Θεού με τόλμη”. (Πράξεις 4:24-31) Μπορούμε να φανταστούμε ότι κάποιοι από τους παρόντες θα άφηναν τη διάνοιά τους να περιπλανιέται κατά τη διάρκεια εκείνης της προσευχής; Όχι, προσευχήθηκαν «σύσσωμοι». Οι προσευχές που αναπέμπονται στις συναθροίσεις μας αντανακλούν τα αισθήματα όλων των παρευρισκομένων. Αυτές οι προσευχές αξίζουν τη γεμάτη σεβασμό προσοχή μας.

9. Πώς μπορούμε να δείχνουμε το σεβασμό μας για τις ιερές συνάξεις με το ντύσιμο και τη συμπεριφορά μας;

⁹ Επιπρόσθετα, μπορούμε να δείχνουμε πόσο βαθιά σεβόμαστε τον ιερό χαρακτήρα των συνάξεών μας με το ντύσιμό μας. Η εμφάνισή μας, σε ό,τι αφορά τόσο το ντύσιμο όσο και το χτένισμά μας, μπορεί να προσδώσει περαιτέρω αξιοπρέπεια στις συναθροίσεις μας. Ο απόστολος Παύλος συμβούλεψε: «Θέλω . . . σε κάθε τόπο οι άντρες να συνεχίζουν να προσεύχονται, σηκώνοντας όσια χέρια, χωρίς οργή και αντιλογίες. Παρόμοια, θέλω οι γυναίκες να στολίζονται με εύτακτη ενδυμασία, με σεμνότητα και σωφροσύνη, όχι με πλεξίματα των μαλλιών και χρυσάφι ή μαργαριτάρια ή πολύ ακριβά ρούχα, αλλά όπως αρμόζει σε γυναίκες που ισχυρίζονται ότι έχουν ευλάβεια για τον Θεό». (1 Τιμόθεο 2:8-10) Όταν παρακολουθούμε μεγάλες συνελεύσεις σε ανοιχτά στάδια, το ντύσιμό μας μπορεί να είναι κατάλληλο για τις καιρικές συνθήκες και παράλληλα ευπρεπές. Επιπρόσθετα, ο σεβασμός μας για την περίσταση δεν θα μας επιτρέπει να τρώμε ή να μασάμε τσίχλα στη διάρκεια του προγράμματος. Το κατάλληλο ντύσιμο και η πρέπουσα συμπεριφορά στις συνάξεις μας τιμούν τον Ιεχωβά Θεό, τη λατρεία του και τους συλλάτρεις μας.

Διαγωγή που Αρμόζει στο Σπιτικό του Θεού

10. Πώς έδειξε ο απόστολος Παύλος ότι απαιτείται υψηλό επίπεδο διαγωγής στις Χριστιανικές συναθροίσεις μας;

¹⁰ Στο 14ο κεφάλαιο της πρώτης επιστολής προς τους Κορινθίους, βρίσκουμε τις σοφές συμβουλές του αποστόλου Παύλου σχετικά με το πώς πρέπει να διεξάγονται οι Χριστιανικές συναθροίσεις. Ως κατακλείδα, ο Παύλος είπε: «Τα πάντα ας γίνονται με ευπρέπεια και με διευθέτηση». (1 Κορινθίους 14:40) Οι συναθροίσεις μας αποτελούν σημαντικό μέρος  των δραστηριοτήτων της Χριστιανικής εκκλησίας και απαιτούν ένα επίπεδο διαγωγής που αρμόζει στο σπιτικό του Ιεχωβά.

11, 12. (α) Τι πρέπει να εντυπωθεί στη διάνοια των παιδιών που παρευρίσκονται στις συναθροίσεις μας; (β) Με ποιον κατάλληλο τρόπο μπορούν τα παιδιά να εκφράζουν την πίστη τους στις συναθροίσεις μας;

¹¹ Τα παιδιά, ιδιαίτερα, χρειάζεται να διδάσκονται πώς να συμπεριφέρονται στις συναθροίσεις μας. Οι Χριστιανοί γονείς πρέπει να εξηγούν στα παιδιά τους ότι η Αίθουσα Βασιλείας και ο χώρος όπου διεξάγεται η Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας δεν είναι μέρη για παιχνίδι. Είναι μέρη όπου λατρεύουμε τον Ιεχωβά και μελετούμε το Λόγο του. Ο σοφός Βασιλιάς Σολομών έγραψε: «Φύλαγε τα πόδια σου όποτε πηγαίνεις στον οίκο του αληθινού Θεού· και να πλησιάζεις για να ακούς». (Εκκλησιαστής 5:1) Ο Μωυσής δίδαξε τους Ισραηλίτες να συναθροίζονται, ενήλικοι και «μικρά παιδιά» μαζί, λέγοντας: «Συγκέντρωσε το λαό . . . για να ακούσουν και να μάθουν, καθώς πρέπει να φοβούνται τον Ιεχωβά τον Θεό σας και να φροντίζουν να εκτελούν όλα τα λόγια αυτού του νόμου. Και οι γιοι τους, οι οποίοι δεν ξέρουν, πρέπει να ακούν και να μάθουν να φοβούνται τον Ιεχωβά».—Δευτερονόμιο 31:12, 13.

¹² Παρόμοια σήμερα, τα παιδιά μας παρακολουθούν συναθροίσεις μαζί με τους γονείς τους πρωτίστως για να ακούν και να μαθαίνουν. Από τη στιγμή που τα παιδιά είναι σε θέση να παρακολουθούν και να καταλαβαίνουν τουλάχιστον τις βασικές Γραφικές αλήθειες, μπορούν επίσης να κάνουν «δημόσια διακήρυξη» της πίστης τους συμμετέχοντας με σύντομα σχόλια. (Ρωμαίους 10:10) Ένα μικρό παιδί μπορεί να ξεκινήσει απαντώντας με λίγα λόγια σε μια ερώτηση που καταλαβαίνει. Στην αρχή ίσως χρειάζεται να διαβάζει την απάντηση, αλλά αργότερα θα προσπαθεί να εκφράζεται με δικά του λόγια. Αυτό είναι ωφέλιμο και ευχάριστο για το παιδί, ενώ τέτοιες αυθόρμητες εκφράσεις πίστης χαροποιούν την καρδιά των μεγαλυτέρων στο ακροατήριο. Φυσικά, οι γονείς θέτουν το παράδειγμα κάνοντας σχόλια οι ίδιοι. Όπου υπάρχει η δυνατότητα, είναι καλό να έχουν τα παιδιά δική τους Γραφή, υμνολόγιο, καθώς και το έντυπο που χρησιμοποιείται στη μελέτη. Πρέπει να μάθουν να δείχνουν τον πρέποντα σεβασμό για τα συγκεκριμένα έντυπα. Όλα αυτά θα εντυπώσουν στη διάνοια των παιδιών ότι οι συναθροίσεις μας είναι ιερές συνάξεις.

13. Ποια είναι η ελπίδα μας για αυτούς που παρευρίσκονται στις συναθροίσεις μας πρώτη φορά;

¹³ Βέβαια, δεν θέλουμε να μοιάζουν οι συναθροίσεις μας με τις εκκλησιαστικές λειτουργίες του Χριστιανικού κόσμου. Αυτές μπορεί να είναι είτε ψυχρές και ευσεβοφανείς είτε θορυβώδεις σαν ροκ συναυλίες. Θέλουμε οι συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας να είναι φιλικές και ευχάριστες, αλλά όχι μέχρι του σημείου να μοιάζουν με το καφενείο της γειτονιάς. Συναθροιζόμαστε για να λατρέψουμε τον Ιεχωβά, και ως εκ τούτου οι συναθροίσεις μας πρέπει να είναι πάντα ευπρεπείς. Επιθυμούμε αυτοί που παρευρίσκονται για πρώτη φορά, αφού ακούσουν την ύλη που παρουσιάζεται και παρατηρήσουν τη διαγωγή μας και τη διαγωγή των παιδιών μας, να πουν: «Ο Θεός είναι όντως ανάμεσά σας».—1 Κορινθίους 14:25.

Μόνιμο Χαρακτηριστικό της Λατρείας Μας

14, 15. (α) Πώς μπορούμε να μην «παραμελούμε τον οίκο του Θεού μας»; (β) Πώς εκπληρώνεται ήδη το εδάφιο Ησαΐας 66:23;

¹⁴ Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ο Ιεχωβά συγκεντρώνει το λαό του και τους κάνει να χαίρονται στον «οίκο προσευχής» του, τον πνευματικό ναό του. (Ησαΐας 56:7) Ο πιστός  Νεεμίας υπενθύμισε στους Ιουδαίους συμπατριώτες του ότι έπρεπε να δείχνουν τον απαιτούμενο σεβασμό για τον κατά γράμμα ναό υποστηρίζοντάς τον από υλική άποψη όταν δήλωσε: «Δεν πρέπει να παραμελούμε τον οίκο του Θεού μας». (Νεεμίας 10:39) Επιπρόσθετα, δεν πρέπει να παραμελούμε την πρόσκληση του Ιεχωβά να τον λατρεύουμε μέσα στον «οίκο προσευχής» του.

¹⁵ Δείχνοντας την ανάγκη που υπάρχει να συναθροιζόμαστε τακτικά για λατρεία, ο Ησαΐας προφήτευσε: «“Από νέα σελήνη σε νέα σελήνη και από σάββατο σε σάββατο κάθε σάρκα θα έρχεται για να προσκυνάει μπροστά μου”, είπε ο Ιεχωβά». (Ησαΐας 66:23) Αυτό συμβαίνει σήμερα. Τακτικά, κάθε εβδομάδα, τον έναν μήνα μετά τον άλλον, οι αφιερωμένοι Χριστιανοί συγκεντρώνονται για να λατρεύουν τον Ιεχωβά. Το κάνουν αυτό, μεταξύ άλλων, με το να παρακολουθούν τις Χριστιανικές συναθροίσεις και να ασχολούνται με τη δημόσια διακονία. Είστε εσείς ανάμεσα σε εκείνους που “έρχονται για να προσκυνούν μπροστά στον Ιεχωβά”;

16. Γιατί πρέπει η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων να αποτελεί μόνιμο χαρακτηριστικό της ζωής μας τώρα;

¹⁶ Το εδάφιο Ησαΐας 66:23 θα έχει πλήρη εφαρμογή στη ζωή στον υποσχεμένο νέο κόσμο του Ιεχωβά. Τότε, τη μια εβδομάδα μετά την άλλη και τον έναν μήνα μετά τον άλλον, με κυριολεκτική έννοια «κάθε σάρκα θα έρχεται για να προσκυνάει μπροστά» στον Ιεχωβά, δηλαδή να τον λατρεύει, σε όλη την αιωνιότητα. Εφόσον οι συναθροίσεις για τη λατρεία του Ιεχωβά θα αποτελούν μόνιμο χαρακτηριστικό της πνευματικής μας ζωής στο νέο σύστημα πραγμάτων, δεν πρέπει άραγε να κάνουμε την τακτική παρακολούθηση των ιερών μας συνάξεων μόνιμο χαρακτηριστικό της ζωής μας τώρα;

17. Γιατί χρειαζόμαστε τις συναθροίσεις μας “τόσο περισσότερο όσο βλέπουμε την ημέρα να πλησιάζει”;

¹⁷ Καθώς το τέλος πλησιάζει, πρέπει να είμαστε πιο αποφασισμένοι από ποτέ να παρακολουθούμε τις Χριστιανικές μας συνάξεις για λατρεία. Από σεβασμό για τον ιερό χαρακτήρα των συναθροίσεών μας, δεν επιτρέπουμε στην εργασία μας, στο διάβασμα για το σχολείο ή στα βραδινά φροντιστήρια να γίνονται αιτία για να μη συναθροιζόμαστε τακτικά με τους ομοπίστους μας. Χρειαζόμαστε τη δύναμη που έρχεται μέσω της συναναστροφής. Οι συναθροίσεις μας μάς δίνουν την ευκαιρία να γνωριστούμε μεταξύ μας, να παρέχουμε ενθάρρυνση και να παρακινούμε ο ένας τον άλλον σε «αγάπη και καλά έργα». Χρειάζεται να το κάνουμε αυτό “τόσο περισσότερο όσο βλέπουμε την ημέρα να πλησιάζει”. (Εβραίους 10:24, 25) Είθε, λοιπόν, να δείχνουμε πάντα τον απαιτούμενο σεβασμό για τις ιερές μας συνάξεις μέσω τακτικής παρακολούθησης, κατάλληλου ντυσίματος και αρμόζουσας συμπεριφοράς. Ενεργώντας έτσι, δείχνουμε ότι συμμεριζόμαστε την άποψη του Ιεχωβά για τα ιερά πράγματα.

Ως Ανασκόπηση

• Τι δείχνει ότι οι συνάξεις του λαού του Ιεχωβά πρέπει να θεωρούνται ιερές;

• Ποια χαρακτηριστικά των συναθροίσεών μας αποδεικνύουν ότι αυτές οι συνάξεις είναι ιερές;

• Πώς μπορούν τα παιδιά να δείχνουν ότι σέβονται τον ιερό χαρακτήρα των συναθροίσεών μας;

• Γιατί πρέπει να κάνουμε την τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων μόνιμο χαρακτηριστικό της ζωής μας;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνες στη σελίδα 28]

Οι συναθροίσεις για τη λατρεία του Ιεχωβά είναι ιερές συνάξεις οπουδήποτε και αν διεξάγονται

[Εικόνα στη σελίδα 31]

Τα παιδιά μας παρακολουθούν συναθροίσεις για να ακούν και να μαθαίνουν