Νεαροί—Επηρεάζετε την Καρδιά των Γονέων Σας

«ΤΙΠΟΤΑ δεν μου δίνει μεγαλύτερη αιτία για ευγνωμοσύνη από ό,τι αυτά τα πράγματα, από το να ακούω ότι τα παιδιά μου περπατούν στην αλήθεια», έγραψε ο ηλικιωμένος απόστολος Ιωάννης. (3 Ιωάννη 4) Παρότι τα παιδιά για τα οποία γίνεται λόγος στο συγκεκριμένο Γραφικό εδάφιο αντιπροσωπεύουν Χριστιανούς μαθητές, ένας θεοφοβούμενος γονέας μπορεί να κατανοήσει εύκολα αυτά τα αισθήματα που εξέφρασε ο Ιωάννης. Όπως οι γονείς επηρεάζουν σημαντικά τη ζωή των απογόνων τους, έτσι και τα παιδιά επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή των γονέων τους.

Ο Βασιλιάς Σολομών του Ισραήλ σχολίασε πόσο βαθιά μπορούν να επηρεάσουν τα παιδιά τους γονείς τους, γράφοντας: «Ο σοφός γιος κάνει τον πατέρα του να χαίρεται και ο άφρονας γιος είναι η λύπη της μητέρας του». (Παροιμίες 10:1) Γι’ αυτό, όλα τα παιδιά—ακόμη και τα μεγαλύτερα—είναι καλό να συλλογίζονται την επίδραση που θα έχουν οι πράξεις τους στον πατέρα τους και στη μητέρα τους. Γιατί είναι ορθό αυτό;

Απλώς σκεφτείτε όλη τη φροντίδα που παρείχαν αφειδώς οι θεοφοβούμενοι γονείς σας για την ανατροφή σας! Οι ανησυχίες τους και οι προσευχές τους για εσάς άρχισαν πολύ καιρό πριν από τη γέννησή σας. Αφότου γεννηθήκατε, και οι δύο γονείς σας απολάμβαναν το δέσιμο μαζί σας και πιθανώς ευχαριστούσαν τον Θεό για το μεγαλειώδες—αλλά και σοβαρό—προνόμιο και ευθύνη της ανατροφής παιδιών. Ένα μικροσκοπικό, αβοήθητο άτομο βρισκόταν τώρα υπό την ευθύνη τους και εκείνοι, ως λάτρεις του Ιεχωβά, πήραν αυτή την ευθύνη στα σοβαρά.

Εφόσον οι γονείς σας είναι αληθινοί Χριστιανοί, στρέφονταν στη Γραφή και στα Γραφικά έντυπα για αξιόπιστη καθοδηγία, και ζητούσαν συμβουλές από εκείνους που είχαν αναθρέψει παιδιά. Συνέχισαν επίσης να εκφράζουν τις ανησυχίες τους στον Θεό μέσω προσευχής. (Κριτές 13:8) Καθώς μεγαλώνατε, οι γονείς σας γνώριζαν τα δυνατά σας σημεία αλλά δεν παρέβλεπαν και τις αδυναμίες σας. (Ιώβ 1:5) Τα εφηβικά χρόνια έφεραν καινούριες δυσκολίες. Μερικές φορές, ίσως ενεργούσατε στασιαστικά, και οι γονείς σας προσεύχονταν περισσότερο, διάβαζαν περισσότερο και σκέφτονταν περισσότερο πώς να σας βοηθήσουν να συνεχίσετε να λατρεύετε τον ουράνιο Πατέρα σας, τον Ιεχωβά.

Οι γονείς σας δεν παύουν ποτέ να είναι μητέρα και πατέρας. Η ανησυχία τους για τη σωματική, διανοητική, συναισθηματική και πνευματική σας ευημερία συνεχίζεται ακόμη και αφού  μεγαλώσετε. Παράλληλα, όμως, οι γονείς θυμούνται ότι είστε ελεύθεροι ηθικοί παράγοντες και ότι δεν υπάρχουν εγγυήσεις για το πώς θα εξελιχθεί η ζωή σας. Σε τελική ανάλυση, εσείς θα αποφασίσετε μόνοι σας τι πορεία θα ακολουθήσετε.

Δεν είναι λογικό, λοιπόν, ότι αν δεν έχουν οι γονείς «μεγαλύτερη αιτία για ευγνωμοσύνη» από το να ακούν πως τα παιδιά τους «περπατούν στην αλήθεια», ισχύει επίσης και το αντίθετο; Όντως, τα παιδιά που ενεργούν ανόητα φέρνουν λύπη στους γονείς τους. Ο Σολομών δήλωσε: «Ο άφρονας γιος προξενεί δυσφορία στον πατέρα του και πίκρα σε εκείνη που τον γέννησε». (Παροιμίες 17:25) Τι βαθιά στενοχώρια περνούν οι γονείς όταν ένα παιδί εγκαταλείπει τη λατρεία του αληθινού Θεού!

Είναι σαφές ότι ασκείτε μεγάλη επίδραση μέσα στην οικογένειά σας και όχι μόνο. Η συμπεριφορά σας επηρεάζει βαθιά την καρδιά των γονέων σας. Αν στρέψετε τα νώτα σας στον Θεό και στις αρχές του, οι γονείς σας θα υποφέρουν. Ωστόσο, ισχύει επίσης και το αντίθετο. Αν παραμείνετε πιστοί και υπάκουοι στον Ιεχωβά, οι γονείς σας θα χαίρονται. Να είστε αποφασισμένοι να κάνετε την καρδιά των γονέων σας να χαίρεται! Ποιο πολυτιμότερο δώρο θα μπορούσατε να προσφέρετε ποτέ σε εκείνους που σας ανατρέφουν, σας προστατεύουν και σας αγαπούν;