Ισχυροί Παρά τις Αδυναμίες

ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ σας μπορούν να σας καταβάλουν. Κολλούν πάνω σας σαν βδέλλες. Ίσως νομίζετε ότι δεν θα τις υπερνικήσετε ποτέ ή ίσως νιώθετε ανεπαρκείς, καθώς συγκρίνετε τον εαυτό σας με άλλους και συμπεραίνετε ότι δεν είστε σε θέση να τους φτάσετε. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να αντιμετωπίζετε κάποια εξουθενωτική ασθένεια που απομυζά την ενεργητικότητά σας και τη διάθεσή σας για ζωή. Όποια και αν είναι η αιτία, φαίνεστε παγιδευμένοι. Ίσως νιώθετε όπως ο Ιώβ, ο οποίος είπε στον Θεό: «Μακάρι να με έκρυβες στον Σιεόλ, να με κρατούσες κρυμμένο μέχρι να απομακρυνθεί ο θυμός σου, να έβαζες προθεσμία σε σχέση με εμένα και να με θυμόσουν!»—Ιώβ 14:13.

Πώς μπορείτε να ξεφύγετε από αυτού του είδους την απόγνωση; Όσο δύσκολο και αν είναι, χρειάζεται να βάλετε για λίγο στην άκρη τα προβλήματά σας. Παραδείγματος χάρη, θα μπορούσατε να σκεφτείτε τις ερωτήσεις που απηύθυνε ο Ιεχωβά στον πιστό υπηρέτη του τον Ιώβ: «Πού ήσουν εσύ όταν εγώ θεμελίωσα τη γη; Πες μου, αν έχεις κατανόηση. Ποιος καθόρισε τις διαστάσεις της, αν ξέρεις, ή ποιος άπλωσε πάνω της το μετρικό σχοινί;» (Ιώβ 38:4, 5) Καθώς σκεφτόμαστε το νόημα αυτών των ερωτήσεων, πιθανώς υποκινούμαστε να αναγνωρίσουμε την ανώτερη σοφία και δύναμη του Ιεχωβά. Υπάρχει βάσιμος λόγος για τον οποίο αυτός έχει επιτρέψει να συνεχίζεται η παρούσα κατάσταση στον κόσμο.

«Αγκάθι στη Σάρκα»

Άλλος ένας πιστός υπηρέτης ζήτησε από τον Ιεχωβά να απομακρύνει κάποιο «αγκάθι στη σάρκα», ένα επίμονο πρόβλημα. Ο απόστολος Παύλος ικέτευσε τον Θεό τρεις φορές να απαλλαχτεί από αυτή τη δοκιμασία. Ό,τι και αν ήταν αυτή, σαν ένα ενοχλητικό αγκάθι, θα μπορούσε να είχε στερήσει από τον Παύλο τη χαρά του στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Ο Παύλος το παρομοίασε με συνεχές χαστούκισμα. Η απάντηση του Ιεχωβά ήταν: «Η παρ’ αξία καλοσύνη μου είναι επαρκής για εσένα·  διότι η δύναμή μου τελειοποιείται στην αδυναμία». Ο Ιεχωβά δεν αφαίρεσε εκείνο το αγκάθι στη σάρκα. Ο Παύλος έπρεπε να παλέψει με αυτό, αλλά ο ίδιος πρόσθεσε: «Όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός». (2 Κορ. 12:7-10) Τι εννοούσε;

Το πρόβλημα του Παύλου δεν εξαλείφθηκε θαυματουργικά. Ωστόσο, αυτό δεν τον εμπόδιζε να επιτελεί αξιόλογα πράγματα στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Ο Παύλος βασιζόταν στον Ιεχωβά για υποστήριξη και ζητούσε συνεχώς τη βοήθειά του. (Φιλιπ. 4:6, 7) Προς το τέλος της επίγειας ζωής του, ο Παύλος μπορούσε να πει: «Έχω αγωνιστεί τον καλό αγώνα, έχω τρέξει τη διαδρομή μέχρι το τέρμα, έχω τηρήσει την πίστη».—2 Τιμ. 4:7.

Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί ατελείς ανθρώπους για να επιτελέσει το θέλημά του παρά τα ελαττώματά τους και τα προβλήματά τους, και η τιμή πηγαίνει δικαίως σε αυτόν. Είναι σε θέση να τους δίνει καθοδήγηση και σοφία για να αντεπεξέρχονται στις δυσκολίες τους και να διατηρούν τη χαρά τους στην υπηρεσία του. Ναι, μπορεί να χρησιμοποιεί ατελείς ανθρώπους για να κάνει σημαντικά έργα παρά τις αδυναμίες τους.

Ο Παύλος ανέφερε το λόγο για τον οποίο ο Θεός δεν απομάκρυνε το αγκάθι που είχε στη σάρκα: «Ώστε να μην εξυψώνομαι υπερβολικά». (2 Κορ. 12:7) Το «αγκάθι» του Παύλου τού υπενθύμιζε τους περιορισμούς του και τον βοηθούσε να διατηρεί ταπεινή άποψη για τον εαυτό του. Αυτό εναρμονίζεται με εκείνο που δίδαξε ο Ιησούς: «Όποιος εξυψώσει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του θα εξυψωθεί». (Ματθ. 23:12) Οι δοκιμασίες μπορούν να διδάξουν τους υπηρέτες του Θεού ταπεινοφροσύνη και να τους βοηθήσουν να αντιληφθούν ότι για να υπομείνουν πιστά χρειάζεται να βασίζονται στον Ιεχωβά. Επομένως, όπως ο απόστολος, έτσι και αυτοί μπορούν να “καυχιούνται για τον Ιεχωβά”.—1 Κορ. 1:31.

Κρυμμένες Αδυναμίες

Μερικοί ίσως έχουν αδυναμίες τις οποίες δεν γνωρίζουν ή δεν είναι διατεθειμένοι να παραδεχτούν. Παραδείγματος χάρη, κάποιο άτομο μπορεί να έχει υπερβολική αυτοπεποίθηση, εμπιστευόμενο στις δικές του δυνάμεις. (1 Κορ. 10:12) Μια άλλη αδυναμία κοινή σε ατελείς ανθρώπους είναι η επιθυμία για εξοχότητα.

Ο Ιωάβ, ο οποίος έγινε στρατηγός στο στράτευμα του Βασιλιά Δαβίδ, ήταν θαρραλέος, αποφασιστικός και επινοητικός. Εντούτοις, υπήρξε ένοχος σοβαρών παραπτωμάτων τα οποία φανέρωναν πνεύμα αυθάδειας και φιλοδοξίας. Δολοφόνησε βάναυσα δύο στρατηγούς. Πρώτα σκότωσε τον Αβενήρ για εκδίκηση. Αργότερα, προσποιούμενος ότι χαιρετούσε τον ξάδελφό του τον Αμασά, τον έπιασε από τη γενειάδα με το δεξί του χέρι δήθεν για να τον φιλήσει και κατόπιν τον διαπέρασε με το σπαθί που κρατούσε στο αριστερό του χέρι. (2 Σαμ. 17:25· 20:8-10) Ο Αμασά είχε αντικαταστήσει τον Ιωάβ ως στρατηγός του στρατεύματος, και ο Ιωάβ εκμεταλλεύτηκε αυτή την ευκαιρία για να βγάλει από τη μέση τον ανταγωνιστή του, πιθανότατα με την ελπίδα να ανακτήσει το αξίωμά του. Είναι προφανές ότι ο Ιωάβ δεν έλεγχε το πνεύμα του, περιλαμβανομένης και της ιδιοτελούς του φιλοδοξίας. Ενήργησε άσπλαχνα χωρίς καμία ένδειξη μεταμέλειας. Όταν ο Βασιλιάς Δαβίδ πλησίαζε στο τέλος της ζωής του, έδωσε στο γιο του τον Σολομώντα την οδηγία να φροντίσει ώστε ο Ιωάβ να πληρώσει για την κακία του.—1 Βασ. 2:5, 6, 29-35.

Ασφαλώς δεν πρέπει να ενδίδουμε στις εσφαλμένες επιθυμίες μας. Μπορούμε να επιβληθούμε στις αδυναμίες μας. Κατ’ αρχάς, πρέπει να τις αναγνωρίσουμε και να τις παραδεχτούμε. Κατόπιν μπορούμε να αναλάβουμε δράση για να τις υπερνικήσουμε. Μπορούμε να προσευχόμαστε τακτικά στον Ιεχωβά, ζητώντας του να μας βοηθάει να ξεπερνούμε αυτές τις αδυναμίες, και να μελετούμε επιμελώς το Λόγο του, αναζητώντας τρόπους για την καταπολέμηση των συγκεκριμένων τάσεων. (Εβρ. 4:12) Ίσως χρειάζεται να προσπαθούμε συνεχώς όσον αφορά τα ελαττώματά μας και να μην αποκαρδιωνόμαστε. Μάλιστα, η μάχη μπορεί να συνεχιστεί για όσο διάστημα είμαστε ατελείς. Ο Παύλος το παραδέχτηκε αυτό στη δική του περίπτωση, γράφοντας: «Αυτό που θέλω δεν το πράττω· αλλά αυτό που μισώ, αυτό κάνω». Όπως γνωρίζετε, όμως, ο Παύλος δεν συμβιβάστηκε με αυτή την κατάσταση, λες και οι πράξεις του ήταν ολότελα πέρα από τον έλεγχό του. Αντίθετα, εξακολούθησε να αγωνίζεται κατά των αδυναμιών του, στηριζόμενος στη βοήθεια του Θεού μέσω του Ιησού Χριστού. (Ρωμ. 7:15-25) Σε άλλο σημείο, ο Παύλος είπε: «Γρονθοκοπώ το σώμα μου και το οδηγώ ως δούλο, μήπως, αφού κηρύξω σε άλλους, γίνω εγώ ο ίδιος αποδοκιμασμένος κατά κάποιον τρόπο».—1 Κορ. 9:27.

 Οι άνθρωποι έχουν την τάση να δικαιολογούν τον εαυτό τους. Εμείς μπορούμε να καταπολεμούμε αυτή την τάση αν καλλιεργούμε την άποψη του Ιεχωβά, ενεργώντας σύμφωνα με τη νουθεσία του Παύλου προς τους Χριστιανούς: «Να αποστρέφεστε ό,τι είναι πονηρό, να προσκολλάστε σε ό,τι είναι καλό». (Ρωμ. 12:9) Στη μάχη που δίνουμε για να υπερνικήσουμε τις αδυναμίες μας, θα χρειαστεί ειλικρίνεια, εγκαρτέρηση και αυτοπειθαρχία. Ο Δαβίδ υπέβαλε το εξής αίτημα στον Ιεχωβά: «Καθάρισε τα νεφρά μου και την καρδιά μου». (Ψαλμ. 26:2) Ήξερε ότι ο Θεός μπορεί να αξιολογεί επακριβώς τις ενδόμυχες τάσεις μας και να μας δίνει βοήθεια όποτε τη χρειαζόμαστε. Αν ανταποκρινόμαστε στην καθοδήγηση που παρέχει ο Ιεχωβά μέσω του Λόγου του και του αγίου του πνεύματος, μπορούμε να σημειώνουμε πρόοδο στην προσπάθεια που καταβάλλουμε για να υπερνικήσουμε τα ελαττώματά μας.

Ορισμένοι ίσως προβληματίζονται από κάποια ζητήματα τα οποία πιστεύουν ότι δεν είναι σε θέση να χειριστούν μόνοι τους. Οι πρεσβύτεροι μπορούν βέβαια να προσφέρουν στοργική βοήθεια και ενθάρρυνση. (Ησ. 32:1, 2) Αλλά είναι σοφό να έχουμε ρεαλιστικές προσδοκίες. Για μερικά προβλήματα, δεν υπάρχουν οριστικές λύσεις στο παρόν σύστημα πραγμάτων. Μολαταύτα, πολλοί έχουν μάθει να αντεπεξέρχονται, και αυτό τους έχει επιτρέψει να διάγουν παραγωγική ζωή.

Διαβεβαίωση για την Υποστήριξη του Ιεχωβά

Οποιαδήποτε προβλήματα και αν αντιμετωπίζουμε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα μας καθοδηγεί και θα μας στηρίζει. Η Γραφή μάς προτρέπει: «Ταπεινωθείτε, λοιπόν, κάτω από το κραταιό χέρι του Θεού, ώστε αυτός να σας εξυψώσει στον ορισμένο καιρό· καθώς ρίχνετε κάθε ανησυχία σας πάνω του, επειδή αυτός ενδιαφέρεται για εσάς».—1 Πέτρ. 5:6, 7.

Όταν η Κάθι, η οποία υπηρετεί στο Μπέθελ πολλά χρόνια, διαπίστωσε ότι ο σύζυγός της είχε τη νόσο του Αλτσχάιμερ, δεν πίστευε ότι μπορούσε να τα βγάλει πέρα με τις δυσκολίες που επρόκειτο να ανακύψουν. Οι δεήσεις στον Ιεχωβά για σοφία και συναισθηματική δύναμη ήταν αναγκαίες σε καθημερινή βάση. Καθώς η κατάσταση του συζύγου της επιδεινωνόταν σταδιακά, στοργικοί αδελφοί διέθεσαν χρόνο προκειμένου να ενημερωθούν για το χειρισμό των καταστάσεων που προκύπτουν από αυτή την ασθένεια, και  συμπονετικές αδελφές παρείχαν συναισθηματική υποστήριξη. Αυτοί οι Χριστιανοί ήταν μέρος της ενισχυτικής υποστήριξης που παρείχε ο Ιεχωβά, και η Κάθι κατάφερε να φροντίσει το σύζυγό της μέχρι το θάνατό του περίπου 11 χρόνια αργότερα. Η ίδια λέει: «Ευχαριστούσα τον Ιεχωβά με δάκρυα και μέσα από την καρδιά μου για όλη τη βοήθεια που μου έδωσε ώστε να μην το βάλω κάτω. Δεν ήξερα ότι ήταν δυνατόν να αντέξω τόσο καιρό τη στιγμή που ένιωθα τόσο εξαντλημένη!»

Βοήθεια για την Υπερνίκηση Κρυμμένων Αδυναμιών

Όταν κάποια άτομα νιώθουν ανάξια, ίσως νομίζουν ότι ο Ιεχωβά δεν θα ακούσει την επίκλησή τους για βοήθεια τον καιρό της στενοχώριας τους. Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο, λοιπόν, να στοχάζονται αυτό που είπε ο Δαβίδ όταν ένιωθε μεταμέλεια για τη σοβαρή αμαρτία που διέπραξε με τη Βηθ-σαβεέ: «Καρδιά συντετριμμένη και καταθλιμμένη, Θεέ, δεν θα καταφρονήσεις». (Ψαλμ. 51:17) Ο Δαβίδ μετανόησε ειλικρινά και γνώριζε ότι μπορούσε να πλησιάσει τον Θεό και να βασιστεί στο έλεός του. Ο Ιησούς αντανακλά το στοργικό πνεύμα του Ιεχωβά. Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος εφάρμοσε τα εξής λόγια του Ησαΐα στον Ιησού: «Τσακισμένο καλάμι δεν θα συντρίψει, και λινό φιτίλι που σιγοκαίει δεν θα σβήσει». (Ματθ. 12:20· Ησ. 42:3) Όταν ήταν στη γη, ο Ιησούς έδειχνε συμπόνια για τους ασήμαντους και τους καταπιεσμένους. Δεν έσβηνε, σαν να λέγαμε, την τελευταία σπίθα ζωής κάποιου ατόμου το οποίο έμοιαζε με φιτίλι λυχναριού που κοντεύει να τελειώσει. Τουναντίον, ενδυνάμωνε τρυφερά όσους υπέφεραν προκειμένου να αναζωπυρώσει μέσα τους τη φλόγα της ζωής. Έτσι ενεργούσε ενόσω βρισκόταν ανάμεσα στους ανθρώπους. Δεν νομίζετε ότι ο Ιησούς εξακολουθεί να ενεργεί με αυτόν τον τρόπο και ότι είναι σε θέση να αισθανθεί συμπόνια για τις αδυναμίες σας; Προσέξτε ότι το εδάφιο Εβραίους 4:15 δείχνει πως ο Ιησούς είναι Κάποιος που μπορεί να «αισθανθεί συμπόνια για τις αδυναμίες μας».

Όταν έγραφε για το “αγκάθι που είχε στη σάρκα”, ο Παύλος επισήμανε ότι η δύναμη του Χριστού ήταν «σαν σκηνή» πάνω του. (2 Κορ. 12:7-9) Ένιωθε την προστασία του Θεού μέσω του Χριστού, όπως κάποιο άτομο μέσα σε μια σκηνή νιώθει προστατευμένο από τα στοιχεία της φύσης. Όπως ο Παύλος, έτσι και εμείς δεν χρειάζεται να ενδίδουμε στις αδυναμίες μας και στα προβλήματά μας. Για να παραμένουμε πνευματικά ισχυροί, μπορούμε να χρησιμοποιούμε όλες τις προμήθειες που προσφέρει ο Ιεχωβά μέσω της επίγειας εκκλησίας του. Μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε είναι ανθρωπίνως δυνατό και κατόπιν να αποβλέπουμε στον Ιεχωβά με πλήρη βεβαιότητα ότι εκείνος θα καθοδηγεί τα βήματά μας. Καθώς διαπιστώνουμε από πρώτο χέρι πώς αντισταθμίζει η δύναμη του Θεού τις αδυναμίες μας, θα μπορούμε να λέμε όπως ο Παύλος: «Όταν είμαι αδύναμος, τότε είμαι δυνατός».—2 Κορ. 12:10.

[Εικόνα στη σελίδα 3]

Ο Παύλος προσευχόταν συνεχώς στον Ιεχωβά για να τον καθοδηγεί ώστε να επιτελεί τη διακονία του

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Ο Βασιλιάς Δαβίδ ανέθεσε στον Ιωάβ τη διοίκηση του στρατού

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Ο Ιωάβ σκότωσε έναν ανταγωνιστή του, τον Αμασά

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Οι πρεσβύτεροι παρέχουν στοργική Γραφική καθοδήγηση που μπορεί να μας βοηθήσει να αντεπεξερχόμαστε στα προβλήματά μας