Είχατε Υπηρετήσει στο Παρελθόν; Μπορείτε να Υπηρετήσετε Ξανά;
Είχατε Υπηρετήσει στο Παρελθόν; Μπορείτε να Υπηρετήσετε Ξανά;
ΕΙΧΑΤΕ υπηρετήσει στο παρελθόν σε κάποια υπεύθυνη θέση μέσα στη Χριστιανική εκκλησία; Ίσως ήσασταν διακονικός υπηρέτης ή πρεσβύτερος. Μπορεί να βρισκόσασταν σε κάποια μορφή ολοχρόνιας υπηρεσίας. Αναμφίβολα, οι διορισμοί σας σάς έφερναν χαρά και βαθιά ικανοποίηση, αλλά έπειτα για κάποιον λόγο έπρεπε να τους εγκαταλείψετε.
Ίσως να παραιτηθήκατε από το προνόμιό σας για να φροντίσετε τα μέλη της οικογένειάς σας. Ή ένας άλλος λόγος μπορεί να ήταν η προχωρημένη ηλικία ή η κακή υγεία. Τέτοιες αποφάσεις δεν είναι ένδειξη αποτυχίας. (1 Τιμ. 5:8) Τον πρώτο αιώνα, ο Φίλιππος υπηρετούσε ως ιεραπόστολος, αλλά αργότερα εγκαταστάθηκε στην Καισάρεια, φροντίζοντας την οικογένειά του. (Πράξ. 21:8, 9) Στα γηρατειά του, ο Βασιλιάς Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ διευθέτησε να τον διαδεχθεί στο θρόνο ο γιος του ο Σολομών. (1 Βασ. 1:1, 32-35) Εντούτοις, τόσο ο Φίλιππος όσο και ο Δαβίδ εξακολουθούσαν να έχουν την αγάπη και την εκτίμηση του Ιεχωβά και θεωρούνται σεβαστά πρόσωπα ακόμη και σήμερα.
Από την άλλη πλευρά, όμως, ίσως σας αφαιρέθηκε κάποιο προνόμιο υπηρεσίας. Μήπως αυτό οφειλόταν σε άσοφη διαγωγή; Ή μήπως η αιτία ήταν κάποια οικογενειακά προβλήματα; (1 Τιμ. 3:2, 4, 10, 12) Μπορεί μάλιστα να διαφωνούσατε με αυτή την ενέργεια θεωρώντας την αδικαιολόγητη, και ίσως κάποια αισθήματα δυσαρέσκειας συνεχίζουν να υποβόσκουν μέχρι σήμερα.
Μπορείτε να Επιδιώξετε Προνόμια Υπηρεσίας Ξανά
Μήπως η απώλεια ενός προνομίου υπηρεσίας σημαίνει ότι αυτό δεν μπορεί να ανακτηθεί στο μέλλον; Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν ισχύει αυτό. Ωστόσο, για να υπηρετήσετε ξανά, πρέπει να θέλετε να επιδιώξετε τέτοια προνόμια. (1 Τιμ. 3:1) Γιατί, όμως, να θέλετε κάτι τέτοιο; Για τον ίδιο λόγο για τον οποίο αφιερωθήκατε στον Θεό—επειδή αγαπάτε τον Ιεχωβά και εκείνους που τον υπηρετούν. Αν είστε πρόθυμοι να δείξετε την αγάπη σας υπηρετώντας ξανά, θα δώσετε στον Ιεχωβά τη δυνατότητα να αξιοποιήσει την πείρα που αποκτήσατε τόσο πριν όσο και μετά την απώλεια του προνομίου σας.
Θυμηθείτε τη διαβεβαίωση που έδωσε ο Ιεχωβά στον Ισραήλ μετά την απώλεια των προνομίων υπηρεσίας την οποία δικαίως υπέστη εκείνο το έθνος. Ο Λόγος Του λέει: «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά· δεν έχω αλλάξει. Και εσείς είστε γιοι του Ιακώβ· δεν έχετε φτάσει στο τέλος σας». (Μαλ. 3:6) Ο Ιεχωβά αγαπούσε τους Ισραηλίτες και ήθελε να τους χρησιμοποιήσει περαιτέρω. Παρόμοια, επιθυμεί να χρησιμοποιήσει και εσάς στο μέλλον. Τι μπορείτε να κάνετε υπό τις παρούσες περιστάσεις σας; Η υπηρεσία για την προώθηση θεοκρατικών συμφερόντων εξαρτάται περισσότερο από την πνευματική υγεία παρά από τις φυσικές ικανότητες. Έτσι λοιπόν, όσο δεν έχετε επιπρόσθετες ευθύνες στην εκκλησία, αφοσιωθείτε στην ενίσχυση της πνευματικότητάς σας.
Για να «γίνεστε κραταιοί» στην πίστη, πρέπει «να αναζητάτε τον Ιεχωβά και την ισχύ του». (1 Κορ. 16:13· Ψαλμ. 105:4) Ένας τρόπος για να το πετύχετε αυτό είναι η εγκάρδια προσευχή. Όταν μιλάτε στον Ιεχωβά για την κατάστασή σας, να του εκφράζετε τα αισθήματά σας και να ζητάτε το πνεύμα του. Κάνοντάς το αυτό, θα πλησιάσετε πιο κοντά στον Ιεχωβά και έτσι θα γίνετε σταθεροί. (Ψαλμ. 62:8· Φιλιπ. 4:6, 13) Ένας άλλος τρόπος για να ενισχύσετε την πνευματικότητά σας είναι το να κάνετε καλύτερη μελέτη του Λόγου του Θεού. Εφόσον έχετε λιγότερες ευθύνες προς το παρόν, πιθανόν να είστε σε θέση να επιδοθείτε περισσότερο στην προσωπική και στην οικογενειακή μελέτη, καθιερώνοντας και πάλι ένα πρόγραμμα που στο παρελθόν ίσως δυσκολευόσασταν να τηρήσετε.
Βεβαίως, δεν έχετε πάψει να εκπροσωπείτε τον Ιεχωβά ως Μάρτυρές του. (Ησ. 43:10-12) Το σημαντικότερο προνόμιο που μπορούμε να έχουμε όλοι μας είναι το να είμαστε «συνεργάτες του Θεού». (1 Κορ. 3:9) Η αυξημένη συμμετοχή στην υπηρεσία αγρού αποτελεί υπέροχο τρόπο για να ισχυροποιήσετε την πνευματικότητα τόσο τη δική σας όσο και εκείνων με τους οποίους συνεργάζεστε στη διακονία.
Αντιμετωπίστε τα Αισθήματά Σας
Η απώλεια κάποιου προνομίου υπηρεσίας μπορεί να σας κάνει να νιώθετε ντροπή ή τύψεις. Ίσως έχετε την τάση να δικαιολογείτε τις ενέργειές σας. Αλλά τι θα λεχθεί αν οι υπεύθυνοι αδελφοί, έχοντας ακούσει τα όσα είπατε προς υπεράσπισή σας, είχαν τελικά την άποψη ότι δεν έπρεπε να διατηρήσετε το συγκεκριμένο προνόμιο; Μέσα σας μπορεί να συνεχίζουν να υποβόσκουν αρνητικά αισθήματα, τα οποία σας εμποδίζουν να επιδιώξετε προνόμια υπηρεσίας ή ακόμη και να διδαχτείτε από αυτή την εμπειρία. Ας εξετάσουμε πώς οι εμπειρίες του Ιώβ, του Μανασσή και του Ιωσήφ μπορούν να βοηθήσουν ένα άτομο να αντιμετωπίσει τα αρνητικά αισθήματα.
Ο Ιώβ είχε εκπροσωπήσει άλλους ενώπιον του Ιεχωβά και είχε υπηρετήσει ως πρεσβύτερος και κριτής σε πατριαρχική κοινωνία. (Ιώβ 1:5· 29:7-17, 21-25) Έπειτα, όμως, σε μια κρίσιμη περίοδο της ζωής του, έχασε τον πλούτο του, τα παιδιά του και την υγεία του. Μαζί με αυτά, έχασε και την καλή υπόσταση που είχε ενώπιον των άλλων. «Γελούν μαζί μου οι νεότεροί μου στις ημέρες», είπε ο Ιώβ.—Ιώβ 30:1.
Ο Ιώβ ένιωθε ότι ήταν εντελώς αθώος και ήθελε να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενώπιον του Θεού. (Ιώβ 13:15) Ωστόσο, ήταν πρόθυμος να περιμένει τον Ιεχωβά, και ευλογήθηκε. Έμαθε ότι χρειαζόταν όντως διόρθωση, ιδίως για τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε στη δοκιμασία που περνούσε. (Ιώβ 40:6-8· 42:3, 6) Η ταπεινοφροσύνη του Ιώβ είχε τελικά ως αποτέλεσμα να λάβει άφθονες ευλογίες από τον Θεό.—Ιώβ 42:10-13.
Αν η απώλεια του προνομίου σας οφειλόταν σε κάποια αδικοπραγία σας, ίσως αναρωτιέστε αν ο Ιεχωβά και οι Χριστιανοί αδελφοί σας θα μπορέσουν ποτέ να συγχωρήσουν και να ξεχάσουν πράγματι ό,τι κάνατε. Αν ισχύει αυτό, σκεφτείτε την περίπτωση του Βασιλιά Μανασσή του Ιούδα. Εκείνος «έπραξε σε μεγάλο βαθμό το κακό στα μάτια του Ιεχωβά για να τον προσβάλει». (2 Βασ. 21:6) Και όμως, πέθανε πιστός, έχοντας το βασιλικό αξίωμα. Πώς έγινε αυτό;
Ο Μανασσής ανταποκρίθηκε τελικά στη διαπαιδαγώγηση. Επειδή είχε αγνοήσει τις προειδοποιήσεις που του είχαν δοθεί, ο Ιεχωβά έφερε εναντίον του τους Ασσυρίους, οι οποίοι τον αιχμαλώτισαν και τον οδήγησαν με ποδόδεσμα σε εξορία στη μακρινή Βαβυλώνα. Εκεί ο Μανασσής «απάλυνε το πρόσωπο του Ιεχωβά του Θεού του και ταπείνωνε πολύ τον εαυτό του λόγω του Θεού των προπατόρων του. Και προσευχόταν συνεχώς σε Εκείνον». Η ολόκαρδη μετάνοιά του φάνηκε στα έργα του, και έτσι ο Μανασσής έλαβε συγχώρηση.—2 Χρον. 33:12, 13.
Όταν τα προνόμια χάνονται, σπάνια αποκαθίστανται μεμιάς. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, μπορεί να σας ανατεθούν κάποιες περιορισμένες ευθύνες. Αν ένα άτομο αποδέχεται τέτοιες ευθύνες και κάνει το καλύτερο που μπορεί, συνήθως λαβαίνει επιπρόσθετους διορισμούς. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι τα πράγματα θα είναι
εύκολα. Ίσως υπάρξουν και αποτυχίες. Παρ’ όλα αυτά, η προθυμία και η εγκαρτέρηση αποφέρουν καλούς καρπούς.Πάρτε για παράδειγμα τον Ιωσήφ, το γιο του Ιακώβ. Όταν ήταν 17 χρονών, τα αδέλφια του τού συμπεριφέρθηκαν άδικα πουλώντας τον ως δούλο. (Γέν. 37:2, 26-28) Ασφαλώς, ο Ιωσήφ δεν ανέμενε τέτοιου είδους μεταχείριση από τους γιους του πατέρα του. Ωστόσο, ήταν διατεθειμένος να προσαρμοστεί στις καινούριες του περιστάσεις, και με την ευλογία του Ιεχωβά «έγινε υπεύθυνος για το σπιτικό του κυρίου του». (Γέν. 39:2) Αργότερα, τον έριξαν στη φυλακή. Αυτός όμως αποδείχτηκε πιστός και ο Ιεχωβά ήταν μαζί του, γι’ αυτό και του ανατέθηκαν τελικά ευθύνες επίβλεψης μέσα στη φυλακή.—Γέν. 39:21-23.
Ο Ιωσήφ δεν γνώριζε ότι όλα αυτά θα εξυπηρετούσαν έναν σκοπό. Απλώς συνέχισε να κάνει ό,τι μπορούσε. Με αυτόν τον τρόπο έδωσε στον Ιεχωβά την ευκαιρία να τον χρησιμοποιήσει για να διατηρήσει τη γραμμή που θα οδηγούσε στο υποσχεμένο Σπέρμα. (Γέν. 3:15· 45:5-8) Μολονότι κανείς από εμάς δεν μπορεί να αναμένει ότι θα έχει έναν ρόλο τόσο βαρυσήμαντο όσο του Ιωσήφ, αυτή η θεόπνευστη αφήγηση δείχνει ότι το χέρι του Ιεχωβά έχει ενεργή συμμετοχή στα προνόμια που λαβαίνουν οι υπηρέτες Του. Γι’ αυτό, κρατήστε την πόρτα ανοιχτή μιμούμενοι τον Ιωσήφ.
Μάθετε από Δύσκολες Εμπειρίες
Ο Ιώβ, ο Μανασσής και ο Ιωσήφ έζησαν αποκαρδιωτικές εμπειρίες. Και οι τρεις δέχτηκαν ό,τι επέτρεψε ο Ιεχωβά, και ο καθένας τους πήρε πολύτιμα μαθήματα. Εσείς τι θα μπορούσατε να μάθετε;
Προσπαθήστε να διακρίνετε τι θέλει να σας διδάξει ο Ιεχωβά. Μέσα στην απόγνωσή του, ο Ιώβ έγινε εγωκεντρικός και δεν διέκρινε τα σημαντικότερα ζητήματα. Με τη στοργική διόρθωση του Ιεχωβά, όμως, ανέκτησε την ισορροπία του και παραδέχτηκε: «Μίλησα, . . . αλλά δεν κατανοούσα». (Ιώβ 42:3) Αν νιώθετε πληγωμένοι εξαιτίας της απώλειας κάποιων προνομίων, “μη σκέφτεστε για τον εαυτό σας κάτι παραπάνω από όσο είναι απαραίτητο να σκέφτεστε, αλλά να σκέφτεστε έτσι ώστε να έχετε σωφροσύνη”. (Ρωμ. 12:3) Ίσως ο Ιεχωβά προσπαθεί να σας διορθώσει με κάποιον τρόπο τον οποίο ακόμη δεν αντιλαμβάνεστε πλήρως.
Δεχτείτε τη διαπαιδαγώγηση. Ο Μανασσής ίσως νόμιζε αρχικά ότι δεν του άξιζε τόσο αυστηρός έλεγχος. Εντούτοις, τον δέχτηκε, μετάνιωσε και εγκατέλειψε την εσφαλμένη του πορεία. Έτσι και εσείς, ανεξάρτητα από το πώς νιώθετε για τη διαπαιδαγώγηση που έχετε λάβει, «ταπεινωθείτε στα μάτια του Ιεχωβά, και αυτός θα σας εξυψώσει».—1 Πέτρ. 5:6· Ιακ. 4:10.
Να είστε υπομονετικοί και πρόθυμοι. Οι εμπειρίες του Ιωσήφ θα μπορούσαν κάλλιστα να τον κάνουν να τρέφει αισθήματα μίσους και αντεκδίκησης. Απεναντίας, ο Ιωσήφ ανέπτυξε ενόραση και την ιδιότητα του ελέους. (Γέν. 50:15-21) Αν νιώθετε και εσείς απογοητευμένοι, να έχετε υπομονή. Να είστε πρόθυμοι να εκπαιδεύεστε από τον Ιεχωβά.
Είχατε υπηρετήσει στο παρελθόν σε κάποια υπεύθυνη θέση μέσα στη Χριστιανική εκκλησία; Δώστε στον Ιεχωβά την ευκαιρία να σας χορηγήσει προνόμια στο μέλλον. Ενισχύστε την πνευματικότητά σας. Εξισορροπήστε τα αισθήματά σας με υπομονή και ταπεινοφροσύνη. Δεχτείτε πρόθυμα οποιουσδήποτε διορισμούς ίσως σας προσφέρονται. Να είστε βέβαιοι ότι «ο Ιεχωβά δεν θα στερήσει τίποτα καλό από εκείνους που περπατούν άψογα».—Ψαλμ. 84:11.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 30]
Να γίνεστε κραταιοί στην πίστη μέσω εγκάρδιας προσευχής
[Εικόνα στη σελίδα 31]
Η αυξημένη συμμετοχή στην υπηρεσία αγρού αποτελεί υπέροχο τρόπο για να ισχυροποιήσετε την πνευματικότητά σας
[Εικόνα στη σελίδα 32]
Δώστε στον Ιεχωβά την ευκαιρία να σας προσφέρει προνόμια στο μέλλον