Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Γιατί θύμωσε ο Μωυσής με τους γιους του Ααρών, τον Ελεάζαρ και τον Ιθάμαρ, μετά το θάνατο των αδελφών τους Ναδάβ και Αβιού, και πώς κατευνάστηκε ο θυμός του;​—Λευιτ. 10:16-20.

Λίγο μετά την καθιέρωση του ιερατείου που υπηρετούσε στη σκηνή της μαρτυρίας, ο Ιεχωβά εκτέλεσε τους γιους του Ααρών, τον Ναδάβ και τον Αβιού, επειδή είχαν προσφέρει ανάρμοστη φωτιά ενώπιόν Του. (Λευιτ. 10:1, 2) Ο Μωυσής διέταξε τους εναπομείναντες γιους του Ααρών να μη θρηνήσουν τους νεκρούς αδελφούς τους. Λίγο αργότερα, ο Μωυσής αγανάκτησε με τον Ελεάζαρ και τον Ιθάμαρ επειδή δεν είχαν φάει το κατσίκι της προσφοράς για αμαρτία. (Λευιτ. 9:3) Γιατί αντέδρασε κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Μωυσής;

Οι νόμοι που είχε δώσει ο Ιεχωβά στον Μωυσή όριζαν ότι ο ιερέας που πρόσφερε τη θυσία για αμαρτία έπρεπε να φάει ένα μέρος από αυτήν στην αυλή της σκηνής της συνάντησης. Με αυτόν τον τρόπο, ήταν σαν να λογοδοτούσε για τις αμαρτίες εκείνων που έκαναν τη θυσία. Ωστόσο, αν φερνόταν λίγο από το αίμα της θυσίας στα Άγια, το πρώτο τμήμα του αγιαστηρίου, η προσφορά δεν έπρεπε να φαγωθεί. Αντ’ αυτού, έπρεπε να καεί.​—Λευιτ. 6:24-26, 30.

Φαίνεται ότι, έπειτα από τα τραγικά συμβάντα εκείνης της ημέρας, ο Μωυσής ένιωσε την ανάγκη να βεβαιωθεί ότι είχαν τηρηθεί όλες οι εντολές του Ιεχωβά. Όταν διαπίστωσε ότι το κατσίκι της προσφοράς για αμαρτία είχε καεί, ρώτησε αγανακτισμένος τον Ελεάζαρ και τον Ιθάμαρ γιατί δεν το είχαν φάει, σύμφωνα με την οδηγία, εφόσον το αίμα του δεν είχε παρουσιαστεί ενώπιον του Ιεχωβά στα Άγια.​—Λευιτ. 10:17, 18.

Στο ερώτημα του Μωυσή απάντησε ο Ααρών, διότι προφανώς οι εναπομείναντες ιερείς είχαν ενεργήσει έτσι με τη δική του συγκατάθεση. Δεδομένου ότι είχε προηγηθεί η εκτέλεση δύο γιων του, ο Ααρών ίσως είχε αναρωτηθεί αν θα μπορούσε οποιοσδήποτε ιερέας να φάει από την προσφορά για αμαρτία εκείνη την ημέρα με καλή συνείδηση. Ίσως πίστευε ότι κάτι τέτοιο δεν θα ευαρεστούσε τον Ιεχωβά, μολονότι εκείνοι δεν έφεραν άμεση ευθύνη για το σφάλμα που διέπραξαν ο Ναδάβ και ο Αβιού.​—Λευιτ. 10:19.

Ο Ααρών μπορεί να είχε σκεφτεί συγκεκριμένα ότι την ημέρα εκείνη, που τα μέλη της οικογένειάς του εκτελούσαν για πρώτη φορά τα ιερατικά τους καθήκοντα, έπρεπε να είχαν δείξει μεγάλη προσοχή ώστε να ευαρεστήσουν τον Θεό ακόμη και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Εντούτοις, το όνομα του Ιεχωβά είχε βεβηλωθεί από τον Ναδάβ και τον Αβιού, και ο θυμός του Θεού είχε ανάψει εναντίον τους. Γι’ αυτό, ο Ααρών ίσως θεώρησε ότι δεν έπρεπε να φάνε από την άγια προσφορά τα μέλη μιας ιερατικής οικογένειας στην οποία βρέθηκε τέτοια αμαρτία.

Από ό,τι φαίνεται, ο Μωυσής δέχτηκε την απάντηση του αδελφού του, εφόσον η αφήγηση ολοκληρώνεται ως εξής: «Όταν το άκουσε αυτό ο Μωυσής, ήταν ικανοποιητικό στα μάτια του». (Λευιτ. 10:20) Προφανώς, και ο Ιεχωβά ικανοποιήθηκε με την απάντηση του Ααρών.