«Υπάρχει Ανταμοιβή για τις Ενέργειές Σας»

ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ του στρατεύματός του, ο Βασιλιάς Ασά διασχίζει εσπευσμένα τη βαθιά κοιλάδα που οδηγεί από τα υψίπεδα του Ιούδα στην παράκτια πεδιάδα. Στο άνοιγμα της κοιλάδας, το θέαμα που αντικρίζει του κόβει την ανάσα. Μπροστά του απλώνεται ένα εχθρικό στρατόπεδο​—και είναι απίστευτα μεγάλο! Πρόκειται για αιθιοπικά στρατεύματα που αριθμούν γύρω στο ένα εκατομμύριο, ενώ οι στρατιώτες του Ασά είναι μόνο μισό περίπου εκατομμύριο.

Ενόψει της επικείμενης μάχης, τι τον απασχολεί περισσότερο; Να δώσει εντολές στους στρατηγούς του; Να ενθαρρύνει τους στρατιώτες του; Να γράψει στην οικογένειά του; Τίποτα από αυτά! Σε εκείνη την κρίσιμη στιγμή, ο Ασά προσεύχεται.

Προτού όμως εξετάσουμε την προσευχή του και μάθουμε πώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα, ας δούμε τι άνθρωπος ήταν ο Ασά. Τι τον έκανε να ζητήσει τη βοήθεια του Θεού; Είχε λόγους να αναμένει τέτοια βοήθεια; Τι μαθαίνουμε από τη συγκεκριμένη αφήγηση για το πώς ευλογεί ο Ιεχωβά τις ενέργειες των υπηρετών Του;

ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΣΑ

Είχαν περάσει 20 χρόνια από τη διαίρεση του Ισραήλ σε δύο βασίλεια, και ο Ιούδας είχε διαφθαρεί πλήρως από την ειδωλολατρία. Όταν ο Ασά έγινε βασιλιάς το 977 Π.Κ.Χ., ακόμη και η βασιλική αυλή είχε μιανθεί από τη λατρεία χαναανιτικών θεοτήτων της γονιμότητας. Αλλά το θεόπνευστο χρονικό της βασιλείας του λέει ότι εκείνος «έπραξε το καλό και σωστό στα μάτια του Ιεχωβά του Θεού του. Αφαίρεσε . . . τα θυσιαστήρια των αλλοεθνών και τους υψηλούς τόπους και έσπασε τις ιερές στήλες και έκοψε τους ιερούς στύλους». (2 Χρον. 14:2, 3) Επιπλέον, έδιωξε από το βασίλειο του Ιούδα «τους ιερόδουλους των ναών», δηλαδή όσους επιδίδονταν σε σοδομία στο όνομα της θρησκείας. Ο Ασά δεν αρκέστηκε μόνο σε εκκαθαρίσεις. Παρότρυνε επίσης το λαό να «αναζητήσει τον Ιεχωβά, τον Θεό των προπατόρων του» και να τηρεί «το νόμο και την εντολή» του Θεού.​—1 Βασ. 15:12, 13· 2 Χρον. 14:4.

Ο Ιεχωβά ευαρεστήθηκε με το ζήλο του Ασά για την αληθινή λατρεία και τον αντάμειψε με μακρά περίοδο ειρήνης. Γι’ αυτό, ο βασιλιάς μπορούσε να πει: «Αναζητήσαμε τον Ιεχωβά τον Θεό μας. Εμείς τον αναζητήσαμε και αυτός μας δίνει ανάπαυση ολόγυρα». Ο λαός αξιοποίησε αυτή την κατάσταση οχυρώνοντας τις πόλεις του βασιλείου του Ιούδα. «Έχτισαν και είχαν επιτυχία», λέει η Βιβλική αφήγηση.​—2 Χρον. 14:1, 6, 7.

ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ

Έχοντας κατά νου το υπόμνημα του Ασά, δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι προσευχήθηκε όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον πολυπληθέστερο ανθρώπινο στρατό που αναφέρεται στη Γραφή. Γνώριζε ότι ο Θεός ανταμείβει τις πράξεις πίστης. Στην προσευχή του, ικέτευσε τον Ιεχωβά για βοήθεια. Ήξερε ότι, αν βασιζόταν στον Θεό και είχε την υποστήριξή του, η αριθμητική υπεροχή ή η δύναμη του εχθρού θα ήταν άνευ σημασίας. Σε αυτή την αναμέτρηση περιλαμβανόταν το όνομα του Ιεχωβά, γι’ αυτό και ο Ασά παρακάλεσε τον Θεό: «Βοήθησέ μας, Ιεχωβά Θεέ μας, γιατί σε εσένα στηριζόμαστε και στο όνομά σου έχουμε βγει εναντίον αυτού του πλήθους. Ιεχωβά, εσύ είσαι ο Θεός μας. Ας μην υπερισχύσει θνητός άνθρωπος εναντίον σου». (2 Χρον. 14:11) Ήταν σαν να έλεγε: “Αυτή η εισβολή των Αιθιόπων είναι επίθεση εναντίον σου, Ιεχωβά. Μην αφήσεις να ατιμαστεί το όνομά σου επιτρέποντας  σε αδύναμους ανθρώπους να συντρίψουν εκείνους που φέρουν το δικό σου όνομα”. Έτσι λοιπόν, «ο Ιεχωβά έκανε να νικηθούν οι Αιθίοπες μπροστά στον Ασά και μπροστά στον Ιούδα· και οι Αιθίοπες τράπηκαν σε φυγή».​—2 Χρον. 14:12.

Και εμείς σήμερα, ως λαός του Ιεχωβά, αντιμετωπίζουμε πολλούς ισχυρούς εχθρούς. Δεν θα τους πολεμήσουμε με φυσικά όπλα σε κατά γράμμα πεδίο μάχης. Ωστόσο, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα ανταμείψει όλους τους πιστούς που διεξάγουν πνευματικό πόλεμο στο όνομά του χαρίζοντάς τους τη νίκη. Οι προσωπικές μας μάχες μπορεί να περιλαμβάνουν αγώνα για να αντισταθούμε στο διάχυτο πνεύμα της ηθικής χαλαρότητας, να καταπολεμήσουμε τις αδυναμίες μας ή να προστατέψουμε την οικογένειά μας από μολυσματικές επιρροές. Ό,τι και αν αντιμετωπίζουμε, όμως, μπορούμε να ενθαρρυνθούμε από την προσευχή του Ασά. Η νίκη του ήταν νίκη του Ιεχωβά. Μας δείχνει τι μπορούν να αναμένουν όλοι όσοι στηρίζονται σε εκείνον. Καμιά ανθρώπινη δύναμη δεν μπορεί να του αντισταθεί.

ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Καθώς ο Ασά επέστρεφε από τη μάχη, τον συνάντησε ο Αζαρίας. Αυτός ο προφήτης είχε λόγια ενθάρρυνσης αλλά και μια προειδοποίηση: «Ακούστε με, Ασά και όλος ο Ιούδας και ο Βενιαμίν! Ο Ιεχωβά θα είναι μαζί σας όσο εσείς θα είστε μαζί του· και αν τον αναζητάτε, θα σας αφήνει να τον βρίσκετε, αλλά αν τον εγκαταλείψετε, θα σας εγκαταλείψει. . . . Να είστε θαρραλέοι και ας μην ατονήσουν τα χέρια σας, επειδή υπάρχει ανταμοιβή για τις ενέργειές σας».​—2 Χρον. 15:1, 2, 7.

Αυτά τα λόγια μπορούν να ενισχύσουν την πίστη μας. Δείχνουν ότι ο Ιεχωβά θα είναι μαζί μας όσο εμείς τον υπηρετούμε πιστά. Όταν κραυγάζουμε προς αυτόν για βοήθεια, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι μας ακούει. «Να είστε θαρραλέοι», είπε ο Αζαρίας. Συχνά απαιτείται μεγάλο θάρρος για να κάνουμε το σωστό, αλλά γνωρίζουμε ότι με τη βοήθεια του Ιεχωβά μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Ο Ασά βρέθηκε αντιμέτωπος και με ένα άλλο δύσκολο καθήκον​—να απομακρύνει τη γιαγιά του τη Μααχά από τη βασιλική θέση που κατείχε ως «κυρία», διότι είχε φτιάξει «ένα φρικτό είδωλο για τον ιερό στύλο». Εκτέλεσε αυτό το δύσκολο καθήκον και έκαψε το είδωλό της. (1 Βασ. 15:13) Ο Ασά ευλογήθηκε για την αποφασιστικότητα και το θάρρος του. Και εμείς πρέπει να μένουμε άρρηκτα προσκολλημένοι στον Ιεχωβά και στους δίκαιους κανόνες του, είτε οι συγγενείς μας είναι όσιοι στον Θεό είτε όχι. Αν ενεργούμε έτσι, ο Ιεχωβά θα μας ανταμείψει για την πιστή διαγωγή μας.

Ως μέρος της ανταμοιβής του, ο Ασά είδε πολλούς Ισραηλίτες από το αποστατικό βόρειο βασίλειο να συρρέουν στον Ιούδα όταν κατάλαβαν ότι ο Ιεχωβά ήταν μαζί του. Έδειξαν τέτοια εκτίμηση για την αγνή λατρεία ώστε επέλεξαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να ζήσουν ανάμεσα σε εκείνους που υπηρετούσαν τον Ιεχωβά. Γεμάτοι χαρά, ο Ασά και όλος ο Ιούδας σύναψαν τότε “διαθήκη ώστε να αναζητούν τον Ιεχωβά, με όλη τους την καρδιά και την ψυχή”. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο Θεός «τούς άφησε να τον βρουν· και ο Ιεχωβά συνέχισε να τους δίνει ανάπαυση ολόγυρα». (2 Χρον. 15:9-15) Πόσο χαιρόμαστε όταν εκείνοι που αγαπούν τη δικαιοσύνη ενστερνίζονται την αγνή λατρεία του Ιεχωβά!

Στα λόγια όμως του προφήτη Αζαρία υπήρχε και μια δυσοίωνη πτυχή, μια προειδοποίηση: «Αν τον εγκαταλείψετε [τον Ιεχωβά], θα σας εγκαταλείψει». Είθε να μη συμβεί ποτέ αυτό σε εμάς, διότι οι συνέπειες  θα είναι τραγικές! (2 Πέτρ. 2:20-22) Οι Γραφές δεν αποκαλύπτουν γιατί έστειλε ο Ιεχωβά αυτή την προειδοποίηση στον Ασά, αλλά εκείνος δεν έδωσε προσοχή.

«ΕΝΗΡΓΗΣΕΣ ΑΝΟΗΤΑ»

Το 36ο έτος της βασιλείας του Ασά, ο Βασιλιάς Βαασά του Ισραήλ κινήθηκε απειλητικά εναντίον του Ιούδα. Άρχισε να οχυρώνει τη μεθοριακή πόλη Ραμά, 8 χιλιόμετρα βόρεια της Ιερουσαλήμ, ίσως για να εμποδίσει τους υπηκόους του να εκδηλώσουν οσιότητα στον Ασά και στην αγνή λατρεία. Ο Ασά, αντί να επιζητήσει τη βοήθεια του Θεού όπως είχε κάνει κατά την αιθιοπική εισβολή, ζήτησε τη βοήθεια ανθρώπων. Έστειλε δώρο στο βασιλιά της Συρίας, ζητώντας του να επιτεθεί στο βόρειο βασίλειο του Ισραήλ. Όταν οι Σύριοι έκαναν μερικές εφόδους, ο Βαασά αποσύρθηκε από τη Ραμά.​—2 Χρον. 16:1-5.

Ο Ιεχωβά δυσαρεστήθηκε με τον Ασά και έστειλε τον προφήτη Ανανί να του το πει. Εφόσον ο Ασά είχε δει πώς ενήργησε ο Θεός στην περίπτωση των Αιθιόπων, θα έπρεπε να είχε μάθει ότι «τα μάτια του Ιεχωβά περιτρέχουν όλη τη γη για να δείξει την ισχύ του υπέρ εκείνων που έχουν την καρδιά πλήρη προς αυτόν». Ίσως να είχε κακούς συμβούλους ή να μη θεώρησε τον Βαασά και τις δυνάμεις του τόσο σημαντική απειλή, σκεφτόμενος ότι μπορούσε να χειριστεί την κατάσταση μόνος του. Ό,τι και αν ίσχυε, κατέφυγε σε ανθρώπινη λογίκευση και δεν στηρίχτηκε στον Ιεχωβά. «Ενήργησες ανόητα σε αυτό το ζήτημα», του είπε ο Ανανί, «γιατί από τώρα και στο εξής θα υπάρχουν πόλεμοι εναντίον σου».​—2 Χρον. 16:7-9.

Ο Ασά αντέδρασε άσχημα. Εξοργισμένος, έβαλε τον προφήτη Ανανί σε ξύλινα δεσμά. (2 Χρον. 16:10) Μήπως σκέφτηκε: “Είναι δυνατόν να μου αξίζει τέτοια επίπληξη έπειτα από τόσα χρόνια πιστής πορείας;” Μήπως δεν σκεφτόταν καθαρά λόγω προχωρημένης ηλικίας; Η Γραφή δεν λέει.

Το 39ο έτος της βασιλείας του, ο Ασά άρχισε να υποφέρει πολύ από μια ασθένεια στα πόδια. «Ακόμη και στην αρρώστια του, όμως, δεν αναζήτησε τον Ιεχωβά αλλά τους θεραπευτές», λέει η αφήγηση. Όπως φαίνεται, εκείνον τον καιρό είχε παραμελήσει την πνευματική του υγεία. Προφανώς η κατάσταση και η νοοτροπία του δεν άλλαξαν, ωσότου πέθανε στο 41ο έτος της βασιλείας του.​—2 Χρον. 16:12-14.

Παρ’ όλα αυτά, οι καλές ιδιότητες του Ασά και ο ζήλος του για την αγνή λατρεία φαίνεται ότι μέτρησαν περισσότερο από τα λάθη του. Δεν έπαψε ποτέ να υπηρετεί τον Ιεχωβά. (1 Βασ. 15:14) Από αυτή την άποψη, λοιπόν, τι μπορεί να μας διδάξει η ζωή του; Μας βοηθάει να καταλάβουμε ότι πρέπει να συλλογιζόμαστε τη βοήθεια που μας έχει παράσχει ο Ιεχωβά κατά το παρελθόν, διότι τέτοιες πολύτιμες αναμνήσεις θα μας υποκινούν να προσευχόμαστε για τη βοήθειά του και στις καινούριες δοκιμασίες μας. Εντούτοις, δεν πρέπει να νομίζουμε ότι, επειδή υπηρετούμε πιστά τον Θεό επί χρόνια, δεν έχουμε ανάγκη από Γραφικές συμβουλές. Ανεξάρτητα από το υπόμνημά μας, αν κάνουμε λάθος ο Ιεχωβά θα μας επιπλήξει. Για να ωφεληθούμε, πρέπει να δεχόμαστε τέτοιου είδους διόρθωση με πραότητα. Και το πιο σπουδαίο, ο ουράνιος Πατέρας μας θα είναι μαζί μας όσο εμείς θα είμαστε μαζί του. Τα μάτια του Ιεχωβά ψάχνουν σε όλη τη γη για να βρουν εκείνους που ενεργούν με πιστότητα προς Αυτόν. Τους ανταμείβει χρησιμοποιώντας τη δύναμή του προς όφελός τους. Ο Ιεχωβά ενήργησε έτσι για χάρη του Ασά, και το ίδιο είναι σε θέση να κάνει και για εμάς.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]

Ο Ιεχωβά ανταμείβει τους πιστούς που διεξάγουν πνευματικό πόλεμο

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 10]

Χρειάζεται θάρρος για να κάνουμε αυτό που είναι σωστό στα μάτια του Ιεχωβά