Οι Αναγνώστες μας Ρωτούν

Είναι οι Φυσικές Καταστροφές Τιμωρία από τον Θεό;

Ο Θεός δεν χρησιμοποιεί φυσικές καταστροφές για να τιμωρήσει αθώους ανθρώπους. Ποτέ δεν το έκανε αυτό και ποτέ δεν θα το κάνει. Γιατί; Επειδή «ο Θεός είναι αγάπη», λέει η Αγία Γραφή στο εδάφιο 1 Ιωάννη 4:8.

Η αγάπη είναι η πηγή των πράξεων του Θεού. Η αγάπη δεν προξενεί βλάβη στους αθώους, διότι η Γραφή δηλώνει ότι «η αγάπη δεν εργάζεται το κακό στον πλησίον». (Ρωμαίους 13:10) Στο εδάφιο Ιώβ 34:12, η Γραφή αναφέρει: «Πράγματι, ο Θεός δεν ενεργεί με πονηρία».

Είναι αλήθεια ότι η Γραφή προείπε καταστροφές για τις ημέρες μας, παραδείγματος χάρη “μεγάλους σεισμούς”. (Λουκάς 21:11) Αλλά ο Ιεχωβά δεν ευθύνεται για τις συνέπειες που έχουν αυτές οι καταστροφές όπως ακριβώς ο μετεωρολόγος δεν ευθύνεται για τη ζημιά που προκαλεί ένας τυφώνας τον οποίο προβλέπει. Αν δεν βρίσκεται ο Θεός πίσω από τα ανθρώπινα παθήματα που επιφέρουν οι φυσικές καταστροφές, τότε ποια είναι η αιτία;

Η Γραφή αποκαλύπτει ότι «ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού», του Σατανά του Διαβόλου. (1 Ιωάννη 5:19) Αυτός ήταν ανθρωποκτόνος από τότε που στασίασε, κατά την αρχή της ύπαρξης της ανθρωπότητας, και συνεχίζει να είναι μέχρι σήμερα. (Ιωάννης 8:44) Ο Σατανάς βλέπει την ανθρώπινη ζωή σαν κάτι που είναι φτηνό και αναξιόλογο. Διακατέχεται από ιδιοτελή φιλοδοξία, γι’ αυτό δεν είναι άξιο απορίας που έχει δημιουργήσει ένα παγκόσμιο σύστημα το οποίο στηρίζεται στην ιδιοτέλεια. Το σημερινό παγκόσμιο σύστημα ανέχεται την ανθρώπινη εκμετάλλευση σε τέτοιον βαθμό ώστε πολλοί ανυπεράσπιστοι άνθρωποι ζουν «στο μάτι του κυκλώνα», σε μέρη στα οποία υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να συμβούν φυσικές ή ανθρωποποίητες καταστροφές. (Εφεσίους 2:2· 1 Ιωάννη 2:16) Επομένως, η ευθύνη για κάποιες από τις συμφορές που υφίστανται τα θύματα πρέπει να επιρριφθεί σε άπληστους ανθρώπους. (Εκκλησιαστής 8:9) Γιατί μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο;

Για έναν εκπληκτικό αριθμό καταστροφών ευθύνεται τουλάχιστον εν μέρει ο άνθρωπος. Λάβετε υπόψη, για παράδειγμα, τα δεινά που πέρασαν οι κάτοικοι της Νέας Ορλεάνης, στις ΗΠΑ, όταν έπληξε την πόλη τους τυφώνας και πλημμύρα, ή τα σπίτια που ισοπεδώθηκαν από τις κατολισθήσεις λάσπης στις ορεινές περιοχές κοντά στην ακτή της Βενεζουέλας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, καθώς και σε άλλες, το γεγονός ότι τα φυσικά φαινόμενα, όπως ο άνεμος και η βροχή, προσέλαβαν καταστροφικές διαστάσεις οφειλόταν εν πολλοίς στην άγνοια του ανθρώπου για το περιβάλλον, στις κακοτεχνίες, στον ελλιπή σχεδιασμό, στην έλλειψη προσοχής στις προειδοποιήσεις και στο γραφειοκρατικό χάος.

Λάβετε υπόψη μια καταστροφή που συνέβη κατά τους Βιβλικούς χρόνους. Στις ημέρες του Ιησού, η ξαφνική κατάρρευση ενός πύργου στοίχισε τη ζωή σε 18 ανθρώπους. (Λουκάς 13:4) Εκείνη η καταστροφή μπορεί να ήταν αποτέλεσμα ανθρώπινου λάθους, “καιρού και απρόβλεπτης περίστασης” ή και των δύο—αλλά σίγουρα δεν ήταν αποτέλεσμα της κρίσης του Θεού.—Εκκλησιαστής 9:11.

Υπήρξαν περιπτώσεις καταστροφών τις οποίες προκάλεσε το χέρι του Θεού; Ναι, υπήρξαν. Ωστόσο, οι καταστροφές αυτές, ανόμοια με τις φυσικές ή τις ανθρωποποίητες καταστροφές, ήταν επιλεκτικές, είχαν συγκεκριμένο σκοπό και ήταν εξαιρετικά σπάνιες. Ο παγγήινος Κατακλυσμός των ημερών του πατριάρχη Νώε και η καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων στις ημέρες του Λωτ αποτελούν δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα. (Γένεση 6:7-9, 13· 18:20-32· 19:24) Εκείνες οι θεϊκές κρίσεις σάρωσαν ολόκληρους πληθυσμούς αδιόρθωτα πονηρών ατόμων αλλά διατήρησαν στη ζωή τους ανθρώπους οι οποίοι ήταν δίκαιοι στα μάτια του Θεού.

Στην πραγματικότητα, ο Ιεχωβά Θεός έχει τα μέσα, την επιθυμία και τη δύναμη να τερματίσει όλα τα παθήματα και να φέρει ανακούφιση από τις συνέπειες των φυσικών καταστροφών. Σχετικά με τον θεϊκά διορισμένο Βασιλιά, τον Ιησού Χριστό, το εδάφιο Ψαλμός 72:12 προείπε: «Θα ελευθερώσει τον φτωχό που κραυγάζει για βοήθεια, καθώς και τον ταλαιπωρημένο και τον αβοήθητο».