Αυτοί Δεν Φοβούνται Πια το Τέλος

ΣΤΗΝ εκπνοή της δεκαετίας του 1970, ο Γκάρι και η Κάρεν πείστηκαν ότι πλησίαζε το τέλος του κόσμου. Μετακόμισαν, λοιπόν, από την πόλη στην ύπαιθρο και αποφάσισαν να γίνουν εντελώς αυτοσυντήρητοι. Ήθελαν να επιζήσουν.

Για να αποκτήσουν τις απαραίτητες επιδεξιότητες, αγόρασαν βιβλία, παρακολούθησαν μαθήματα και σεμινάρια και μίλησαν με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Φύτεψαν έναν λαχανόκηπο και 50 νανώδη οπωροφόρα δέντρα. Αποθήκευσαν μεγάλες ποσότητες σπόρων και εργαλείων. Έμαθαν να παράγουν και να συντηρούν τρόφιμα. Μια φίλη τούς έδειξε πώς να σφάζουν ζώα και να παστώνουν το κρέας. Η Κάρεν έμαθε να ξεχωρίζει φυτά και ρίζες στο δάσος ώστε να μπορούν να τραφούν με αυτά σε περίπτωση που τελείωναν τα αποθέματά τους. Ο Γκάρι έμαθε να παράγει καύσιμα από καλαμπόκι. Επίσης κατασκεύασε μια μεταλλική ξυλόσομπα και έχτισε ένα αυτόνομο σπίτι.

«Λόγω των φοβερών παγκόσμιων συνθηκών εκείνη την εποχή», λέει η Κάρεν, «θεωρούσα ότι ο πολιτισμός πλησίαζε στο τέλος του». Ο Γκάρι εξηγεί: «Όπως και άλλοι νέοι, αγωνιζόμουν ενάντια στο ρατσισμό, στον Πόλεμο του Βιετνάμ και στη διαφθορά. Αλλά σύντομα απογοητεύτηκα. Πίστευα ότι η ανθρωπότητα βάδιζε προς την αυτοκαταστροφή».

«Ένα βράδυ που είχα χρόνο», λέει ο Γκάρι, «πήρα στα χέρια μου τη Γραφή και διάβασα από τον Ματθαίο ως την Αποκάλυψη. Τα επόμενα τέσσερα βράδια, διάβασα αυτό  το τμήμα ξανά. Το πρωί της πέμπτης μέρας, είπα στην Κάρεν: “Ζούμε στις τελευταίες ημέρες. Ο Θεός πρόκειται σύντομα να αναλάβει δράση για να καθαρίσει τη γη. Πρέπει να βρούμε αυτούς που θα επιζήσουν”». Ο Γκάρι και η Κάρεν άρχισαν να πηγαίνουν από τη μία θρησκεία στην άλλη, αναζητώντας τους ανθρώπους που ήθελαν να προετοιμαστούν για το τέλος.

Σε λίγο καιρό, χτύπησε την πόρτα τους κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά, και ξεκίνησαν Γραφική μελέτη. «Ήμουν κατενθουσιασμένη», θυμάται η Κάρεν, «επειδή μου δινόταν πράγματι η δυνατότητα να καταλάβω τη Γραφή. Έψαχνα να βρω την αλήθεια για τον καιρό του τέλους, και τώρα πλέον την είχα βρει. Υπήρχε βέβαιη ελπίδα για το μέλλον. Το καλύτερο, όμως, είναι ότι άρχισα να αναπτύσσω φιλία με τον ουράνιο Πατέρα μου, τον Δημιουργό και Θεό του σύμπαντος».

Ο Γκάρι λέει: «Η ζωή μου απέκτησε πραγματικό νόημα. Από τη στιγμή που άρχισα να μελετώ τη Γραφή, δεν μπορούσα να την αφήσω από τα χέρια μου. Διάβασα τις Βιβλικές προφητείες, εξέτασα τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι εκπληρώνονται και πείστηκα ότι ο Θεός θα αναλάβει δράση σύντομα. Σκέφτηκα: “Οι άνθρωποι πρέπει να προετοιμάζονται, όχι για καταστροφή, αλλά για τη ζωή που θέλει ο Θεός για εμάς”». Ο Γκάρι και η Κάρεν άρχισαν να βλέπουν το μέλλον θετικά. Αντί να ανησυχούν για το τέλος του κόσμου, βεβαιώθηκαν ότι ο Θεός θα εξαλείψει τα προβλήματα που βασανίζουν την ανθρωπότητα και θα μετατρέψει τη γη σε παράδεισο.

Τι κάνουν τώρα, έπειτα από 25 περίπου χρόνια, ο Γκάρι και η Κάρεν; Η Κάρεν λέει: «Εξακολουθώ να οικοδομώ την αγάπη μου για τον Ιεχωβά Θεό και την πίστη μου σε αυτόν, και προσπαθώ να βοηθήσω και άλλους να κάνουν το ίδιο. Ο Γκάρι και εγώ στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, καθώς κρατάμε την οικογένειά μας ισχυρή και ενωμένη στη λατρεία του Θεού. Προσπαθούμε να διατηρούμε έναν οργανωμένο και απλό τρόπο ζωής ώστε να εστιάζουμε την προσοχή μας στους άλλους και στις ανάγκες τους».

Ο Γκάρι προσθέτει: «Προσεύχομαι τακτικά να έρθει η Βασιλεία του Θεού και να φέρει ανακούφιση σε εκατομμύρια άτομα. Κάθε φορά που μεταδίδω τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού σε άλλους, προσεύχομαι να μπορέσω να προσφέρω έστω και λίγη ελπίδα από τη Γραφή σε ένα τουλάχιστον άτομο. Επί 25 και πλέον χρόνια, ο Ιεχωβά απαντάει με καλοσύνη σε αυτή την προσευχή. Η Κάρεν και εγώ πιστεύουμε ότι ο Ιεχωβά θα φέρει σύντομα μεγάλες αλλαγές στη γη, αλλά δεν φοβόμαστε πια το τέλος».​—Ματθαίος 6:9, 10· 2 Πέτρου 3:11, 12.

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Ο Γκάρι και η Κάρεν βρίσκουν τώρα χαρά βοηθώντας άλλους να αποκτήσουν ελπίδα από το άγγελμα της Γραφής