Το Γνωρίζατε;

Υπάρχουν σε αρχαίες πήλινες σφραγίδες ονόματα που μνημονεύονται στην Αγία Γραφή;

▪ Στην αρχαιότητα, όσοι χειρίζονταν επίσημα έγγραφα τα τύλιγαν και τα έδεναν με κορδόνι. Κατόπιν, τοποθετούσαν πάνω στον κόμπο έναν σβόλο υγρού πηλού, στον οποίο αποτύπωναν μια σφραγίδα. Με τα αποτυπώματα των σφραγίδων υπέγραφαν, πιστοποιούσαν γραπτές καταθέσεις και επικύρωναν τη γνησιότητα εγγράφων.

Οι σφραγίδες ήταν μερικές φορές ενσωματωμένες σε σφραγιδοφόρα δαχτυλίδια και θεωρούνταν πολύτιμα αντικείμενα. (Γένεση 38:18· Εσθήρ 8:8· Ιερεμίας 32:44) Συνήθως, η σφραγίδα έφερε το όνομα του κατόχου της, τον επίσημο τίτλο του και το πατρώνυμό του.

Οι ερευνητές έχουν βρει εκατοντάδες αποτυπώματα αρχαίων σφραγίδων, γνωστά ως βούλες. Μερικά φέρουν τα ονόματα ατόμων που μνημονεύονται στη Γραφή. Για παράδειγμα, οι αρχαιολόγοι έχουν βρει αποτυπώματα που πιστεύεται ότι προέρχονται από τις προσωπικές σφραγίδες δύο βασιλιάδων του Ιούδα. Ένα αποτύπωμα λέει: «Του Άχαζ [γιου του] Γεχοτάμ [Ιωθάμ], Βασιλιά του Ιούδα». Άλλα αποτυπώματα λένε: «Του Εζεκία [γιου του] Άχαζ, Βασιλιά του Ιούδα». (2 Βασιλέων 16:1, 20) Ο Άχαζ και ο Εζεκίας βασίλεψαν τον όγδοο αιώνα Π.Κ.Χ.

Οι μελετητές έχουν εξετάσει αρκετές άλλες βούλες από σφραγίδες οι οποίες θεωρείται ότι ανήκαν σε Βιβλικά πρόσωπα. Μεταξύ αυτών είναι άτομα που μνημονεύονται στα συγγράμματα του Ιερεμία, όπως ο Βαρούχ (γραμματέας του Ιερεμία), ο Γεμαρίας (“γιος του Σαφάν”), ο Ιεραμεήλ (“γιος του βασιλιά”), ο Ιουχάλ («γιος του Σελεμία») και ο Σεραΐας (αδελφός του Βαρούχ).​—Ιερεμίας 32:12· 36:4, 10, 26· 38:1· 51:59.

Πώς ορίζονται στην Αγία Γραφή οι διάφορες ώρες της ημέρας;

▪ Οι Εβραϊκές Γραφές περιέχουν εκφράσεις όπως «πρωί», «μεσημέρι» και «βράδυ». (Γένεση 19:1· 1 Βασιλέων 18:26) Οι Εβραίοι διαιρούσαν τη νύχτα σε τρεις φυλακές των τεσσάρων περίπου ωρών η καθεμιά, αλλά μεταγενέστερα υιοθέτησαν το ελληνορωμαϊκό σύστημα των τεσσάρων νυχτερινών φυλακών. Ο Ιησούς αναφερόταν προφανώς σε αυτή την τελευταία μέθοδο διαίρεσης του χρόνου όταν είπε: «Να είστε σε εγρήγορση, γιατί δεν γνωρίζετε πότε έρχεται ο κύριος του σπιτιού, είτε προς το τέλος της ημέρας είτε τα μεσάνυχτα είτε όταν λαλεί ο πετεινός είτε νωρίς το πρωί». (Μάρκος 13:35) Η φυλακή «προς το τέλος της ημέρας» διαρκούσε από τη δύση ως τις 9:00 μ.μ. Η επόμενη τελείωνε τα μεσάνυχτα, ενώ η τρίτη, το διάστημα που χαρακτηριζόταν ως “λάλημα του πετεινού”, διαρκούσε περίπου ως τις τρεις το πρωί. Η τελευταία φυλακή, που ονομαζόταν «νωρίς το πρωί», διαρκούσε ως την ανατολή. Ο Ιησούς περπάτησε πάνω στο νερό της Θάλασσας της Γαλιλαίας «στη διάρκεια της τέταρτης φυλακής της νύχτας».​—Ματθαίος 14:23-26.

Στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, η λέξη «ώρα» αναφέρεται στο ένα δωδέκατο της περιόδου φωτός της ημέρας, όπως την υπολόγιζαν από την ανατολή ως τη δύση. (Ιωάννης 11:9) Εφόσον η ώρα της ανατολής και της δύσης του ήλιου στο Ισραήλ ποικίλλει ανάλογα με την εποχή, δινόταν συνήθως μόνο κατά προσέγγιση ο χρόνος ενός γεγονότος, όπως για παράδειγμα «γύρω στην έκτη ώρα».​—Πράξεις 10:9.

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Πήλινες σφραγίδες με τα ονόματα του Εζεκία και του Άχαζ (μπροστά) και πιθανώς του Βαρούχ (πίσω)

[Ευχαριστίες]

Back: Courtesy of Israel Museum, Jerusalem

Front: www.BibleLandPictures .com / Alamy

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ηλιακό ρολόι, ρωμαΐκή αυτοκρατορική περίοδος (27 Π.Κ.Χ.–476 Κ.Χ.)

[Ευχαριστίες]

© Gerard Degeorge /​The Bridgeman Art Library International