Αβραάμ​—Άνθρωπος Αγάπης

Η θλίψη του Αβραάμ είναι αβάσταχτη. Η αγαπημένη του σύζυγος, η Σάρρα, έχει πεθάνει. Ένα σωρό ευχάριστες αναμνήσεις τριγυρίζουν στο μυαλό του ηλικιωμένου άντρα ενώ της λέει το τελευταίο αντίο. Συντετριμμένος, ξεσπάει σε κλάματα. (Γένεση 23:1, 2) Αυτά τα δάκρυα δεν αποτελούν λόγο για να ντρέπεται. Κάθε άλλο! Καταδεικνύουν μια από τις πιο εκπληκτικές ιδιότητες του Αβραάμ​—την αγάπη του.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ; Αγάπη είναι το αίσθημα ένθερμης προσωπικής προσκόλλησης ή βαθιάς στοργής. Όποιος αγαπάει το δείχνει έμπρακτα, ακόμη και αν απαιτούνται προσωπικές θυσίες.

ΠΩΣ ΕΚΔΗΛΩΝΕ ΑΓΑΠΗ Ο ΑΒΡΑΑΜ; Ο Αβραάμ έδειχνε ότι αγαπούσε την οικογένειά του. Αναμφίβολα, ήταν πολυάσχολος. Ποτέ, όμως, δεν παραμέλησε τις συναισθηματικές και τις πνευματικές της ανάγκες. Μάλιστα, ο ίδιος ο Ιεχωβά παρατήρησε ότι ο Αβραάμ πρωτοστατούσε στη λατρεία ως κεφαλή της οικογένειας. (Γένεση 18:19) Επιπλέον, ο Ιεχωβά έκανε ιδιαίτερη μνεία για την αγάπη που εκδήλωνε εκείνος. Μιλώντας του κάποια φορά, τόνισε ότι ο Αβραάμ “αγαπούσε” το γιο του τον Ισαάκ.​—Γένεση 22:2.

Αντιλαμβανόμαστε περαιτέρω την αγάπη του Αβραάμ στον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε όταν πέθανε η αγαπημένη του σύζυγος, η Σάρρα. Ο Αβραάμ θρήνησε για αυτήν. Ενώ ήταν δυνατός και ανδροπρεπής, δεν φοβόταν να εκδηλώσει τη λύπη του. Ο Αβραάμ συνδύαζε με θαυμάσιο τρόπο δύναμη και ηπιότητα.

Ο Αβραάμ έδειχνε ότι αγαπούσε τον Θεό του. Ολόκληρη η πορεία της ζωής του μαρτυρούσε  αυτή την αγάπη. Με ποιον τρόπο; Ίσως θυμόμαστε τι λέει η Γραφή στο εδάφιο 1 Ιωάννη 5:3: «Αυτό σημαίνει η αγάπη του Θεού: να τηρούμε τις εντολές του». Με βάση τον παραπάνω ορισμό, ο Αβραάμ αποτελούσε έξοχο παράδειγμα αγάπης για τον Θεό.

Επανειλημμένα, όποτε ο Ιεχωβά τού έδινε κάποια εντολή, εκείνος υπάκουε αμέσως. (Γένεση 12:4· 17:22, 23· 21:12-14· 22:1-3) Δεν είχε σημασία αν η εντολή ήταν εύκολη ή δύσκολη, ούτε τον απασχολούσε ιδιαίτερα το γιατί ο Ιεχωβά τού είχε ζητήσει να συμμορφωθεί με αυτήν. Ο Αβραάμ θεωρούσε ασήμαντους τέτοιους παράγοντες. Αν ο Θεός του ήθελε κάτι από αυτόν, ήταν πρόθυμος να το κάνει. Έβλεπε κάθε εντολή ως ευκαιρία να δείξει την αγάπη του για τον Ιεχωβά.

ΠΟΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ; Μπορούμε να μιμούμαστε τον Αβραάμ δείχνοντας θερμή στοργή στους άλλους, ιδίως στα μέλη της οικογένειάς μας. Ποτέ δεν πρέπει να επιτρέψουμε στις πιέσεις της ζωής να κλέψουν το χρόνο που ανήκει στα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Επίσης, πρέπει να καλλιεργούμε εγκάρδια αγάπη για τον Ιεχωβά. Τέτοια αγάπη μπορεί να αποδειχτεί ισχυρή δύναμη στη ζωή μας. Για παράδειγμα, είναι δυνατόν να μας υποκινήσει να κάνουμε αλλαγές στη νοοτροπία, στην ομιλία και στη διαγωγή μας προκειμένου να ευαρεστούμε τον Θεό.​—1 Πέτρου 1:14-16.

Ομολογουμένως, δεν είναι πάντα εύκολο να υπακούμε στις εντολές του Ιεχωβά. Είμαστε, όμως, βέβαιοι ότι Εκείνος που βοήθησε τον Αβραάμ​—Εκείνος που τον αποκάλεσε “φίλο του”​—θα στηρίξει και εμάς. (Ησαΐας 41:8) Ο Λόγος του, η Αγία Γραφή, υπόσχεται: «[Ο Θεός] θα σας κάνει σταθερούς, θα σας κάνει ισχυρούς». (1 Πέτρου 5:10) Τι συγκινητική υπόσχεση από τον έμπιστο Φίλο του Αβραάμ!

[Πλαίσιο στη σελίδα 11]

Είναι Υποτιμητικό να Κλαίει ένας Άντρας;

Πολλοί θα απαντούσαν ναι. Ίσως εκπλαγούν μαθαίνοντας ότι ο Αβραάμ ήταν ένας μόνο από τους αρκετούς δυναμικούς άντρες πίστης οι οποίοι, σύμφωνα με τη Γραφή, έκλαψαν σε καιρούς στενοχώριας. Κάποιοι άλλοι ήταν ο Ιωσήφ, ο Δαβίδ, ο απόστολος Πέτρος, οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας στην Έφεσο, ακόμη και ο Ιησούς. (Γένεση 50:1· 2 Σαμουήλ 18:33· Λουκάς 22:61, 62· Ιωάννης 11:35· Πράξεις 20:36-38) Σαφώς, λοιπόν, η Γραφή δεν διδάσκει ότι είναι υποτιμητικό να κλαίει ένας άντρας.