Ο ΠΑΤΕΡΑΣ του Ίαν έπινε πολύ. Παρότι ο Ίαν μεγάλωσε χωρίς να του λείπει τίποτα από υλική άποψη, δεν είχε τη συναισθηματική υποστήριξη που λαχταρούσε από τον πατέρα του. «Ποτέ δεν τον αγάπησα ιδιαίτερα, κυρίως επειδή έπινε και φερόταν άσχημα στη μητέρα μου», λέει. Καθώς μεγάλωνε, άρχισε να αμφισβητεί την ύπαρξη Θεού. «“Αν υπάρχει Θεός”, σκεφτόμουν, “γιατί επιτρέπει να υποφέρουμε;”»

Έστω και αν δεν έχετε τόσα προβλήματα, πιθανόν σας πνίγει το δίκιο όταν βλέπετε αθώους να υποφέρουν. Ωστόσο, η ερώτηση σχετικά με τα παθήματα αποκτάει ιδιαίτερο νόημα αν, όπως ο Ίαν, αντιμετωπίζετε προσωπικές αντιξοότητες ή αν κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο αρρωστήσει ή πεθάνει.

Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο Θεός επιτρέπει τα παθήματα για να μας διδάξει ταπεινοφροσύνη και συμπόνια. Άλλοι θεωρούν ότι οι άνθρωποι υποφέρουν σε αυτή τη ζωή για αμαρτίες που διέπραξαν σε κάποια προηγούμενη.

Ο Θεός μένει ασυγκίνητος από τα ανθρώπινα παθήματα και γι’ αυτό είναι δύσκολο να τον αγαπήσουμε. Ο Θεός είναι σκληρός.

Η Γραφή δηλώνει ρητά ότι ο Θεός δεν ευθύνεται για τα ανθρώπινα παθήματα. «Κανείς όταν περνάει δοκιμασία να μη λέει: “Από τον Θεό δοκιμάζομαι”. Διότι ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και αυτός δοκιμάζει κανέναν». (Ιακώβου 1:13) Μάλιστα, η ιδέα ότι ο Θεός ευθύνεται για τα παθήματα δεν εναρμονίζεται με το πώς αναλύει η Γραφή την προσωπικότητά του. Γιατί το λέμε αυτό;

Μια από τις κύριες ιδιότητες του Θεού είναι η αγάπη. (1 Ιωάννη 4:8) Για να το τονίσει αυτό, η Γραφή παρομοιάζει τα αισθήματα του Θεού με μιας μητέρας που θηλάζει. «Μπορεί μια σύζυγος να ξεχάσει το βρέφος της που θηλάζει, ώστε να μη σπλαχνιστεί το γιο της κοιλιάς της;» ρωτάει ο Θεός. «Ακόμη και αυτές οι γυναίκες μπορεί να ξεχάσουν, εγώ όμως δεν  θα σε ξεχάσω». (Ησαΐας 49:15) Μπορείτε να φανταστείτε ότι μια στοργική μητέρα θα έκανε εσκεμμένα κακό στο παιδί της; Ούτε κατά διάνοια! Ο τρυφερός γονέας θα προσπαθούσε να απαλύνει τον πόνο του παιδιού του. Αντίστοιχα, ο Θεός δεν προξενεί παθήματα στους αθώους.​—Γένεση 18:25.

Παρ’ όλα αυτά, οι αθώοι υποφέρουν. Ίσως αναρωτιέστε: “Αν ο Θεός ενδιαφέρεται για εμάς και είναι παντοδύναμος, γιατί δεν εξαλείφει τις αιτίες των παθημάτων;”

Ο Θεός επιτρέπει προς το παρόν να συνεχίζονται τα παθήματα για βάσιμους λόγους. Εξετάστε ενδεικτικά έναν: Συνήθως οι άνθρωποι προξενούν τα παθήματα. Πολλοί που εκφοβίζουν και καταδυναστεύουν άλλους προκαλώντας πόνο δεν είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν πορεία. Άρα, για να απομακρύνει ο Θεός μια κύρια αιτία των παθημάτων, πρέπει να τους καταστρέψει.

Ο απόστολος Πέτρος, εξηγώντας γιατί δεν έχει καταστρέψει ακόμη ο Θεός όσους πράττουν το κακό, έγραψε: «Ο Ιεχωβά δεν αργοπορεί όσον αφορά την υπόσχεσή του, όπως μερικοί θεωρούν την αργοπορία, αλλά είναι υπομονετικός μαζί σας επειδή δεν θέλει να καταστραφεί κανείς αλλά όλοι να φτάσουν σε μετάνοια». (2 Πέτρου 3:9) Η υπομονή του Ιεχωβά Θεού αποκαλύπτει πόσο στοργικός και ελεήμων είναι.

Σύντομα, όμως, ο Ιεχωβά Θεός θα αναλάβει δράση. Θα “ανταποδώσει θλίψη σε εκείνους που θλίβουν” τους αθώους. Όσοι προκαλούν άδικα παθήματα «θα υποστούν τη δικαστική τιμωρία της αιώνιας καταστροφής».​—2 Θεσσαλονικείς 1:6-9.

Ο Ίαν, που αναφέρθηκε προηγουμένως, βρήκε ικανοποιητικές απαντήσεις στις ερωτήσεις του σχετικά με το γιατί υποφέρουμε. Όσα έμαθε άλλαξαν την άποψή του για τη ζωή. Διαβάστε την αφήγησή του στο άρθρο «Η Αγία Γραφή Αλλάζει Ζωές» αμέσως μετά.