ΟΤΑΝ ο Ρόμαν ήταν παιδί, ένας καλός του φίλος σκοτώθηκε σε τροχαίο. «Ο χαμός του φίλου μου με συγκλόνισε», λέει. «Επί χρόνια μετά το ατύχημα, αναρωτιόμουν τι μας συμβαίνει όταν πεθαίνουμε».

Ο θάνατος των ανθρώπων είναι κάτι αφύσικο. Όσο χρονών και αν είμαστε, συνήθως δεν θέλουμε να πεθάνουμε. Πολλοί φοβούνται τι μας συμβαίνει μετά θάνατον.

Πολλοί πιστεύουν ότι κατά το θάνατο ένα μέρος μας συνεχίζει να ζει​—οι καλοί λαβαίνουν ουράνια ανταμοιβή, ενώ οι κακοί τιμωρούνται αιώνια για τις αμαρτίες τους. Άλλοι νομίζουν ότι κατά το θάνατο το άτομο παύει να υπάρχει και τελικά ξεχνιέται εντελώς.

Η πρώτη υποστηρίζει ότι κατά το θάνατο στην πραγματικότητα δεν πεθαίνουμε. Η δεύτερη υποδηλώνει ότι η ζωή δεν έχει νόημα. Όσοι έχουν αυτή την άποψη ίσως υιοθετούν τη μοιρολατρική στάση: «Ας φάμε και ας πιούμε, γιατί αύριο θα πεθάνουμε».​—1 Κορινθίους 15:32.

Η Γραφή δεν διδάσκει ότι κατά το θάνατο ένα μέρος μας συνεχίζει να ζει. Ο Σολομών έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «Οι ζωντανοί γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν· αλλά οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτα απολύτως». (Εκκλησιαστής 9:5) Εκείνοι που «δεν γνωρίζουν τίποτα» δεν έχουν καμία απολύτως συναίσθηση του περιβάλλοντός τους. Δεν μπορούν να νιώσουν ή να κάνουν κάτι. Άρα, οι νεκροί δεν μπορούν να βοηθήσουν ή να βλάψουν τους ζωντανούς.

Εν αντιθέσει με ό,τι πιστεύουν πολλοί, ο Θεός δεν είχε σκοπό να πεθαίνουν οι άνθρωποι. Δημιούργησε τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, με την προοπτική να ζει για πάντα στη γη. Η μόνη φορά που αναφέρθηκε στο θάνατο ήταν όταν μίλησε στον Αδάμ για την τιμωρία της ανυπακοής. Του απαγόρευσε να φάει τον καρπό ενός συγκεκριμένου δέντρου και  τον προειδοποίησε ότι, αν έτρωγε από αυτό, “οπωσδήποτε θα πέθαινε”. (Γένεση 2:17) Αν ο Αδάμ και η Εύα είχαν υπακούσει, αυτοί και όλοι οι απόγονοί τους που θα ήταν όσιοι στον Θεό θα ζούσαν για πάντα στη γη.

Ο Αδάμ επέλεξε να αγνοήσει την προειδοποίηση του Θεού. Αμάρτησε όταν παρήκουσε τον Θεό, γι’ αυτό πέθανε. (Ρωμαίους 6:23) Κανένα μέρος του Αδάμ δεν επέζησε μετά θάνατον. Απεναντίας, κατά το θάνατο έπαψε να υπάρχει. Ο Θεός τού είπε: «Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως ψωμί μέχρι να επιστρέψεις στη γη, γιατί από αυτήν πάρθηκες. Διότι χώμα είσαι και στο χώμα θα επιστρέψεις». (Γένεση 3:19) Εφόσον όλοι καταγόμαστε από τον Αδάμ, κληρονομήσαμε από αυτόν την αμαρτία και το θάνατο.​—Ρωμαίους 5:12.

Παρά την εσφαλμένη επιλογή του Αδάμ, ο Θεός θα εκπληρώσει τον αρχικό Του σκοπό γεμίζοντας τη γη με τέλειους απογόνους εκείνου του πρώτου ανθρώπου. (Γένεση 1:28· Ησαΐας 55:11) Σε λίγο, ο Ιεχωβά θα επαναφέρει στη ζωή τους περισσότερους από όσους έχουν πεθάνει. Ο απόστολος Παύλος, μιλώντας για εκείνον τον καιρό, έγραψε: «Πρόκειται να γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων».​—Πράξεις 24:15.

Ο Ρόμαν, που αναφέρθηκε προηγουμένως, μελέτησε τη Γραφή και έμαθε τι διδάσκει για το θάνατο και για τον Ιεχωβά Θεό. Τα όσα ανακάλυψε τον επηρέασαν βαθιά. Διαβάστε την αφήγησή του στο άρθρο «Η Αγία Γραφή Αλλάζει Ζωές».