Μεγάλωσα σε μια εργατική συνοικία στο λιμάνι Τούρκου. Ο πατέρας μου ήταν πρωταθλητής στην πυγμαχία, με την οποία επίσης ασχολούμουν πολύ εγώ και ο μικρότερος αδελφός μου. Στο σχολείο με προκαλούσαν συχνά σε καβγάδες, και εγώ δεν δίσταζα να χρησιμοποιώ τις γροθιές μου. Στην εφηβεία, έγινα μέλος μιας διαβόητης συμμορίας και έμπλεκα σε ακόμη πιο βίαιες συγκρούσεις. Επίσης, ανακάλυψα τη μουσική χέβι μέταλ και ονειρευόμουν να γίνω αστέρας της ροκ.

Αγόρασα ντραμς και έφτιαξα ένα συγκρότημα, στο οποίο έγινα σύντομα ο βασικός τραγουδιστής. Μου άρεσε να βγαίνω εκτός ελέγχου στη σκηνή. Επειδή ήμασταν επιθετικοί και άγριοι στην όψη, σιγά σιγά γίναμε πολύ γνωστοί. Αρχίσαμε να παίζουμε μπροστά σε μεγάλα ακροατήρια και κάναμε μερικές ηχογραφήσεις, από τις οποίες η τελευταία πήρε καλές κριτικές. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ταξιδέψαμε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να διαφημίσουμε το συγκρότημά μας. Εμφανιστήκαμε μερικές φορές στη Νέα Υόρκη και στο Λος Άντζελες και αποκτήσαμε γνωριμίες με επαγγελματίες της μουσικής βιομηχανίας. Μετά γυρίσαμε στη Φινλανδία.

Αν και περνούσα καλά με το συγκρότημα, ήθελα να έχει η ζωή μου περισσότερο νόημα. Η σκληρότητα της μουσικής βιομηχανίας με στενοχωρούσε. Επίσης, είχα απογοητευτεί από τον ανούσιο τρόπο ζωής μου. Πίστευα ότι ήμουν κακός και φοβόμουν ότι θα καώ στην κόλαση. Προσπαθούσα να βρω απαντήσεις σε κάθε είδους θρησκευτικό βιβλίο. Προσευχόμουν επίσης ένθερμα στον Θεό για βοήθεια, παρότι ένιωθα ότι δεν θα κατάφερνα ποτέ να τον ευαρεστήσω.

Έβγαζα τα προς το ζην δουλεύοντας στο ταχυδρομείο. Μια μέρα, έμαθα ότι ένας συνάδελφος ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά. Του έκανα ένα σωρό ερωτήσεις. Οι λογικές απαντήσεις του μέσα από τη Γραφή μού κίνησαν την περιέργεια, γι’ αυτό συμφώνησα να τη μελετήσω με τη βοήθειά του. Αφού είχα κάνει μελέτη για μερικές εβδομάδες, πρόσφεραν στο συγκρότημά μου ένα δελεαστικό συμβόλαιο, με την προοπτική να κυκλοφορήσουμε  άλμπουμ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θεώρησα ότι αυτή ήταν η ευκαιρία της ζωής μου.

Είπα στον Μάρτυρα με τον οποίο μελετούσα ότι ήθελα πολύ να κάνω ένα ακόμη άλμπουμ και ότι έπειτα θα εφάρμοζα συνειδητά τις Γραφικές αρχές στη ζωή μου. Δεν εξέφρασε καμιά γνώμη. Μου ζήτησε μόνο να διαβάσω τα λόγια του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίος 6:24: «Κανείς δεν μπορεί να υπηρετεί ως δούλος δύο κυρίους». Έμεινα άναυδος όταν συνειδητοποίησα τι εννοούσε ο Ιησούς. Αλλά λίγες μέρες αργότερα, ήταν η σειρά εκείνου που με δίδασκε τη Γραφή να μείνει άναυδος! Του είπα ότι έφυγα από το συγκρότημα επειδή ήθελα να ακολουθήσω τον Ιησού!

Η Γραφή έμοιαζε με καθρέφτη που μου φανέρωνε τα ελαττώματά μου. (Ιακώβου 1:22-25) Κατάλαβα ότι φερόμουν πολύ σκληρά: ήμουν υπερήφανος και απίστευτα φιλόδοξος. Έβριζα, τσακωνόμουν, κάπνιζα και έπινα πολύ. Όταν αντιλήφθηκα πόσο συγκρουόταν ο τρόπος ζωής μου με τις Γραφικές αρχές, συγκλονίστηκα. Ήμουν, όμως, έτοιμος να κάνω τις απαραίτητες αλλαγές.—Εφεσίους 4:22-24.

Ειδικά στην αρχή, με κατέκλυζαν τύψεις για λάθη του παρελθόντος. Αλλά ο Μάρτυρας με τον οποίο μελετούσα με βοήθησε πολύ. Μου έδειξε τι λέει η Γραφή στο εδάφιο Ησαΐας 1:18: «Αν οι αμαρτίες σας είναι κατακόκκινες, θα γίνουν λευκές σαν το χιόνι». Αυτό και άλλα εδάφια με έπεισαν ότι ο ουράνιος Πατέρας μας είναι ελεήμων και θέλει να γιατρέψει τις πληγές όσων μετανοούν για τα λάθη τους.

Όταν γνώρισα και εκτίμησα τον Ιεχωβά ως Πρόσωπο, θέλησα να αφιερώσω τη ζωή μου σε εκείνον. (Ψαλμός 40:8) Βαφτίστηκα το 1992 σε μια διεθνή συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας.

Έχω αποκτήσει πολλούς καλούς φίλους ανάμεσα στους λάτρεις του Ιεχωβά. Πότε πότε, βρισκόμαστε και παίζουμε αξιοπρεπή μουσική, απολαμβάνοντας αυτό το δώρο του Θεού. (Ιακώβου 1:17) Μια ιδιαίτερη ευλογία υπήρξε ο γάμος μου με την αγαπημένη μου σύζυγο, την Κριστίνα. Μαζί της μοιράζομαι πολλά—τις χαρές και τις λύπες της ζωής, καθώς και τα πιο βαθιά μου αισθήματα.

Αν δεν είχα γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά, μπορεί να μη ζούσα σήμερα. Στο παρελθόν, πάλευα μόνο με προβλήματα και δυσκολίες. Τώρα έχω πραγματικό σκοπό στη ζωή και νιώθω ότι όλα έχουν μπει στη θέση τους.