Τα σχόλια του Σάμιουελ, της Τερέζα και της Μάγκνταλεν δείχνουν ότι οι άνθρωποι προσεύχονται για πολλούς λόγους, κάποιοι από τους οποίους είναι πιο ευγενείς από άλλους. Οι προσευχές ορισμένων είναι εγκάρδιες, ενώ κάποιων άλλων είναι απρόσωπες. Εντούτοις, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να προσεύχονται για να περάσουν τις εξετάσεις στο σχολείο, να κερδίσει η αγαπημένη τους ομάδα, να έχουν την καθοδηγία του Θεού στην οικογενειακή τους ζωή ή για πολλούς άλλους λόγους. Μάλιστα, έρευνες δείχνουν ότι ακόμα και μερικοί που δεν ανήκουν σε κάποια θρησκεία προσεύχονται τακτικά.

Εσείς προσεύχεστε; Αν ναι, για ποια πράγματα προσεύχεστε; Είτε συνηθίζετε να προσεύχεστε είτε όχι, ίσως αναρωτιέστε: “Μπορεί να ωφελήσει στ’ αλήθεια η προσευχή; Υπάρχει κάποιος που ακούει;” Ένας συγγραφέας εξέφρασε την άποψη ότι η προσευχή είναι απλώς «μια μορφή ψυχοθεραπείας . . . σαν να μιλάτε στο χρυσόψαρό σας». Μερικοί ειδικοί σε ιατρικά θέματα έχουν παρόμοια άποψη, κατατάσσοντας την προσευχή στην «εναλλακτική ιατρική». Μήπως όσοι προσεύχονται τηρούν απλώς μια ανούσια συνήθεια ή, έστω, αποκομίζουν κάποιο θεραπευτικό όφελος από αυτήν;

Σε αντίθεση, η Αγία Γραφή παρουσιάζει την προσευχή ως κάτι περισσότερο από μια μορφή θεραπείας. Μας λέει ότι κάποιος ακούει πραγματικά τις προσευχές που γίνονται με τον κατάλληλο τρόπο και για τα κατάλληλα πράγματα. Αληθεύει αυτό; Ας εξετάσουμε τις αποδείξεις.