Ο πατέρας μου βέβαια με προσκαλούσε συνεχώς στη Γραφική μελέτη, οπότε κάποια στιγμή αποφάσισα να του κάνω το χατίρι. Εντυπωσιάστηκα από το πόσο ακριβής είναι η Γραφή όταν αναφέρεται σε επιστημονικά θέματα. Σιγά σιγά λοιπόν, βεβαιώθηκα ότι η Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού, και ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τον διδάσκουν με ακρίβεια και ζουν σύμφωνα με τους κανόνες του. Τελικά, βαφτίστηκα το 1970, την ίδια μέρα που βαφτίστηκε και ο πατέρας μου. Η μητέρα μου και οι δύο αδελφές μου βαφτίστηκαν λίγα χρόνια αργότερα.

 Τους περισσότερους συνομηλίκους μου το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν τα πάρτι. Να πω την αλήθεια, στα 17 μου, με έλκυε αυτός ο ανέμελος τρόπος ζωής. Παρατηρούσα όμως ότι οι Μάρτυρες που μου έκαναν μελέτη ακτινοβολούσαν χαρά, και αυτό με υποκίνησε στα 21 μου να ξεκινήσω και εγώ την ολοχρόνια υπηρεσία.

 Η χαρά που μου χάρισε το σκαπανικό ήταν τόσο βαθιά και γνήσια ώστε μετάνιωσα που δεν το είχα ξεκινήσει νωρίτερα. Μου άρεσε ιδιαίτερα να δίνω μαρτυρία στο λιμάνι του Γκέτεμποργκ, όπου μετέδιδα τη Βιβλική αλήθεια στα πληρώματα των φορτηγών πλοίων που έρχονταν από διάφορες χώρες.

 Τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, έχω τη χαρά να συμβάλλω με έναν ξεχωριστό τρόπο ώστε να φτάνουν τα καλά νέα σε ανθρώπους διαφόρων γλωσσικών ομάδων. Ας πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή.

Εργάζομαι για το MEPS

 Για να συντηρούμαι καθώς έκανα σκαπανικό, είχα βρει μια δουλειά μερικής απασχόλησης σε τυπογραφείο. Εκείνη την περίοδο, είχε ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην τυπογραφία. Αντί να χρησιμοποιούνται μεταλλικά τυπογραφικά στοιχεία, το κείμενο και οι εικόνες μεταφέρονταν πλέον με φωτογραφικό τρόπο. Έμαθα λοιπόν να χειρίζομαι τον σύγχρονο εξοπλισμό ηλεκτρονικής στοιχειοθέτησης με τον οποίο φτιάχναμε τους τσίγκους για το πιεστήριο.

 Το 1980, παντρεύτηκα τη Χελέν, μια σκαπάνισσα που, σαν εμένα, της άρεσε πολύ να γνωρίζει ανθρώπους από διάφορα μέρη του κόσμου και να ανακαλύπτει νέους πολιτισμούς. Στόχος μας ήταν να παρακολουθήσουμε τη Σχολή Γαλαάδ και να υπηρετήσουμε ως ιεραπόστολοι.

 Ωστόσο, λόγω της σχέσης μου με τον χώρο της τυπογραφίας, η Χελέν και εγώ προσκληθήκαμε να υπηρετήσουμε στο Μπέθελ της Σουηδίας. Η οργάνωση ήθελε να ξεκινήσουμε να εφαρμόζουμε νέες τεχνολογίες στην τυπογραφία για να κάνουμε πιο αποδοτικές τις εκτυπωτικές μας μεθόδους. Για αυτόν τον λόγο, το 1983, μας έστειλαν στο Μπέθελ του Γουόλκιλ στη Νέα Υόρκη για να λάβουμε εκπαίδευση πάνω στο νέο Πολυγλωσσικό Ηλεκτρονικό Φωτοστοιχειοθετικό Σύστημα (MEPS) a που ανέπτυσσαν οι αδελφοί μας εκείνη την εποχή.

 Το MEPS, όπως ανακαλύψαμε, είναι ένα σύστημα ηλεκτρονικού υπολογιστή που δίνει τη δυνατότητα να δακτυλογραφείται και να στοιχειοθετείται σε σελίδες το κείμενο σε πολλά διαφορετικά αλφάβητα, ενώ ταυτόχρονα συνοδεύεται από εικόνες. Αυτό που έπρεπε να κάνουμε εμείς ήταν να βοηθήσουμε να αναπτυχθούν νέα αλφάβητα στο MEPS ώστε να μπορέσουν να τυπώνονται τα έντυπά μας σε περισσότερες γλώσσες. Τώρα, δεκαετίες αργότερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκτυπώνουν έντυπα σε πάνω από χίλιες γλώσσες.

 Κάποια στιγμή, η Χελέν και εγώ διοριστήκαμε στην Ασία ώστε να βοηθήσουμε να προστεθούν στο MEPS περισσότερες γλώσσες. Ανυπομονούσαμε να κάνουμε ό,τι μπορούσαμε για να γίνουν τα καλά νέα διαθέσιμα σε ακόμα περισσότερες γλώσσες!

Πολιτισμικό Σοκ

 Το 1986, η Χελέν και εγώ φτάσαμε στην Ινδία. Στη Βομβάη, που τώρα λέγεται Μουμπάι, πάθαμε πολιτισμικό σοκ! Ο πολιτισμός της Σουηδίας και της Ινδίας είναι τα δύο άκρα αντίθετα! Την πρώτη εβδομάδα, σκεφτήκαμε σοβαρά να γυρίσουμε πίσω.

 Μόλις όμως πέρασε η πρώτη εβδομάδα, καταλήξαμε και οι δύο στο ίδιο συμπέρασμα: “Πάντα θέλαμε να γίνουμε ιεραπόστολοι. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να τα παρατήσουμε τώρα που λάβαμε επιτέλους έναν διορισμό στο εξωτερικό; Πρέπει να ξεπεράσουμε αυτά τα εμπόδια”.

 Έτσι λοιπόν, αντί να το βάλουμε στα πόδια, αποφασίσαμε να μάθουμε όσο περισσότερα μπορούσαμε για αυτόν τον εντελώς διαφορετικό πολιτισμό. Καθώς το κάναμε αυτό, πολύ γρήγορα αγαπήσαμε την Ινδία. Μάλιστα, μάθαμε δύο γλώσσες που μιλιούνται εκεί, την γκουτζαράτι και την παντζάμπι.

Στη Μιανμάρ

 Το 1988, μας έστειλαν στη Μιανμάρ, μια χώρα που συνορεύει με την Κίνα, την Ινδία και την Ταϊλάνδη. Το πολιτικό σκηνικό στη Μιανμάρ ήταν τεταμένο, και το μεγαλύτερο μέρος της χώρας βρισκόταν υπό στρατιωτικό νόμο. Το MEPS δεν υποστήριζε ακόμα γλώσσες που δεν χρησιμοποιούν λατινικό αλφάβητο, όπως αυτό της Μιανμάρ, και δεν υπήρχε άλλο λογισμικό που μπορούσε να κάνει αυτή την εργασία. Πρώτη μας δουλειά λοιπόν ήταν να σχεδιάσουμε τους χαρακτήρες για το νέο αλφάβητο ώστε να γυρίσουμε στο Γουόλκιλ με αυτά τα αρχεία και να τα ανεβάσουμε στο MEPS.

 Στο αεροδρόμιο, η Χελέν κουβαλούσε τα σχέδια με τους χαρακτήρες στην τσάντα της. Επειδή υπήρχε ασταθής πολιτική κατάσταση εκείνη την περίοδο, κινδυνεύαμε να μας συλλάβουν αν οι συνοριοφύλακες μας έπιαναν να κουβαλάμε έντυπα στη γλώσσα μιανμάρ. Αλλά όταν η Χελέν πέρασε από έλεγχο, κρατούσε απλώς την τσάντα στα σηκωμένα της χέρια. Κανείς δεν πρόσεξε την τσάντα!

 Μαζί με τα νέα αλφάβητα, στους μεταφραστές της Μιανμάρ δόθηκαν φορητοί υπολογιστές, εκτυπωτές και εκπαίδευση για το MEPS. Οι περισσότεροι από τους μεταφραστές δεν είχαν ξαναδεί στη ζωή τους υπολογιστή. Ήταν όμως πρόθυμοι να μαθαίνουν καινούρια πράγματα. Μέσα σε λίγο καιρό, απαλλάχτηκαν από τα ξεπερασμένα πιεστήρια που χρειάζονταν κάποιον να βάζει στη σειρά τα μεταλλικά στοιχεία ένα ένα. Έτσι ανέβηκε αμέσως η ποιότητα των εκδόσεών μας.

Στο Νεπάλ

 Το 1991, η Χελέν και εγώ διοριστήκαμε να προσφέρουμε βοήθεια στο Νεπάλ, μια χώρα που εκτείνεται στις νότιες πλαγιές των Ιμαλαΐων. Εκείνη την εποχή, υπήρχε μόνο μία εκκλησία στη χώρα και ελάχιστες εκδόσεις στη γλώσσα νεπάλι.

 Προτού περάσει πολύς καιρός, άρχισαν να μεταφράζονται και να διανέμονται στη χώρα και άλλες εκδόσεις. Σήμερα, υπάρχουν περίπου 3.000 Μάρτυρες σε πάνω από 40 εκκλησίες στο Νεπάλ, ενώ πάνω από 7.500 άτομα παρακολούθησαν την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού το 2022!

Ένα Ειδικό Βιβλιάριο στη Λαχού

 Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ιεραπόστολοι που βρίσκονταν στην πόλη Τσιαγκ Μάι της Ταϊλάνδης άρχισαν να κηρύττουν στις ορεσίβιες φυλές Λαχού. Η λαχού μιλιέται από ανθρώπους που ζουν γύρω από τα σύνορα της Κίνας, του Λάος, της Μιανμάρ, της Ταϊλάνδης και του Βιετνάμ. Ωστόσο, δεν υπήρχαν εκδόσεις σε αυτή τη γλώσσα.

 Ένας νεαρός που έκανε μελέτη με τους ιεραποστόλους μετέφρασε το ειδικό βιβλιάριο «Ιδού! Κάμνω Νέα τα Πάντα» από την τάι στη λαχού. Κατόπιν, εκείνος και κάποιοι συγχωριανοί του μάζεψαν χρήματα και τα έστειλαν με το μεταφρασμένο ειδικό βιβλιάριο στο γραφείο τμήματος. Στη συνοδευτική επιστολή, έγραψαν ότι επιθυμούσαν να φτάσει η αλήθεια που είχαν μάθει από το βιβλιάριο σε όλους όσους μιλούσαν τη λαχού.

 Λίγα χρόνια αργότερα, η Χελέν και εγώ είχαμε το προνόμιο να εκπαιδεύσουμε τους μεταφραστές της λαχού στη χρήση του MEPS. Ένας από αυτούς ήταν ένας νεοβαφτισμένος αδελφός που υπηρετούσε στο μεταφραστικό γραφείο στο Τσιαγκ Μάι. Εκπλαγήκαμε όταν μάθαμε ότι ήταν ο νεαρός που είχε μεταφράσει το ειδικό βιβλιάριο «Ιδού!» στη λαχού!

 Το 1995, η Χελέν και εγώ επιστρέψαμε στην Ινδία, όπου συνεργαστήκαμε με τους μεταφραστές στο γραφείο τμήματος ώστε να τους βοηθήσουμε να χρησιμοποιούν το MEPS στον διορισμό τους. Σήμερα, υπάρχει αρκετή ύλη σε πολλές από τις γλώσσες που μιλιούνται εκεί, κάτι που βοηθάει τους ανθρώπους να μελετήσουν και να προοδεύσουν ως το βάφτισμα.

Μια Ανταμειφτική Ζωή

 Η Χελέν και εγώ υπηρετούμε στο γραφείο τμήματος της Βρετανίας από το 1999. Συνεργαζόμαστε με την ομάδα Προγραμματισμού MEPS στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία. Πόσο χαιρόμαστε που μπορούμε να κηρύττουμε σε ανθρώπους που μιλούν γκουτζαράτι και παντζάμπι στο Λονδίνο! Όποτε γίνεται διαθέσιμη μια καινούρια γλώσσα στο jw.org, αναζητούμε στον τομέα μας ανθρώπους που τη μιλούν για να τους δώσουμε μαρτυρία.

 Είμαι τόσο χαρούμενος που από νωρίς έθεσα πνευματικούς στόχους, αντί να χάνω τον χρόνο μου σε πάρτι όπως οι συνομήλικοί μου. Καθώς αναπολούμε το παρελθόν με τη Χελέν, δεν μετανιώνουμε στιγμή για την απόφασή μας να επιδιώξουμε την ολοχρόνια υπηρεσία. Είχαμε τη χαρά να επισκεφτούμε πάνω από 30 χώρες και να δούμε από πρώτο χέρι τα καλά νέα να φτάνουν σε ανθρώπους κάθε έθνους, φυλής και γλώσσας!—Αποκάλυψη 14:6.