Ο Ιεχωβά είπε στον Εζεκία ότι δεν θα ανέρρωνε από την αρρώστια του (2Βα 20:1· ip-1 σ. 394 ¶23)

Ο πιστός Εζεκίας έκανε δέηση στον Ιεχωβά (2Βα 20:2, 3· w17.03 σ. 21 ¶16)

Οι προσευχές του Εζεκία υποκίνησαν τον Ιεχωβά να παρέμβει (2Βα 20:4-6· g01 22/7 σ. 13 ¶4)

Οι προσευχές μας ίσως υποκινήσουν τον Ιεχωβά να κάνει αυτό που αλλιώς μπορεί να μην είχε κάνει. Πώς σας ωθεί αυτή η αφήγηση να εμμένετε στην προσευχή;