•   وقتی می‌شنوی دیگران فحش می‌دهند،‏ چه احساسی پیدا می‌کنی؟‏

  •  اصلاً متوجه نمی‌شوم—‏برایم عادی است.‏

  •  کمی اذیتم می‌کند—‏اما با خودم می‌گویم این نحوهٔ حرف زدن آن‌هاست.‏

  •  خیلی ناراحت می‌شوم—‏نمی‌توانم با این موضوع کنار بیایم.‏

•   آیا خودت هم در صحبت‌هایت فحش می‌دهی؟‏ چقدر؟‏

  •  هیچ وقت

  •  بعضی وقت‌ها

  •  بیشتر وقت‌ها

•   به نظرت چقدر مهم است که بددهن نباشیم و فحش ندهیم؟‏

  •  اهمیت زیادی ندارد.‏

  •  خیلی مهم و جدّی است.‏

 آیا به نظرت فحش دادن موضوع مهمی است؟‏ شاید بگویی ‹نه زیاد!‏ چون موضوعات خیلی مهم‌تری در دنیا هست که باید به آن فکر کنیم.‏ تازه،‏ این روزها همه در صحبت‌هایشان فحش می‌دهند!‏› اما آیا این واقعاً درست است؟‏

 شاید باورت نشود ولی خیلی از مردم تلاش می‌کنند در صحبت‌هایشان از فحش یا کلمات زشت و زننده استفاده نکنند.‏ آن‌ها برای این کارشان دلایلی منطقی دارند که دیگران از آن بی‌خبرند‏.‏ برای مثال:‏

•  طرز صحبت کردن نشانهٔ شخصیت است.‏ صحبت‌های تو نشان می‌دهد که چه چیز در درونت می‌گذرد.‏ بنابراین بددهنی یا فحش دادن نشان می‌دهد که به احساسات دیگران اهمیت نمی‌دهی.‏ اما آیا تو واقعاً چنین شخصی هستی؟‏

   کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‏«آنچه از دهان خارج می‌شود،‏ از دل برمی‌خیزد و این‌هاست که انسان را نجس می‌کند.‏»—‏مَتّی ۱۵:‏۱۸‏.‏

•  فحش دادن باعث می‌شود دیگران نسبت به تو دید منفی داشته باشند.‏ در کتابی به اسم «کنترل بددهنی» آمده است:‏ «طرز صحبت کردن تأثیر زیادی بر زندگی‌مان می‌گذارد؛‏ مثلاً این که چه نوع دوستانی انتخاب می‌کنیم،‏ خانواده و آشنایان چقدر برای ما احترام قائل می‌شوند،‏ رابطه‌مان با دیگران چطور خواهد بود،‏ چقدر روی دیگران تأثیر می‌گذاریم،‏ آیا شغل خوبی پیدا می‌کنیم یا در شغلمان پیشرفت می‌کنیم؟‏ و این که افراد غریبه چطور با ما رفتار می‌کنند؟‏» این کتاب در ادامه می‌گوید:‏ «از خودتان بپرسید اگر در صحبت‌هایم از فحش و کلمات زشت و زننده استفاده نکنم،‏ آیا رابطه‌ام با دیگران بهتر نمی‌شود؟‏»‏

   کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‏‹ناسزاگویی را از خود دور کنید.‏›—‏اِفِسُسیان ۴:‏۳۱‏.‏

•  فحش دادن نشانهٔ بلوغ نیست.‏ در کتاب «بی‌ادبی» نوشتهٔ الکس پاکر آمده است:‏ «گوش دادن به کسانی که مرتب فحش می‌دهند خسته‌کننده است.‏» در این کتاب همچنین آمده که استفاده از کلمات زشت و توهین‌آمیز در صحبت‌ها «نشان می‌دهد که شخص به بلوغ فکری نرسیده،‏ درک و شعور کافی ندارد و آدم دلسوزی نیست.‏ اگر از کلمات زشت و زننده استفاده کنیم قطعاً روی ذهنمان هم تأثیر می‌گذارد.‏»

   کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‏«سخنی بد از دهانتان بیرون نیاید.‏»—‏اِفِسُسیان ۴:‏۲۹‏.‏

•  برای خودت هدف بگذار.‏ مثلاً سعی کن حدود یک ماه از کلمات زشت و زننده استفاده نکنی.‏ میزان پیشرفتت را روی یک تقویم یا نمودار علامت‌گذاری کن.‏ اما برای این که مرتب در این زمینه پیشرفت کنی باید قدم‌های دیگری هم برداری.‏ برای مثال:‏

•  از تفریحاتی که ذهنت را با کلمات بد پر می‌کند دوری کن.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «معاشران بد،‏ رفتار خوب را فاسد می‌سازند.‏» (‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۳۳‏)‏ در این آیه منظور از معاشران فقط افرادی که با آن‌ها معاشرت می‌کنی نیست،‏ بلکه شامل تفریحات هم می‌شود،‏ مثلاً فیلم‌ها،‏ بازی‌های کامپیوتری یا آهنگ‌ها.‏ کِنِت که ۱۷ سالش است می‌گوید:‏ «معمولاً وقتی به آهنگ موردعلاقه‌مون گوش می‌دیم،‏ اونقدر از ریتمش لذّت می‌بریم که خودمون هم با اون همخونی می‌کنیم و اصلاً برامون مهم نیست که تو متنش از فحش و کلمات بد استفاده شده.‏»‏

•  نشان بده که بالغ هستی.‏ بعضی‌ها فکر می‌کنند که اگر از فحش و کلمات بد استفاده کنند نشانهٔ بلوغشان است.‏ اما این طرز فکر کاملاً اشتباه است و استفاده از کلمات زشت و زننده اصلاً نشانهٔ بلوغ نیست.‏ طبق کتاب مقدّس انسان‌های بالغ ‹با استفادهٔ مداوم از قدرت تشخیص خود،‏ آن را پرورش می‌دهند تا خوب را از بد تشخیص دهند.‏› (‏عبرانیان ۵:‏۱۴‏)‏ آن‌ها برای جلب توجه دیگران معیارهای درست خودشان را زیر پا نمی‌گذارند.‏

 واقعیت این است که فحش یا کلمات زشت و زننده مثل آلودگی هواست و ذهنمان را با افکار نادرست آلوده می‌کند.‏ دنیا به اندازهٔ کافی با افکار زشت و زننده آلوده شده است!‏ کتاب «کنترل بددهنی» می‌گوید:‏ «به جای این که این افکار زشت و زننده را بیشتر کنید،‏ سعی کنید تا جایی که می‌توانید از کلمات مناسب استفاده کنید و به اصطلاح آلودگی زبان را از بین ببرید.‏ به این شکل هم خودتان احساس بهتری پیدا می‌کنید و هم دیگران دید بهتری نسبت به شما خواهند داشت.‏»‏